De eerste anti bacteriële stof werd in 1928 per toeval Alexander Fleming ontdekt. Hij noemde het penicilline. Het duurde echter nog tien jaar voordat men de stof ging isoleren en er experimenten mee werden gedaan. Aan het eind van de tweede wereld oorlog was de productie van penicilline goed op gang gekomen en was het voor de meeste mensen verkrijgbaar.

Het inzetten van antibiotica was een enorme stap vooruit in de strijd tegen infectieziekten. Het werkt doeltreffend en snel. Besmettelijke ziekten zoals TBC zijn het inzetten van antibiotica lange tijd onbetekenend geweest. Maar al snel werd de keerzijde van de medaille zichtbaar. Door de populariteit van het medicijn werd het veelvuldig en universeel ingezet, ook bij minder ernstige infecties. Omdat mensen zich vaak in 1 a 2 dagen weer beter voelden, maakte men regelmatig de kuur niet af, waarde bacterie nog niet geheel was uitgeroeid.

 

Het inzetten van een breed spectrum antibiotica deed hier nog een schepje bovenop. In plaats van eerst uit te zoeken welke bacterie in het spel was werd de “shotgun” therapie toegepast, in de hoop dat een van de stofjes de boosdoener zou aanpakken. Uit onderzoek is gebleken dat in de jaren 90 de helft van de voorgeschreven antibiotica niet geschikt was voor de behandelde ziekte en vaak onnodig. Zodoende kregen bacteriën de kans zich te evolueren en genetisch aan te passen. Bacteriën raakten resistent en er moesten nieuwe varianten worden ontwikkeld.

 

Al snel deden de synthetische antibiotica hun intrede om de steeds agressievere bacteriën in bedwang te kunnen houden. Het is echter gebleken dat synthetische antibiotica vaak ongewenste bijwerkingen vertoond. Met name de antibiotica die de eiwitvorming remmen kunnen niet voor 100% bacteriën van menselijke cellen onderscheiden, waardoor er blijvende beschadigingen kunnen optreden in organen. Het bekendste voorbeeld is streptomycine, wat in verschillende gevallen tot blijvende gehoorbeschadiging heeft geleid.


Andere antibiotica onderdrukken ons immuunsysteem omdat ze de activiteit van de witte bloedlichaampjes vertragen. Het inzetten van breed spectrum antibiotica verstoord het innerlijk ecosysteem doordat het ook nuttige bacteriën vernietigd. Het gevolg is dat er aan het eind van de rit een chronische verzwakking van het afweersysteem is ontstaan waardoor de gevoeligheid voor infecties, virussen en schimmels is vergroot. Diarree maakt dat voedingsstoffen slechter worden opgenomen. Met name de opname van vitamine A en B complex, en de mineralen zink en magnesium komen in het gedrang waardoor er ernstige tekorten kunnen ontstaan met de gevolgen van dien.

Langzamerhand wordt men er bewust van dat de toenemende resistentie van bacteriën een groot gevaar kunnen gaan vormen. Door de eenvoudige bouw van de bacterie ontstaat er elke 20 minuten een nieuwe generatie. Er zijn al veel bacteriën die bijna niet meer te bestrijden zijn met de huidige antibiotica. Wetenschappers vrezen dat er weer grootschalige epidemieën kunnen ontstaan zoals voor de ontdekking van de penicilline. Het wordt tijd dat antibiotica alleen wordt ingezet wanneer het niet anders kan. Alleen dan kunnen we blijvend gebruik maken antibiotica zoals het bedoeld is: Als noodmiddel.

Om het gebruik te beperken moeten er een mentaliteitsknopje om. In plaats van “hoe wordt ik zo snel mogelijk beter” is het doeltreffender om naar middelen te zoeken die het genezingsproces zo goed mogelijk ondersteunen.


Vertrouwen in het zelfgenezende vermogen van het lichaam staat aan de basis. Koorts is een zeer nuttig mechanisme van het lichaam om bacteriën te bestrijden wat niet direct met een aspirine moet worden onderdrukt. Het lichaam heeft RUST en TIJD nodig. Er zijn een tal van kruiden die een antibiotische, antibacteriële of desinfecterende werking hebben. Zij kunnen erger voorkomen en geven het lichaam de kans om zelf mee te werken waardoor ze sterker uit de strijd komt.

Denk hierbij aan Cayennepeper, propolis, honing en kaneel, etc. Ook zilverwater van goede kwaliteit is te prefereren boven de antibiotica die de reguliere zorg levert

De natuur biedt ons alles dat wij nodig hebben om gezond te leven en te blijven. Vertrouw op de natuur en kijk net kritisch naar de reguliere artsen, deze prijzen stoffen aan die ons lichaam niet ondersteunen maar vaak net verzwakken, lichaamsvreemde niet natuurlijke stoffen. Wij zijn onderdeel van de natuur en daarom werken natuurlijke alternatieven vaak veel beter, ze ondersteunen namelijk het zelfgenezend vermogen van het lichaam.

 

Ga voor zekerheid uit de natuur dan weet je ook zeker dat je geen Russisch roulette speelt met je leven.