Pleun onthult diverse onwaarheden.

Wie is Pleun?

Gisteravond kwam er even over half elf een mail bij mij binnen. Deze mail was verzonden een dame die al langer in ons bestand zit. Zij kent Pleun en Pleun heeft op dit moment geen computer dus was dit de aangewezen manier om mij op de hoogte te brengen van een brief die Pleun naar het ‘College voor Zorgverzekeringen’ heeft verzonden.

 

Eerlijk gezegd moet ik bekennen de humor van deze brief ook in te zien, de manier van verwoorden, de manier van presenteren; het geheel werkte ook aanstekelijk om even te glimlachen en uiteindelijk lachend te bedenken dat deze dame weet waar zij het over heeft.

Prachtig… en haar telefoonnummer stond erbij.

Ze had opdracht gegeven deze brief naar diverse landelijke kranten te zenden en naar verontrustemoeders.nl.

Daar is deze brief op het juiste adres en ik ben benieuwd of anderen dit ook zo oppikken.

Afgelopen avond heb ik Pleun gebeld en ik kreeg bepaald niet de indruk dat de kranten hadden staan dringen om haar verhaal.

De korte tijd dat ik Pleun sprak viel ik van de ene verbazing in de andere.

Wat de reden van haar brief is aan het ‘College voor Zorgverzekeringen’ kan een ieder hieronder lezen, dus daar besteden we nu geen extra woorden aan.

Pleun is 64 jaar en woont in Delden.

Haar man is chirurg geweest en zij hebben geruime tijd in een huisje in de tuin bij een bevriend echtpaar gewoond.

De man van dat echtpaar was gynaecoloog.

Op een dag zaten zij met elkaar in de tuin en Pleun luisterde naar de verhalen die over en weer verteld werden. De vrouw van de gynaecoloog kwam met in haar ogen een briljant idee. Zij zei tegen haar man: ‘Ik ga er voor zorgen dat jij altijd inkomsten zult houden.’

Zo verzon zij ‘het uitstrijkje’. Daarmee verwierf zij de titel Cytologe.

Cytologie is de studie van cellen en hun vorming. Dit klinkt heel aannemelijk wanneer je hier geen uitleg van Pleun erbij hebt.

Pleun vertelde verder dat deze dame ook had aangekondigd dat zij dan zou bepalen wie wel en niet in aanmerking kwam voor een vervolgonderzoek.

Hoe bizar is dit?

Hier op inhakend noemde ik het boek: ‘Kanker is geen ziekte’, geschreven door Andreas Moritz.

Dit boek noemen we zo vaak tijdens lezingen, verdiep je op voorhand, leer je eigen lichaam kennen en schiet niet in de angst.

‘Precies,’ zei Pleun, ‘Men verzint ziektes en allen gaan in de angst.’

Zo vertelde zij ook dat haar man, die chirurg was, had gezegd dat hij nog nooit mensen had genezen, dat hij niet wist wat dit was. Tijdens de studie hadden zij medicijnen gestudeerd.

Het woord genezen was dus een vreemd woord in dit verband.

Pleun ging onverstoorbaar verder in de korte tijd dat ik haar sprak.

Aids, ook gekweekt in het laboratorium en zij kende een persoon die daarbij betrokken was

geweest. Men stond te juichen toen uiteindelijk het eindresultaat dusdanig was waar wij nu wereldwijd mee opgescheept zitten. De man in kwestie, die Pleun persoonlijk kent, stopte onmiddellijk met zijn functie want dit kon hij niet verkroppen.

Zo kende Pleun ook een jonge vrouwelijke arts die, toen zij afgestudeerd was, zelfmoord wilde plegen omdat zij zich niet kon vereenzelvigen met dat wat zij had geleerd. Het hele gezin waaruit dit meisje kwam was ontwricht.

Pleun sprak verder en zo kwam het op haar rol in het verleden. Zij was operatieassistente geweest. Zij nam veel waar wat niet klopte. Zo ook het feit dat er kinderen werden geopereerd aan het hartje, wat niet noodzakelijk was. Assistentes die daarna het slechte nieuws aan de ouders moesten vertellen, kregen ook wroeging en er waren meisjes die zelfmoord pleegden. Deze kinderen werden namelijk als proefkonijn gebruikt; het was niet noodzakelijk een hartoperatie uit te voeren en het ziekenhuispersoneel kwam in gewetensnood.

Pleun uitte dat zij deze verhalen op een gegeven moment naar buiten zou brengen.

Hierop kreeg zij duidelijk te verstaan dat men er dan voor zou zorgen dat zij geen werk meer zou krijgen.

Pleun betaalt al twintig jaar geen zorgpremie meer, weigert hier pertinent aan mee te werken daar zij van mening is dat men ziektes verzint, het zelfgenezend vermogen van het lichaam ondermijnt en voor elke verzonnen ziekte ‘oplossingen’ heeft en met allerlei zogenaamde goedbedoelde onderzoeken iedereen onwillekeurig in de angst jaagt.

Wees een moment bang een ziekte te krijgen en je kunt zo in de prijzen vallen.

Besef dat je lichaam alles zelf kan oplossen en je zult sterk zijn, gezond en vitaal.

Met Pleun kun je praten!

Zij schroomt niet hiermee naar buiten te komen en op mijn vraag of ik haar telefoonnummer en adres moest verwijderen voor ik dit openbaar zou maken antwoordde zij heel stellig met NEE.

Zij is bereid met haar verhalen naar buiten te komen, de tijd is er rijp voor en indertijd toen de vrouw van de gynaecoloog een ‘oplossing’ bedacht voor deze beroepsgroep dacht Pleun: ‘Zo dit heb ik gehoord’. Pleun zat namelijk stil te luisteren en nu was het moment daar dit aan mij te vertellen en dit was niet tegen dovemansoren gezegd!

Dank je wel Pleun dat je bedacht de brief ook naar ons te laten zenden.

We zullen dit verspreiden en laten anderen maar gaan bedenken wat zij hiermee verder doen!

Hieronder de brief die Pleun kreeg en haar reactie daaronder.

Anneke Bleeker

Bergen NH

17 november 2011

www.gezondverstandavonden.nl

www.verontrustemoeders.nl

 

College voor Zorgverzekeringen

Postbus 12023

1100 AA AMSTERDAM

              Delden, 15 november 2011

Geacht College voor Zorgverzekeringen,

Na jarenlang werkzaam te zijn geweest in alle velden van de gezondheidszorg als operatieverpleegkundige, als anesthesie assistente en vervolgens als H.B.O.V. Verpleegkundige heb ik alle ziektebeelden mogen aanschouwen.

Toen ik een empirisch onderzoek deed heb ik de oorzaak en dus de oplossing van alle ziekten (in het Engels dis‐ease = ongemak) herontdekt. De oorzaak is namelijk de oplossing en daardoor heeft onder andere niet alleen dia‐beet‐es geen enkele kans meer bij mij, maar ook alle andere ziektebeelden hebben geen enkele kans meer, omdat er maar 1 oorzaak is en dus maar 1 oplossing. Dit zelfgenezende vermogen bevindt zich maar op 1 plaats en dat is in onze eigen denkgeest. En daarom geacht College voor Zorgverzekeringen, heb ik mij niet aangesloten bij een zorgverzekeraar want dat is niet de plaats en die kent niet dit volledig zelfgenezende vermogen.

Als u als College ook van Alzheimer of dementie verschoond wilt blijven, dan zal ik u uitleggen hoe u kunt voorkomen om in pies‐ en poepluiers dit leven op Aarde te beëindigen. Ook hoeft u dan geen gebruik te maken van eutha‐nazi of van andere haaruitvallende of dodelijke radioactieve middelen, want het bestrijden van symptomen heeft geen enkele betekenis en geen enkele zin. Alleen de oorzaak volledig ongedaan maken heeft zin.

En dat is alleen mogelijk door oorzakelijk en niet symptoom bestrijdend te denken. Symptoom bestrijdend denken betekent: voorbijgaan aan de oorzaak. Dus de oorzaak = de oplossing buiten beschouwing laten, en daar heeft niemand iets aan want dat werkt niet genezend maar juist ziekmakend.

En daarom, geacht College voor Zorgverzekeringen, maak ik bezwaar tegen het investeren in zorg‐ en ziektekostenverzekeringen die niet oorzakelijk, dus niet genezend, niet oplossend, maar symptoom bestrijdend of symptoom wegsnijdend en zelfs dodend en dus ziekmakend bezig zijn, terwijl ik mijzelf van alle ziektebeelden heb genezen. En als u wilt weten hoe en mijn weg daar naartoe, dan stel ik voor dat u mij uitnodigt om dit aan u uit te leggen. Want die ontdekkingsreis en het moment van de ont‐dekking en de ont‐maskering of ont‐vouwing van deze volmaakt gezondmakende methode en alle inzichten die daaruit voortkwamen, is echt de moeite waard. Deze volledig gezondmakende kennis en inzichten kan ieder mens leren en moet ieder mens te weten komen, want dit zelfgenezende vermogen is immanent dus aangeboren.

Dit aangeboren zelfgenezende vermogen werd mij aangeboden op exact het juiste moment en dat was het moment dat twee medici mij met drie ziektebeelden met een dodelijke afloop dachten op te zadelen. Exact op datzelfde heilige moment kwam dat volmaakt gezonde zelfgenezende vermogen tevoorschijn, dus die ziektebeelden en die

 

dodelijke afloop en het slikken van hun chemische radioactieve middelen ging niet door. Zij waren des duivels want dit was een aantasting van hun des‐kundig‐heid en van de vertrouwensrelatie die zij broodnodig hebben, want zonder het vertrouwen of geloof in deze symptoombestrijders en symtoomwegsnijders of symptoomdoders (want van genezers zijn het euthanasie plegers, dus doders, geworden) kunnen zij helemaal niets meer. En als zij dus zonder ons geloof en vertrouwen in hen niets meer kunnen doen voor ons, dan kunnen zij überhaupt niets. Zij zijn dus volledig afhankelijk van een geloof in hen en in hun symptomen, dus hun niet oorzakelijke, niet oplossende, niet genezende, dodelijke systeem.

De symptoombestrijdende medicus kan niet meer oorzakelijk, dus niet oplossend, en dat is niet genezend, denken. Want zodra de mens, en dat is ieder mens, de oorzaak van het ongemak van dis‐ease kent, dus ziet, is de oplossing kristalhelder. Op exact datzelfde moment is de oorzaak, dus dat wat het ongemak dat het ziektebeeld veroorzaakte, verdwenen.

Dus geacht College, op het moment dat ik zag wat de oorzaak van alle ziekte of ziektebeelden is, verdwenen de oorzaak en de veroorzaker en ook al hun ingebeelde symptomen als sneeuw voor de zon.

Het gaat er dus om dat je de oorzaak wilt kennen, want kennen = zien. En door het aan het licht brengen van de oorzaak, en die oorzaak is bij elk ziektebeeld exact hetzelfde, verdwijnen alle ziektebeelden en dus alle symptomen en hebben we geen symptoombestrijders en in‐symptomen‐gelovers (dus geen symptomatische oorzaaklozen) meer nodig, want al het oorzaakloze en dus ook alle oorzaaklozen zijn zonder gevolgen en zonder enige betekenis. Daarom kan niets werkelijks bedreigd worden omdat het onwerkelijke, dus onechte, niet bestaat. En dit werkelijke is dan ook de vrede, de vreugde en de volmaakte onaantastbare gezondheid (= heelheid) van het Goddelijke in ons.

Geacht College voor Zorgverzekeringen, ik hoop van ganzer harte dat u in ons aller‐ hoogste eigen belang mij spoedig uitnodigt om u allen volledig uit de doeken te doen hoe dit zelf‐gezond‐latende dus nooit meer ziektebeelden veroorzakende, alomvattende, alomtegenwoordige en alwetende, alliefhebbende dus Almachtige vermogen werkt. En dat het werkt heb ik empirisch ondervonden. Dus ik heb proef op de som nemend onderzoek verricht en daardoor kan ik dat bewijzen en daarom is zelfs ook de plaats van dit zelfgenezend vermogen aantoonbaar.

Tenslotte vind ik dat ik het recht heb als inwoner van een democratisch land, om te weigeren te investeren in iets waarin ik niet geloof. Want iets waarin men moet geloven heeft geen aantoonbare wetenschappelijke basis. Wie ziektebeelden als uitgangspunt neemt, heeft ziekte als resultaat.

Om te voorkomen dat er opnieuw een doofpotaffaire ontstaat waarbij helemaal niemand is gebaat, stuur ik kopieën van uw schrijven en van deze brief aan onderstaande lijst met geadresseerden:

Redactie Twentsche Courant Tubantia

 

Redactie NRC

Redactie Volkskrant

Redactie Trouw

Redactie Het Parool

Fanclubs Spiegelogie Nederland

Verontruste Moeders Nederland

Groetend met hoogachting verblijf ik wachtend op uw uitnodiging en antwoord,

Pleun Snoek