Deel 1

Woord vooraf
Graag had ik deze Nieuwsbrief eerder willen publiceren, maar andere werkzaamheden was dit niet mogelijk. Inmiddels groeide hij uit tot een stevige verhandeling, niet niet alleen om wat zich het afgelopen jaar in de wereld heeft afgespeeld beter te begrijpen, maar vooral om een beter zicht te krijgen op hetgeen zich momenteel afspeelt, waarwe mogelijke gebeurtenissen in de nabije toekomst beter kunnen inschatten.
Onze planeet bevindt zich op dit moment in een uiterst gevaarlijke situatie. Dit stellen we niet om angst op te roepen. Integendeel. Hetgeen geschreven is heeft tot doel de kracht van de geest te mobiliseren en vanuit een wakker bewustzijn te spreken en te handelen.
Stel vragen aan politici (gemeentelijke, regionale, provinciale of landelijke) en aan hen die leidinggevende posities innemen. De tijd klopt krachtig aan ieders deur. Het eindspel is begonnen! Laten we ons schaakmat zetten? Laten we ons onze geestelijke en lichamelijke vrijheid afnemen? Of zal een krachtige storm van bewustzijn opsteken over heel de aarde en zullen we opstaan om de menselijke waarde en waardigheid te verdedigen, ter wille van al wat leeft op deze wonderlijke planeet?

 

 
Hora est! Wakker worden! Nú komt het erop aan!

Laten we hopen en vertrouwen dat de kracht van de geest en de liefde mogen zegevieren in deze tijd vol schokkende gebeurtenissen.

Passages uit deze Nieuwsbrief mogen worden overgenomen voor tijdschriften, kranten, websites, internetradioprogramma’s en dergelijke, mits de bron wordt vermeld.

Terugblik: 2011, een zeer roerig jaar
2011 was een zeer roerig jaar. Dat heeft niets met pessimisme of doemdenken te maken, maar met pijnlijke feiten. Nog steeds beseffen onvoldoende mensen wat er zich achter de schermen van het wereldtoneel afspeelt, hoe gepoogd wordt in de nabije tijd een wurgnet over de hele wereldbevolking te trekken. Maar gelukkig beginnen ook steeds meer mensen wakker te worden. In mijn boek Worden Wij Wakker? trachtte ik de achterliggende oorzaken van het tomeloze lijden dat onze wereld treft enigszinsbloot te leggen en een licht te werpen op de machtselite die deze planeet beheerst.

Eens vonden de Grieken de democratie uit. Ook al zei de Romeinse dichter Vergilius (eerste eeuw v. Chr.): ‘Vertrouw nimmer de Grieken, zelfs als ze geschenken geven’, diep in ons hart weten we dat dit een vooroordeel is.

Virgilius

Inmiddels is in Griekenland niet alleen de democratie vernietigd, maar blikkeren voor vele Europese en andere landen de wolventanden van hen die nimmer genoeg hebben van macht en uitbuiting. De Boeddha duidde dit soort krachten aan met ‘hongerige geesten’ of demonen. Ze willen hun ‘nieuwe wereldorde’ realiseren via de oeroude methode van de verdeel-en-heers-politiek, via het zaaien van angst en onrust, via manipulatie van de media en het de kop indrukken van het groeiend verzet van mensen die wakker worden. Hun uiteindelijke doel is een fascistische wereldorde, die door twee wereldoorlogen werd voorbereid. We verkeren in een gevaarlijke tijd, die veel lijkt op die van vóór de Tweede Wereldoorlog. Het is raadzaam om juist nu wakker te zijn, helder van geest. Alles verloopt uiterst snel.

België heeft 16 maanden na de verkiezingen eindelijk een regering en Nederland voert nog steeds een ‘gedoogbeleid’, dat volgens velen de waardigheid van menig allochtoon en oprecht asielzoeker aantast. Daar waar de curve van kromheid en onwaarachtigheid de curve van mededogen en saamhorigheid doorkruist, is de neergang reeds ingezet. Lang kan zo’n monsterverbond niet duren. Wijsheid heeft ons verlaten. Brutaliteit rukt op. Harde woorden en ruwe taal worden maar al te vaak als kogels op elkaar afgeschoten, zonder ook maar enige overweging dat wij allemaal met elkaar verbonden zijn, dezelfde lucht inademen en dezelfde verlangens naar geluk koesteren. Helaas is een aantal mensen zo in de ban van zelfzucht dat ze methoden kiezen die tegen iedere menselijkheid ingaan, ja, een vernietigende uitwerking op het leven hebben.

Ook al denken sommigen dat we nog redelijk gezond zijn, steeds meer wordt duidelijk hoe ziek onze wereld is geworden. Denk aan de vergiftiging van de elementen, de manipulatie of toenemende vergiftiging van ons voedsel, de ‘geneesmiddelenindustrie’, de neurotische dwang dat iedereen gevaccineerd moet worden (liefst al als baby) en het verziekte geestelijke klimaat tussen vele mensen.



Er is sprake van een vorm van vergiftiging die ons steeds meer de adem ontneemt en niet weg te werken is door leugenachtige reclames, soapseries, gewelddadige films, nietszeggende spelprogramma’s of geestelijke ‘zetpillen’. Het ontbreekt ons aan het visioen, de weidse blik, het diepe vertrouwen in de liefde van het leven en aan een fundamentele visie op de toekomst van de planeet. Velen zijn vastgelopen in een blind materialisme, verdedigen het recht van de sterkste, kennen de basiswetten van de kosmos niet meer, verkondigen dat het leven absurd is en zijn in hun onwetendheid de weg naar binnen kwijtgeraakt. We zijn bezig de boom des levens, waarmee alles verbonden is, om te kappen en horen niet dat het overal om ons heen kraakt. De val van de levensboom zal uiteindelijk onszelf vellen.

Leugens
In 2011 zagen we talloze leugens boven tafel komen, hoe mensen uit de top van de wereld van hun voetstuk vielen. Hoe macht, geld, seks, uitbuiting, bedrog en geweld hand in hand gingen. Berlusconi, Dominique Strauss-Kahn, Chirac, Putin en vele andere vertegenwoordigers van staat en kerk.

'Courtoon' DSK

In het boek Zieke Wereldleiders beschrijft de voormalige Britse minister van buitenlandse zaken, David Owen, hoe overmoed, depressie, drankzucht, drugsverslaving en vele andere ‘aandoeningen’ van leiders onze wereld bepalen. Tijd voor een psychologisch onderzoek en een gezondheidsattest? Veel leiders zorgen helaas meer voor lijden dan dat ze op basis van charisma en vertrouwenleiden.
We zagen hoe in 2011 de Verenigde Staten en een aantal Europese naties zich verenigden om landen in de Arabische wereld aan te vallen, gesteund door de Navo. Hele gebieden werden compleet platgebombardeerd, zoals in Libië. Er vielen honderdduizenden slachtoffers en de moeizaam opgebouwde infrastructuur werd in enkele weken bijna totaal vernietigd. Kosten: tegen de 500 miljard dollar. Massaal klinken dagelijks kreten van lijden, dwars door de overwinningsroes heen. Gewelddadige overwinningen zijn het zaad van de eigen nederlaag. Dat is een kosmische wet, die men vergeten is.

Misrata, Libië, een vernietigde stad

Onder de noemer van democratie en rechtvaardigheid, humanitaire actie en regime-change verbergen zich talloze leugens die verkocht worden als waarheid. Dictators, die eens de aangestelde stromannen waren van degenen door wie ze nu worden aangevallen, werden zonder enige vorm van proces genadeloos afgeslacht. In de demonisering van de ander lijken een rechtmatig proces en iedere vorm van gerechtigheid overbodig te zijn geworden. Een dergelijke opstelling is de dolksteek in het hart van de eigen democratie en roept de wet van de jungle tot leven, waarin een vernietigende oerdrift alles kapot zal maken.
Wapens werden snel geleverd aan oppositiepartijen, geheime diensten deden hun vuile werk en de meeste media gaven eenzijdige of gemanipuleerde informatie. Sommigen van hen die dictators aanklaagden, blijken nu zelf tot folteren in staat.
Vrouwe Justitia heeft geen blinddoek meer nodig. Zij oordeelt al lang niet meer zonder aanzien des persoons. Haar ogen zijn blind gemaakt en een bebloede doek moet die pijnlijke schande verbergen.

'Arabische lente'
We zagen hoe vanuit Tunesië, waar een jonge fruitverkoper uit protest tegen de heersende toestand zichzelf op 17 december 2010 in brand stak, de zogenoemde Arabische lente uitbrak en zich over heel de Arabische wereld en andere landen uitstrekte. We zagen hoe dictators één voor één sneuvelden op het veld van oneer. Ben Ali (Tunesië), Hosni Moebarak (Egypte), Moeammar Kadafi (Libië), Ali Abdullah Saleh (Jemen) en vele anderen. Koning Abdullah II van Jordanië en koning Mohammed VI van Marokko poetsten vlug hun democratie wat op om een revolutie te voorkomen. In het eilandenstaatje Bahrein waar koning Hamad bin Isa Al Khalifa dictatoriaal de scepter zwaait, verpletterden tanks (gesteund door tanks uit Saoedi-Arabië) iedere vorm van verzet. Een en ander verliep minder geweldloos dan men wellicht hoopte. De revoluties leidden tot soms hevige en bloedige confrontaties. Tragisch genoeg lijken nieuwe dictaturen wortel te gaan schieten, zoals in Egypte, waar de militairen (die in het hele land grote belangen hebben) een steeds sterkere positie innemen.

Van Syrië naar Iran?
Nu is Syrië, dat nauwe relaties onderhoudt met Iran en Rusland, aan de beurt en wordt president Assad steeds meer in het nauw gedreven. Immers, mocht Iran in de komende tijd worden aangevallen, dan dient eerst bondgenoot Syrië verzwakt te worden, want de weg naar Teheran loopt via de Syrische hoofdstad Damascus. (Zie ook deel 2 van deze Nieuwsbrief.)
Hypermoderne Amerikaanse, Engelse en Franse oorlogsschepen bewogen zich de laatste weken al richting Syrië en Iran, terwijl Rusland een deel van zijn oorlogsvloot vlak bij de Syrische havenstad Tartus heeft samengetrokken. Want ook al geeft Rusland officieel waarschuwingen aan het regime van Assad, het belang van Rusland in Syrië is zo groot, dat het erg onwaarschijnlijk is dat Rusland bij een mogelijke aanval door de ‘geallieerden’ (Navo) oogluikend zal toekijken, ook al denkt een aantal politieke commentatoren dat. In scherpe bewoordingen liet de Russische president Vladimir Putin openlijk weten dat Amerika streeft naar wereldhegemonie. Ging de Arabische Liga er nog een aantal maanden geleden van uit dat een burgeroorlog in Syrië of een buitenlandse interventie kost wat kost vermeden moest worden, nu wordt er al voor miljarden aan wapens geleverd aan Quatar en Saoedi-Arabië, is er sprake van een boycot van de centrale bank van Syrië, worden allerlei projecten getorpedeerd en zien velen de naar Syrië gestuurde groep van meer dan honderdvijftig ‘waarnemers’ door de Arabische Liga als een mislukking, omdat het geweld onverminderd doorgaat en sommige ‘waarnemers’ zelf niet brandschoon zijn.
Er is nog maar weinig sprake van onderlinge broederlijkheid, terwijl allerlei religieuze en andere krachten tegen elkaar worden uitgespeeld. Intussen beschuldigt Syrië herhaaldelijk de VS en Israël van infiltratie via de CIA en de Mossad om via (gewapende) steun aan de oppositie Syrië te destabiliseren. Soortgelijke beschuldigingen werden (worden) ook geuit bij de revoluties in Egypte, Libië en andere landen. Tegelijkertijd wordt president Assad ervan beschuldigd Iraanse scherpschutters te hebben ingehuurd. In oorlogstijd is de waarheid nog moeilijker te achterhalen dan in zogenaamde vredestijd.

Iedereen is het er wel over eens dat het in Syrië natuurlijk ook niet om een charismatisch leider gaat. Maar velen willen niet zien hoeveel woestijnzand er tijdens deze zogeheten Arabische (en Afrikaanse) ‘lente’ in de ogen van de mensen wordt gestrooid om ze het zicht te ontnemen op de duivelse krachten achter het wereldtoneel, die, behalve op grondstoffen, op olie en gas uit zijn en vooral een greep doen naar de wereldheerschappij. Vernietiging van hele landen telt voor hen niet, want in hun ijzige horrorfilosofie betekent chaos nieuwe kansen voor de economie, hún economische orde. Een economische orde, die, als de machtselite in die machtsgreep slaagt, doordrenkt zal zijn van de zelfgeschapen junglewet van de sterkste, waarin mededogen sterft bij iedere klauw die bloedig wordt uitgeslagen. Spoedig zullen we allemaal de winterkou voelen die op deze ‘lente’ volgt, als er niet snel een mondiaal ontwaken plaatsvindt. Spoedig zullen we ervaren hoe we opnieuw belogen en bedrogen zijn.

Dronken reus op lemen voeten
De machtselite van Amerika wankelt als een dronken reus op lemen voeten door de wereld, staat vlak voor haar ineenstorting, maar wil nog één keer haar dodelijke kracht tonen. Eens echter is de maat van leugens, corruptie en geweld vol. Dan keert het lot zich tegen hen die meedogenloos de wereld vernietigen. Alle grote rijken uit het verleden, het Babylonische, Perzische, Griekse, Romeinse en Turkse rijk, ondergingen hetzelfde lot. De machtselite beseft niet dat de intelligente kracht die het heelal doordringt, en die de basis en oergrond is van al wat is, op het punt lijkt te komen een formidabele reactie te geven overeenkomstig de wet ‘wat je zaait zul je oogsten’. Deze wet is niet gebaseerd op theologische concepten, maar op de grondtoon uit het hart van de kosmos, die al wat leeft doortrilt en rechtvaardigheid herstelt wanneer verblinding haar hoogtepunt heeft bereikt. De hindoe en de boeddhist kennen deze wet als de dharma, de Chinese wijzen spraken van tao, de Perzische wijzen van Asa en in Egypte sprak men van Ma of Maät. In de Esseense teksten spreekt Jezus over ‘de boom van vrede’, die in de tuin der mensen is geplant en voor het evenwicht in de schepping zorgt.

Geroffel van oorlogstrommels
Overal klinkt het geroffel van oorlogstrommels. De spanningen lopen op. Tussen Koerdistan en Turkije, dat onder Erdogan naar een groot Turks rijk streeft in de stijl van Mustafa Kemal Atatürk. Op het beledigen van Atatürk, ‘de vader van alle Turken’, wiens schilderij op de werkkamer van Erdogan hangt, staat overigens nog steeds gevangenisstraf. Spanningen ook tussen Pakistan en India, tussen de VS, Afghanistan en Pakistan, tussen Israël en Palestina, tussen Iran, de VS en Israël, tussen diverse Afrikaanse landen, in de Kaukasus. Oorlogstrommels, marsmuziek en hoorn- en trompetgeschal werden in het verleden gebruikt om de gemoederen te verhitten.

In onze tijd gebeurt dat door het verspreiden van desinformatie, demonisering van de vijand, valse beschuldigingen, psychologische operaties (psyops) door geheime diensten en in elkaar gezette terroristische aanslagen om eencasus belli te scheppen, een reden om oorlog te voeren. Gewone burgers roepen nimmer om oorlog, dit gebeurt door een aantal politieke leiders, die meestal nauwe banden hebben met het militair-industrieel complex.

Bankiers, topinkomens en bonussen
We ontdekten in 2011 hoe topbankiers met hun buitensporige inkomens en bonussen de wereld manipuleren en tallozen in armoede storten. Terwijl gesproken werd en wordt over ‘economische crisis’ en ‘noodzakelijke bezuinigingen’ werden de bonussen van vele topbankiers met miljoenen verhoogd, moest de burger, die bijna bezwijkt onder een niet meer af te lossen schuldenlast en platzak dreigt te worden, bijdragen aan de schuldenlast van de banken. Wat verdienen topbankiers? Althans, wat menen ze dat ze mogen verdienen? In Nederland verdient een topbankier al gauw een half miljoen euro of meer en ontvangt jaarlijks een bonus van minstens € 140-150.000. Oud-minister van financiën Gerrit Zalm verdient nu bij ABN-Fortis € 750.000. ‘Niets mee mis,’ zei voormalig socialistisch minister van financiën Wouter Bos. Zalm zag zelfs af van een ‘gouden handdruk’ (vanwege zijn vorige baan bij de DSB, die inmiddels failliet is).



De nieuwe topman van Fortis kreeg in 2008 zo’n € 800.000 aangeboden. Voor de verheffing van onze cultuur en vanwege zijn ‘speciaal talent’ ontvangt Paul de Leeuw volgens het zakenblad Quote € 650.000 per jaar, terwijl Pauw en Witteman daar niet veel onder zitten. De voorzitter van de raad van bestuur van een middelgrote organisatie verdient zo’n € 406.000 per jaar, de directeur van een groot ziekenhuis € 162.000, de president van de Hoge Raad € 104.800, een minister € 140.000. In ‘droomland’ Amerika liggen de salarissen van ‘topmensen’ vele malen hoger (bijvoorbeeld bij Goldman Sachs, die midden in de crisis voor miljoenen aan bonussen weggaf). Waar zijn wij mee bezig? Nog in 2008 bepaalde toenmalig minister Guusje ter Horst (Binnenlandse Zaken) om topinkomens in de semipublieke sector verder terug te dringen. De lijst vangrootverdieners zorgt er immers voor dat er steeds meer kleinverdieners zijn. Wie de lijsten van directeuren, ceo's en topmanagers doorploegt, maar ook van directeuren en stafleden van erkende goededoelenstichtingen, schrikt en heeft even tijd nodig om bij te komen.

En dan te weten dat 2 miljard mensen met 1½ tot 2 dollar per dag moeten rondkomen en 385 miljoen mensen met 1 dollar per dag. De Verenigde Staten, de Verenigde Arabische Emiraten en Singapore verteren 75% van het wereldinkomen. Van die 75% hebben de VS, die 5% van de hele wereldbevolking uitmaken, zich 54% toegeëigend, terwijl hun staatsschuld ongeveer $ 14.500.000.000.000 (veertienduizend vijfhonderd miljard dollar) bedraagt en met bijna 4,15 miljard per dag stijgt. (Aktuele cijfers continu te zien op US debt clock) In de welvarende landen wordt intussen gesproken over de korting van pensioenen, waarbij miljoenen met een klein pensioentje nog eens extra zullen moeten gaan inleveren. Het ABP (Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds) is ook wakker aan het worden en is een gerechtelijke procedure tegen Goldman Sachs begonnen vanwege rommelhypotheken.

De graaicultuur, waarmee degenen die zich er schuldig aan maken vaak niet eens gewetensproblemen hebben, is een vorm van geweld. Hoe vertaal ik dit naar de bakker, de vuilnisman, de verpleegkundige, de loodgieter, de onderwijzer en talloze anderen, die vele uren draaien ten dienste van de maatschappij en zelden een hoger inkomen ontvangen dan € 23.000 à € 30.000? Vergeleken bij de arme landen is dit natuurlijk nog steeds een fortuin. (In mijn boek Het huis op de rots gebouwd zijn hier meer gegevens over te vinden, 2010, blz.153-160.)

Vrouwe Europa
Miljoenen mensen worden als citroenen op de geldpersen van de grote banken uitgeknepen, crisissen in Europa en de EU worden gecreëerd en gemanipuleerd, de burger vervreemdt steeds meer van de technocratie en de arrogante bureaucratie van Brussel, waar het standbeeld van Vrouwe Europa voor het EU-gebouw in haar opgeheven hand de EU(ro) vasthoudt en onder haar voet de mens als een slaaf vertrapt. De mensen krijgen het spel door, worden er moe van en boos. Daar hoopt de machtselite ook op, want zo kunnen achter de rug van de mensen om ingewikkelde besluiten worden genomen, die bijna niemand meer kan volgen. Gevoed door de aangewakkerde angst raken tallozen in paniek of leggen het moede hoofd maar neer, niet beseffend welke slachtbank er klaarstaat. Tallozen voelen zich uitgesloten door ‘de hoge dames en heren’, die een ingewikkelde en deftige taal spreken, vaak zichzelf graag horen en veelal vervreemd zijn van wat in de ziel van tallozen omgaat.
Tallozen zijn het meer dan zat dat hun Europese ‘vertegenwoordigers’, waar ze nimmer op stemden, besluiten nemen buiten de parlementaire democratie van hun land om en dat kritische geesten en klokkenluiders steeds maar weerr de mond gesnoerd worden, ja, soms zelfs geïntimideerd worden. Menig gepland referendum werd al weggevaagd. Zonder een beetje economische kennis hoe zeepbellen in elkaar worden geflanst, is het hele gebeuren niet meer te begrijpen voor de gemiddelde burger.

Monsters en boeven
In 2011 werden in Venuzuela 40.000 mensen vermoord. In Columbia ‘slechts’ 13.000. In China plegen jaarlijks tegen de 500.000 mensen zelfmoord. Geen uitzicht meer. Hermes Trismegistus zei in een dialoog met Aesclepios, dat in de eindfase van de grote cyclus, vlak voor de grote zuivering, tallozen onwetend zichzelf zullen doden, het mysterie van het heelal niet meer zullen kennen en vervreemd zullen zijn van ware religie.

In 2011 werden we ook bevrijd van terrorist en miljardair Osama bin Laden. Vanuit de ‘situation room’ in het Witte Huis werd de hele operatie door Barack Obama, vice-president Joe Biden en minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton gevolgd. De ‘gevaarlijkste man aller tijden’, een ‘gruwelijk monster’, product van de westerse macht, ooit opgeleid door de CIA, werd door een reeks kogels die zijn gezicht bloedig uiteenscheurden, gedood en kreeg tot slot een onbekend zeemansgraf om te voorkomen dat zijn ‘begraafplaats’ een pelgrimsoord zou worden. Vreemd. Amerika heeft de meest geavanceerde opsporingstechnologie ter wereld. En pas 10 jaar na 9/11 kon men Osama bin Laden vinden, zoals ook Saddam Hoessein en Kadafi niet meteen werden gevonden. Gerechtelijke procedures waren door deze moorden niet nodig, want dood is dood.

Een andere 'boef', de Bosnisch-Servische generaal Ratko Mladic, werd opgepakt en aan het Internationaal Gerechtshof in Den Haag overgedragen, waar Kadafi niet mocht verschijnen omdat hij weet had van zaken waarmee hij de westerse elite zou kunnen compromitteren. Mladic werd aangeklaagd voor genocide op de moslimenclave Srebrenica in 1995 tijdens de Bosnische burgeroorlog. Niet veel later volgde de arrestatie van Goran Hadzic. Beseffen we echter wel dat deze ‘monsters’ en ‘boeven’ (hun gruweldaden zijn natuurlijk nimmer te rechtvaardigen) mede gevormd werden door westerse politieke leiders en bedrijven die jarenlang met hen samenwerkten? Doorploeg maar eens het fotoarchief van de afgelopen jaren.


President Sarkozy, die ooit beweerde een incarnatie te zijn van Napoleon en enige tijd zijn diensten verleende aan de Israëlische geheime dienst, de Mossad, stond samen met Hillary Rodham Clinton voorop om het voortouw te nemen bij het platbombarderen van Libië. Diverse keren hebben beiden Kadafi hartelijk begroet en omhelsd. Niet zo lang geleden deed dit ook de machtselite die in Brussel bijeenkwam, waar Kadafi rustig zijn tentenkamp mocht opslaan en vele schone vrouwen hem als ‘lijfwacht’ vergezelden.
Libië had een solide infrastructuur. Onderwijs was er gratis, evenals medische zorg. Maar tot onvrede van een aantal topbankiers had Libië ook een eigen centrale bank en een munt die gedekt werd door goud. De dollar was niet erg welkom.

Na de ‘val’ van Libië loodste Sarkozy een wet door het parlement en de senaat, die de ontkenning van de Holocaust op de Armeniërs door de Turken, voortaan strafbaar maakt. De spanning tussen Turkije en Frankrijk loopt op. De nieuwe wet zal Sarkozy misschien een aantal extra stemmen opleveren van de ruim 500.000 Armeniërs die in Frankrijk wonen, maar tegelijkertijd zal hij de stemmen verliezen van degenen die met Turkije sympathiseren. Ondertussen is het politieke en religieuze klimaat voorlopig behoorlijk vergiftigd. Dat Israël mogelijk het voorbeeld van Frankrijk wil volgen, brengt natuurlijk geen rust in de reeds verstoorde verhoudingen tussen Israël en Turkije.

Mediaschandalen rondom Rupert Murdoch
In 2011 was er grote oproer in Londen. De binnenstad brandde en later laaide het vuur ook op in Birmingham. Jongeren met weinig uitzicht op een toekomst raakten slaags met de politie naar aanleiding van een doodgeschoten jongeman. Dat een en ander dankbaar tegen elkaar werd uitgespeeld en opgeklopt, kan met een beetje onderzoek achterhaald worden.

London riots 2011

In Londen brak ook het megaschandaal uit over de afluisterpraktijken van News of the World, een van de tijdschriften van mediamagnaat Rupert Murdoch, die zich nauw verbonden weet met het zionisme. Rupert Murdoch (maar ook zijn zoon James) onderhoudt uitstekende contacten met de machtselite in de bankwereld, de politiek en de media (o.a. met Rothschild, Rockefeller en George Soros). Als eigenaar van de internationale mediareus News Corporation, bezit Murdoch talloze kranten, tijdschriften, televisiezenders en radiostations over heel de wereld, tot in China toe, waar eens de corrupte Amerikaanse president Nixon (over wie de onthullingen na het beruchte Watergateschandaal zich de laatste tijd alleen maar opstapelen) de weg vrijmaakte voor Murdochs imperium.

Ondanks de vele schandalen rondom het media-imperium van Murdoch dicteert de mediakeizer nog steeds wat er geschreven en gezegd mag/moet worden. Met zijn wereldwijde netwerk is hij nog steeds een grote spindoctor en ‘adviseur’ van vele politici en leiders uit het bedrijfsleven. Vele politici, mediabazen, hoge ambtenaren (ministers) en politiechefs bleken betrokken te zijn bij het megaschandaal, dat in Londen als een pestbuil openbarstte. Het eens meest populaire Britse roddelblad News of the World bleek betrokken te zijn bij afluisterschandalen, chantage en vele andere vormen van riooljournalistiek. Telefoons werden afgeluisterd, computers gehackt, mails afgetapt, leugens verspreid en (doods)bedreigingen geuit. Zonder Rupert Murdoch en diens News of the World en The Sun had de premier van Engeland, David Cameron, waarschijnlijk de verkiezing nimmer gewonnen, evenmin als Tony Blair vóór hem. Bij The Sun is inmiddels ook al een aantal journalisten gearresteerd. Ze zouden politiefunctionarissen betaald hebben voor informatie ( Radio Klara, 28 januari 2012).
De mediatycoon en internationaal ‘adviseur’ maakt en breekt premiers, politici en vele anderen. Murdoch verkocht inmiddels News of the World, die ongetwijfeld zal herrijzen via een andere ‘Sun’. Murdoch en zijn familie trachten hun imperium te redden en stellen de aankoop van nieuwe zenders, zoals BskyB, nog even uit. Even, want het geheugen van de meeste mensen is maar kort.

De media zwijgen
Nogal wat media hebben een vooringenomen standpunt, diepen nauwelijks de achtergronden van vele berichtgevingen via (gecensureerde) persbureaus uit en durven nauwelijks te publiceren waar het echt om gaat. ‘Ignorance and arrogance’, onwetendheid en arrogantie, kenmerken helaas nog vele journalisten binnen de mainstreammedia, stelde David Icke vast in zijn Nieuwsbrief van 4 december 2011. Maar er wordt gewoon ook heel veel verzwegen. Naar aanleiding van de besloten Bilderbergconferenties, waarover onze website www.wijwordenwakker.orgveel heeft gepubliceerd (inclusief de ledenlijsten), zei David Rockefeller eens:

‘Bijna veertig jaar lang hebben de Washington Post, de New York Times, Time Magazine en andere prestigieuze media onze conferenties bijgewoond en hun belofte tot discretie gestand gedaan. […] Het zou voor ons onmogelijk zijn geweest een plan voor de wereld uit te werken als we al die tijd in de schijnwerpers van de publieke opinie zouden hebben gestaan. Maar dankzij dat plan zit de wereld tegenwoordig beter in elkaar en zijn we beter op een wereldregering voorbereid. De supranationale soevereiniteit van een intellectuele elite in samenwerking met de belangrijkste bankiers verdient de voorkeur boven het streven naar nationale zelfbeschikking uit vorige eeuwen.’ (Daniel Estulin, De ware geschiedenis van de Bilderberg Conferentie, 2007, blz. 44.)

Inderdaad. Zonder het zwijgen van de media zou het nimmer gelukt zijn. Hoeveel laat men zich betalen om zijn ziel en de ziel van een volk, van hele volken te verraden? Hoeveel beter de wereld tegenwoordig in elkaar zit kan iedereen met open ogen zien. En mocht je denken dat als er een samenzwering zou zijn, je dit zeker via de media zou horen, dan weet je na onderstaande uitspraak van John Swinton voortaan beter. Swinton was voormalig hoofd van de staf van de New York Times, eens een van Amerika’s meest geliefde krantenmannen, ook wel ‘de decaan van zijn beroep’ genoemd. In 1953 vroeg men hem een toast uit te brengen voor de New York Press Club. Swinton legde toen een monumentale verklaring af, die voor velen verbijsterend en onthutstend was:

‘Intellectuele hoeren’
‘Er is op dit moment van de wereldgeschiedenis in Amerika niet zoiets als een onafhankelijke pers. Jullie weten het en ik weet het. Niemand van jullie durft zijn oprechte mening op te schrijven. En als je dit zou doen, weet je bij voorbaat dat het nimmer in druk zou verschijnen. Ik word wekelijks betaald om mijn oprechte mening buiten de krant te houden waaraan ik verbonden ben. Anderen onder jullie worden betaald met gelijke salarissen voor gelijke dingen en zou er iemand van jullie zo dwaas zijn om toch zijn oprechte mening naar voren te brengen, dan kan hij naar een andere baan gaan zoeken. Als ik mijzelf zou toestaan mijn oprechte mening in een artikel in mijn krant te publiceren, zou ik binnen 24 uur ontslagen zijn. De bezigheden van de journalisten bestaan eruit om de waarheid te vernietigen, grondig te liegen, te corrumperen, kwaad te spreken, te kruipen voor de mammon, en zijn land en loopbaan te verkopen voor zijn dagelijks brood. Jullie weten het en ik weet het en hoe dwaas is het dan te toasten op een onafhankelijke pers? Wij zijn het gereedschap en de vazallen van rijke mensen achter de schermen. We zijn dansende marionetten, zij trekken aan de touwtjes en wij dansen. Onze talenten, mogelijkheden en levens zijn eigendom van andere mensen. Wij zijn intellectuele hoeren.’
(Bron:‘Operation Vampire Killer 2000. American Police Action Plan for stopping World Government Rule, Patnwo, P.O. Box 8787, Phoenix, Arizona 85066.)

Gelukkig zijn er nog moedige journalisten en radio- en televisiezenders die riskante zaken durven aan te pakken. In Nederland bijvoorbeeld Zembla, Brandpunt, Tegenlicht, Radar en Argusoog en in België Canvas, om er maar enkele te noemen. Maar ze zijn in de minderheid.

9/11: Spot en hoon voor Ray Griffin
Emeritus hoogleraar filosofie en theologie David Ray Griffin kreeg heel wat te verduren. Zijn boeken over 9/11, waarin hij met talloze bronnen laat zien dat veel richting een ‘inside job’ wijst, genieten grote belangstelling. Steeds meer vragen werden (en worden) erover gesteld. Reden toentertijd voor de regering-Bush om aan onderzoekers van het NIST (Nationaal Instituut van Standaards en Technologie) en andere onderzoekers opdracht te geven om alles wat er rond 9/11 heeft plaatsgevonden eens grondig uit te zoeken. Nadat de uit ruim driehonderd leden bestaande 9/11 Commissie haar Final Reports of the Federal Building and Fire Investigation of the World Trade Center Disaster heeft gepubliceerd, lijkt de kwestie 9/11 afgesloten. Immers, dit rapport bevestigt volledig de officiële versie van de regering over de vliegtuigcrashes en de daardoor veroorzaakte branden en ineenstorting van de Twin Towers en Gebouw 7. De mainstreammedia hebben deze conclusie gretig overgenomen. Ray Griffin echter, toont in zijn nauwelijks geciteerde boek Debunking 9/11 Debunking (2007) iets heel anders aan.

De reeds genoemde 9/11 Commissiewas al vanaf de oprichting niet onpartijdig, omdat president G.W. Bush de voormalige minister van buitenlandse zaken, Henri Kissinger, tot voorzitter had benoemd. Kissinger is een bekend spindoctor, lid van de CFR en Trilaterale Commissie, trouwe bezoeker van de Bilderbergconferenties, bevriend met onder andere Rockefeller, Rothschild en Soros. Hij onderhoudt nauwe banden met de regering van Israël. Een partijdige voorzitter dus, die door velen gewantrouwd wordt. Maar dat gold ook voor de NIST-Commissie. Vanuit het NIST lopen vele spinnendraden naar het Witte Huis. Het NIST is namelijk een instituut dat onder het ministerie van handel valt. Al op de eerste pagina van het NIST-rapport wordt de naam van Carlos Gutierrez vermeld, die minister van handel was onder G.W. Bush. Tevens zijn alle directeuren van het NIST door Bush aangesteld. Een uiterst dubieuze zaak. (Griffin, 2007, blz. 143 e.v.)


Ray Griffin, bekend om zijn integriteit, werd bespot en gehoond door hen die slechts de officiële versie aanvaarden. De media gaven nauwelijks aandacht aan zijn nieuwste conclusies.
Bovendien dringt het maar nauwelijks tot de media door dat natuurkundige Steve Jones reeds aantoonde dat de Twin Towers en Gebouw 7 van het World Trade Center zijn ingestort door het gebruik van explosieve stoffen en dat specifiek onderzoek restanten van het uiterst brandbare termiet, dat onder andere gebruikt wordt in brandbommen, heeft aangetoond. ('Why indeed did the World Trade Center Buildings Completely Collapse?', in:Journal of 9/11 studies 3(september 2006).
Daarnaast zijn er veel betrouwbare verslagen van brandweerlieden en architecten. (Zie de website www.wijwordenwakker.orgover 9/11.) Maar al te gemakkelijk worden degenen die een diepgaand onderzoek doen naar de toedracht van 9/11 afgeschilderd als samenzweringstheoretici of misleide waarheidszoekers. Een psychologisch mechanisme om een andere waarheid niet onder ogen te hoeven zien. Een mechanisme dat echter meer en meer doorzien wordt door wakkere mensen.

De Protocollen. Is er dan toch sprake van een samenzwering?
Tegenwoordig zijn nogal wat onderzoekers het erover eens dat de beruchte Protocollen van de Wijzen van Zion (bestaande uit 24 zogeheten protocollen) niet mogen worden toegeschreven aan een groep Joodse mensen.
De Protocollenzagen rond 1903 het licht. Ze zouden via de Rus Sergej Nilus in handen zijn gespeeld van de tsaar om een esoterische groep aan zijn hof (waaronder Papus) verdacht te maken. Maar de tsaar vond het een verachtelijk stuk en Nilus viel in ongenade. Pas door de mystieke filosoof Vladimir Solojov kregen de Protocollen meer aandacht in zijn boek Korte vertelling over de antichrist. De suggestie dat de Protocollen afkomstig zouden zijn van ‘Het Internationale Joodse Congres te Bazel’ (1897) is onjuist gebleken, omdat we inmiddels weten dat de oorsprong ervan ouder is en zeker terugreikt tot eind 18de eeuw. (Zie deel 4 van deze Nieuwsbrief.)

Sommige auteurs denken dat een belangrijk deel van de Protocollen geïnspireerd is op de satire Dialogen in de hel tussen Machiavelli en Montesquieu van de Franse schrijver Maurice Joly, die bevriend was met Victor Hugo en een hekel had aan Napoleon III. (Uit de dialogen blijkt overigens geen enkele relatie tot de Joden.) Na publicatie van zijn satirisch pamflet belandde Joly in het gevang.

In de oude publicaties is er geen eensluidende visie over de oorsprong van de Protocollen, wel over de manier waarop ze uiteindelijk via Nilus in handen zijn gekomen van de Russische tsaar. Meer onderzoek daarover zou wenselijk zijn.

In Latijns-Amerika, een aantal Europese landen en zeker in de Arabische wereld, worden de Protocollen nog steeds als antisemitische propaganda verspreid. Vooral in Spanje is het antisemitisme nog diepgeworteld. Ook in onze tijd verschijnen er studies over de Protocollen en ook in onze tijd lopen de meningen erover sterk uiteen. Van satire tot een duivels stuk, van een antisemitisch pamflet tot een explosief stuk, waarin stap voor stap de machtsgreep over de wereld beschreven wordt, geïnspireerd door de Talmoed Babylonica.
Hoe het ook zij, als je de Protocollen leest, is er een blauwdruk te vinden voor een nieuwe wereldorde, de knechting van de mens en de overname van de macht over de wereld, het instellen van een ‘bovengouvernementele regering’ (wereldregering), de vernietiging van het christendom en het aanstellen van een wereldvorst (koning), die afkomstig zou zijn uit het geslacht van David en die deze wereld in de nabije toekomst zal regeren. Er wordt gesproken over een samenzwering die chaos en anarchie zal verspreiden, regimes zal omverwerpen, zal infiltreren in geheime genootschappen (zoals de vrijmetselarij) en ten slotte een absolute greep naar de macht zal doen als de chaos tot een climax is gekomen.

De anonieme schrijvers, die ondertekenen met ‘de Afgevaardigden van Sion van de 33ste graad’ (wat doet denken aan een mogelijk Schotse vrijmetselaarsgraad), stellen dat zij hele volken ‘hebben laten handelen in overeenstemming met een politiek plan, dat niemand in de afgelopen eeuwen zelfs maar vermoed heeft'.
De Protocollen kunnen mijns inziens niet zomaar afgedaan worden als satire. Daarvoor bevatten ze te veel ernstige aangelegenheden en zijn ze te consistent. Volgens sommige onderzoekers ligt de oorsprong ervan in het ideeëngoed van Adam Weishaupt, oprichter van de Orde der Illuminaten (1776) en in het beruchte Testament van Satan, dat in de 19de eeuw zou zijn uitgewerkt door logebroeders van de Schotse rite, zoals de Italiaan Giuseppe Mazzini en de Amerikaanse generaal Albert Pike. Uit het Testament van Satan spreekt ook het streven naar wereldmacht en omverwerping van alle staten en godsdiensten. Volgens andere onderzoekers zouden er lijnen zijn naar geheime diensten en geheime genootschappen, waar weer anderen op hun beurt radicaal een streep doorhalen. Om kort te gaan, over de Protocollen is het laatste woord nog niet gezegd.

'Duivels complot' en genociden
De Joodse auteur Henry Makow, die de concentratiekampen meemaakte, neemt de Protocollen zeer serieus. Hij is van mening dat ze ook door het Joodse volk diepgaand bestudeerd zouden moeten worden, omdat dit volk gegijzeld en gemanipuleerd wordt door de opstellers van de Protocollen. Ook meent Makow dat de steeds terugkerende beschuldiging van antisemitisme als men over de Protocollen publiceert, wordt aangewend om de mensheid af te leiden ‘van een duivels complot’. En degenen die bijvoorbeeld kritische vragen stellen over Israël (speciaal over de regering) krijgen vaak te maken met de ADL (Anti Defamation League).


De ADL komt onmiddellijk in het geweer als er in haar ogen ook maar het geringste spoortje aanwezig zou kunnen zijn van antisemitisme. Daarbij wordt nauwelijks beseft dat er oprechte Joodse en niet-Joodse auteurs zijn, die Joodse mensen die een afschuwelijk lijden doormaakten (en vaak nog doormaken) een warm hart toedragen, maar wel graag kritisch willen blijven ten aanzien van de verborgen macht achter het wereldtoneel, die tot diverse lobby's reikt, ook tot Joodse. Deze auteurs willen ook kritisch blijven ten aanzien van de Palestijnse kwestie, in het besef dat het zionistisch streven voor veel leed zorgde en zorgt onder de Palestijnse bevolking.
Degenen die echter een genuanceerd onderscheid maken tussen het politiek-religieuze streven naar een (Bijbels) Groot-Israël, dat onder meer tot uitdrukking komt in het zionisme, krijgen maar al te vaak te horen dat ook zij verkapte antisemieten zijn. Duidelijk is dat zo'n generaliserende benadering een poging is iedere kritische visie te breken. Ongetwijfeld zullen er onderzoekers zijn die niet oprecht zoeken naar de waarheid en die zich laten leiden door antisemitische motieven. Alleen een oprechte houding om elkaar werkelijk te willen begrijpen, een houding van respect voor elkanders visie en vanuit de erkenning dat wij allen broers en zussen zijn, voortgekomen uit dezelfde levensboom, kan wellicht bijdragen tot een oplossing voor deze uiterst emotioneel geladen kwesties.
Zij die zich willen verdiepen in de ontstaansgeschiedenis van het zionisme en van de staat Israel, kan ik verwijzen naar boeken als Een schreeuw om recht van Dries van Agt, The Case against Israel van de Joodse auteur Micheal Neumann, wiens familie zeer onder het nazisme heeft geleden, Zionism in the Age of the Dictators van de Joodse auteur Lenni Brenner en In lood gegoten. Israel en de tragedie van de Joodse staat van Sus van Elsen.

Dialoog bereikt eindeloos meer dan het genadeloos neersabelen van kritische visies. Waarom durft men niet openlijk heikele kwesties te bespreken zonder emotionele geladenheid of wantrouwen? Moeilijke en gevoelige zaken mogen niet vermeden worden vanwege een traumatisch verleden, waar overigens vele volken aan lijden.
Denk aan de miljoenen christenen die in communistisch Rusland vlak vóór en tijdens de Tweede Wereldoorlog vermoord werden door de bolsjewieken, de aanhangers van het ideeëngoed van Lenin, en aan de talloze slachtoffers van dictator Stalin.

Mao Stalin

Denk ook aan de moord op miljoenen zigeuners, homofielen en andersdenkenden door de nazi’s. Of aan de zeventig miljoen (!) mensen die in China vermoord werden door het schrikbewind van Mao Zedong, die naar absolute wereldheerschappij streefde. (Lees het indrukwekkende boek van Jung Chang en Jon Halliday, Mao, het onbekende verhaal). Denk aan de Armeense genocide, aan de miljoenen indianen die door Amerikaanse kolonisten werden vermoord, aan de miljoenen slachtoffers van slavernij en kolonialisme, aan de miljoenen ‘ketters’ en andersdenkenden die massaal werden afgeslacht ten tijde van de kruistochten (katharen, christenen en moslims bijvoorbeeld).
Bijna ieder volk heeft wel vorm van genocide meegemaakt. Het allerbelangrijkste is dat we durven te onderzoeken wat de oorzaak hiervan is.

Begrijpelijk taboe
Er heerst nog steeds een groot taboe om vrijelijk over de Protocollen te spreken, zonder verwijten of beschimpingen naar het hoofd geslingerd te krijgen. Alsof er een afweermechanisme is opgebouwd om te voorkomen dat men wel eens tot een geheel andere visie zou kunnen komen dan de meest geldende. Uiteraard is het taboe begrijpelijk als je beseft dat Hitler, Alfred Rozenberg en Goebbels de Protocollen aangrepen om een virulent antisemitisme aan te wakkeren, dat rechtstreeks tot de Holocaust van miljoenen Joden heeft geleid. Toch zou in een echte democratie een discussie op basis van objectief onderzoek en argumenten moeten kunnen plaatsvinden. Zo’n discussie zou heel wat vooroordelen kunnen wegnemen en zicht geven op wat er zich eventueel achter de schermen van het wereldtoneel afspeelt. Mogelijk komen de Protocollen werkelijk voort uit de koker van een machtselite die achter de schermen werkt. Voor sommigen een hypothese, voor anderen een werkelijkheid, voor weer anderen pure onzin. Wie echter de Protocollen wil afdoen als een grap, dient te beseffen dat het dan wel om een uiterst lugubere grap gaat, waar maar heel weinig mensen om kunnen lachen.

Ernstige waarschuwingen van William Cooper en William Carr
Milton William Cooper, voormalig luchtmachtpiloot van een bommenwerper, commandant van een onderzeeër en getuige van door de geheime diensten gemaakte Ufo’s, bekleedde een vooraanstaande positie bij de geheime dienst van de marine en had toegang tot vele (staats)geheimen. Hij had gediend in Vietnam en was diverse keren onderscheiden vanwege zijn staat van dienst.Toen zijn geweten begon te knagen bij het lezen van onthutsende informatie die hem onder ogen kwam en hij die informatie openbaar wilde maken, werd hij tweemaal met de dood bedreigd. Tijdens een zogenaamd auto-ongeluk verloor hij een been. Uiteindelijk werd hij vermoord. Door al hetgeen hij had doorgemaakt, was hij een spiritueel mens, geworden, een christen. In zijn boek Behold a pale horse legt hij de structuur van de nieuwe wereldorde bloot, waarin de wereldregering de elektronica inzet om de mens tot slaaf te maken en mind control toe te passen. (Duitse vertaling:Die Apokalyptischen Reiter, 2002⁴, blz. 435-442.)

De titel van zijn boek ontleende hij aan hoofdstuk 6 van het Boek Openbaring, waar de vier apocalyptische ruiters worden besproken in de eindtijd. Het is fascinerend om te weten dat The Council on Foreign Relations (CFR) als logo voor haar tijdschrift Foreign Affairs het ‘witte paard’ heeft. De CFR werd in 1921 opgericht door David Rockefeller en Brzezinski en wordt door hoogleraar geschiedenis Caroll Quigley en hoogleraar economie Antony Sutton een geheim genootschap genoemd. (Worden Wij Wakker?, 2007⁴, blz. blz. 86-87.) Volgens het Boek Openbaring wordt het ‘witte paard’ in verband gebracht met het ‘overal’ brengen van zogenaamde vrede, die in werkelijkheid 'overal' oorlog teweegbrengt. In het logo staat onder het witte paard het Latijnse woord ‘ubique’, dat ‘overal’ betekent. Bij de ingang van het VN-gebouw kan men overigens ook een ruiter te paard zien.

In zijn boek 1984 beschrijft George Orwell, pseudoniem voor Eric Blair, die een tijd bij de politie in Birma heeft gewerkt, hetMinisterie van Waarheid (Miniwa): 'Het was een geweldig bouwwerk' waar 'de drie leuzen van de Partij waren uitgehouwen in de witte gevel: Oorlog is Vrede. Vrijheid is Slavernij. Onwetendheid is Kracht'. (2005, blz. 9-10).
William Cooper waarschuwde vlak voor zijn dood de wereld nog eens ernstig voor de buitengewone gevaren die ons boven het hoofd hangen. ‘De waarheid te leren en daarnaar handelen, is in dit tijdsgewricht de enige manier om te overleven.’ (2002⁴,blz. 13) Over De Protocollen van de Wijzen van Sion schrijft hij: ‘Ieder aspect van dit plan ter onderwerping van de wereld is sindsdien werkelijkheid geworden, waardoor de authenticiteit van de samenzwering bevestigd wordt.’ (2002⁴, blz. 323.’) Omdat in Duitsland de openbaarmaking van de Protocollen strafbaar is, werden deze niet in de Duitse editie van Coopers boek opgenomen.

Een andere topfiguur uit de marine, eveneens vaak onderscheiden, is William Guy Carr (1895-1959). Reeds in het begin van de 20ste eeuw, vlak voor de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog, waarschuwde hij de wereld voor een kwaadaardige internationale samenzwering, die via drie wereldoorlogen de macht over de wereld wilde verkrijgen en gesteund werd door de media. Stap voor stap, na gedegen onderzoek en talloze ontmoetingen (tot in de hoogste kringen) ontdekte hij het hele plan van de nieuwe wereldorde (een term die al in zijn tijd bekend was), wat hem tot verbijsterende conclusies bracht. Een boosaardige groep mensen, verbonden met satanische praktijken en genootschappen, heeft een greep naar de wereldheerschappij gepland en wil absoluut een wereldregering instellen. Al op twaalfjarige leeftijd poogden ‘communistische missionarissen’ hem te hersenspoelen met de leer van de bolsjewieken, maar volgens zijn zeggen, werd dit verhinderd door ‘zijn open geest’.
Carr was christen en wilde (net als Cooper) zijn hele verdere leven wijden aan het onthullen van de plannen van de samenzweerders. Zijn boeken Satan the Prince of the World (1878), Irish and English Freemasons and their Foreign Brothers (1878),Pawns in the Game (1958) en The Red Fog over America (z.j.; over hoe zowel communisme als kapitalisme het doel van de NWO dienen), laten overduidelijk een reeds lang geplande samenzwering zien. Ook de Protocollen komen herhaaldelijk aan bod in zijn werk, al was hij niet volledig op de hoogte van de ouderdom ervan. Uiteraard dienen zijn boeken gezien te worden tegen de achtergronden van toen. Maar de essentie die hij toont, is buitengewoon ernstig.

Er wordt wel degelijk samengezworen
In mijn boek Het huis op de rots gebouwd wordt de internationale samenzwering uiteengezet, voorzien van vele bronnen (2010, blz. 123 t/m 193) Er wordt wel degelijk samengezworen, maar niemand durft het te zeggen.None Dare Call it Conspiracy luidt de titel van het boek van Gary Allen en Larry Abraham, geschreven in 1971, toen Sutton zich nog het hoofd brak over de beroerde situatie in de wereld. Van dit boek werden in enkele maanden meer dan één miljoen exemplaren verkocht. Nog geen jaar later, meer dan vier miljoen. Nauwkeurig zetten de auteurs de macht van het establishment en de daarmee verbonden organisaties en een aantal ‘insiders’ uiteen, onder wie superrijke internationale bankiers, zoals J.P. Morgan, Rockefeller, Rothschild, Warburg, Kuhn, Loeb, Schiff, Baruch, Morgenthau en Ryan, die verkiezingen financieren en de werkelijke macht achter de regeringen vormen. Een aantal bekende internationale organisaties passeert de revue, maar ook komen de contacten van prins Bernhard (een van de belangrijkste oprichters van de Bilderbergclub) met bankiers als Rockefeller en Rothschild (vanwege Royal Dutch Shell) en met de geheime dienst ter sprake. Kortom, het verhaal hoe de superrijken der aarde streven naar een nieuwe wereldorde, een wereldregering, een wereldleger en een wereldreligie. Het boek beschrijft het bedrog, de fraude, de talloze manipulaties en leugens om de mens tot slaaf te maken en ook de methodes om degenen die dit doorhebben aan te pakken. Dit alles voorzien van uitstekend bronnenmateriaal en een register. Een boek dat een einde maakt aan de idee dat de geschiedenis bestaat uit een reeks van oncontroleerbare en ‘toevallige’ gebeurtenissen. Een oplawaai dus aan de gevestigde geschiedwetenschap, wat de meeste historici natuurlijk zeer onaangenaam zullen vinden en wat de zogenaamde samenzweringstheorie waarschijnlijk weer eens goed zullen hekelen..

Regeren bankiers de wereld?



'Bankers are the Dictators of the West' luidde een artikel van Robert Fisk in The Independent (10 december 2011). Hij stelt dat de banken en ratingbureaus de dictators van het Westen zijn, die menen dat landen hun bezit zijn, zoals ook dictators in de Arabische wereld [die meestal door de Westerse machtselite zijn aangesteld] dit vinden.
Stephen Lendman publiceerde op 16 december 2011 op de website van Globalresearch een scherp artikel onder de titel Bankers Rule the World: The Network of Global Corporate Control.

Onze wereldeconomie lijkt inderdaad in handen te zijn van de grote bedrijven en de topbankiers, die vervlochten zijn met het internationale militaire apparaat. Het militair-industrieel complex is als een moloch, die genadeloos mensenkinderen verslindt en badend in weelde en vetzucht al degenen vertrapt die te dicht in zijn buurt komen.Transnationale giganten vertrappen iedereen die zich niet buigt voor hun gewelddadige reuzenvoeten. Ze bepalen de politiek en zorgen ervoor dat ze de campagnes van presidentskandidaten volledig in hun hand hebben. Ze plukken, pakken en persen uit. Hongerige geesten die nimmer genoeg hebben. Niet zomaar fulmineerde Jezus tegen de mammon (de geldduivel) en dreef hij verontwaardigd de geldwisselaars de tempel uit. (Johannes 2:13-15) Men kan niet God dienen en tegelijk de mammon. (Mattheüs 6:24) In mijn boek Tussen Licht en duisternis heb ik de macht van het bedrijfsleven en de banken, verbonden met het militaire apparaat, beschreven in de vorm van een verhaal vanuit het perspectief van de dieren. (2005, blz. 269-291)
Topbankiers, presidenten van het internationale bedrijfsleven en de (super)commandanten van het militaire apparaat kennen elkaar allemaal. Ze werken samen en ontmoeten elkaar regelmatig in geheime genootschappen of loges. Zij die gewetensbezwaren krijgen en een klacht indienen, worden brodeloos, bedreigd, krijgen een ‘ongeluk’ of worden geestelijk kapotgemaakt. Tenzij ze ‘zwijggeld’ aanvaarden.

De Dikke Van Dale zegt over ‘samenzweringstheorie’: ‘theorie, opvatting dat bepaalde ontwikkelingen op sociaal, politiek, economisch gebied het gevolg zijn van een grootscheepse samenzwering’. En bij het woordje ‘samenzwering’ wordt naast ‘het samenzweren’ de betekenis gegeven van ‘complot, geheim verbond tot het plegen van een aanslag op een persoon of op het staatsgezag’. Maar dat de staat wel eens een aanslag op de burger zou kunnen plegen, komt velen als irrationeel, ondenkbaar en verwerpelijk voor.

Duistere kracht achter de troon
‘Er is iets achter de troon, dat groter is dan de koning zelf,’ zei de Engelse staatsman Sir William Pitt in een toespraak tot The House of Lords in 1770. ‘De wereld wordt geregeerd door geheel andere personen dan verondersteld wordt door degenen die niet achter de coulissen staan,’ aldus Benjamin Disraëli, eerste minister van Engeland, in zijn in 1844 gepubliceerde boek Coningsby, or the New Generation.



James J. Saxon, belast met het beheer van het muntstelsel onder president John F. Kennedy, lag al enige tijd overhoop met de machtige Federal Reserve Board. Saxon was een groot ijveraar voor ruimere investeringen en een grotere bevoegdheid van banken die geen deel uitmaken van het Federal Reserve System om geld uit te lenen. Bovendien had Saxon besloten dat die banken zowel staatsobligaties als gemeenteobligaties konden uitgeven om de dominante positie van de Federal Reserve Banks te verzwakken. Maar daar dacht de Federal Reserve anders over. In een commentaar op 12 november 1963 aan de universiteit van Columbia, tien dagen voordat hij vermoord werd, zou president J.F. Kennedy gezegd hebben: ‘Het belangrijke ambt van de president is gebruikt voor het smeden van een complot om de vrijheid van Amerika te vernietigen, en nog voordat ik het ambt neerleg, moet ik de burgers over deze benarde toestand informeren.’ Wie stonden hier achter de coulissen? (Messing, 2010, blz. 147 t/m 149)
Waarom de mainstreammedia hier nauwelijks of niet over publiceren? Lees de eerder genoemde uitspraak van John Swinton er nog maar eens op na.
Wat zeggen trouwens de Protocollen over de media?

De media en de Protocollen
'De moderne staten hebben een grote scheppende kracht in hun handen: de pers. De taak van de pers is te wijzen op de noodzakelijke eisen, de klachten van het volk kenbaar te maken en ontevredenheid te wekken en tot uitsdrukking te brengen. De pers is de belichaming van de vrijheid van het woord. Maar de regeringen hebben zich die macht van de pers nog niet ten nutte weten te maken en dus is ze in onze handen gevallen. Daardoor hebben we invloed verkregen, ofschoon wezelf op de achtergrond blijven. Dankzij de pers hebben wij in onze handen het goud opgehoopt, hoewel dit ons stromen bloed en tranen heeft gekost.
Uit: Protocol 2

‘De regeringen moeten gedwongen worden te handelen volgens ons geconcipieerde plan, dat zijn doel nadert, waarbij de indruk gewekt moet worden dat de publieke opinie erachter staat. Daar zorgt de "grootmacht" pers voor, die op enkele uitzonderingen na, waarmee we geen rekening hoeven te houden, al geheel in onze handen is.'
Uit: Protocol 7


‘Met de pers zullen we op de volgende wijze te werk gaan.Wat is de taak van de huidige pers? Ze dient ertoe, de hartstochten van de mensen te doen oplaaien of de zelfzuchtige meningsverschillen tussen de partijen te bevorderen, wat noodzakelijk is voor ons doel. (...)
We zullen de publiciteitsmiddelen, die thans nog veel geld kosten, door middel van censuur tot een bron van inkomsten voor onze staat maken. We zullen een speciale zegelbelasting opleggen bij de oprichting van kranten en drukkerijen, waaborgsommen eisen om zo onze regering te vrijwaren van iedere aanval van de pers. Mochten we toch worden aangevallen, dan zullen we zonder genade geldboetes opleggen. Maatregelen als (zegel)belastingen, waarborgsommen en geldboetes (...) zullen de regering enorme ionkomsten opleveren. (...)
Onthoud, dat onder de kranten die ons aanvallen er ook zullen zijn die door ons zijn opgericht, maar zij zullen uitsluitend die punten aanpakken, die wijzelf willen veranderen.
Geen enkel bericht zal openbaar worden gemaakt zonder onze zeggenschap. In feite gebeurt dit al, aangezien het nieuws uit alle delen van de wereld bij een klein aantal persagentschappen berust. Deze agentschappen zullen volledig in ons bezit komen en slechts dat nieuws publiceren dat wij toestaan. (...)
Onze kranten zullen tot de meest uiteenlopende richtingen behoren. De ene krant zal aristocratisch zijn, de andere republikeins, revolutionair, ja, zelfs anarchistisch, uiteraard zolang de staatsregelingen onveranderd blijven. Zoals de Indiase god Vishnu, zullen deze bladen honderd handen hebben, waarvan elke hand zich uitstrekt naar de harteklop van welke openbare mening dan ook. Met iedere versnelde hartslag zullen ze de openbare mening leiden in de richting van onze doelstellingen, want een opgewonden mens verliest al gauw het vermogen tot logisch redeneren en valt gemakkelijk ten prooi aan elke vorm van beïnvloeding. Deze dwazen, die veronderstellen de mening te reproduceren van hun partijblad, geven in feite ónze mening weer of in ieder geval de mening waarvan wij willen dat zij die ook hebben. Ze denken dat ze hun partijblad volgen, maar volgen in feite de vlag die wij voor hen laten wapperen.'
Protocol 12

Schokkende gegevens over de media
Wie een diepgaand onderzoek doet in wiens handen de media zijn, zal schrikbarende ontdekkingen doen. Lees bijvoorbeeld het boek van de bekende publicist Kevin MacDonald The Culture of Critique ), waarin hij aantoont hoe groot de joodse invloed op de media is. (2002², het voorwoord) MacDonald kan op geen enkele wijze beticht worden van antisemitisme. Integendeel. In diverse publicaties spreekt hij lovend over het Joodse volk en zijn genialiteit. Zo was hij aanvankelijk volstrekt niet op de hoogte van de macht van bepaalde lobby's, die trouwens ook talloze Joodse mensen ontgaat. MacDonald onderzoekt gewoon de feiten. Hoe die geïnterpreteerd worden, is een tweede. Hij laat zien in wiens handen bepaalde kranten, tijdschriften, radio- en tv-stations, drukkerijen, uitgevershuizen, enzovoort zijn, zoals de New York Times,New York Post, New York World, Washington Post, Philadelphia Inquirer, Random House, Walt Disney, Hollywood, Wall Street Journal, NBC, ABC en dat er vele (dwars)verbindingen zijn met talloze netwerken, commissies (b.v. de CFR en de Trilaterale Commissie), geheime genootschappen (zoals de Ronde Tafel), banken, enzovoort.
Lees hier over de media in Nederland...

In De ware geschiedenis van de Bilderberg-Conferentiewijdt Daniel Estulin een heel hoofdstuk aan ‘journalistieke hoeren’, die, in dienst van de mediamagnaten, informatie gecensureerd beschrijven, zoals deWashington Post, Newsweek, Time,Wall Street Journal en The Economist. (2007, blz. 40-51) Ook John J. Mearsheimer en Stephen M. Walt schrijven hierover (zij het op een andere wijze) in hun boek De Israëllobby (2007, m.n. blz. 217-224), waardoor ze prompt werden beschuldigd van antisemitisme. De nieuwste tendens is trouwens, dat degenen die onderscheid maken tussen judaïsme (het joodse geloof) en zionisme (politiek-religieuze ideologie die wortelt in bepaalde Bijbelse visies en naar een ‘Groot-Israël’ streeft, dat zich uitstrekt tot over de grenzen van bepaalde landen in het Midden-Oosten) ook beschuldigd worden van antisemitisme. In Zionism in the Age of the Dictators van Lenni Brenner lezen we: ‘Als antizionistische Jood is de auteur eraan gewend beschuldigd te worden dat antizionisme gelijkstaat met antisemitisme en “Joodse zelfhaat”.' (1983, het voorwoord) Brenner beschrijft herhaaldelijk dat zionisme en kritiek op de staat Israël volstrekt niets te maken hebben met antisemitisme. Dat woorden als antisemitisme en antisemiet vaak misbruikt worden tegen hen die kritiek hebben op het zionisme, is eerder een poging om deze mensen monddood te maken dan een genuanceerde poging om helderheid te krijgen op begrippen als zionisme, judaïsme en antisemitisme. Er zijn bovendien minstens tweehonderdvijftig miljoen mensen die Arabisch spreken, een Semitische taal. Daarvan spreekt zo’n twee procent Hebreeuws, de bewoners van Israël. (Dries van Agt, Een schreeuw om recht, 2009² ,blz. 259)
Ongetwijfeld zal er bij een aantal auteurs die over het zionisme schrijven een antisemitische mentaliteit meespelen, maar men mag dit zeker niet generaliseren. Zo schreven Mearsheimer en Walt naar aanleiding van hun onderzoek naar 'de Israëllobby’: ‘Het is dus onjuist – en verwerpelijk – om te zeggen dat Joden of pro-Israëlische krachten de media beheersen en bepalen wat die media over Israël beweren.’ (blz.217) Tegelijkertijd ontkennen ze niet dat er een grote invloed van de Israëllobby en andere lobby's uitgaat op bijvoorbeeld de media.

Een ander Joods geluid
Een groeiend aantal mensen is aan het wakker worden en krijgt door hoe een en ander in elkaar steekt, ook binnen Joodse kringen. Steeds meer klinkt er ‘een ander Joods geluid’ en horen we van protesten van Joodse burgers in Israël. Zo protesteerden tienduizenden tegen ultraorthodoxe Joden, de zogeheten charedische Joden of charedim, die bijvoorbeeld het achtjarige meisje Na’ama Margolese uit Beit Shemesh bespuwden omdat ze niet kuis gekleed zou zijn. De charedim is een groep van tussen de vijfhonderduizend tot een miljoen leden, die zichzelf als de ‘zuivere joden’ beschouwen. Ze gaan gekleed in lange zwarte jassen en hebben afhangende pijpenkrullen, die onder een zwarte hoed uitsteken. Overal in Israël willen ze hun invloed doen gelden door een streng orthodoxe uitleg van de Talmoed. Scheiding van de seksen in het openbaar vervoer is een van de maatregelen die ze voor heel Israël zouden willen invoeren. Maar tienduizenden in Israël eisen gelijkheid voor mannen en vrouwen in het openbaar vervoer en klagen iedere vorm van discriminatie aan. Hun aantal groeit. Vele Israëli’s staan trouwens een vreedzame relatie voor tussen hen en de Palestijnen. Ze zoeken naar andere oplossingen dan gebiedsuitbreiding en geweld, dat alleen maar met meer geweld beantwoord wordt en dat met zich meebrengt dat er wederzijds een beschuldigende vinger wordt uitgestoken. Demonstraties voor vrede in Israël of protesten tegen de regering krijgen niet veel aandacht in de media. Net zo min als militairen die dienst weigeren, wat in Israël gelijkstaat met landverraad.
Zij die bereid zijn dieper na te denken, beseffen dat alleen verdraagzaamheid, geweldloosheid, coöperatie, respect en het loslaten van dogma’s oplossingen kunnen zijn voor de grote problemen van de Palestijnen. Kritiek dient niet bij voorbaat gezien te worden als een aanval of als een poging antisemitisme aan te wakkeren.

Verzwegen Joodse auteurs
Joodse auteurs als de politicoloog Norman G. Finkelstein, die de Holocaust overleefde en onder andere De drogreden van het antisemitisme. Israël, de VS en het misbruik van de geschiedenis en De Holocaustindustrie schreef, mag Israël niet meer in.
Zo ondervindt ook de Joodse historicus Ilan Pappé problemen, en waren de Israëlische regering en de ultraorthodoxe Joden de inmiddels overleden godsdienstwetenschapper en internationaal voorvechter van de mensenrechten, Israël Shahak, die in Jeruzalem woonde, liever kwijt dan rijk. Ook linguïst en filosoof Noam Chomsky kreeg ook felle kritiek toen hij het in zijn boek De wereld na 11 september opnam voor de Palestijnen en scherpe kritiek gaf op de bezetting van Palestijns gebied. Hij sprak van ‘een zeer wrede bezetting’, een bezetting die 'extra hardvochtig' is (2004², blz. 27). De Britse Joodse historicus Tony Judt werd grootgebracht in een gezin van ‘linkse zionisten’. Maar na de Zesdaagse Oorlog ( juni 1967) maakt hij een crisis door. Hij krijgt gewetensproblemen met betrekking tot het zionisme en geeft scherpe kritiek op de staat Israël (niet op de Joodse mensen zelf) en schrijft in The New York Review of Books (2003) dat Israël onderweg is naar een ‘agressief, onverdraagzame, fanatiek godsdienstige, etnische staat’. Er brak een harde tijd aan voor Tony Judt. Toen Richard Goldstone zijn kritisch rapport uitbracht over het gewelddadige optreden van Israël in de grote Gaza-oorlog (dec. 2008), werd hij niet alleen belemmerd in zijn onderzoek, maar zou hij later zijn gegevens ‘bijstellen’, waarschijnlijk onder zware druk.

Tony Judt

Ook Henry Makow laat zijn kritische stem op velerlei wijzen horen. Musicus, componist en auteur Gilad Atzmonschreef vanuit zijn Joodse achtergrond een moedig boek, The Wandering Who? A Study of Jewish Identity Politics. Hieruit blijkt dat de auteur goed op de hoogste is van het verschil tussen zionisme en judaïsme. Hij waagt het op te komen voor het Palestijnse volk, wat hem veel kritiek opleverde, onder andere van de bekende Israëlische criticus Alan Dershowitz, die ook regelmatig Finkelstein heftig attaqueert. Atzmon heeft veel te melden in zijn boek. Over het Joodse geloof, de staat Israël en de economie. Bovengenoemde auteurs en vele anderen lieten zich kritisch over een aantal zaken uit. Omdat ze Joods zijn kunnen ze natuurlijk niet van antisemitisme beschuldigd worden, maar lijden ze volgens degenen die hen beschuldigen aan ‘zelfhaat’. Maar zou het niet zo kunnen zijn dat juist zij die oprechte kritiek geven en van ‘zelfhaat’ beschuldigd worden, een grote liefde hebben voor het Joodse volk en zich diep teleurgesteld voelen omdat ze nauwelijks gehoord worden? Zelfs koningen luisterden vroeger naar hun hofnar, die soms scherpe kritiek gaf, zij het humoristisch, ironisch, soms zelfs spottend.

Gilad Atzmon, musicus en schrijver

WikiLeaks anders bekeken
En natuurlijk was er in 2011 nog steeds WikiLeaks, dat een wereld opende van ongeweten contacten tussen de top van de wereld, dat ons informeerde over de ‘dubbelspraak’ binnen de machtselite en over de achterklap en kleingeestigheid waarvan zij zich soms bedient. We kregen veel informatie over talloze beschamende zaken op het gebied van politiek, media, economie, oorlogsvoering, enzovoort. Hierover hebben de mainstreammedia wel uitgebreid informatie gegeven.
Ook vernamen we de laatste berichten over Bradley Manning, die al achttien maanden onder mensonwaardige omstandigheden in de gevangenis zit, verdacht van het doorgeven van honderdduizenden vertrouwelijke documenten aan WikiLeaks-leider Julian Assange, die nu zelf gevaar loopt veroordeeld te worden. In het boek Inside WikiLeaks. My Time with Julian Assange at the World’s Most Dangerous Website wordt door computerwetenschapper Daniel Domscheit-Berg, voormalig spreekbuis van WikiLeaks, een en ander blootgelegd. Een belangrijk boek, dat veel nog onbekende informatie geeft. Verbazingwekkend is dat na al de uitgelekte ‘Cables’ alles gewoon weer doorgaat als voorheen. Slijt het geheugen van veel mensen onder invloed van chemtrails, gifstoffen in voedsel, medicijnen en vaccins? Of lijden we gewoon collectief aan geheugenverlies door de overstelpende overvloed aan informatie en desinformatie?

Olieramp in de Golf van Mexico
De olieramp in de Golf van Mexico in 2010, veroorzaakt door onverantwoorde olieboringen door British Petroleum (BP), waarbij tijdens een boring op vijfduizend voet diepte het olieplatform Deepwater Horizon explodeerde, behoort tot de grootste olieramp aller tijden en overtreft die van de Exxon Valdez in Alaska in 1989. Zesentachtig dagen achtereen stroomden miljoenen liters olie per dag weg. Zo’n zesduizend km kust werd vervuild. Miljoenen vissen, vele dolfijnen, meer dan honderdduizend vogels en duizenden zeldzame zeeschildpadden vonden een afschuwelijke dood. Zee- en landflora liepen zeer ernstige schade op. Talloze vissers raakten brodeloos, het toerisme kwam tot stilstand. De criminele olieboring veroorzaakte een milieuramp van ongekende omvang en bedreigt tot op heden zelfs de warme golfstroom in de oceanen. De vervuiling in de zee werd ‘bestreden’ met de zwaar giftige chemicaliën corexit 9500 en 9527A (in Europa ten strengste verboden), waardoor de olie in drabbige slierten naar de bodem zakte, zodat satellieten de vervuiling niet meer konden zien. Daarnaast werden miljoenen liters olie op het water gewoon in brand gestoken, waardoor vooral de lucht enorm vervuilde en vergiftigd werd. Inmiddels moeten we maar aannemen dat het grote gat in de zeebodem (in een aardplaat) sinds de derde week van september 2011 afgesloten zou zijn door het dubieuze bedrijf Halliburton, waar mensen als Cheney en Bush aandelen in hebben. Zeer veel methaangas kwam vrij en heeft zich vermengd met de chemicaliën. Menigeen betwijfelt overigens, of het gat wel echt volledig dicht is. Oceanologen en toxicologen zijn van mening dat deze ramp jaren (mogelijk decennia) dramatische gevolgen zal hebben voor het milieu.

Meer dan honderdduizend schadeclaims zijn intussen ingediend en driehonderdvijftig advocaten zijn dagelijks aan het werk. Inmiddels gaan in hetzelfde gebied de boringen alweer gewoon door, ondanks de harde maatregelen die Obama had aangekondigd met betrekking tot olieboringen. Obama liet zich niet veel later fotograferen in het zwaar vervuilde zeegebied, om zo te laten zien dat er geen gevaar meer was. ‘Geen gevaar voor de volksgezondheid’ klinkt de standaardformule over de hele wereld als er ergens een (chemische) ramp heeft plaatsgevonden.



De grote olie- en gasmaatschappijen in Amerika en Europa zoeken hongerig naar nieuwe energiebronnen en zijn in Amerika al begonnen met het zeer riskante exploiteren van schaliegas. Ook in Europa zijn er serieuze plannen om schaliegas aan te boren. Nederland is ook al druk bezig met onderzoek hiernaar. Waar gaat de volgende milieuramp plaatsvinden? In het uiterst kwetsbare Antarctica, waar naar olie en gas geboord wordt? Of tegelijkertijd in vele landen? Na de verzakkingen en lichte aardbevingen, veroorzaakt door jarenlange kolen-, gas- en oliewinningen, worden door de overheid nog steeds de schitterende mogelijkheden van de nulpuntenergie (Tesla) en andere methoden genegeerd. Het draait allemaal om geld, geld en nog eens geld. De Mammon heeft overal zijn machines, marionetten en monsters.

Zware aardbevingen. Een nucleair drama. Stormen en overstromingen
In 2011 waren er ook veel aardbevingen. Een aantal wordt niet eens meer in de media vermeld. Christchurch (Nieuw-Zeeland) schudde en beefde op 22 februari en nog lang daarna. Op 11 maart was er een immense aardbeving in Japan, gevolgd door een vernietigende tsunami. Tegelijkertijd werd een nucleair drama van ongekende omvang zichtbaar in Fukushima en omgeving. Gesmolten kernreactoren, hoge straling (o.a. van cesium), die gemeten werd en wordt, tot in Europa, Australië, Canada en Amerika toe, ja, in heel de wereld. Veel informatie wordt verborgen achter een nucleair rookgordijn. En het drama is nog lang niet opgelost. De talloze nabevingen zorgden niet alleen voor veel schrik, maar sinds Fukushima heeft het leven in Japan een immense oplawaai gekregen, die maar moeilijk lijkt te herstellen en voor generaties gevolgen heeft. Net als bij de olieramp in de Golf van Mexico worden vele soorten kanker al zichtbaar. Op internet circuleren berichten dat Haarp er wel eens iets mee te maken zou kunnen hebben. Na de rampzalige aardbeving en tsunami teisterde niet veel later de tyfoon Talas hele delen van Japan. De Japanse regering zoekt al naar mogelijkheden om een Japanse technopolis te bouwen in een niet-aardbevingsgevoelig gebied van India. Turkije bleef ook niet gespaard en werd eveneens door aardbevingen opgeschrikt (o.a. 23 oktober jl.).

Tsunami Japan

Vele orkanen (Irene in de VS) en (tropische) stormen joegen in 2011 over de wereld. In België dreef in Hasselt een zware regenstorm het Pukkelpopfestival uiteen, wat dramatische gevolgen had. Talloze overstromingen spoelden grote delen land weg: in China, Pakistan, Rio de Janeiro, Queensland (Australië), Thailand, de Filipijnen. Tienduizenden doden en gewonden. Honderdduizenden daklozen. De schade ten gevolge van alleen al de aardbevingen (Fukushima uitgezonderd): 350 miljard dollar. Bijna twee keer zoveel als in 2010.

De aarde roerde zich ook begin 2012. Een aardbeving in Japan (7 op de schaal van Richter), modderstromen bij de Fuji-eilanden, een aardbeving in Sumatra (gelukkig met niet al te grote gevolgen), bosbranden in Chili, een hittegolf in Australië, overstromingen in Nederland en België, hevige sneeuwval in de Alpengebieden, overstromingen, modderstromen en stormen in vele landen. Zou het niet helpen als we met zijn allen het geestelijk klimaat verbeteren?

Hongersnood
Hongersnood in Somaliëdeed honderdduizenden mensen op de vlucht slaan (o.a. richting Kenia), op zoek naar voedsel, terwijl in het Westen miljoenen tonnen voedsel per jaar worden weggegooid. In Laredo (Texas) doodde een vrouw haar kinderen en daarna zichzelf omdat ze geen voedselbonnen kreeg. In Amerika staan dagelijks miljoenen mensen in de rij voor voedsel. Circa 32 miljoen Amerikanen leven al op voedselbonnen. Maar ook in Europese landen schuiven miljoenen aan voor voedsel (in Engeland b.v.) Voedselschaarste ligt wereldwijd op de loer. Een wereldwijde hongersnood wordt gevreesd. Maar, zoals Gandhi eens zei: 'There is enough for every ones need, not for every ones greed' (‘Er is genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht'). Een kleine groep multimiljardairs en miljonairs ontregelt de hele wereld door grenzeloze hebzucht. Steeds meer mensen worden zich dat bewust. De aarde zou moeiteloos het dubbele aantal mensen kunnen herbergen. Het probleem is niet een beperkte voedselvoorraad in verhouding tot te veel mensen, maar de meedogenloze vraatzucht van hen die zich als de ‘sterksten’ opstellen in een door henzelf gecreëerde strijd om het leven en hun medemensen genadeloos uitbuiten, vaak geïnspireerd door neodarwinistische principes, die iedere vorm van menselijkheid vertrappen.

Ook presidenten sterven
Half december 2011 stierf Vavlac Havel, toneelschrijver en president van voormalig Tsjecho-Slowakije. Zijn heftig verzet tegen de communistische overheersing leverde hem jaren van vervolging en gevangenisstraf op. Regelmatig liet hij een kritisch geluid horen tegen de concentratie van macht van de Europese Unie. Een zeer gewaardeerd mens en fascinerend schrijver verliet onze aarde.
Eind december 2011 stierf de ‘geliefde leider’ van Noord-Korea, Kim Jong-il, die met ijzeren vuist zijn land regeerde, het land atoomwapens bezorgde, een leger van meer dan een miljoen mensen financierde, voor gigantische hongersnoden zorgde en zich als een god liet aanbidden. De dictator kreeg een indrukwekkende staatsbegrafenis. Overal klonk gehuil en geweeklaag. De vlaggen van de ambassades van de VN hingen halfstok. Zo doen we dat als een dictator sterft, als een volk zijn ziel verloren heeft en vrijheid kreupel door de straten gaat. De jeugdige Kim Jong-un, nu al ‘geweldige leider’ genoemd, zal het land verder leiden. Veel zal er niet veranderen. De ‘geweldige leider’ liet al weten, dat hij slechts 30% van de bevolking nodig heeft om zijn land te runnen. In de werkkampen zitten al jaren zo’n zeventigduizend christenen opgesloten. Net als in Afghanistan, Saoedi-Arabië, Somalië en Iran zijn het vooral christenen, maar ook vele anderen, die zwaar vervolgd worden. Noord-Korea staat op de Amerikaanse lijst van ‘schurkenstaten’ (G.W. Bush). Schurken vallen eens schurken aan.

Kim Jong-un

In Europa lieten velen een traan om Steve Jobs, een god die voor vele ‘jobs’ zorgde in de wereld van de computers en het gezicht van Apple was. Een man die een groot vertrouwen had in de elektronica en computertechnologie. ‘One apple a day keeps the doctor away!’, luidt een oud Engels spreekwoord. Of dit ook voor de technologische toekomst geldt?

Zonnestormen en scheiding van dimensies
Wat zouden we doen als alle computers, gsm’s, satellieten, besturingssystemen, internet, logistiek, kortom alle elektronica en elektriciteit zouden uitvallen door een mogelijk immense zonnestorm, die de Nasa rond midden december 2012 voorziet? Vluchten? Ondergronds gaan wonen, met alle ellende van dien? Of een stukje land of huisje kopen rondom de magische Bugarach in Zuid-Frankrijk? Wegtrekken naar het Drakengebergte in Zuid-Afrika? De Belgische klokkenluider Patrick Geryl voorziet dat de door de Nasa voorzegde superzonnestorm rampzalige gevolgen zal hebben voor de hele planeet (Frontier, 1 november 2011, blz. 27-31). Volgens hem zal niet alleen wereldwijd het elektriciteitsnet vernietigd worden, maar zullen ook alle kernreactoren smelten en supervulkanen tot uitbarsting komen. Gigantische gevolgen dus die zouden kunnen samenvallen met de totale ineenstorting van de wereldeconomie, een oorlog met Iran, die zou kunnen uitgroeien tot een derde wereldoorlog, waarbij de Olympische Spelen in Londen nog net even brood en spelen kunnen verschaffen aan een misleide mensheid.

Niemand echter kan voorzien of er vóór die tijd nog iets anders staat te gebeuren. Of bijvoorbeeld een toenemend bewust zíjn van de mens van de ernst van de wereldsituatie niet een bepalende factor kan zijn, of er niet hulp van buitenaf komt. Of dat er vóór die tijd een wisseling van dimensies plaatsvindt, waarbij het ‘kaf van het koren gescheiden wordt', het onheilzame van het heilzame, het kwade van het goede, en toebereide zielen als ‘wijze maagden’ een andere dimensie kunnen binnengaan, waarin zich een totaal andere werkelijkheid openbaart, alle dualiteit verdwenen zal zijn en de essentie van licht en liefde zich volledig openbaren kan.
Wij zijn in essentie een spiritueel wezen. Waar zouden we naartoe moeten vluchten, wij, die hier en nu één zijn met het Al?
De machtselite heeft de afgelopen tijd luxueuze ondergrondse steden gebouwd en vele cruiseschepen zijn reeds door de overheid geconfisqueerd voor het geval er een ramp uitbreekt. Maar heeft men zich wel eens gerealiseerd dat overleven in catastrofale omstandigheden een ellendige aangelegenheid kan zijn? Waarom hechten we ons zo aan wat vergankelijk is en de wortel is van veel lijden? De Boeddha heeft dit in talloze leringen diepgaand uiteengezet.

Niet hechten aan internet
Zeker, internet vervult momenteel een belangrijke functie in het wakker worden van mensen, al zal dit een tijdelijk hulpmiddel zijn. Bij goed gebruik kan internet (facebook, twitteren) een doeltreffend middel zijn in de strijd tegen de dictatuur en de naderende fascistische wereldorde. De machtselite beseft dit maar al te goed. Daarom hebben diverse overheden vergaande plannen ontwikkeld om internet te censureren of eventueel uit te schakelen. Een begin hiermee is al gemaakt. In China en een aantal Arabische landen wordt internet al gecensureerd, maar ook in Amerika. Het zal niet lang meer duren of Europa is aan de beurt. Een dag 'op zwart gaan', zoals Wikipedia en Google half januari deden, is natuurlijk een belangrijk signaal, maar zal de machtselite niet afschrikken. Onder het mom van 'terrorisme' en ‘bedreiging van de democratie’ kunnen heel wat websites uitgeschakeld worden door wetten die nimmer democratisch tot stand zijn gekomen, maar ons zogenaamd moeten beschermen. Beschermen tegen wie en tegen wat?



Bewustwording en geweldloos protest laten horen zijn belangrijke signalen, maar tegelijkertijd dienen gebruikers van internet ook ethisch om te gaan met het verspreiden van informatie en beelden om onnodige confrontaties te vermijden.
Internet is als extern geheugen van de mens uiteindelijk slechts een flauwe afspiegeling van het kosmisch geheugen, het ‘levensboek’ of 'akasha', waar ieder mens toegang toe heeft als hij of zij zich op spirituele wijze ontwikkelt. Alle informatie uit verleden, heden en toekomst wordt volgens precieze wetten van energie en informatie behouden. Er bestaat een onvernietigbare kosmische bibliotheek, waar wij als mensheid toegang toe kunnen krijgen als we voldoende ontwaken aan onze innerlijke geestkracht. Het zijn de krachten van de duisternis die ons daarvan af willen houden. Als we internet kunnen zien als een tijdelijk hulpmiddel en intussen de kracht van de geest ontwikkelen door kwaliteiten als mededogen, vriendelijkheid, geduld, aandacht, respect voor het leven, uitmondend in de alles doordringende energie van de liefde, gaan we niet alleen verstandig met internet om, maar vooral met onszelf. Dit staat niet gelijk met een ‘halfzachte’, maar met een bewuste levenshouding, die op de juiste tijd de juiste kracht kan manifesteren.

Die kracht reikt uit boven iedere voorspelling of prognose van een mogelijk einde van de wereld op 21 december 2012. Zeker, ooit komt er een einde aan 'de oude wereld’. Dat was ook wat de Maya’s voorzagen en in hun complexe kalender vastlegden, door de media zo verkeerd uitgelegd als ‘het einde van de wereld’. Dat voorzagen ook alle oude volken en dat wisten ook de wijzen uit alle antieke culturen, zoals die van India, Babylonië, Egypte, Perzië, Griekenland. We verkeren midden in de hevige ‘barensweeën’ van een grote overgangstijd.

Deel 2

'Wij staan aan de vooravond van een wereldtransformatie.
Alles wat we nodig hebben is de juiste crisis
en de naties zullen de nieuwe wereldorde aanvaarden.’
David Rockefeller

Spanningen nemen toe. Dubbelspraak van Obama
China, Japan en Zuid-Korea besloten niet zolang geleden om over niet al te lange tijd de dollar niet meer als ‘standaardmunt’ te aanvaarden. China is op weg om de grootste wereldeconomie te worden, ondanks een tijdelijke vermindering in groei.

Niet voor niets controleerde president Obama eind vorig jaar een deel van de Amerikaanse oorlogsvloot, vlak voor de Chinese Kust (nabij de Gele Zee). Amerika is op zoek naar ‘nieuwe horizonten’, deze keer richting Azië. Begin november verklaarde Obama in het Australisch parlement dat Azië het belangrijkste gebied is voor de militaire expansie van de VS. (http://globalresearch.ca)
En terwijl Obama na bijna negen jaar oorlog half december 2011 de troepen uit Irak terugtrok en hun werk aldaar ‘een buitengewone prestatie’ noemde, beweerde hij zonder haperen dat er ‘een soeverein, stabiel en onafhankelijk Irak, met een representatieve regering die door het volk gekozen was’, werd achtergelaten.

‘Welcome home’, scandeerde de president drie keer achtereen aan het einde van zijn toespraak, gevolgd door: ‘God bless you! God bless America!’

De Amerikaanse god is kennelijk een soort opperbevelhebber van de lucht-, land- en zeemacht, met wie Amerikaanse presidenten een rechtstreekse telefoonverbinding onderhouden. Echtgenote Michelle liet met het oog op de verkiezingen fijntjes weten dat haar man keurig zijn verkiezingsbelofte had gehouden. Immers in november 2008 had Obama in een tv-interview beloofd dat hij niet op zijn campagnebelofte zou terugkomen om de troepen terug te trekken uit Irak. Maar hij zei er wel bij dat hij de militaire focus dan richting Afghanistan zou leggen, waar Amerika zich trouwens eind 2014 ook uit wil terugtrekken (wellicht nog wel eerder, nu onlangs bekend werd dat de Taliban door zowel Pakistan als Afghanistan gesteund worden). De woorden van Barack Obama en Michelle waren nauwelijks weggestorven in een mistige wind, of enkele dagen later dreigde er al een burgeroorlog in Irak uit te breken.

Oeroude strijd. De oorlog in Irak is niet voorbij
De oeroude strijd tussen soennieten en sjiïeten in Irak laaide weer op. De nieuw ‘gekozen’ president Nouri al-Malaki loert al op de alleenheerschappij en ontsloeg inmiddels zijn vice-president, die een doodseskader zou leiden. De veiligheidsdiensten van Al-Malaki worden overigens beschuldigd van onwettige detentie en foltering van burgers.
Irak soeverein? Stabiel? Onafhankelijk? In Bagdad staat de grootste Amerikaanse ambassade ter wereld. En natuurlijk repte Obama er met geen woord over, dat de oorlog tegen Irak volstrekt onrechtmatig was, in elkaar gezet door de Amerikaanse neoconservatieve kliek, in samenwerking met Wall Street en de Angelsaksische ‘connectie’ o.l.v. Tony Blair.
Toen de Amerikaanse troepen uit Irak vertrokken schreef de Iraakse columnist Emad Risin: ‘Dit is alleen een einde voor de Amerikanen. Niemand weet of de oorlog nu ook voor ons voorbij is.’ Maar ook al zijn de Amerikanen vertrokken, er is gezaaid. Eens zal de oogst rijpen. Ook al is de machtselite over een tijdje ‘vergeten’ wat men zaaide, de vruchten zullen er zijn.

Tijdens een korte ceremonie bij de luchthaven van Bagdad (15 december 2011) ter gelegenheid van de terugtrekking van de Amerikaanse troepen zei de Amerikaanse minister van defensie Leon Panetta, voormalig directeur van de CIA en opvolger van generaal b.d. Michael C.. Hayden: ‘We verspilden hier een heleboel bloed… om te bereiken dat het land soeverein en onafhankelijk zou worden en in staat zichzelf te beveiligen.’

Leon Panetta

In de bestsellerDe oorlogen van Obama van de internationaal onderscheiden journalist Bob Woodward, die vooral bekendheid kreeg wegens het mede onthullen van het Watergateschandaal van oud-president Nixon, kan men meer over de tragische oorlogen van Obama lezen en zich verbazen dat deze president de Nobelprijs voor de vrede heeft gekregen.

Een verscheurd Irak
Een totaal verscheurd Irak, in de Bijbel bekend als het land van de Eufraat en de Tigris (Sumerië), is het resultaat van twee bloedige oorlogen, waarbij alleen al vóór en tijdens de eerste oorlog circa een miljoen kinderen door honger en ziektes om het leven kwamen vanwege de toen door Groot-Brittannië en Amerika ingestelde voedselboycot.
Als een van de oudste landen ter wereld werd Irak aan flarden gereten door het jongste land ter wereld, Amerika. Welke oeroude broedertwist werd hier uitgevochten onder de noemer van het onschadelijk maken van ‘massavernietigingswapens’ en het ‘brengen van democratie’ en ‘regime-change’?
Misschien denkt men dat nu de belangrijkste koppen afgeslagen zijn van de Hydra, het negenkoppige mythische slangenmonster? Uit het bloed van haat en wrok zullen nieuwe slangenkoppen groeien. Welke demonische krachten brachten de mens zover?
Was Saddam Hoessein, net als kolonel Kadafi, niet een tijdlang een goede ‘vriend’ van het Westen, voordat hij gedemoniseerd werd, mede omdat hij uit de pas begon te lopen en net als Kadafi voorstander was van een gouden standaard en de machtselite hem dus graag kwijt wilde?

Wie leverde Saddam Hoessein gifgas tegen de Koerden?
Natuurlijk, Saddam Hoessein gebruikte gifgas tegen de Koerden, waardoor duizenden op een afschuwelijke wijze om het leven kwamen. En hij was een dictator waar niet mee te spotten viel. Maar wie leverde hem het gifgas? En wie inspireerde hem mogelijk? Groot-Brittannië was lang wereldmacht nummer 1 en had ooit de grootste zeemacht ter wereld. ‘Brittannia rules the waves,’ klonk het lange tijd over heel de wereld. Niet alleen India werd in naam van Hare Majesteit door Groot-Brittannië geknecht, maar ook vele andere landen in de wereld.
Toen de Eerste Wereldoorlog ten einde liep, werd Engeland zich bewust van de betekenis van een sterke luchtmacht, om zodoende opstandige onderdanen binnen zijn wereldrijk, die vaak als ‘barbaren’ werden gezien, vanuit de lucht te kunnen bombarderen.
Het was onder het bewind van Winston Churchill, die toen minister van koloniale zaken was, dat door het Bureau van de ‘Royal Airforce’ in Caïro het verzoek bij Churchill werd ingediend om gifgas te mogen inzetten ‘tegen recalcitrante Arabieren’. Wie dit waren? Wel, de Koerden en Afghanen! In ieder geval geen Arabieren.
De Britse koloniale machthebbers gebruikten wel eens meer racistische woorden, zoals ‘nikkers’. Gifgas werd in die tijd als een van de grootste gruwelen gezien. India had een grote weerstand tegen het gebruik ervan en vreesde een opstand in het land als er gifgas zou worden gebruikt. Churchill reageerde woedend. Hij mediteerde niet een paar keer per dag zoals Gandhi, die hij een ‘halfnaakte fakir’ noemde, maar die wel via geweldloosheid (ahimsa) India bevrijdde van de Britse slavernij en daarmee ook een einde wist te maken aan de rooftocht naar grondstoffen en goedkope arbeidskrachten door het Britse rijk.

Gandhi

Helaas, India lijkt Gandhisteeds meer te vergeten, is nu zelf een nucleaire macht geworden (net als Pakistan) en een belangrijke wapenleverancier. Hoe reageerde Churchill op de weerstand van India tegen gifgas? We citeren zijn reactie:
‘Ik begrijp die teergevoeligheid over het gebruik van gifgas niet. […] Ik ben sterk voor het inzetten van gifgas tegen onbeschaafde stammen […] Het is niet nodig alleen dodelijke gassen te gebruiken; er kunnen ook gassen worden gebruikt die groot ongemak veroorzaken en flink wat terreur verspreiden en toch geen ernstige, blijvende gevolgen voor de meeste slachtoffers hebben. […] [We] kunnen onder geen beding instemmen met het niet-gebruiken van wapens die beschikbaar zijn en een spoedig einde kunnen maken aan de wanorde die aan de grenzen van ons rijk heerst. Dit zal Britse levens redden. We zullen elk middel gebruiken dat de wetenschap ons verschaft.’ (Noam Chomsky, De wereld na 11 september, 2004²,blz. 92-94)

Darwins Origin of Species

Zo gaat men om met ‘onbeschaafde stammen’, een term die beïnvloed werd door het boek van Charles Darwin Over het ontstaan der soorten door middel van natuurlijke selectie, of het behoud van bevoordeelde rassen in de strijd om het leven (1859) en het neodarwinisme.
Zo ging Churchill, 32ste graad vrijmetselaar, ingewijd druïde en net als Goebbels zeer goed op de hoogte van de geschiedenis van de graal, met inwoners van het Britse rijk om. Vol wraak en haat liet Churchill, toen de oorlog met Duitsland eigenlijk al was beslist, de prachtige Duitse stad Dresden platbombarderen.
Als later Saddam Hoessein de Koerden met gifgas aanvalt, had hij massavernietigingswapens (behalve atoombommen) gekregen van het Westen. (Chomsky, Mislukte Staten. Machtsmisbruik en de aanslag op de democratie, 2008, blz. 36)


Gifgasaanvalen op Koerden

Terroristen en staatsterrorisme
Zeker, Saddam Hoessein was een ijzingwekkend dictator. Maar dictators als Hitler, Stalin, Mussolini, Franco, Mao en vele anderen worden niet door een boze god in de wieg gelegd. Zij krijgen hun griezelig gezicht door mensonwaardige bijdragen en ingrepen van vele adviseurs, politici, topbankiers en generaals. Con Coughlin, adjunct-directeur van The Sunday Telegraph en voormalig correspondent in Beiroet, die de oorlog van Irak tegen Iran versloeg, schreef een boek over Saddam Hoessein, getiteld Saddam. Biografie van een dictator. Aanbevelingswaardig.
Chomsky wees er herhaaldelijk op dat terreurdoorn terroristen alleen maar te begrijpen is als men ook het staatsterrorisme onderzoekt. (De wereld na 11 september, blz. 37-58) Ook Andreas von Bülow, expert op het gebied van de inlichtingdiensten en voormalig staatssecretaris van defensie in het kabinet van Helmut Schmidt en vervolgens minister van onderzoek en technologie, wees op de betekenis van het staatsterrorisme. In zijn boeken Die CIA und der 11. September. Internationaler Terror und die Rolle der Geheimdienste en Im Namen des Staates is hier meer over te lezen.

Het einde van menselijkheid
Een regering die niet meer democratisch gecontroleerd wordt door de burgers, maar in handen gevallen is van het militair-industrieel complex, heeft niet alleen de eigen democratie verraden, maar ook ieder moreel recht verspeeld om ‘in naam van de democratie’ regimes te veranderen, zeker als dit ook nog met geweld gepaard gaat.
Door het monopolie op de macht en de wapens kan een regering zelfs een gevaar worden voor de burgers, terwijl het militair-industrieel complex op de achtergrond de verkiezingen van premiers en presidenten mede bepaalt. Wij kunnen de huidige situatie in onze wereld pas begrijpen als we doordringen tot de verborgen achtergronden van het machtsspel. Pas dan kan er vanuit een collectief bewustzijn en geweldloosheid zo gehandeld worden, dat er een beslissende invloed kan ontstaan op het verloop der wereldgebeurtenissen.
Het gebruik van het zwaar giftige ontbladeringsmiddel ‘Agent Orange’ door Amerikaanse militairen tijdens de oorlog in Vietnam (geproduceerd door I.G. Farben, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog ook Zyklon B maakte, een chemisch middel om de Joden te vergassen), is een gruweldaad, die haat en vijandschap verergert. Nog steeds wordt dit middel in oorlogen ingezet. Engeland had overigens de opdracht gegeven om I.G. Farben (eigendom van David Rockefeller) niet te bombarderen.

Zyklon B

Het inzetten van twee atoombommen op Hiroshima en Nagasaki om Japan te verslaan, getuigt eveneens van een vorm van terreur, die op dat moment niet alleen een einde maakte aan de oorlog, maar ook aan iedere vorm van menselijkheid.
Dit soort gruweldaden betekent niet alleen een explosie van iedere vorm van eerbied voor het leven, maar is vooral het begin van een totale ondergang van iedere vorm van innerlijke beschaving, die de wereld onherroepelijk naar de afgrond zal voeren.
Iedere staat die (schrikwekkende) wapens inzet tegen een andere staat, zaait daarmee het zaad voor een nieuwe oorlog, voor terrorisme. Eens zal dit zaad opgroeien en een gezicht krijgen dat de veroorzakers van het lijden zal opzoeken. Zo blijft het rad van lijden maar draaien.

Radicaal andere oplossingen
Wij willen hier zeker niet de ene staat negatief afschilderen ten opzichte van een andere staat. Tragisch genoeg hebben vele landen zich in de loop der geschiedenis overgegeven aan gruweldaden. Al lange tijd wordt de mens geknecht door een machtselite die nog steeds haar gang kan gaan en geïnspireerd wordt door demonische geesten, waar de meeste wetenschappers niets over willen horen.
Wij pleiten hier voor radicaal andere oplossingen, op basis van ware tolerantie, mededogen, vriendelijkheid, vergevingsgezindheid en geweldloosheid. Als wereldleiders deze weg in de zeer nabije toekomst niet willen of kunnen bewandelen en niet vanuit hun hart proberen problemen op te lossen, hoeft men geen profeet te zijn om de tragische afloop van de wereldgeschiedenis te zien. Wie plannen maakt voor oorlogen dient te beseffen dat hij zelf eens oorlogen zal oogsten.

Alles al tevoren gepland. PNAC-programma en het drama Irak
In het PNAC-programma (Project for the New American Century) stond al vóór 9/11 tot in detail beschreven welke ‘schurkenstaten’ in aanmerking komen om door de Amerikaanse machtselite te worden aangevallen (zie mijn boek Worden Wij Wakker? (2007⁴,blz. 64) en bekijk vooral het onthullende filmpjevan de voormalige Amerikaanse viersterrengeneraal, Wesley Clark.
op onze website www.wijwordenwakker.org
Wesley Clark

Clark leidde als oppercommandant van de Navo ‘Operation Allied Forces'. Hij was werkzaam bij het ministerie van defensie en werd in 2004 genomineerd als kandidaat voor de presidentsverkiezingen. In het filmpje gaat hij uitgebreid op het PNAC-programma in en vertelt openlijk dat alles ruim tevoren gepland was!
In het reeds eerder genoemde boek van Chomsky, Mislukte Staten, beschrijft de auteur dat onder Bill Clinton het begrip ‘terroristische staten’, woorden die afkomstig zijn van de 'familie Bush, uitgebreid werd met het woord ‘schurkenstaten’. Een paar jaar later werd het begrip ‘mislukte staten’ uitgevonden, ‘waartegen de VS zich moesten bewapenen en die ze moeten helpen, soms door ze te verwoesten. Nog later kwam de ‘as van het kwaad’, die de VS volgens de wil van de Heer moeten vernietigen om zichzelf te verdedigen, zoals Hij zijn nederige dienaar in Washington geopenbaard heeft. Ondertussen escaleert de dreiging van terreur, van nucleaire proliferatie en misschien van “apocalypse soon". (blz. 123)



Conservatieve christenen en Apocalyps
Als Chomsky spreekt over ‘apocalypse soon’, moeten we weten dat er in Amerika nogal wat (rijke) conservatieve christenen zijn die aangesloten zijn bij de ‘neoconservatieve beweging’, die het zionistische streven van de staat Israël financieel en godsdienstig steunt.
Deze ‘christenen’ geloven zelfs in een versnelling van de apocalyptische wereldgeschiedenis als de dramatische en rampzalige gebeurtenissen uit het laatste boek in de Bijbel, hetBoek Openbaring of de Apokalyps, een beetje gestimuleerd worden. Oorlog en geweld zijn voor hen volstrekt geoorloofde middelen. Ook een aantal orthodoxe moslims gelooft vanuit de Koran dat de ‘eindtijd’ versneld kan worden. Zelfvervullende profetie?
'In naam van de democratie’ heeft Amerika reeds menig land vernietigd of ‘naar het stenen tijdperk’ gebombardeerd. Zij die dit naar voren brengen, worden maar al te snel als mogelijke ‘vijanden van Amerika’ gezien. Velen beseffen echter niet dat juist vrijheidslievende en waarheidslievende critici hun kritiek geven om tomeloos lijden in de wereld te voorkomen, ook in Amerika.

Waar waren de massavernietigingswapens?
President Obama wist dat de massavernietigingswapensdie Irak zou bezitten en de reden vormden tot de tweede oorlog met Irak, nimmer gevonden waren.
Zou het binnen de internationale verhoudingen niet helend zijn geweest, als Obama tijdens zijn toespraak ter gelegenheid van het vertrek van de Amerikaanse troepen uit Irak zijn diepe verontschuldiging voor deze dramatische oorlog had aangeboden en gezegd zou hebben dat alleen ware broeder- en zusterschap tussen de volken een oplossing voor alle wereldproblemen is? Helaas. Ook zei Obama niets over de talloze leugens van Bush en Blair tijdens deze oorlog.
Blair werd inmiddels door de paus ingewijd in de ‘Orde van Malta’,een geheime orde die een wereldwijde invloed en macht heeft. De hoogingewijde vrijmetselaar Napoleon Bonaparte bestreed in zijn tijd onder meer het ‘Malteser Rijk’.

Maltezer ordekruis, Blair en de paus

Als ridder van de Orde van Malta trekt Blair met zijn ‘Faith Foundation’predikend de wereld rond en ontving reeds diverse (vredes)prijzen. Overigens zijn er ruim twaalfduizend adellijke mannen vanuit heel de wereld ridder van de Orde van Malta. Onder hen een aantal wereldleiders.
Wat zou Christus hiervan vinden? Zou hij in deze tijd op Malta zijn toevlucht zoeken? Dat Blair met zijn ‘ondernemingen’, ‘stichtingen’ en lezingen miljoenen als zakcentje bijverdient is nagenoeg bekend. Minder bekend is dat hij ook veel bijverdiensten heeft als ‘senior adviseur’, waarbij hij alleen al van topbankier J.P. Morgan (aan Rotschild gelieerd) zo’n twee miljoen pond per jaar ontvangt. (Jamie Doward, in: The Guardian, 7 januari 2012)

Wereldwijde nucleaire besmetting
Natuurlijk werd er tijdens de oorlog in Irak ook een harde en bittere strijd geleverd vanuit de Irakezen, waren de dagelijkse aanslagen een nachtmerrie voor de Amerikaanse soldaten en zijn ze dat nu voor vele Irakezen. Maar zou het uit het oogpunt van een poging tot beginnende verzoening niet heilzaam zijn geweest als president Obama openlijk het geweld van Amerika aan de kaak had durven stellen? Iets, dat hij tijdens zijn verkiezingscampagne wel deed? Had het niet van zedelijke moed getuigd als hij had durven spreken over het gebruik van de door de Conventie van Génève verboden wapens, zoals verrijkt uranium, waardoor er nu in Irak duizenden misgeboorten zijn en talloze kinderen gruwelijk verminkt zijn. Hele steden en dorpen zijn besmet met kankerverwekkende gifstoffen. Een ware ecocide. Er heerst op diverse plaatsen hongersnood, er is sprake van ondervoeding en oogsten verdorren. (New Statesmen, 30 september, 2010) Voeg deze feiten naast de wereldwijde besmetting door radioactieve straling die vrijkwam (en nog steeds vrijkomt) ten gevolge van de nucleaire rampen in Fukushima (die vele malen de ramp van Tsjernobyl overtreft), en we weten precies in wat voor een gevaarlijke en kritieke situatie de wereld is terechtgekomen. Over de hele wereld is het aantal gevallen van kanker de laatste jaren dramatisch toegenomen.
Een mogelijk bombardement op de nucleaire installaties van Iran zou de mondiale nucleaire vergiftiging catastrofaal maken.

Terwijl tallozen naar sportwedstrijden of soapseries kijken, zich vermaken in casino’s, hun tweede of derde vakantie plannen, terwijl sommige zich spiritueel noemende mensen van mening zijn dat je alles maar aan God moet overlaten en anderen de pioniers in onze wereld hartelijk bedanken voor het nemen van het voortouw, wordt onze planeet buitengewoon ernstig bedreigd en beseffen veel mensen nog te weinig dat we allemaal ogen, handen, harten, hoofden en voeten zijn van het ene Bewustzijn.

Talloze slachtoffers. Abu Ghraib niet gesloten
Geen woord ook sprak Obama over de meer dan anderhalf miljoen Irakese doden die tijdens de twee oorlogen tegen Irak gevallen zijn. Geen woord over de vier miljoen ontheemden, de tienduizenden weeskinderen, de talloze ontwrichte huwelijken en gezinnen. De 4500 gesneuvelde Amerikanen en de 30.000 (zwaar)gewonden werden al eerder in de media vermeld, maar over de talloze getraumatiseerde Amerikaanse en Irakese soldaten, wier levens compleet verwoest zijn, en over de vele zelfdodingen onder de soldaten, werd door de president geen woord gesproken. Geen woord ook over de gruwelijkheden die plaatsvonden in ziekenhuizen en in de beruchte gevangenis Abu Ghraib nabij Bagdad, waar oud-minister van defensie Donald Rumsfeld, samen met Cheney en G.W. Bush, martelingen toestonden en waar seksuele perversies plaatsvonden. Niet al het fotomateriaal werd door Obama vrijgegeven. Te explosief materiaal. Geen woord ook over het vaak wetteloos optreden van Blackwater, een huurleger dat door de VSin zowel Irak als Afghanistan werd ingezet. In 2011 overtrof het aantal gecontracteerde huurlingen (155.000) het aantal soldaten van de VS (145.000)!

Blackwater heet sinds enige tijd Academi

Het senaatsrapport van Carl Levin en John McCain over dit gruwelijk gebeuren spreekt duidelijke taal. Ook in andere geheime gevangenissen, zoals nabij Boekarest (Roemenië) en in Guantanamo Bay, vonden vreselijke dingen plaats. ‘Met opgeheven hoofd’ Irak verlaten? Zeker, onder het regime van Saddam Hoessein was er geen enkele vorm van democratie en was er sprake van vele wreedheden. Maar hoe ziet Irak er nu uit? Wie zal als eerste het hoofd buigen om elkaar vergeving te vragen voor deze misdaden tegen de menselijkheid?

De plundering van het museum van Bagdad
Geen woord ook, tot slot, van president Obama over de plunderingen in het vermaarde museum te Bagdad in april 2003. Zijn voorganger G.W. Bush bood hiervoor nimmer zijn excuses aan. Wel merkte minister Rumsfeld op, dat hij er niet van op de hoogte was dat er nog zoveel ‘potscherven’ in dat museum bewaard werden.



In het museum van Bagdad worden onder meer Sumerische en Babylonische kleitabletten bewaard, die betrekking hebben op de geschiedenis van onze planeet, het zonnestelsel, de kosmos en het ontstaan van de mens. Een grote schat aan kennis. Talloze teksten zijn nog niet ontsloten en gaan terug tot de oudste tijden. De kleitablettenbevatten uitzonderlijke overleveringen over de ‘kosmische strijd der goden’, ‘de schepping van de mens’ en de ‘goden van daarboven’(annunaki of nefilim), die in ruimtevoertuigen’ naar onze planeet afdaalden (Athrahasis en Enuma Elish); over ‘sterrenpoorten’ en verloren oude kennis, de zogeheten paleowetenschap.
De plundering van het museum te Bagdad past in de reeks van het vernielen van al die overleveringen die de mens kunnen inlichten over zijn werkelijke afkomst. Niet voor niets werd in de 4de eeuw de vermaarde bibliotheek van Alexandrië en het Museion, gesticht door Ptolemaeus I (286 v. Chr.), verwoest. Dit is triest genoeg het lot geweest van veel oude bibliotheken.

Oude kennis uit Babylonië?
Riep G.W. Bush in 2003 uit: ‘Let freedom reign!’, aan het eind van zijn oorlog zei hij zonder enige emotie: ‘Mission accomplished.’
Acht jaar later spreekt Obama over ‘een buitengewone prestatie’ die door het Amerikaanse leger verricht was. Dit soort uitlatingen behoort tot de dubbelspraak uit Orwells boek 1984,waarin gezegd wordt: ‘Vrijheid is slavernij’.

Orwells 1984

Was er behalve een grote belangstelling voor olie, gas en grondstoffen ook een grote belangstelling voor verborgen oude kennis uit Babylonië, kennis die in talloze geschriften geprezen wordt en terugreikt tot vóór de grote (Atlantische) vloed?
Saddam Hoessein bracht zichzelf graag in relatie tot de vermaarde Babylonische koning Hammurabi (18de eeuw v. Chr.) en wilde het museum te Bagdad tot het grootste ter wereld maken en het vroegere Babylon volledig herbouwen. Hoogmoed? Of was Saddam Hoessein, die ook de Isjtarpoort helemaal wilde laten vernieuwen, op de hoogte van bepaalde sterrenpoorten die toegang geven tot andere dimensies? Volgens de kleitabletten kwamen Isjtar en andere ‘goden’ via een sterrenpoort naar de aarde. Feit is, dat veel antieke kostbaarheden die betrekking hebben op het verre verleden van de mensheid verdwenen zijn. Ook al wordt beweerd dat de ‘meeste schatten’ die uit het museum van Bagdad geroofd werden, zijn terugbezorgd, ontbreekt er nog een aantal, waarvan de betekenis nog niet geheel duidelijk is.

De twee oorlogen in Irak zijn een vleesgeworden nachtmerrie van demonie. Veel Amerikaanse soldaten zijn er oprecht van overtuigd dat zij vochten voor de veiligheid van het vaderland. Zij waren en zijn te goeder trouw en werden speciaal ‘getraind’ voor deze ‘missie’. Velen van hen gaan nu door een hel. De honingzoete woorden van hun president zouden wel eens spoedig tot bijtend zout in hun mond kunnen worden. ‘Vice-koning’ J. Paul Bremer merkte al bij zijn komst in Irak op dat er te veel mensen in Irak woonden en verdeelde snel na de invasie talloze contracten onder grote bedrijven.

Een ‘onafhankelijk’ Irak, mijnheer de president? ‘Veilig’? President Obama, die zich voor de verkiezingen heftig verzette tegen de oorlog in Irak, kon niet nalaten tot zo’n drieduizend soldaten in een luchtmachthangar in Fort Bragg (Noord-Carolina) te zeggen: ‘We hebben het beste leger ter wereld.’ ‘Met opgeheven hoofden’ konden de soldaten dus Irak verlaten en dankzij de beëindiging van deze oorlog zou Amerika sterker worden en de wereld veiliger. ‘Jullie kwamen op voor Amerika. Nu moet Amerika voor jullie opkomen.’ Bedoelde Obama dat de kans groot is dat er binnenkort op hun (invaliditeits)uitkering gekort gaat worden wegens de enorme Amerikaanse schuld? Een schuld die de Amerikaanse regering er overigens niet van weerhoudt weer nieuwe oorlogen voor te bereiden, die de hele wereld op de rand van de afgrond zullen brengen. Is men dan toch het lijstje van het PNAC-programma aan het afwerken? Trouwens, komen al die militairen werkelijk op voor Amerika? Of vochten tallozen onwetend voor een machtselite die slechts de eigen belangen nastreeft? ‘Dubbelspraak’ zou Orwell dit soort uitlatingen noemen. Een ander woord voor ‘leugens’. Stond er op ‘het ministerie van waarheid (Miniwa) niet de spreuk: ‘Oorlog is vrede?’

Orwell, 1984, latere uitgave

Jezuïetenwijsheid of jezuïetenstreken? De jezuïetenorde
De Spaans-Baskische oud-militair Ignatius van Loyola (1491-1556), die na zijn mislukte militaire loopbaan de militante Orde der jezuïeten stichtte, die een wereldwijde macht wist te verwerven, leerde de jezuïeten het volgende: Als de overste zegt dat iets zwart is terwijl je duidelijk ziet dat het wit is, moet je toch vanuit de gelofte van gehoorzaamheid zeggen dat het zwart is. Jezuïetenwijsheid heet dat. Volgens anderen past hier beter het woord ‘jezuïetenstreek’.

Ignatius van Loyola

In het onthullende boek van Edmond Paris, Histoire secrète des Jesuítes (1970), lezen we niet alleen hoe hun macht reikte tot in China, Japan, de Verenigde Staten, Latijns-Amerika, Rusland en vele landen van Europa, maar ook hoe deze machtige op militaire leest geschoeide ‘mystieke militaire orde’ bepalend werd binnen de macht van Rome.

Orde der jezuïeten: inspiratiebron voor Hitler
In de Tweede Wereldoorlog nam Hitler de jezuïetenorde, die hij adoreerde en waardoor hij ten zeerste geïnspireerd was, als voorbeeld voor zíjn op te richten Orde, de SS. De SS werd geleid door Himmler, die net als Hitler een groot respect had voor de jezuïeten en hun ‘principes’. De ‘spirituele oefeningen’ van Loyola werden (in een andere vorm natuurlijk) geënt op de SS. IJzeren discipline, totale gehoorzaamheid (‘Befehl ist Befehl’) en volledige trouw en onderwerping aan de leider. Himmler kreeg als opperste leider van de SS de titel ‘Reichsführer SS’, een titel die ontleend was aan die van de ‘generaal-overste’ van de jezuïeten. Hitler, Goebbels en Himmler, van oorsprong katholiek, hadden alle drie een grote bewondering voor de jezuïeten en hun Orde.
Goebbels, gepromoveerd op de graal, was opgevoed op het seminarie van de jezuïeten. Hitler liet zijn getrouwen weten dat hij in Himmler, die was grootgebracht in de geest van de jezuïeten, ‘onze Ignatius van Loyola’zag.
Hitler zelf zal later door Goebbels worden uitgeroepen tot de nieuwe messias, ‘de verlosser der mensheid’, die geleidelijk Christus als Messias zal vervangen. De generaal van de jezuïetenorde in de Tweede Wereldoorlog, graaf Halke von Ledochowski, was betrokken bij de ‘samenwerking tussen de Duitse geheime dienst en de orde der jezuïeten’. (Paris, blz.. 272) Veel is hier nog over te zeggen.

Hoe de jezuïeten aan hun rijkdomkwamen, waarom ze bepaalde geheime codes gebruiken (o.a. in bepaalde brieven), hoe hun kadaverdiscipline precies werkt, waarom ze betrokken waren bij koningsmoorden en de Franse Revolutie en waarom ze uit diverse landen werden gezet, wordt beschreven door Herman H. Somers, theoloog, filosoof en psycholoog, in zijn boek Geheim en wijsheid der jezuïeten. Het epos van een militaire orde - 1540-1990. (1991)
Dat in de vorig eeuw de jezuïet en paleontoloog Teilhard de Chardinnaar aanleiding van zijn opvattingen over schepping en evolutie, onder druk van de generaal-overste van zijn Orde, een spreekverbod kreeg van Rome, is begrijpelijk. Als men gaat tornen aan ideeën die als wit verkocht worden en vervolgens ontdekt dat ze zwart zijn… Om niet te generaliseren: veel jezuïeten pogen te goeder trouw hun innerlijk pad te volgen, maar met de Orde als geheel (vooral de top) is iets grondigs misgegaan.

Adam Weishaupt en de Orde
De van huis uit Joodse filosoof Adam Weishaupt was jarenlang ‘opgevoed’door de jezuïetenen werd benoemd tot professor canoniek recht aan hun universiteit te Ingolstadt.
Ondanks zijn afkeer van de jezuïetenorde, nam Weishaupt veel over van haar hiërarchische structuur toen hij in 1776 de Orde der Illuminatistichtte, die vooral via geheime genootschappen en loges een wereldwijde invloed zou krijgen.


De kadaverdiscipline, het gebruik maken van geheime codes, de kennis van wetten en het inwijdingssysteem van de Orde der Illuminativertonen sterke overeenkomsten met de Orde der jezuïeten. Dezelfde overeenkomsten vindt men later terug in ‘de Orde’, beter bekend als ‘Skull and Bones’, opgericht aan de Universiteit van Yale, waar onder andere Bush senior en Bush junior lid van zijn. Weishaupt had overigens diverse contacten met Franse en Amerikaanse filosofen en vrijmetselaars die betrokken waren bij de Franse en Amerikaanse revolutie.

De Nationale Defensiewet, bedreiging van de democratie?
Of de totstandkoming van de Nationale Defensiewetiets met ‘de Orde’ heeft te maken, weten we niet. Wat we wel weten is dat op 31 december 2011 president Obama ‘The Indefinite Detention Bill’ tekende, in 2012 bekend geworden als de National Defense Act (NDA), de Nationale Defensiewet.
Deze wet schakelt het recht van de burger op een advocaat en een burgerlijke rechtspraak (‘habeas corpus’) volledig uit voor inwoners in de VS, maar ook met de mogelijkheid voor burgers buiten Amerika!



Zorgde de Patriot Acter al voor dat de burgerrechten en de privacy in zowel Amerika als Europagrondig werden teruggedraaid omdat de angst voor nieuwe aanslagen er goed inzat, de Nationale Defensiewet gaat een forse stap verder en reduceert de rechten van de burger die verdacht kan worden van terrorisme praktisch tot nul. Ook al zegt Obama dat hij met enige tegenzin de wet ondertekende en van mening is dat toepassing ervan getoetst dient te worden aan de grondwet, zullen we uiterst kritisch moeten volgen hoe een en ander in de praktijk uitwijst.

Door de Nationale Defensiewet(NDA) is het mogelijk geworden dat al diegenen die van terreur verdacht worden zonder enige vorm van proces over heel de wereld door Amerikaanse militairen kunnen worden opgepakt en voor onbepaalde tijd in de gevangenis belanden. Advocaten en burgerlijke gerechtshoven worden uitgeschakeld, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor militaire processen en tribunalen. Hiermee is tegelijkertijd het Statuut van de Mensenrechten, zoals neergelegd door de Verenigde Naties, getorpedeerd. Alleen al een verdenking is voldoende om zonder enige burgerlijke rechtspraak gedetineerd te worden. Wat ‘terrorisme’ precies is, wordt voortaan door militairen bepaald. Een dergelijke situatie trad ook op vlak voor de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog. Reden tot zeer grote alertheid!

Is dit feit wel goed doorgedrongen tot de westerse parlementen? Hoe reageren parlementariërs hierop? Wanneer horen we hun stem? Is dit niet de lakmoesproef waar onze volksvertegenwoordigers en ministers voor staan? Zullen we hen hierover binnenkort vol moed horen spreken? Niet beïnvloed door allerlei opiniepeilingen van bureaus, die zelf graag de publieke opinie beïnvloeden door steeds maar weer het aantal zetels te noemen dat een politieke partij zou krijgen als er nú verkiezingen waren? Net als bij de ratingbureaus kunnen kritische vragen worden gesteld over het functioneren van opiniebureaus.

Is er inzake deDefensiewet niet sprake van een grove schending van het internationaal recht? Kan iemand die alleen maar kritisch is en voor het heil van deze planeet opkomt, straks ook gearresteerd worden, waarbij militairen zich beroepen op de Defensiewet?

Dat deze wet de sluiting van Guantanamo Bay ‘in de weg’ staat, moge duidelijk zijn. Alweer een verkiezingsbelofte geschonden. Maar niemand lijkt zich er echt aan te storen. Hoeveel mensen moeten er eerst opgesloten worden zonder enige vorm van burgerlijk proces?



'Opvolger' van de Patriot Act
De Nationale Defensiewet kwam vooral tot stand door de inspanning van senator Carl Levin en is de ‘opvolger’ van de na de aanslagen van 9/11 haastig aangenomen Patriot Act. Carl Levin, die zowel een Israëlisch als een Amerikaans paspoort bezit, is tevens voorzitter van The Armed Services Committee (Comité van de krijgsmacht). Inmiddels is de chef van Obama’s staf, William Daley, die de opvolger was van Rahm Emmanuel, opgevolgd door Jack Lew.Carl Levinonderhoudt goede contacten met Jack Lew. Zowel Rahm Emmanuel(nu burgermeester van Chicago), Jack Lew en Carl Levin hebben nauwe relaties met de CFR en met de regering van Israël.

Om over na te denken
'Heden ten dage kan in de VS het pad naar totale dictatuur door strikt wettelijke middelen geplaveid worden, ongezien en niet gehoord door het Congres, de president of het volk. (...)
Voor de buitenwereld hebben we een constitutionele regering. Maar binnen onze regering en politiek systeem is een ander lichaam werkzaam, dat een andere vorm van regering vertegenwoordigt, Een bureaucratische elite die van mening is dat onze grondwet ouderwets is en die er zeker van is dat zij zal winnen. (...)
Alle vreemde ontwikkelingen in de buitenlandse politieke overeenkomsten kunnen herleid worden tot deze groep, die bezig is om ons te veranderen en ons aan hun genoegens aan te passen. (...) Deze politieke actiegroep heeft zijn eigen locale politieke organisaties ter ondersteuning, zijn eigen pressiegroepen, zijn eigen gevestigde belangen, zijn steunpunt in onze regering en zijn eigen propaganda-apparaat.’
Senator William Jenner, in een toespraak op 23 februari 1954. (Phoebe en Kent Courtney, America’s Unelected Rulers: The Council on Foreign Relations, 1962, blz.1-2)

‘Het doel van de Council on Foreign Relationsis het doen oplossen van de Amerikaanse soevereiniteit en van de nationale onafhankelijkheid in een almachtige en unieke wereldregering.’
Chester Ward (voormalig admiraal en oud-lid van de CFR in een memo van 1975)

De moedige visie van Hannah Arendt
De Duitse historica Hannah Arendt, die zich in de jaren voorafgaande aan de oprichting van de staat Israël intensief bezighield met de zionistische politiek, vooral veroorzaakt door de machtsgreep van Hitler, vluchtte in 1941 naar Amerika en verliet in 1943 de zionistische beweging. Ze was het fundamenteel oneens met de manier waarop er naar een Joodse staat werd gestreefd. Als een van de eersten voorzag ze dat Palestijnen en Arabieren in een dergelijke staat tweederangsburgers zouden worden.



In haar baanbrekend boek Het Zionisme bij nader inzien schreef ze in mei 1948, een paar dagen voordat de staat Israël werd uitgeroepen en de eerste oorlog met de Arabische buurlanden uitbrak, de moedige woorden: ‘Zelfs al zouden de Joden de oorlog winnen, dan nog zou het uitlopen op de vernietiging van de unieke mogelijkheden en de unieke prestaties van het zionisme in Palestina. Het land dat zou ontstaan, zou er heel anders uitzien dan de droom van Joden overal ter wereld, van zionisten en niet-zionisten. De ‘zegevierende’ Joden zouden gaan leven in een land omringd door een geheel vijandige Arabische bevolking, in isolement binnen grenzen die voortdurend bedreigd worden, zozeer in beslag genomen door fysieke zelfverdediging, dat alle andere belangen en activiteiten erin zouden verdrinken.’

De woorden van Hannah Arendt zijn uiterst actueel. Ze nam definitief afscheid van het zionistisch ideaal van de Weense journalist en auteur Theodor Herzl (1860-1904), die een eigen staat voor de Joden als doel van het zionisme zag, beschreven in zijn boek De Jodenstaat (1896).

De oprichting van de staat Israël
In 1948 deed Ben-Gurion, de eerste premier van de staat Israël, de volgende zionistische uitspraak: ‘De status-quo handhaven is niet genoeg. We moeten een dynamische staat opzetten, die gericht is op expansie.’ In 1938 schreef hij al: ‘Nadat we door het stichten van een staat een sterke macht zijn geworden, zullen we een eind maken aan de verdeling en onze staat uitbreiden tot hij heel Palestina omvat.’ Een jaar eerder schreef hij: ‘Een Joodse deelstaat is niet het eind, maar slechts het begin. Ik ben er zeker van dat we er niet van weerhouden kunnen worden om ons te vestigen in de andere delen van het land en de regio.’
En in een toespraak tot de Generale Staf in mei 1948 zei Ben-Gurion: ‘We moeten ons erop voorbereiden om tot het offensief over te gaan. Ons doel is Libanon, Trans-Jordanië en Syrië te verpletteren. De zwakke plek is Libanon, want het moslimregime daar is kunstmatig en gemakkelijk te ondermijnen. We zullen daar een christelijke staat stichten en daarna verpletteren we het Arabische Legioen en elimineren we Trans-Jordanië. Syrië zal voor ons bezwijken. Dan bombarderen we Port Said, Alexandrië en de Sinaï en nemen ze in.’ (Dries van Agt, Een schreeuw om recht. De tragedie van het Palestijnse volk, 2009, blz. 95-96)


Ben-Gurion en zijn toespraak bij de oprichting van de staat Israël

Woorden die nog steeds actueel zijn.
Op 14 mei 1948, bijna gelijktijdig met het vertrek van de Britse troepen uit Palestina, riep Ben-Gurion de staat Israël uit. Wie de dramatische geschiedenis van de oprichting van de staat Israël bestudeert, zal zich afvragen of de machtselite van toen de oprichting van de staat Israël niet al voorzien had en in wezen het Joodse volk gijzelde binnen zionistische plannen, die momenteel de brandstof zijn voor een mogelijke derde wereldoorlog, zeker gezien al hetgeen zich nu in de Arabische wereld afspeelt.
Lenni Brenner, door een aantal mensen als een controversieel auteur beschouwd, beweert dat het project Palestina al vóór 1945 vaststond bij de zionisten. In zijn boek Zionism in the Age of the Dictators wordt dit gedetailleerd beschreven. (1983, blz. 79-103) Brenner ziet het zionismeals een politieke ideologie, die wezenlijk verschilt van het judaïsme als een religieuze leefwijze.



‘Vrede in het Midden-Oosten is essentieel voor de staat Israël…’
Hannah Arendt had het niet gemakkelijk toen ze haar boek Het zionisme bij nader inzien publiceerde, maar ook niet bij haar andere publicaties: The Jew as pariah en Eichmann in Jerusalem. Lijdt zij aan ‘zelfhaat’, waarvan men haar toen beschuldigde en waarom men haar lange tijd tot ‘persona non grata’ verklaarde? Of getuigt ze van kwaliteiten van werkelijkheidszin, grote integriteit en mededogen, die juist ten dienste kunnen komen van het Joodse volk, maar wellicht niet zomaar geaccepteerd zullen worden door hen die dromen van een Groot-Israël op Bijbelse gronden? Een dergelijk Groot-Israël zal ten koste gaan van de levens van talloze broeders en zusters en uiteindelijk gedoemd zijn te mislukken, omdat het leven in diepste essentie op coöperatie is gebouwd en niet op afstoting, uitstoting, negatie of gevoelens van suprematie.

De Joodse mensen hebben veel geleden onder de negatieve gevoelens van anderen. Juist voor hen ligt er wellicht in de boeken van Hannah Ahrendt een mogelijke bijdrage tot de oplossing van het schrijnend conflict, waarmee heel de mensheid verbonden is.

‘Vrede in het Midden-Oosten is essentieel voor de staat Israël, voor de Arabische bevolking en voor de westerse wereld. Het verschil met een wapenstilstand is dat vrede niet van buitenaf kan worden opgelegd; vrede kan alleen het resultaat zijn van onderhandelingen, van wederzijdse compromissen en een daaruit voortvloeiend akkoord tussen Joden en Arabieren.’ (Het zionisme bij nader inzien, 2005, blz. 123).

En aan het slot van dit boek schrijft Hannah Arendt:
‘Nationale soevereiniteit, zo lange tijd het symbool bij uitstek van vrije nationale ontwikkeling, is het grootste gevaar geworden voor de nationale overleving van kleine naties. Gezien de internationale situatie en de geografische ligging van Palestina is het niet waarschijnlijk dat de Joodse en Arabische volken een uitzondering op deze regel zullen worden.’ (blz. 167)

Verzoening en liefde
Israël en de Palestijnen kunnen in de huidige, uiterst kritieke wereldperiode alleen maar via onderhandelingen, het geven en herwinnen van vertrouwen, het niet meer dreigen met geweld en vanuit een besef dat zij elkanders broeders en zusters zijn, tot vrede komen.
Pas dan kan er tot een afspraak gekomen worden om binnen de beschikbare ruimte elkáár de noodzakelijke ruimte te geven, volgens beginselen van redelijkheid en menselijkheid. Iedere andere methode zal uiteindelijk tot wederzijdse vernietiging leiden. De krachten achter het wereldtoneel, die belang hebben bij dit tragische conflict, zouden daarbij moeten afzien van wapenleveranties en ernstig moeten streven naar vermindering van het geweld en van de inzet van wapens. Natuurlijk zal dit niet zomaar gebeuren, gezien de macht van de wapenindustrie. Bovendien zijn er lange en diepe sporen van haat en wrok getrokken. Maar een andere oplossing is er eenvoudigweg niet. Zij die winst trachten te halen uit een naderend wereldconflict zullen uiteindelijk de allergrootste verliezers worden. Dat leert de Grote Wet, die de kosmos doordringt en die binnen vele gerechtshoven niet meer gekend wordt. Verzoening en liefde. Wie durft te overwegen die in te zetten als krachtigste ‘wapens’, waardoor de mens voorgoed ontwapend wordt?

‘De overwinnaar veroorzaakt vijandschap.
De verslagene leeft in smart.
Gelukkig leeft hij die tot kalmte is gekomen,
vrij is van overwinning en nederlaag.’
De Boeddha
(Dhammapada, vers 201)



‘Wij weten meer van oorlog dan van vrede,
beter hoe te doden, dan hoe te leven.’
Generaal Omar N. Bradley
(voorzitter van de Verenigde Chefs van Staven van het Amerikaanse leger,
in een rede te Boston, 10 november 1948)

Drones of jobs?
De menselijke geschiedenis is vol geweld. Maar dat is niet altijd zo geweest.
Talloos zijn de mythische verslagen over een ‘gouden tijd’, waarin de volken in vrede met elkaar leefden en in harmonie met de natuur. Talloos zijn ook de verhalen en de overleveringen over hoe het kwaad en het geweld in de wereld zijn gekomen. In mijn boekHet huis op de rots gebouwd is daar meer over te lezen. Geweld zal altijd geweld oproepen. De giftige spreuk waarmee vele generaties zijn opgevoed, ‘Si vis pacem, para bellum’ (‘Als gij vrede wilt, bereid u dan voor op oorlog’), is een grove leugen. Als je vrede wilt, dien je alles te doen om aan vrede te werken. Appelmoes krijg je ook niet door boontjes op het vuur te zetten.

President Obama, de leider van de ‘vrije westerse wereld’ (waar is die te vinden?), bracht in korte tijd het aantal drones (onbemande, technologisch uiterst geavanceerde vliegtuigjes, die vreselijke slachtpartijen op de grond veroorzaken; http://nl.wikipedia.org/wiki/Onbemand_luchtvaartuig) van 2000 op 7000.


Drones in allerlei maten en vormen doen overal hun werk

Steeds meer bases voor Amerikaanse drones worden pijlsnel opgericht (o.a. op de Seychelle-eilanden in de Indische Oceaan). Tevens wordt in stilte gewerkt aan de ‘dragonfly’, een drone van enkele centimeters, die via minicamera’s die door minirobotjes worden bestuurd, hele bevolkingsgebieden vanuit de lucht kan controleren en ook levensgevaarlijke explosieven kan vervoeren. Voor tunnelgebieden worden ‘surveillance snakes’ ontwikkeld. ‘Draken’ en ‘slangen’. Welk addergebroed ontwikkelt deze duivelse technologie? Waarom laten we niet overal ons protest horen in woord en geschrift? In naam van de waarheid en van de waardigheid van al wat leeft?

Obama sprak tijdens zijn verkiezingscampagne, mede gesponsord door Goldman Sachs, ook over ‘jobs’. ‘Jobs. Jobs. Jobs!’ Veel meer banen moesten er komen! Maar hoe kan dat gerealiseerd worden met een enorm ‘defensie’-budget? Nog nooit is de werkeloosheid in Amerika zo groot geweest. Volgens officiële bronnen bijna 9%, maar inofficiële bronnen spreken van veel hogere cijfers, ondanks Obama’s claim dat er tijdens zijn presidentschap miljoenen banen zijn bijgekomen. Hij zegt er niet bij hoeveel banen er verdwenen zijn.

Hoe lang kan een wereldrijk bouwen op een fundament van leugens en bruut geweld, op controle en vernietiging van de menselijke waarden? Talloze Amerikanen die wars zijn van oorlog en geweld, die het hart op de goede plaats hebben, beginnen dit te beseffen, verlangen naar vrede, verzamelen hun krachten. Zij maken zich sterk om bijvoorbeeld Bush en Blair aan te klagen voor misdaden tegen de menselijkheid. Maar laten we op onze hoede blijven. De reus met lemen voeten kan nog zeer woedend worden voordat hij door zijn eigen geprojecteerde krachten geveld wordt. Wie banen wil scheppen, moet niet nog meer uitgaven doen voor het voeren van oorlogen of het laten maken van oorlogstuig.

Overal drones? De Olymische Spelen
Landen als Israël en Rusland hebben ook drones en Nederland wil er een paar gaan aanschaffen.
Engeland overweegt om tijdens de Olympische Spelen het land door een reeks drones, militaire helikopters en vliegtuigen te laten bewaken, terwijl enkele (oorlogs)schepen, voorzien van raketten, in onder andere de Thames gestationeerd zullen worden. Het leger zal op grote schaal paraat zijn(circa 13.500 soldaten), inclusief een aantal scherpschutters.Tevens is men volop bezig met het samenstellen van een groot team van medisch personeel, dat onmiddellijk actief kan worden in het geval van een plotselinge uitbraak van een pandemie (veroorzaakt door een terroristische aanslag met een of ander virus). The Guardian, maar ook andere kranten, publiceren er openlijk over. ‘Enjoy the games!’

Wat ‘verwachten’ de regering en het Olympisch Comité eigenlijk als van 27 juli tot 12 augustus de Spelen plaatsvinden en van eind augustus tot september De Paralympische Spelen? Verwachten ze dat de ‘goden’ van de Olympos vanaf hun hoge berg hun bliksemschichten van scalarenergie of plasmagolven naar de mensheid zullen slingeren, omdat ze vertoornd zijn vanwege achterstallige betalingen van Olympisch goud dat ze niet kregen toen zij de ‘overwinning’ op de mensheid behaalden? Wordt het ‘slagen’ van de nieuwe wereldorde straks ‘gevierd’? Worden de anti-liefdeskrachten straks ten volle ontketend? Of zal er alleen maar hardgelopen worden om de eindsprint te halen?

In Duitsland werd onlangs het vliegverbod voor drones in het civiele luchtruim opgeheven.

Contoledrone met camera aan de onderzijde

Doel: volledige controle vanuit de lucht, zoals straks ongetwijfeld in alle EU-landen en in heel Amerika zal gebeuren als we niet pijlsnel onze stem laten horen tegen de vele grootschalige controle- en bewakingsprogramma’s’ van de diverse regeringen. India is op dit moment gestart met de organisatie van de grootste biometrische databank ter wereld, waarin van iedere bewoner in India een vingerafdruk en irisscan bewaard zal worden.

Biometrische identiteit India

Zogenaamd om de armen tegemoet te komen bij een rechtvaardige verdeling van voedsel en goederen in het geval hun identiteitskaart ontvreemd is… Alles gaat nu razendsnel!

Een storm van wakker worden
Niet de geblinddoekte Vrouwe Justitia regeert onze wereld, al lijkt dit zo. De Grote Wet van zaaien en oogsten vereffent iedere gecreëerde disharmonie. Wat men uitzendt, zal men eens ontvangen, totdat er geleerd is dat alleen kwaliteiten als mededogen, vergevingsgezindheid en liefde, (negatieve) resultaten kunnen tegenhouden of oplossen.
Niet haat en oorlog, maar licht en liefde zijn de essentie van het bestaan, al kunnen velen dat niet meer zien of weigeren ze dit nog langer te geloven.
De komende tijd zullen op allerlei ‘fronten’ energieën heftig met elkaar in botsing gaan komen. Er waait niet alleen een storm van vernietiging over de wereld, maar ook een storm van verontwaardiging, van wakker worden, van een ‘zo kan het niet meer langer’. Laten we hopen dat de machtselite haar plannen in de nabije maanden niet doorzet, want uiteindelijk zal ze ook zelf slachtoffer worden. Wie de wereld wint, zal zichzelf verliezen en de weg van lijden gaan. ‘Zoals een kalfje uit duizend koeien de moeder vindt, zo vindt de daad de dader.’ Dit hield de Boeddha (600 v. Chr.) zijn tijdgenoten voor.
Iedere confrontatie met een ander of met een ander land is een confrontatie met en in zichzelf.

Confrontatie met China en Rusland?
En terwijl president Obama dus overweegt om eind 2014 alle Amerikaanse troepen uit Afghanistan terug te trekken, verklaarde hij in november 2011 dat hij met zijn veiligheidsdienst overlegd had om ‘onze aanwezigheid en missies in de Aziatische Pacific [lees: China] tot topprioriteit te maken’. En dus werd er een nieuw militair akkoord gesloten tussen Australië en de VS. Oorlogsschepen, oorlogsvliegtuigen en 2500 mariniers werden naar de stad Darwin gestuurd, vlak aan de grens met China. Cynisch genoeg leverde Amerika ook veel wapens aan China, een methode die de Rohtschilds als superbankiers al toepasten tijdens de oorlog tussen Engeland (o.l.v. de hertog van Wellington, bijgenaamd ‘Iron Duke’) en Frankrijk (o.l.v. Napoleon Bonaparte) in 1815. Op deze wijze konden de partijen tegen elkaar worden uitgespeeld, waardoor de Rothschilds zelf de grootste winst konden maken.

‘Toevallig’ haalt Hillary Clinton tijdens de oplopende spanning tussen China en Amerika de banden aan met India, Japan, Taiwan, Singapore en Zuid-Korea, terwijl het aantal gevechtsboten, vliegtuigen en (nucleaire) onderzeeërs overal wordt uitgebreid. Tegelijkertijd ontmoet Obama een aantal Oost-Aziatische leiders (o.a. Indonesië) om de hegemonie van de VS te verzekeren. De relatie met Myanmar (Burma), waarmee China net een contract had afgesloten over de aanleg van een grote stuwdam, wordt verstevigd.

Hillary Clinton

China heeft overigens ook in Afrika veel zakelijke belangen vanwege de broodnodige grondstoffen. China is de grootste handelspartner van Myanmar en wint steeds meer aan invloed in Pakistan en Vietnam.
Amerika, dat nu China en Rusland uitdaagt, zou eens serieus spreuk 30 uit de Tao Teh Tsjing van de Chinese wijze Lao Tsu (6de eeuw v. Chr.) moeten overwegen:
‘Waar legers kamperen, groeien distels en doornen. Op grote oorlogen volgen jaren van onheil.’

Niet alleen China, maar ook Rusland wordt stap voor stap door de VS omsingeld, in samenwerking met de Navo. Raketten, radarinstallaties, oorlogsboten, bases langs de grenzen van Polen, Roemenië, Turkije, Spanje, Tsjechië, Slowakije en Bulgarije. Er wordt naarstig gezocht naar nieuwe bases in de voormalige Sovjetrepublieken. Gog en Magog uit de Bijbel lijken vlees en bloed te krijgen.
Amerika én Rusland zouden veel van de Siberische mystica Anastasia kunnen leren. Zij leeft in volstrekte harmonie met de natuur en woont zonder enige bezitting in de cederbossen. Zelfs wilde dieren worden tam in haar omgeving. Anastasia is goed op de hoogte van wat er zich in de wereld afspeelt, zonder door de media geïnformeerd te zijn. Ze leeft in grote verbondenheid met de geest van het universum en leert eerbied te hebben voor alle levende wezens, respect voor de natuur, in het besef dat de mens een spiritueel wezen is en dat alles wat leeft doorademt wordt door de Geest van liefde.
Dat is nog eens iets anders dan oorlog maken. Maar wie is er nu geïnteresseerd in Anastasia?

Anastasia, boek van Wladimir Megre

Steeds meer oorlogsdreiging
Oorlogsdreiging is er niet alleen tussen Amerika, China en Rusland.
Terwijl intussen het hele Midden-Oosten ontregeld is, worden tegelijkertijd vele Afrikaanse landen die rijk aan grondstoffen zijn, gedestabiliseerd (Ivoorkust, Kongo, Nigeria, Soedan, Kenia…) of hebben met allerlei vormen van aanslagen te maken van fanatieke moslimgroepen. Zo is in het westen van Nigeria de islamitische groep Boko Haramactief, die met Kerstmis 2011 vooral in de publiciteit kwam vanwege diverse bloedige aanslagen op christelijke kerken, waarbij honderden mensen om het leven kwamen.
Volgens sommigen zou dit bloedbad niet of maar gedeeltelijk door Boko Haram zijn aangericht. De meningen lopen uiteen. Duidelijk is wel dat Boko Haram – de naam betekent ‘westerse opvoeding is zondig’ – de christenen zoveel mogelijk naar Zuid-Nigeria wil verdrijven.



De president van Nigeria, Goodluck Jonathan, die eind januari ook aanwezig was bij het Wereld Economisch Forum (WEF) in Davos (waarover meer in deel 3 van deze Nieuwsbrief), weet niet hoe hij een en ander moet aanpakken. Maar ‘good luck’ of ‘bad luck’, krijgt hij nu adviezen van westerse adviseurs. Is Nigeria op weg naar een burgeroorlog? Wordt er achter de schermen gespeeld met een ingrijpen in Nigeria? Gaan er straks drones over Nigeria vliegen? Er zijn berichten dat dit al gebeurt, maar harde bewijzen zijn er (nog?) niet.

Als gieren, hongerig naar steeds weer nieuwe prooien, ‘vliegen’ drones, die veelal de naam van roofvogels hebben, in steeds grotere aantallen over onze aarde. In plaats van in ieder land een boom van vrede en liefde te planten, worden hele landen geplunderd en leeggezogen. Zieke wereldleiders die spreken over vrede, maar niets anders dan oorlog voeren en de mond vol hebben van democratie, vernietigen met ijzingwekkende wapens hele landen, zogenaamd om de bevolking te bevrijden van dictatuur en ellende. Drie vingers van de hand die met de wijsvinger richting vijand wijst, wijzen naar henzelf.
Er moet een pijnlijke leegte in deze leiders zijn, een diepe gekwetstheid, een grote eenzaamheid, die zij trachten op te vullen met macht en rijkdom, in feite surrogaten voor de liefde, die, als de innerlijke strijd gestreden is, zich in het hart van een mens als een vogel van vrede nestelt.

Schaakstukken voor het eindspel



De schaakstukken voor het eindspel staan opgesteld. Zbigniew Brzezinski beschreef een en ander nauwgezet in zijn boek The Grand Chessboard. American Primacy and its Geostratic Imperatives (1997). Hierin staan de arrogante plannen beschreven van de internationale machtselite om zich deze planeet toe te eigenen. Als een van de belangrijkste topadviseurs van diverse Amerikaanse presidenten, lid van de Ronde Tafel, medeoprichter van het halfgeheime genootschap de Trilaterale Commissie, lid van de CFR, trouw bezoeker van Bilderbergconferenties, voormalig ‘nationaal veiligheidsadviseur’ van president Carter, vriend van de Rothschilds, David Rockefeller, Henri Kissinger en Soros, onderhoudt Brzezinski ook goede contacten met de regering van Israël en met diverse geheime diensten.
Al in zijn boek Between two Ages: America’s Role in the Technotronic Era (1976) kondigde hij het ‘technotronisch tijdperk’ aan, waarin totale controle en bewaking van de mensheid door de meest moderne technieken in de nabije toekomst zal plaatsvinden. In The Grand Chessboard is de blauwdruk te vinden van dingen die nú aan de gang zijn, volledig door de machtselite gepland.

‘Verslag van ijzeren berg’
Report from Iron Mountain van Leonard C. Lewin is een uiterst merkwaardig boek, dat door sommigen als een ‘satire’ wordt beschouwd en door anderen als een serieus (regerings)document. Het zou door een denktank de wereld zijn ingestuurd. Hierin lezen we hoe oorlog en vrede voor de machtselite instrumenten zijn om bepaalde machtsdoelen te realiseren. Daarbij vormen (wereld)oorlogen de basis om de wereld draaiend te houden, geheel volgens de marxistische theorie. (Duitse vert., Bericht aus Iron Mountain, 2011, blz. 22) Dat kapitalisme en marxisme (communisme) wel eens twee bewust opgezette systemen kunnen zijn volgens het hegeliaanse principe dat uit de botsing van these (kapitalisme) en antithese (communisme) een synthese voortkomt, in dit geval de NWO, wordt door weinig mensen beseft. Veel bewijsmateriaal is daarvoor aan te voeren, maar binnen het kader van deze ‘Nieuwsbrief’ is dit helaas niet mogelijk. Toch één voorbeeldje van Lawrence Patton McDonald (1935-1983), Amerikaans Congreslid, die in 1976 onderstaande boodschap wereldwijd verspreidde, voordat hij tijdens een aanval van de Koreaanse luchtmacht werd gedood.

‘Het doel van de Rockefellers en hun bondgenoten is een unieke wereldregering te creëren, waarbij het superkapitalisme en het communisme onder dezelfde vlag gecombineerd worden en onder hun controle. […] Hoor ik hier iets van een samenzwering? Ja, inderdaad.
Ik ben ervan overtuigd dat er een dergelijk complot is, van een internationale omvang, gedurende vele generaties gepland, en van een ongelooflijk kwaadaardig karakter.’

Seksueel misbruik in de rooms-katholieke Kerk
Nog net voor het einde van 2011 kwam het rapport van de Commissie-Deetman uit. Alsof er wereldwijd nog niet genoeg ellende op allerlei gebied was geweest, alsof onze maatschappij al niet meer dan genoeg was opgeschrikt door misbruik van kinderen, zelfs van baby’s (in onder andere kinderdagverblijven). Alsof er nog niet genoeg naar boven was gekomen over sommige leraren die zich niet konden beheersen op scholen. En alsof er nog niet voldoende bekend was geworden over wijdvertakte pornonetwerken, waarbij ook via internet op grote schaal kinderen misbruikt worden…

Uit het rapport van de Commissie-Deetman blijkt dat er binnen de rooms-katholieke Kerk in Nederland in de periode tussen 1945 en 1981 zo’n tienduizend tot twintigduizend jongeren (vóór het achttiende jaar) slachtoffer werden van seksueel misbruik door ‘geestelijken’. Het ‘Wir haben es nicht gewusst’ van kardinaal Simonis wordt inmiddels door niemand meer geloofd.



Velen zijn hun vertrouwen in de Kerk volledig kwijtgeraakt. Hoewel het rapport melding maakt van onderzoek dat zich uitstrekte van 1945 tot mei 2010, is er niet expliciet sprake van conclusies ná 1981. Waarom niet? Komt er nóg een commissie die deze periode moet onderzoeken?

Na de kruistochten, de vervolging van ketters, gnostici en mystici, de uitroeiing van de katharen en diverse andere ‘ketterse’ groeperingen in de Middeleeuwen, na de systematische onderdrukking van de vrouw en de vele financiële schandalen in de rooms-katholieke Kerk, nu ook nog het seksueel misbruik. Niet nieuw overigens. Wie het boek van filosoof-theoloog Karlheinz Deschner De kerk en haar kruis leest (reeds verschenen in 1978), treft een overzicht van seksueel misbruik door ‘geestelijken’ aan van het vroege christendom tot de moderne tijd. In Het huis op de rots gebouwd besprak ik uitgebreid een aantal andere schandalen. (2010, blz.176 t/m 192)



Ook berichtten de media in België vlak voor het einde van 2011 dat Vangheluwe, voormalig bisschop van Brugge, mogelijk meer kinderen misbruikt zou hebben (in internaten). Vangheluwe zelf was van mening dat er te zwaar getild werd aan zijn relaties met kinderen. Die opmerking leverde hem half januari 2012 een uitwijzing op uit een Frans nonnenklooster, waar hij voorlopig onderdak had verkregen. Nauwelijks waren we aan het bijkomen van het grootschalig misbruik van kinderen door geestelijken in Amerika, Ierland, Duitsland, Engeland, België en andere landen (onlangs nog Polen), en nu dit weer. Stemmen klinken om in Nederland en België ook een onderzoek te doen naar misbruik van kinderen door nonnen.

Niet doorleefde seksualiteit. Betekenis van het celibaat
Spijtig en pijnlijk is deze narigheid voor al die goedwillende priesters en zusters die zich tot de dag van vandaag zo hard hebben ingezet (en inzetten) voor een betere wereld, gebaseerd op christelijke waarden. In hen is er een nauwelijks besproken pijn en verdriet aanwezig. In velen van hen is er iets geknakt. Maar wellicht dat het pijnlijke rapport van Deetman tot een uitzuivering leidt, waardoor steeds meer mensen een onderscheid gaan maken tussen hetgeen Jezus voorleefde en onderrichtte en wat er van geworden is.
Niet doorleefde seksualiteit zal altijd grote problemen opleveren bij hen die een gelofte van kuisheid (moeten) afleggen. Seksualiteit is een oerkracht, die gekend moet worden en op waardige en liefdevolle wijze tussen mensen beleefd kan worden, ja, zelfs tot mystieke ervaringen kan leiden als ze ontdaan is van zelfzucht.

Pas als seksualiteit beleefd en doorleefd is, kan op een spontane wijze ‘brahmacharya’ ontstaan, het ‘huwen met brahman’, de ongrond van alle zijn. ‘Brahmacharya’ is een van de wegen die tot Zelfrealisatie kan leiden, de manifestatie van de ultieme natuur van de mens. In plaats van brahmacharya wordt in het Westen van ‘celibaat’ gesproken, dat vertaald kan worden als ‘huwen met de hemel’. Celibaat betreft het innerlijk pad van transformatie van de seksuele energie via het kundalinivuur in de innerlijke levensboom, het ruggenmergkanaal. In de mysterietaal wordt de innerlijke levensboom ‘de wijnstok’ genoemd, waarin ‘de rivier des levens’ stroomt, het slangenvuur. (Zie mijn boekje Van levensboom tot kruis, 2006³, blz. 21-44)

Juist degenen die seksualiteit scherp als zondig veroordelen, hebben er vaak de grootste problemen mee. Lees maar eens de geschiedenissen van ‘heiligen’, die vechten met ‘de duivel’, het ‘beest’, ‘de draak’. In het Oosten bestaat een lange traditie van tantra, vaak zo verkeerd begrepen in het Westen. Tantra is een weg om via de seksualiteit tot transformatie van deze krachtige energie te komen, vanuit de erkenning van de ander als een goddelijk wezen. In tantra wordt het seksueel verlangen getransformeerd tot een spiritueel verlangen naar realisatie van het Zelf.

Veel priesters in kerken zijn eigenlijk slachtoffer geworden van een onderdrukte en onbegrepen energie, die op zich neutraal is. Mededogen past ook hier. Naast primaire zorg en aandacht voor de door hen gemaakte slachtoffers, dient er ook hulp gegeven te worden aan hen die slachtoffer werden van een onbegrepen energie. Wie steeds maar weer een pingpongballetje onder water duwt, zal merken dat het steeds omhoog springt. Men kan het beter laten drijven, tot het wegebt, uit het zicht verdwijnt en andere kwaliteiten het ‘pingpongbaleffect’ overnemen: tederheid, genegenheid, vriendelijkheid en tot slot ware liefde.

Neem het niet! Tijd voor verzet
Niet zo lang geleden schreef de 93-jarige Franse filosoof Stéphane Hessel het opzienbarende pamflet Indigenez vous, vertaald als ‘Neem het niet!’

Vanuit grote verontwaardiging over allerlei wantoestanden in de wereld roept hij hierin de mensheid op om op vreedzame en geweldloze wijze in verzet te komen. Hij wijst op de schrijnende kloof tussen arm en rijk, de onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting, de slechte behandeling van immigranten, de wanhopige situatie waarin de Palestijnen verkeren(Gaza en de westelijke Jordaanoever).

Hessel overleefde concentratiekamp Buchenwald, was betrokken bij de opstelling van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en schroomt niet om als Joods denker de staat Israël scherp te bekritiseren. Miljoenen over heel de wereld lezen zijn pamflet, dat bijdraagt tot het grote wakker worden. Velen laten zich erdoor inspireren bij het ondernemen van acties.

De gebeurtenissen in de wereld lijken in de loop van dit jaar samen te komen: financieel-economisch, politiek, sociaal en religieus. Het lugubere schaakspel lijkt in menig opzicht een beslissend stadium te bereiken. Zullen we met voldoende mensen in staat zijn om vanuit de kracht van de geest en de liefde dit eindspel mede te bepalen?

 

Deel 3

Het eindspel is begonnen
Nu komt het erop aan!

‘Beste Atheners,
als jullie werkelijk denken
dat het leven alleen maar om geld gaat
en ik sterven moet omdat ik zeg dat geld onzin is,
dan sterf ik liever dan dat ik mijn kritiek inslik.’


Socrates (469-399 v. Chr.)

*
‘Geef me de controle over het geld van alle naties
en het kan me niet schelen wie de wet maakt.’
Mayer Amschel Rothschild (1743-1812)
(internationaal topbankier,
grondvester van de Rothschilddynastie)

Naar een financiële dictatuur?
De wereldeconomie verkeert in zwaar weer. Dat horen we dagelijks. In Europa wordt al maanden ingespeeld op de angst van een dreigende ineenstorting van Europa, de eurozone, de euro. Regeringen overleggen regelmatig met elkaar. Ministers van financiën, bankiers en financieel experts lopen van vergadering naar vergadering. Het licht in de gebouwen van Brussel brandt dag en nacht. In Davos werden voor de wereldelite de rode lopers weer eens uitgerold. Achter de coulissen wordt er listig geschoven met pionnen die gemakkelijk inzetbaar zijn op het internationale schaakbord. Is de burger de weg kwijt, de machtselite kent die maar al te goed. De weg naar een financiële dictatuur. De weg naar een nieuwe wereldorde.

Wereld Economisch Forum
Op woensdag 25 januari kwamen ze voor een vijfdaagse conferentie van het Wereld Economisch Forum (WEF)in het Zwitserse Davos bijeen. Zo’n paar duizend mensen, tegen hoge entreeprijzen. Staatshoofden, ministers, toppolitici, ceo’s van bedrijven, topbankiers en topeconomen. Thema’s: de crisis in de wereldeconomie, de toekomst van de Europese Unie en de euro, de schuldencrisis, het klimaat, de conflicten (oorlogen) in de wereld, de dreiging van een oorlog met Iran…



Onder hen premier van Engeland David Cameron en voormalig premier Gordon Brown; Timothy Geithner, de Amerikaanse minister van financiën en adviseur van Goldman Sachs; bondskanselier Merkel uit Duitsland; president Sarkozy uit Frankrijk; president Shimon Peres en minister van defensie Ehmud Barak uit Israël; Salam Fayyad, eerste minister van de Palestijnen; Bruno Ferrari, staatssecretaris economie uit Mexico; Jonathan Goodluck, president van de federale republiek Nigeria; Neelie Kroes, vice-voorzitter van de Europese Commissie; topbankiers van onder andere The Bank of America, Barclays, J.P. Morgan Chase & Co, Deutsche Bank, Goldman Sachs, IMF en de Wereldbank; ceo’s van grote bedrijven en ‘fondsen’, zoals BP, Chevron, Coca-Cola, Pepsi-Cola, Nestlé, Dupont, Microsoft Corporation, Siemens, Volkswagen, Bill & Milinda Gates Foundation, Mabel van Oranje, ceo van ‘The Elders’ en lid van de Europese tak van de CFR en een aantal topeconomen, waaronder Joseph. F. Stiglitz.
Naast een uiterst geavanceerd camerasysteem zorgden een leger van zo’n 5000 Zwitserse soldaten en een uitgebreide politiemacht voor de bewaking. Buiten, in de vrieskou, kampeerden een aantal Occupiers. Sommigen van hen waren gevraagd om deel te nemen aan enkele bijeenkomsten, want ‘constructief overleg’ was welkom.



Grote afwezigen waren de leiders van Griekenland, Spanje en Italië. Verder weinig afgevaardigden uit Rusland en China. China vierde net nieuwjaar volgens de Chinese tijdsrekening. Dat was de organisatie ‘vergeten’.
Een paar duizend mensen uit de ‘top’ van de wereld bijeen in het luxueuze skicentrum Davos.
Op zoek naar oplossingen van de grote wereldproblemen. Velen onder de aanwezigen zijn echter zelf de probleemveroorzakers, al spreekt men daar niet graag over. Er is niet veel nieuws onder de zon. Het is allemaal al eens eerder geprobeerd. Hoezo? Even naar Italië en Hongarije, daarna terug naar Davos.

Club van Rome en Club van Boedapest
In 1968 kwam in Belagio (Italië) op het privé-landgoed van de Rockefellerfamilie ‘De Club van Rome’ tot stand, bestaande uit een groep van honderd mensen. De familie Rockefeller, verwant aan de Rothschilds, is altijd zeer royaal met het ter beschikking stellen van haar landgoederen of grond als het gaat om wereldwijde belangen waarin zij een beslissende rol kunnen spelen. Zo overhandigde John D. Rockefeller op 25 maart 1947 een cheque ter waarde van $ 8.500.00 aan Trygve Lie, de eerste secretaris-generaal van de VN. De bedoeling van deze ‘gift’ was om de grond te kunnen kopen op Manhattan Island waarop het gebouw van de Verenigde Naties gevestigd zou worden. Die grond was eigendom van de familie Rockefeller. (Marcel Messing, Worden Wij Wakker?, 20074, blz. 86)

Belangrijkste oprichters van De Club van Boedapest waren Umberto Agnelli, eigenaar van het Italiaanse autobedrijf Fiat, en Fiatdirecteur Aurelio Peccei. Agnelli is een bekend Bilderberger en 32ste graad vrijmetselaar. De 32ste graad is de hoogste graad van inwijding. Voor de 33ste graad (een eregraad) wordt iemand gevraagd als hij geschikt wordt geacht voor het geven van supervisie. Agnelli is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de bloedlijnen van de ‘zwarte adel’ (geldaristocratie). Ook Peccei is Bilderberger en 32ste graad vrijmetselaar. Doel van de Club van Rome: ‘De grenzen aan de groei’ wereldwijd onderzoeken, want onze planeet verkeert in gevaar.

Toen De Club van Rome na een aantal jaren geen resultaat boekte, werd er in 1993 een nieuwe club opgericht. Deze keer moest het ‘spirituele’ element vooropstaan.
De uit Hongarije afkomstige musicus, filosoof en humanist Ervin Laszlo, voormalig secretaris van De Club van Rome en vriend en rechterhand van Agnelli, richtte na overleg met Agnelli De Club van Boedapest op. Waren het bij De Club van Rome vooral zakenlieden, ceo’s van bedrijven, politici, ingenieurs en economen die de mondiale problemen en oplossingen ervan onderzochten, in De Club van Boedapest zijn het vooral kunstenaars, schrijvers, musici, filosofen, politici met een diepere visie op de wereld, vernieuwende wetenschappers en spirituele leiders die naar creatieve oplossingen moeten zoeken van de wereldproblemen. Een gouden rand van beroemdheden, ‘de ereleden’, omringt deze ‘primaire werkers’, die de kern van De Club van Boedapest vormen. Diverse ‘ereleden’ behoren echter tot de machtselite van de wereld, andere ‘ereleden’ kennen weer mensen uit die wereld…

Lazlo en Gorbartsjov

In Laszlo’s boek Je kunt de wereld veranderen. Naar duurzaamheid en vrede in een nieuwe wereld (2004) schrijft Mikhail Gorbatsjov (erelid van de Club van Boedapest)het voorwoord. In al dit soort clubs komen we steeds weer dezelfde namen tegen, dezelfde personen die elkaar overal ter wereld kennen en die nieuwe, inspirerende denkers, wetenschappers en kunstenaars aantrekken die bereid zijn met hen mee te denken. Het old boys network is wereldwijd vertakt, bovengronds en ondergronds.

Waartoe leidt dit allemaal?
Waar hebben al deze clubs toe geleid? Tot een revolutie in het denken? Tot radicaal nieuwe ideeën en de zichtbare concretisering ervan? Of werden en worden deze clubs door de machtselite opgericht, gestimuleerd en gebruikt als dekmantel om hun plannen voor een nieuwe wereldorde te realiseren, terwijl intussen de publieke opinie heerst dat er door de top van de wereld toch veel gedaan wordt om de wereldsituatie te verbeteren? Wie zijn ogen open heeft, ziet dat er in de wereld niets ten goede verandert. Integendeel zelfs. Hoe luider de roep om verandering, om ‘change’ klinkt, hoe zekerder we ervan kunnen zijn dat het om een door de machtselite aangestuurde ‘change’ gaat. Welke veranderingen brachten ons de G7? De G8? De G10? De G12?

Welke veranderingen brachten ons de talloze klimaatconferenties van Kyoto tot Durban, behalve dat ze miljarden verslonden? En waarom brengen ze geen veranderingen? Heel eenvoudig. Als zij die de meeste problemen veroorzaken zelf zouden moeten veranderen, bijvoorbeeld door af te zien van het aanwenden van fossiele brandstoffen en plaats te maken voor hen die een pleidooi houden voor nulpuntenergie en andere vormen van goedkope en schone energie, dan zou het heel snel afgelopen zijn met hun macht en rijkdom! ‘Change!’ Zeker, maar dan wel ten gunste van henzelf.
Niet voor niets werd de grote subsidie voor het onderzoek van Nikola Tesla door topbankier J.P. Morgan (bevriend met de Rothschilds en Rockefellers) onmiddellijk ingetrokken toen Tesla in een brief van 3 juli 1903 liet weten dat hij vooral bezig was met een project van ‘draadloze energieoverdracht’. (Margaret Cheney, Nikola Tesla. Erfinder, Magier, Prophet, 2005, blz. 204)

JP Morgan en Nikola Tesla

Niet veel later brandde zijn laboratorium af. De Rockefellerfamilie, een van de grootste eigenaren van de farmaceutische, olie- en gasindustrie, heeft eveneens nimmer belangstelling getoond voor ‘draadloze energie’/nulpuntenergie. Dus dan maar een ‘club’ oprichten om de wereldproblemen te ‘onderzoeken’, waardoor er ‘verandering’ kan komen…
Wie de achtergronden van de ‘change’-techniek, een soort ‘shapeshift’-techniek, doorkrijgt en doorziet hoe bepaalde clubs, commissies en genootschappen in elkaar zitten, weet voorgoed dat zij die talloze mensen stimuleren om naar oplossingen te zoeken, zelf maar al te vaak de probleemmakers zijn. Al mag dit niet gegeneraliseerd worden, want sommigen worden, zonder dat ze het beseffen, misleid of vanwege hun idealisme gebruikt. Terug naar Davos.

Naar ‘een nieuw wereldmodel’
Oprichter en voorzitter van het jaarlijkse World Economic Forum, de 73-jarige professor in de economie, Klaus Schwab, merkte bij de opening van het forum op: ‘We verkeren in een tijdperk van ingrijpende verandering, dat met spoed vraagt om nieuwe wegen van denken in plaats van meer business as usual… Kapitalisme in zijn huidige vorm heeft geen plaats meer in de wereld rondom ons.’

Klaus Schwab

Schwab pleitte voor een andere moraal, wees op de zware tijd waarin de mensheid leeft en benadrukte dat talenten gemobiliseerd moeten worden in plaats van het kapitalisme te bevorderen. Hij riep de leiders op zich meer in te spannen om het verloren vertrouwen van het publiek te herwinnen en wees erop, dat ‘het huidige wereldbestuur’ gefaald heeft en dat de wereldleiders naar ‘een nieuw wereldmodel’ moeten zoeken omdat we midden in een grote transformatie verkeren. De ‘Global Shapers’, een groep van jonge ‘wereldleiders’, werden gestimuleerd om op positieve wijze mede vorm te geven aan de toekomst van de wereld.

De in Ravensburg geboren Klaus Schwab studeerde summa cum laude af in de economie aan de universiteit van Fribourg. Hij ontving vele prijzen (o.a. de Daniël David Prize in 2004) en eredoctoraten. Verder publiceerde hij diverse boeken, richtte het Forum van Jonge Wereldleiders op, bekleedde diverse leerstoelen en werd benoemd tot erehoogleraar aan de Ben-Gurion University van Israël en aan de China Foreign Affairs University. Van 1996 tot 1998 was hij vice-voorzitter van de Commissie voor Ontwikkelingsplanning. Verder is hij lid van het Peres Centum Voor Vrede. Toen tijdens het World Economic Forum te Davos in 2006 een artikel werd verspreid van een zekere Mazin Qumsiyeh (gepubliceerd in WEF’s Global Agenda Magazine) , waarin een pleidooi werd gehouden voor een boycot van de staat Israël, verontschuldigde Schwab zich tijdens het Joods-Amerikaans Congres voor dit artikel.

Tijdens de WEF-bijeenkomst zei miljardair David Rubenstein, medeoprichter van de machtige Carlyle Group, die net als Halliburton, Bechtel en vele andere Amerikaanse multinationals een grote invloed heeft op de Amerikaanse regering, dat ‘als we niet zeer snel het huidige economische model verbeteren, we het spel verloren hebben’.
Shimon Peres merkte op dat hij ervan overtuigd was dat vrede tussen de Palestijnen en de Israëli’s mogelijk is op basis van een ‘twee-staten-oplossing’, maar Fayyad achtte de tijd niet rijp om hierover te onderhandelen. De Palestijnse kwestie ligt natuurlijk uiterst gevoelig.


Peres, die eens uitgebreid de Rothschilds prees omdat ze zoveel voor de staat Israël hebben gedaan (o.a. de financiering van de Knesset, het parlement, en het Hoger Gerechtshof), was in het verleden met onder andere Sharon betrokken bij de keiharde ‘Iron Fist’-operatiesin het door Israël bezette deel van Libanon in 1985. Peres gaf zijn goedkeuring voor de uitbreiding van de nederzettingen, die ‘integraal deel zullen uitmaken van het toekomstige Israël’. (Noam Chomsky, Mislukte Staten. Machtsmisbruik en de aanslag op de democratie, 2008, blz. 185, 191, 197, 206, 221)

Bill Gates, het WEF en goede doelen
Bill Gates, oprichter van Microsoft, zag de kans schoon om tijdens het WEF namens de Bill & Melinda Gates Foundationeen bedrag van $750 miljoen toe te zeggen om aids, tuberculose en malaria te bestrijden.

Bill en Melinda Gates

‘Het zijn zware economische tijden, maar dat is geen excuus om geen hulp te bieden aan de armsten der wereld’, deelde Bill Gates een enthousiast publiek mee.
Multimiljardair Gates strooit regelmatig met geld voor goede doelen.
In 2010 pleitte hij voor een ander ‘goed doel’: vaccinatie van de hele wereldbevolking. Hiertegen kwam veel protest, met alle ellende rond de Mexicaanse griep nog vers in het geheugen. (cf. Marcel Messing, Vaccineren of niet?, 2009)

Goede doelen doen het natuurlijk altijd goed. Dat weet ook multimiljardair Warren Buffet , een vriend van Bill Gates, en met hem vele andere multimiljardairs, die elkaar allemaal kennen.
In het verleden was David Rockefeller al door zijn accountants aangespoord om geld aan goede doelen te geven. Dat zou zijn vrekkig imago verbeteren en zijn belastingdruk verminderen. Bill Gates financiert met zijn Stichting talloze grote, controversiële projecten, een aantal in samenwerking met de farmaceutische industrie. Zo stopt hij tientallen miljoenen dollars in de voor velen beruchte Global Seed Vault, in de media bekend als Doomsday Vault (letterlijk: ‘(graf)kelder van de dag des oordeels’), in het ijs van Svalbard (Noorwegen), zo’n 1100 kilometer van de Noordpool. Hij doet dit in samenwerking met de Rockefeller Foundation, de Monsanto Corporation, de Syngentia Foundation en de Noorse regering.


Global Seed Vault in Noorwegen

Ook steunt Gates de onderzoeksactiviteiten van Ray Kurzweil, een van de meest vooraanstaande Joodse futurologen en uitvinders ter wereld. Kurzweil is onder andere de uitvinder van de scanner, de spraakherkenning en de synthesizer. Hij ontving talloze eredoctoraten en prestigieuze prijzen, was adviseur van enkele Amerikaanse presidenten en is adviseur van het Pentagon en de Nasa. Kurzweil wordt gezien als een toonaangevend wetenschapper op het gebied van de toekomstige robottechnologie en kunstmatige intelligentie. Hij is van mening dat de huidige mens vervangen zal worden door de robotmens, de ‘posthumane mens’, de ‘transhumane mens’.

In Kurzweils boek The Singularity is near. When Humans Transcend Biology (20092, blz. 374-376) bespreken Kurzweil en Gates op quasi-religieuze wijze de ontwikkeling naar de ‘transhumane mens’ en het plan van Kurzweil om ‘de materie en de energie in het universum met intelligentie te doordringen’, waardoor het universum zal ‘ontwaken, bewust worden en ongelooflijk intelligent zal zijn’. Een ‘soort charismatisch besturingssysteem’, dat volgens Kurzweil ‘dicht in de buurt van God komt’.

Kurzweil is er kennelijk niet van op de hoogte dat alle grote wijzen, mystici en gnostici weet hebben van een altijd aanwezige kosmische intelligentie, Bewustzijn zonder begin of einde, waarin licht en liefde de hoogste kwaliteiten zijn. Dit Bewustzijn, deze intelligentie heeft vele verlegenheidsnamen, zoals God, tao, Ain Soph, brahman, Dát, oergrond, ongrond.

‘Alle materie komt voort uit en bestaat alleen maar door een kracht…
Achter deze kracht moeten we het bestaan van een bewuste en intelligente Geest aannemen.
Die Geest is de baarmoeder van alle materie.’
Max Planck (1858-1947)
(ontdekker van de kwantumtheorie)

De artificiële intelligentie die Kurzweil in het universum én in de mens wil inbrengen, getuigt niet alleen van onwetendheid, maar vooral van hybris.

De robotmens, drager van een artificiële intelligentie, die volledig door een ‘besturingssysteem’ gecontroleerd kan worden, is overigens geen nieuw plan. Reeds in Het Geheime Boek van Johannes en in Het evangelie van Filippus uit de Nag Hammadigeschriften wordt gesproken over ‘gevallen engelen’ (‘gevallen wachters’, anunnaki of archonten), die in de mens een ‘namaakgeest’ willen brengen om hem ‘eeuwig tot slaaf’ te maken. Wetenschappers als Kevin Warwick en José Manuel Rodrigues Delgado zijn hier al enkele jaren mee bezig, gesteund door het militair-industrieel complex. (Worden Wij Wakker?, blz. 198-200)

De 'namaakmens'

Wat liefdadigheidswerken betreft is het interessant om te weten dat een belangrijk principe van het Anglo-Amerikaanse bedrijfsrecht is, dat ‘bedrijven uitsluitend uit mogen zijn op materiële winst. Ze mogen liefdadige werken verrichten, maar alleen als die een positieve invloed hebben op hun imago, en bijgevolg op hun winst en marktaandeel’. Soms gaan rechtbanken hier nog verder in. Zo merkte een hoger gerechtshof in Delaware op: ‘Hedendaagse rechtbanken erkennen dat de zakelijke voordelen die nu wettelijk aan vennootschappen zijn toegekend, onaanvaardbaar zullen worden voor de vertegenwoordigers van een wantrouwig publiek, tenzij vennootschappen zich meer inzetten voor liefdadigheid en onderwijs.’ Met andere woorden, ‘een wantrouwig publiek’ mag niet inzien hoe het vlechtwerk van staat en ondernemingen in elkaar zit. (Chomsky, Mislukte Staten, blz. 228)

These, antithese, synthese
De openingstoespraak van Klaus Schwab in Davos heeft ons iets belangrijks te vertellen. Als ‘het huidige wereldbestuur’ gefaald heeft, de economische crisis ten top stijgt en we ‘in een tijdperk van ingrijpende verandering’ verkeren, dan is de oplossing nabij: ‘een nieuw wereldmodel’, een nieuwe (financiële) wereldorde, het uiteindelijke doel van de machtselite.

Het kapitalisme (these) heeft afgedaan en het communisme als politiek-economisch systeem (antithese) staat op instorten. Beide systemen werden door de machtselite gecreëerd om volgens de hegeliaanse methode na een geslaagde confrontatie met elkaar tot de gewenste synthese te komen: de beoogde nieuwe (financiële) wereldorde. Dan zal de macht van Wall Street ongehoord groot zijn en zullen de grote banken (topbankiers) in staat zijn om landen versneld over te nemen. Na de wereldmarkt decennialang via kapitalisme en communisme gemanipuleerd te hebben en krachten tegen elkaar te hebben uitgespeeld, is nu de tijd rijp voor de radicale, wereldomvattende ‘change’, reeds voorbereid door president Obama, wiens belangrijkste sponsor Goldman Sachs (een Rothschildbank) was.
Merkel en Sarkozy (Merkozy), die vóór de bijeenkomst van Davos al verklaarden nimmer de eurozone te zullen verlaten en alles te zullen doen om de euro te redden, hebben in ieder geval in belangrijke mate bijgedragen tot de machtsconcentratie van Brussel.

Merkel en Sarkozy

Dit is absoluut geen garantie voor de redding van de Europese economie of de wereldeconomie. Integendeel. Daar waar processen aan de gang worden gebracht die de burger volledig aan de kant zetten en waar steeds opnieuw gedreigd wordt met ellende en chaos als de initiatieven van de machtselite niet worden opgevolgd, staat men niet alleen dichter dan ooit bij een moreel failliet, maar ook bij een wereldwijd economisch bankroet.



Hoe pijnlijk ook, zal dit wereldwijd economisch bankroet voor een immense uitzuivering zorgen, die tot binnen de marmeren muren van de grote banken zal doorwerken en de werkelijke val zal inleiden van een systeem dat uit puur eigenbelang door een kleine machtselite in elkaar werd gezet en voor tomeloos lijden heeft gezorgd. De machtselite die de nieuwe wereldorde propageert, tracht niet alleen de ‘oude wereldorde’ in stand te houden, maar wil die via globalisering zelfs uitbreiden tot haar wereldimperium.

De vaart erin
Om de vaart erin te houden, na lange tijd de stap voor stap methode te hebben toegepast, begon maandag 30 januari jl., meteen na het WEF in Davos, een nieuwe, ‘informele’ Europese top in Brussel, bijeengeroepen door de voorzitter van de EU, Herman van Rompuy.
Deze keer werd er niet alleen vergaderd over schuldenlasten, maar ook over meer banen, sociale onderwerpen, de toekomst van de wereldeconomie, het noodfonds, de noodzaak van verandering. Gezien de crisissituatie in Griekenland, Spanje, Portugal en Ierland, overheerste natuurlijk toch het economische aspect. Omdat er enkele dagen tevoren heftige demonstraties waren in Griekenland, nadat was uitgelekt dat dit land wel eens onder curatele van een financieel eurocommissaris zou komen, werd een mogelijk besluit hierover uiteindelijk tegengehouden. ‘Als de Grieken zelf geen leiderschap en controle kunnen uitoefenen op de hervormingen, moet die er komen vanuit het buitenland’, had de Duitse minister van economie Philip Rösler laten weten.

Er zullen de komende maanden nog meer ‘topbijeenkomsten’ gehouden worden. Menig minister en europarlementariër kan het hele gebeuren niet meer volgen, laat staan de burger, die steeds meer het gevoel heeft uitgesloten te zijn en zijn boosheid (nog) verdringt. Verschijnselen van vermoeidheid treden op. Dat is vaak het moment om contracten en wetten te ondertekenen, waar straks niemand meer onderuit kan komen. Vergelijk het ondertekenen van de Patriotact meteen na 9/11.

Vele politici en ambtenaren zijn onwetend schaakstukken geworden op het internationale schaakbord. Ze zullen niet willen of kunnen toegeven dat een onzichtbare hand hen snel heen en weer schuift, terwijl er nauwelijks enige tijd voor overweging is of om de eigen positie binnen het geheel te kunnen bepalen. Zullen er binnenkort parlementariërs en ambtenaren zijn die het spel doorhebben? Zullen ze dan zeggen dat, gezien de omstandigheden toen, er niet anders beslist kon worden? Of zullen enkelen onder hen ruiterlijk durven toe te geven dat ze op grote schaal misleid zijn en dat ze degenen die hiervoor gewaarschuwd hebben niet altijd serieus hebben genomen?

Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM)
Tijdens de ‘informele’ Europese top in Brussel keurden de Europese leiders het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM) goed. Het ESM is een permanent noodfonds. De goedkeuring ervan vond plaats zonder goedkeuring vooraf van de burgers. Het ESM vervangt het tijdelijke Europese noodfonds, dat alleen maar kon functioneren door steeds weer nieuwe stortingen van de eurolanden.



De komende jaren zijn de eurolanden wettelijk verplicht tezamen minstenstachtig miljard euro in het ESM te storten. Wie dat betaalt? De burger, met wie niets overlegd is. De nieuwe president van het IMF, Christine Lagarde, verklaarde trouwens al vóór de ondertekening van het ESM, dat er minstens duizend miljard euro in dit fonds moet komen.
Zoals gebruikelijk bij ‘informele’ bijeenkomsten, wordt er veel beloofd. Zo beloofden de landen van de EU (uitgezonderd Engeland en Tsjechië) hun begrotingen nauwkeuriger op te stellen om een nieuwe schuldencrisis te voorkomen. Zo zal Nederland de komende tijd nog eens circa zeven tot acht miljard extra moeten bezuinigen. Ook werd er tijdens de ‘informele’ top gesproken over het scheppen van meer banen en economische groei. En natuurlijk kwam ook de kwestie Syrië ter sprake.

Alleenheerschappij van het ESM
Wat weinigen beseffen is, dat bestuur en staf van het goedgekeurde ESM nu statutair de alleenheerschappij hebben gekregen om te beslissen hoeveel geld er steeds nodig is in dit permanent noodfonds. Met andere woorden: de eurolanden zijn voortaan verplicht een gevraagd aanvullend bedrag te storten.



Zo zal bijvoorbeeld België de komende vijf jaar zo’n 2,75 miljard euro in het ESM moeten storten. Nog iets dat men dient te weten: zij die het ESM besturen en zij die het uitvoerend werk doen, worden gevrijwaard van iedere gerechtelijke vervolging en genieten onschendbaarheid. Nog meer concentratie van macht bij de Europese Centrale Bank (ECB), het ESM met zijn staf en de nieuwe eurocommissaris Financiën. Kortom, een nog grotere afhankelijkheid van de in Brussel geconcentreerde financiële aristocratie. Deze geldadel liet overigens al vóór de bijeenkomst van Davos weten dat er een eind is gekomen aan het kapitalistisch systeem en dat er naar andere wegen gezocht moet worden om de financiële orde in Europa te redden.

Machtsgreep onder onze ogen
Onder onze ogen heeft zich een machtsgreep voltrokken die vergaande consequenties zal hebben en een eind zal maken aan het eigen beslissingsrecht van ieder euroland.
Is de weg nu vrijgemaakt voor een financiële autoriteit die een financiële dictatuur kan uitoefenen? Griekenland, Portugal, Spanje, Ierland, en in mindere mate Italië, zitten financieel in zwaar weer. Tot hoelang kunnen schulden worden kwijtgescholden als de ‘donorlanden’ zelf steeds meer onder druk komen te staan, hún schuldenlast steeds hoger wordt en hun begroting straks niet meer klopt? Hoeveel eurocommissarissen Financiën zullen er straks worden aangesteld die de beslissingsbevoegdheid krijgen over de begroting van de eurolanden? Voorlopig wordt Griekenland (nog) niet onder curatele van zo’n commissaris gesteld en wordt er nog geld in de reeds failliete Griekse economie geïnjecteerd, terwijl niemand openlijk durft te spreken over de grote wapenleveranties van vooral Duitsland, Frankrijk en de VS aan Griekenland, die in maart betaald moeten worden. Griekenland moet immers, gezien zijn strategische ligging, een sterk leger hebben, aldus minister van buitenlandse zaken Droutsas.



Dus: meer oorlogsvliegtuigen van Europese makelij, apachehelikopters uit de VS, fregatten uit Frankrijk, patrouilleboten, ammunitie voor leopardtanks en vooral een aantal Duitse U-boten. Wie betaalt dit allemaal? Heel eenvoudig. De burger, die hier voor de zoveelste keer niet van op de hoogte is en niet beseft dat achter de schermen ook het ‘wereldleger’ steeds meer gestalte krijgt en dat de pas verstrekte leningen ongetwijfeld zullen moeten worden aangewend om de wapenleveranties aan Griekenland te kunnen betalen.

‘Ieder geweer dat wordt gemaakt, ieder oorlogsschip dat te water wordt gelaten,
elke afgevuurde raket betekent uiteindelijk diefstal
van degenen die hongerig zijn maar niet worden gevoed,
die kou lijden maar niet worden gekleed.’

Generaal Dwight Eisenhouwer (1890-1969)
(oud-president van de VS en tijdens de Tweede Wereldoorlog
opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten
en later van de NAVO-strijdkrachten)

Als het nu echt eens mis zal gaan?
Maar wat gebeurt er als het nu echt eens mis zal gaan? De pensioenkassen leger worden, de schulden van gezinnen moeilijker af te lossen zijn, de huizenmarkt nog meer tot stilstand komt? Pessimisme, doemdenken of gewoon goede zorg, die echter niet graag gehoord wordt?
De Nederlandse Bank heeft al bij monde van haar directie laten weten dat Nederland onderweg is naar een derde financiële crisis. Naast de kredietcrisis en de schuldencrisis is er nu de vastgoedcrisis. Complete kantoorgebouwen en talloze zakenpanden staan al een hele tijd leeg. Er werd ijverig in geïnvesteerd door pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen, banken… Er is nu een structureel overaanbod, dat binnenkort tot mogelijke halvering van de waarde zal leiden, terwijl de burger te horen kreeg dat steeds meer thuiswerken en thuiswinkelen via internet de oorzaken zijn van de leegstand van gebouwen. Meestal worden mensen pas wakker als ‘goldfingers’ rechtstreeks in hun portemonnee zichtbaar worden.

Hongerige wolven



En terwijl tallozen in de economisch zwakkere landen opgingen in verontwaardiging, protest, chaos, verdriet en woede, verfijnden de schaakspelers de structuur van hun naderende nieuwe (financiële) wereldorde, balancerend langs de afgrond van het mogelijke. Een luguber spel, dat niet bedoeld is om de wereldeconomie te redden of zomaar te laten instorten, maar dat in elkaar is gezet om het ‘oude’ financiële systeem compleet op te blazen en alle macht naar één centrale bank toe te zuigen. Daarbinnen zullen dan de machtigste bankiers een syndicaat vormen en als octopussen de mens meedogenloos leegzuigen, manipuleren en controleren. De mens zal dan gereduceerd zijn tot slaaf.

Diverse landen parkeerden de afgelopen tijd hun geld bij de ECB, in de hoop nog een beetje rente voor zichzelf te krijgen, dat anderen onthouden wordt. Daardoor kon er ook geld in het tijdelijke Europese noodfonds gepompt worden. Maar wat gaat er na een paar maanden, na een half jaar gebeuren?
Onder druk van het IMF en Wall Street verslinden de ECB en het ESM als hongerige wolven steeds meer geld van de burgers van de eurolanden. Wanneer is de burger, die hun open muilen steeds maar weer vult, zelf aan de beurt? Nú is er nog een kans binnen de nationale parlementen om een aantal zaken te keren. Maar de tijd dringt...
Welke minister of parlementariër maakt nog tussen al het getwitter, de spoeddebatten en de moties van wantrouwen tijd vrij om eens na te denken over wat er eigenlijk allemaal aan de gang is? Wie van hen leest na alle e-mails, tweets en andere internetberichten een boek dat van beslissende invloed kan zijn op hun besluitvorming of stemgedrag? Onder onze ogen speelt zich ook nog de ondergang van de wijsheid af.

Houdgreep van de Goldfingers
Terwijl de Occupybeweging de financiële centra van New York (Wall Street), Londen, Parijs, Amsterdam en vele andere plaatsen (zoals het Vaticaan) bezet hield en haar verontwaardiging liet horen over de manipulaties van bankiers en politici, bezette Goldman Sachs diverse landen, waarover verderop meer.

Een sluwe en ondergrondse strategie werd zichtbaar voor hen die kunnen zien hoe alles wat Goldman Sachs aanraakt, net als bij de Frygische koning Midas, getransformeerd wordt in goud, terwijl daarvoor in de plaats waardeloze ‘waardepapieren’ worden uitgedeeld. Maar wie alles in goud verandert, heeft ten slotte zelf geen eten en drinken meer. Intussen sterven er door de goudmagie van vele banken dagelijks tienduizenden mensen door honger, dorst, armoede, ellende. Op het schaakbord van de machtselite zijn zij slechts ‘nutteloze eters’(Kissinger). Zij vervullen niet eens een rol op het schaakbord, maar liggen ernaast.

Ondanks hun tactiek om alles in de hoogste versnelling af te wikkelen zodat velen het spel niet meer kunnen volgen, ziet een aantal schaakmeesters met lede ogen toe dat steeds meer mensen wakker worden. Helaas zijn er in de politiek nog een aantal naïeve of onwetende politici die goedwillend de druk op de financiële ketel willen houden, zonder precies te weten wie het kookpunt van de opgeblazen hete lucht bepaalt. Ze pleitten ijverig voor een eurocommissaris Financiën, wilden ons overtuigen dat Brussel toch echt meer beslissingsbevoegdheid moest krijgen (samen met de banken natuurlijk) en beweerden hierbij zonder te kleuren dat de afzonderlijke landen niets aan beslissingsbevoegdheid hoeven in te leveren. Een politicus riep zelfs dat er een ‘bazooka’ moest worden ingezet. Hopelijk werd hij niet geïnspireerd door commandant der strijdkrachten Peter van Uhm, die half december voor zijn toespraak op de ideeënbeurs TedX te Amsterdam een grote mitrailleur had meegenomen om voor het aanvankelijk verbijsterde publiek te demonstreren dat democratie en vrijheid slechts met wapens gebracht konden worden.

Van Uhm

Van Uhm, binnenkort met pensioen, heeft veel meegemaakt, niet alleen als generaal, maar vooral als mens. Hij verloor zijn zoon in Afghanistan bij een aanslag. Zijn speech maakte wereldwijd veel los. In Amerika is zijn toespraak opgenomen in het militaire lesprogramma. Maar, geweld zal steeds geweld blijven oproepen. Het is nimmer een oplossing of een weg tot vrede. Lao Tsu zei al:

‘Wapens zijn onheilswerktuigen
en geen werktuigen voor de edele mens.
Hij gebruikt ze als hij echt niet anders kan…
Als er veel mensen in een oorlog omkomen,
moeten we treuren.
Wie een oorlog wint,
moet erom rouwen.’
Tao Teh Tsjing, 31

en:

‘… Wat anderen leren, leer ik ook:
Zij die geweld gebruiken
sterven geen natuurlijke dood.
Dat wil ik tot grondbeginsel van mijn leer maken.’
Tao Teh Tsjing, 43


Lao Tsu

Hypnotische truc
De chaotische toestand waarin zich de laatste maanden een en ander in de wereld en de EU heeft afgespeeld en zich nog steeds afspeelt, is precies wat de elite achter de schermen nodig heeft én creëert. Uit deze chaos zal uiteindelijk haar nieuwe (financiële) wereldorde oprijzen. De meestergoochelaars hebben al een ondoorzichtig wit doek opgehangen, waarachter de grote tovertruc zal plaatsvinden. Terwijl niemand op de gladde vingers van de goldfingertovenaars let, nemen ze ons straks met één knip met de vingers zo snel bij de neus, dat de meeste mensen het niet eens zullen merken. Een hypnotische truc.
Dit is ronduit dramatisch. De komende tijd zal de financiële elite alles op alles zetten om het gegoochel met hypotheken, leningen, spaarrekeningen, aandelen, obligaties, verzekeringen, pensioenen, beurzen, de huizen- en de vastgoedmarkt naar een hoogtepunt of beter gezegd naar een dieptepunt te voeren.

Dan, op het dieptepunt van alle financiële en sociale ellende zullen ze met één ruk het witte doek wegtrekken en het verbaasde publiek razendsnel hun oplossing aanbieden. Hun ‘nieuwe’ (financiële) wereldorde, gebaseerd echter op dezelfde verlangens en eindeloze begeerten van de oude orde. Maar nu geconcentreerd in de handen van een financiële aristocratie. Met economische veranderingen en een betere verdeling van geld, goederen en diensten heeft dit luguber spel niets te maken. Dat kan ook niet, want alles in de nieuwe wereldorde is gebouwd op oude verrotte fundamenten, die tijdelijk gerestaureerd zijn met de belastingcenten van de burgers.

‘De waarheid zal ons vrijmaken’
Als het werkelijk nieuwe aanbreekt – en dat zal misschien eerder gebeuren dan we vermoeden – zullen we wereldwijd het kraken horen van alle oude fundamenten en getuigen zijn van de totale ineenstorting van het wereldbouwwerk van corruptie, speculatie, immoraliteit en zelfverrijking, een bouwwerk dat opgetrokken werd ter bevoordeling van de machtselite en van hen die zich aan hun normen, waarden en eisen wilden aanpassen.
Dan zal er geen wit meer doek zijn waarachter ook maar iets verborgen wordt. Integendeel, de volledige waarheid zal aan het licht komen. En die waarheid zal de mens vrijmaken. ‘U zult de waarheid kennen en de waarheid zal u vrijmaken.’ (Johannes 8:32) In de entreehal van het CIA-gebouw te Langley in Virginia is deze tekst in de muur gegrift.


Langley, CIA hoofdkwartier

De CIA heeft kennelijk nooit beseft dat dit ‘u’ slaat op burgers uit vele landen die de leugens beginnen te ontdekken die de CIA, vergezeld van geweld, verspreidt om bepaalde doelen ter wille van ‘vrijheid en democratie’ te realiseren. De ontdekking van de waarheid zal de burgers in de komende tijd in toenemende mate vrijmaken. En zij die leugens en angst verspreiden en daarbij geweld gebruiken, zullen verantwoording moeten afleggen voor Vrouwe Justitia, die eerherstel zal krijgen, en/of voor hun innerlijk tribunaal.
Het tijdstip nadert dat over heel de wereld de mensen massaal gaan ontdekken wie hun leiders zijn, hoe leugens, angst en terreur mensen tegen elkaar hebben uitgespeeld, hoe de waardigheid van de mens en van het leven diep gekrenkt werden en worden, ja, op grote schaal kapot zijn gemaakt.

Landen bezetten
Op dit moment kunnen de Goldfingers nog actief zijn en landen bezetten. Maar ook voor hen nadert het tijdstip van totale ontmaskering.
Toen eind verleden jaar in Griekenland chaos en woede hun hoogtepunt bereikten, blies Papandreos het door hem voorgestelde referendum plotseling af. Dit was te voorzien, want hij onderhoudt internationaal goed contact met de banken. Dat geldt ook voor zijn opvolger Papademos, die onder meer vice-president was van de ECB, topeconoom bij de Federal Reserve (FED) in Boston, gouverneur van de Griekse Bank, lid van de door Rockefeller opgerichte Trilaterale Commissie en topadviseur van Goldman Sachs.

Terwijl het demoniseren van Griekenland vooral plaatsvond door de internationale pers, het vooroordeel dat alle Grieken lui zijn en alleen maar aan het strand van de Middellandse Zee liggen en sommige politici de zuidelijke landen denigrerend ‘die knoflooklanden’ noemden, wreven de schaakspelers zich intussen in de handen. Zij denken altijd vele zetten vooruit. Lopers en ‘overlopers’ worden intensief op het schaakbord heen en weer geschoven. Twee torens zijn sinds 9/11 al gevallen. Nu nog zorgen dat de koning door de gecreëerde chaos de veldslag niet meer overziet, dat de koningin geen steun meer kan zoeken bij haar ‘onderdanen’ en dan in één keer het veld van pionnen uitdunnen door een geweldige crisis. Schaakmat! Revanche onmogelijk.

Griekse tragedie
Begin 2012 verklaarde voormalig president van De Nederlandse Bank (DNB) Nout Wellink, dat Nederland de 4 ½ miljard dollar die het in Griekenland geïnvesteerd had, zeer waarschijnlijk niet meer zou terugkrijgen. Iets tevoren had zijn opvolger Klaas Knot nog gezegd, dat we de lening hoogst waarschijnlijk wél zouden terugkrijgen, mogelijk zelfs met een beetje rente. Minister van financiën Jan Kees de Jager was daar ook van uitgegaan.



Griekenland krijgt de nieuwe lening van zo’n slordige 130 miljard euro pas als er nog meer wordt bezuinigd, de broekriem nog een gaatje strakker wordt aangetrokken.
En terwijl het Griekse parlement dagelijks vergadert, de eurolanden onder leiding van het koppel Merkozy de druk opvoeren, breekt er in Griekenland nieuwe onrust uit. Het leger werkelozen groeit, het aantal mensen dat dagelijks de voedselbank bezoekt loopt op tot een paar honderdduizend en dagelijks zijn er duizenden zwervers te zien die verdwaasd in vuilnisbakken scharrelen.

Gevaar van overstroming en besmetting geweken?
Intussen wordt de verhouding tussen Griekenland en de andere eurolanden er niet beter op. Spraken sommige landen een poosje geleden nog over een gedeeltelijke kwijtschelding van de Griekse schuld, andere landen zijn hier radicaal op tegen. Precies op 7 februari, toen er over de Griekse schuldenlast vergaderd werd, klonk tussen al het getwist door de stem van eurocommissaris Neelie Kroes, die de digitale agenda beheert (en dus niet die van Financiën). In een interview met de Volkskrant van die dag zei ze onomwonden dat de euro ook wel zonder de Grieken kan. Nog diezelfde dag sloot premier Mark Rutte zich hier met opgewekte stem bij aan, eraan toevoegend dat natuurlijk alles gedaan moest worden om Griekenland ‘erbij te houden’. Volgens Rutte heeft Europa inmiddels een sterkere positie verkregen. ‘Het noodfonds is verstevigd’, ‘er zijn dijken opgehoogd’ en ‘het gevaar voor “besmetting” is veel minder geworden’. En minister Jan Kees de Jager haastte zich om hetgeen de minister-president gezegd had, te beamen.
Hoorden we enkele weken daarvoor van diverse politici en financieel deskundigen precies het tegenovergestelde, nu bereiken alweer andere geluidsgolven ons oor. Ruim een week voordat Neelie Kroes haar visie liet horen, liet minister-president Jean-Claude Juncker van Luxemburg weten, dat als Griekenland niet aan zijn verplichtingen zou (kunnen) voldoen, het land maar beter de eurozone kon verlaten. Erg bemoedigend voor Griekenland zijn dit soort signalen natuurlijk niet.



Voor hoe lang is het ‘overstromingsgevaar’ trouwens geweken? Zijn alle dijken wel gecontroleerd door betrouwbare dijkbewakers? Is het toeval dat uitgerekend op de dag waarop in Noord-Griekenland de noodsituatie werd uitgeroepen vanwege een grote overstroming van de rivier de Evros, Kroes, Rutte en de Jager hun uitspraken deden?
Is het een idee om de internationaal bekende virologen Ron Fouchier en Ab Osterhaus van het Medisch Centrum van de Erasmus Universiteit in Rotterdam te laten nagaan of er misschien toch een gevaar van ‘besmetting’ bestaat? Immers, de laatste tijd hebben er op het schaakbord van de EU diverse ongecontroleerde mutaties plaatsgevonden.
Nadat Ron Fouchier er met onderzoeksgeld uit Amerika met zijn team in slaagde om in een zwaar beveiligd laboratorium het al in principe zeer gevaarlijke vogelgriepvirus H5N1 na vijf mutaties om te zetten in een dodelijk virus , zouden ze misschien de regeringen van Europa advies kunnen geven of er al dan niet een zeer gevaarlijk en dodelijk virus op de loer ligt. Een virus dat uiterst besmettelijk is voor de hele wereldeconomie en dat ontsnappen kan uit het laboratorium van de eurocommissaris Financiën. (Zie ook:

Papademos en de driekoppige hellehond Cerberus
Zal Papademos de nieuwe Heracles zijn, die als een titaan eerst de financiële Augiasstallen schoonmaakt voordat hij de andere elf heldendaden gaat voltooien? Maar, zoals de Griekse mythe over Heracles leert, is het twaalfde werk, het naar boven halen van de driekoppige hellehond Cerberus uit de onderwereld, het moeilijkst.

Papademos zou nog wel eens voor grote verrassingen kunnen komen te staan als de Griekse hel echt losbreekt. De schuld van Griekenland zou wel eens een collectieve schuld kunnen blijken te zijn, die als ‘een besmettelijke ziekte’ een onvermijdelijke collectieve uitwerking krijgt. Alles is één. Alles is met elkaar verbonden. Niemand of niets staat op zichzelf. Dat wisten de oude wijzen, dat wisten de mythische volken, dat weet in onze tijd de moderne fysica.

Natuurlijk, het economisch beleid van Griekenland verdient zeker geen schoonheidsprijs. Er zijn grove fouten gemaakt en er is sprake van malversaties. Ondanks alle financiële injecties lijkt voor een groeiend aantal financieel deskundigen een faillissement van Griekenland onafwendbaar. Gaat maart de beslissende maand worden voor Griekenland? Gaat de voorhang van het Griekse theater straks helemaal opengeschoven worden om heel Europa getuige te laten zijn van een Griekse tragedie als Griekenland straks inderdaad zijn schulden niet meer kan betalen? Zal het land, van wie het woord ‘Europa’ afkomstig is, de euro dan moeten verlaten? Krijgt de eventuele terugkeer naar de drachme dan een ‘drachmatiserende’ werking op heel Europa? Ontstaat er dan toch onverhoopt een domino-effect voor andere zwakke landen? Gaan andere landen dan toch ‘besmet’ worden? Volgen er dan toch nog meer ‘overstromingen? Laten we hopen dat de toorn van Zeus Vrouwe Europa niet al te hard zal treffen.

Tot 20 maart is Griekenland in elk geval ‘gered’ van een faillissement. De trojka (IMF, ECB en eurocommissie) liet op 9 februari bij monde van Draghi, de president van de ECB, weten dat de extra lening van 130 miljard dollar aan Griekenland verstrekt zal worden, omdat de Griekse regering, na menige deadline te hebben overschreden, eindelijk heeft toegezegd de noodzakelijke bezuinigingen en hervormingen door te voeren. Er zal een verdere korting op de pensioenen plaatsvinden, 15.000 ambtenaren zullen ontslagen worden, de minimumlonen gaan er 22% op achteruit en er zal bezuinigd worden bij Defensie en andere ministeries. Buiten het parlementsgebouw en in de straten protesteerden tijdens de besluitvorming talloze woedende Grieken. Massale stakingen en betogingen zijn al aangekondigd. Het is de vraag of Papademos straks bestand zal zijn tegen het vervaarlijke gebrul van de driekoppige hellehond Cerberus en het geblaf van het Europese driekoppige ‘monster’ (trojka), die er achter de schermen toch voor moet zorgen dat de wapenleveranties betaald worden. Ook al heeft Papademos uitstekende contacten met de bankwereld, als de volkswoede straks drievoudig wordt vanwege het verlies aan banen, inkomen en voedsel, zullen noch zijn krachtige handen, noch een ijzeren leiband geschikt zijn om deze Cerberus in bedwang te houden. Wat Griekenland nodig heeft is een hondenfluisteraar, niet een dompteur. Zelfs de ministers van financiën van de eurolanden die op 9 februari ’s avonds bijeenkwamen om nog eens van gedachte te wisselen over het besluit van de trojka zullen ontdekken dat de zak met hondenbrokken zo goed als leeg is. Van hen mag Griekenland nog even goed nadenken hoe het land nog eens 325 miljoen euro extra gaat bezuinigen. Papademos deed op de televisie een dramatische oproep aan het parlement om toch vooral in te stemmen met de bezuinigingen, omdat Griekenland ‘aan de rand van de afgrond staat’. Pas als het parlement akkoord zou gaan, wordt er groen licht gegeven. En het parlement ging akkoord, onder luid protest van een aantal parlementariërs die tegenstemden en meteen op non-actief werden gezet omdat hun stemmen ‘tegen het partijprogramma ingingen’. Buiten waren er hevige rellen, ontlaadden zich woede en frustratie, gingen anarchistische en communistische groepen met elkaar op de vuist, al dan niet aangestuurd door hen die belang hebben bij chaos. Er vielen vele gewonden en tientallen gebouwen werden in brand gestoken, waaronder een aantal banken. Of de toezegging van de dertig miljard euro uitstel van het fallissement van Griekenland betekent zal de nabije toekomst uitwijzen. Griekenland lijkt het proefmodel te zijn van de machtselite. In ieder geval zullen de Griekse politici in verband met de naderende verkiezingen naar twee partijen moeten luisteren: die van het volk en die van de trojka, met de mogelijkheid dat ze zelf in de tussenruimte zullen verdwijnen.

Variatie op Socrates
Konden al die knappe economen niet voorzien wat er nu gebeurt? Is Europa niet eindeloos meer dan een door de machtselite gereduceerde financiële melkkoe? Zouden we met een variatie op Socrates niet beter kunnen zeggen: ‘Beste Grieken, als jullie werkelijk denken dat voor ons het leven alleen maar om geld draait en dat wij door al die financiële ellende samen met jullie ten onder zouden moeten gaan, terwijl we allemaal weten dat geld alleen maar gebakken lucht is, is het dan niet veel beter om dit probleem in oprechte vriendschap voor eens en altijd samen op te lossen?’ Mogelijk zouden er dan voortaan Olympische Spelen gehouden kunnen worden zonder terreurdreiging en zonder de noodzaak om het leger, de politie of drones in te zetten. Dan zou waarschijnlijk zelfs Zeus het niet meer in zijn hoofd halen om, vermomd als stier, Vrouwe Europa te ontvoeren, zoals eens in het verre verleden gebeurde.



Economische crisis voorzien?
In januari van dit jaar startte Commissie de Wit met de openbare verhoren van hen die betrokken waren bij de verkoop en aankoop van ABN-Fortis. Tijdens die verhoren hoorden we herhaaldelijk de opmerking dat niemand de grote economische crisis had kunnen voorzien. Nout Wellink zei het ook verschillende keren.
Toch voorzagen Wellink en de economen van de ECB eind 2008 een ‘economische krimp’. Men was dus gewaarschuwd. En in een tv-uitzending van NOVA op 12 december 2008 verklaarde Arthur Doctors van Leeuwen, oud-voorzitter van de AMF (Autoriteit Financiële Markten), dat toezichthouders onvoldoende op de hoogte zijn van de ‘grote verknooptheid’ van de financiële sector als geheel. Hoe goed waren de financieel deskundigen trouwens op de hoogte van de dramatische gebeurtenissen rond de verkoop en aankoop van ABN-Fortis? Gaan er na hernieuwde vragen van Commissie de Wit nu procedures opgestart worden waardoor alles tot op de bodem wordt uitgezocht? Zijn we toch voor een paar miljard opgelicht? Zijn er vergissingen gemaakt met een paar nullen? Of was alles okay omdat men met elkaar had afgesproken dat alles okay was?

Sinistere rol van de centrale banken en de Federal Reserve
Eigenlijk waren we dubbel gewaarschuwd, want de toezichthouders zagen wel de desastreuze gevolgen van de geldpolitiek van de Amerikaanse centrale banken, dat als het zwaard van Damocles boven iedere regering hing. De Federal Reserve (FED) bestaat immers uit een aantal particuliere banken, die noch door de burger, noch door de Amerikaanse regering zijn ingesteld. (Marcel Messing, Het huis op de rots gebouwd, 2010, p. 134-144.)

De FED is een geweldige schuldmachine, die ervoor heeft gezorgd dat de gouden standaard ‘verdween’ en er papiergeld en digitaal geld voor in de plaats kwamen. Een meesterlijke goocheltruc, die echter dramatische gevolgen heeft voor heel de wereld.
De bankiers van de FED zijn persoonlijk niet aansprakelijk. Ze zorgen voor enorme schuldenlasten, scheppen virtueel geld uit het ‘niets’ en krijgen hun werkelijke geld van de burger, dat ze vervolgens tegen hoge rente uitlenen aan vooral commerciële banken, onder andere in Europa.

President Franklin Delano Roosevelt (1882-1945) was de eenendertigste president van de VS en – zoals de meeste Amerikaanse presidenten – een hoogingewijde vrijmetselaar (32ste graad) . Op 21 november 1933 schreef hij in een brief aan een zakenpartner: ‘De echte waarheid van de kwestie is [bedreiging van de republiek door de onzichtbare regering van internationale bankiers], zoals jij en ik weten, dat een financieel element (curs. M.M.) in de grote instellingen de regering al sinds de dagen van Andrew Jackson in bezit heeft genomen.’ (Perloff, The Shadows of Power, 19927, blz. 3-4) Roosevelt zelf echter, had grote persoonlijke belangen bij een aantal banken.

Andrew Jackson (1767-1845) was de zevende president van de VS en eveneens 32ste graad vrijmetselaar. Hij verzette zich heftig tegen de economische privileges van de geldaristocraten, onder andere door de opheffing van het charter van de United States Bank (1837), die onder controle stond van de Rothschilds. (Perloff, blz.20) Deze maatregel, waarvoor Jackson enkele keren met de dood werd bedreigd, maakte hem populair onder het volk, dat in hem een beschermer van zijn belangen zag. Dit bankcharter was de eerste poging om Amerika op te zadelen met een particuliere centrale bank. Met de wettelijke bekrachtiging van de FED in 1913 is deze poging echter gelukt en wist dit ‘financieel element’ in diverse lagen van de regering te infiltreren.

Dollarbiljet met bovenin de tekst 'FEDERAL RESERVE NOTE'

‘Iedere staatslening bewijst het onvermogen van de staat en zijn falen om zijn eigen rechten te begrijpen. De leningen hangen als het zwaard van Damocles boven het hoofd der regeringsleiders, die, in plaats van tijdelijk belastingen te heffen bij hun burgers, hun handen uitstrekken en om de weldaden van onze bankiers bedelen. Buitenlandse leningen zijn bloedzuigers, die nimmer van het regeringsorganisme verwijderd kunnen worden, tenzij ze er vanzelf af vallen of de staat ze met geweld van zich afschudt. Maar de staten zullen deze bloedzuigers niet van zich afschudden. Integendeel, ze zullen het aantal eerder vermeerderen, zodat ze tot slot onvermijdelijk aan deze zelfveroorzaakte aderlating te gronde zullen gaan. […] Een lening is de uitgave van staatsobligaties, die de geldelijke verplichting met zich meebrengt een rente te betalen die evenredig is met de geleende som geld. Als er vijf procent voor de lening betaald wordt, zal de staat in twintig jaar een gelijkwaardig bedrag betaald hebben aan rente als de aanvankelijk geleende som geld. In veertig jaar heeft de staat dit bedrag tweemaal betaald; in zestig jaar is de geleende som verdrievoudigd, terwijl de lening nog steeds een onbetaalde schuld blijft.’
Uit: Protocol 20

Of men de Protocollen al dan niet aanvaardt als een blauwdruk van de machtselite, een eenvoudig rekensommetje laat al gauw zien hoe bijvoorbeeld de nabije toekomst van Griekenland eruit zal zien. Griekenland heeft een torenhoge staatsschuld en is inmiddels volledig in de greep van de ECB, het IMF, de Wereldbank, de FED en een aantal andere banken. Welk land volgt? Protocol 20 gaat er trouwens van uit dat ons ‘dierlijk brein’ het spel van ‘staatsleningen’ en rente niet eens zal doorhebben. Wat een bescheidenheid!
Nu is ook in één keer te begrijpen waarom menig grote bank boven alle andere gebouwen in grote steden uittorent. Van ‘hoeksteen’ tot ‘topsteen’ zijn de banken gebouwd met het geld van de burgers, die de banken kennelijk dankbaar moeten zijn voor de hoge rente op hun leningen. Waar de burgers met een beperkte ruimte moeten woekeren, woekeren veel banken met hún geld.

Malafide praktijken
Alleen al in de VS is de nationale schuld 4700 keer groter dan toen de Federal Reserve in 1913 werd opgericht. Lees het informatieve boek van de bekende onderzoeker, auteur en filmer Edward Griffin The Creature from Jekyll Island. A Second Look at the Federal Reserve (1994).

Edward Griffin

Schokkend is ook het boek Das Greenspan Dossier. Wie die US-Notenbank das Weltwährungssystem gefährdet (2004) van financieel deskundigen Roland Leuschel en Claus Vogt. De auteurs leggen de wereldwijde speculaties bloot die plaatsvinden op de geld- en huizenmarkt en laten zien hoe er bijvoorbeeld bij het verlenen van rente en goedkope (hypotheek)leningen allerlei malafide praktijken plaatsvinden. Volgens hen ligt de hoofdverantwoordelijkheid van dit wanbeleid volledig bij voormalig president van de FED, Sir Allan Greenspan.

Senator Ron Paul en de FED
Senator Ron Paul, voor de tweede keer kandidaat voor het Amerikaanse presidentschap, maar door de mainstreammedia, Republikeinen en Democraten steeds weer geboycot tijdens de verkiezingsstrijd, beschrijft in zijn boek End the FED (2009) hoe groot de macht van de FED is. Al jaren verzet hij zich moedig hiertegen. Herhaaldelijk verklaart hij dat de huidige wereldwijde financieel-economische crisis te wijten is aan het economisch wanbeleid van de FED, dat berust op kapitalistische dogma’s, die ook de oorzaak waren van de Grote Depressie in de jaren dertig.

Ron Paul

Vooral Greenspan kreeg scherpe kritiek van Ron Paul. De opvolger van Greenspan bij de FED, Benjamin Bernanke, trok niet voor niets op 8 november 2002 in een toespraak ter gelegenheid van Milton Friedmans negentigste verjaardag (noodgedwongen) het boetekleed aan en verklaarde dat de Grote Depressie inderdaad aan de FED te wijten was. (Messing, 2010, blz. 137)

Atzmon over Greenspan
Atzmon spreekt in zijn boek The Wandering Who? A Study of Jewish Identity Politics niet alleen over het joodse geloof en de staat Israël, maar ook over de economie. Over Greenspan, die net als Bernanke het zionisme steunt, schrijft hij: ‘Greenspan is geen amateur-econoom, hij weet wat hij aan het doen was. Hij wist heel goed dat zolang als Amerikanen het goed doen, huizen kopen en verkopen, dat hun president [G.W. Bush] dan kon doorgaan met het verwezenlijken van de “Wolfowitz doctrine” en de PNAC-filosofie, met het vernietigen van de “slechte Arabieren” in naam van de democratie, het liberalisme, de ethiek en zelfs van de “rechten van de vrouw”.’ (2011, blz. 27)

Wie zich verder wil verdiepen in de (wereld)economie kan diverse artikelen lezen van econoom, bedrijfsadviseur en oud-bankier Ad Broere op de website www.wijwordenwakker.org. Raadpleeg vooral zijn website www.adbroere.nl. Vanuit een grote kennis van de (wereld)economie zet hij uiteen hoe de bankwereld in elkaar zit, stelt wezenlijke vragen bij economische dogma’s, kiest bewust voor ‘een menselijke economie’, beschreven in zijn gelijknamige boek, en reikt een aantal radicaal andere mogelijkheden aan om met geld en met elkaar om te gaan. Zijn laatste boek, Ending the Global Casino, heeft vele ogen geopend.

Wel degelijk vele waarschuwingen
Er waren dus wel degelijk vele waarschuwingen dat het zou misgaan met de wereldeconomie. Er waren zelfs duidelijk signalen dat de Amerikaanse economie op weg is naar een faillissement. En al jaren werd er overal ter wereld hevige kritiek gegeven op de grote banken met hun bonuscultuur.

Worden we nog niet wakker wanneer eind januari 2012 Stephen Hester, ceo van de Royal Bank of Scotland (RBS) en opvolger van de omstreden Sir Fred Goodwin, boven zijn salaris van 1,2 miljoen pond ook nog eens een bonus krijgt van ruim 1 miljoen pond + het vooruitzicht van nog eens 8 miljoen pond als beloning voor zijn werkzaamheden ? (The Wall Street Journal, 27 januari) En dat terwijl er voor deze bank een ingrijpende reorganisatie op komst is en er straks een paar duizend mensen op straat staan.
Twee dagen later deelde Goldman Sachs nog een bonus uit van 2,5 miljoen dollar aan zijn topbankier en stelde Barclays voor om bestuursvoorzitter Bob Diamond een bonus van 10 miljoen pond te geven. Een diamanten handdruk? Intussen klinken in Nederland geluiden vanuit de SP en de PvdA om álle bonussen bij de banken en verzekeringsmaatschappijen af te schaffen. Maar rechtgeaarde liberalen en conservatieve christenen zullen zo’n voorstel niet gauw steunen. Minister Jan Kees de Jager vindt de voorstellen te ver gaan. Hij hoopt op het ‘zelfregulerend vermogen’ van bedrijven en banken. En gelijk heeft hij, want hún vermogen reguleert zichzelf al jaren… Krishnamurti zei eens, dat een te groot inkomen een vorm van geweld is.

Dreigende ineenstorting van de wereldeconomie
Wie het boek Power of Money. Rise and Decline of the American Century van F. William Engdahl (2008) heeft gelezen, had op de hoogte kunnen zijn van de malaise die al een tijd aan de gang is. Engdahl was niet de enige die deineenstorting van de wereldeconomie voorzag. Tegelijkertijd legde hij bloot wat er zich achter de schermen van de machtselite afspeelt.



Vooraanstaande Duitse economen, zoals Wilhelm Hankel, Wilhelm Nölling en K.A. Schachtsneider hebben al jaren kritiek op de EU, de euromanipulaties en de vele leugens rondom het redden van de euro en de eurozone, beschreven in hun boek Das Euro-Abenteuer geht zu Ende (2011).
Ook kritisch zakenman en beurscommentator Wolfgang Köhler waarschuwde jaren geleden voor de dreigende ineenstorting van de wereldeconomie vanwege de gecorrumpeerde geld- en goederenmarkt (Wall Street Panik. Banken ausser Kontrolle, 2008). De bekende econoom Antony C. Suttonwaarschuwde al in 1995 in zijn boek The Federal Reserve Conspiracy voor de macht van de FED en de negatieve gevolgen die deze zou krijgen op de wereldeconomie. In diverse andere boeken beschrijft hij de grootschalige manipulaties van Wall Street, dat rechtstreeks betrokken is bij vele oorlogen. Sutton heeft als geen ander de wereld herhaaldelijk gewaarschuwd voor de gevolgen van een gecorrumpeerde wereldeconomie. Zijn boeken zouden verplichte literatuur moeten zijn voor ministers van financiën, parlementariërs, goedwillende bankiers, studenten in de economie en politieke wetenschappen.In 1984 waarschuwde financieel deskundige Herbert Amstrong voor een chaos in de nabije toekomst, die ‘plotseling, als een flits uit de hemel’, over heel de wereld zou komen met grote gevolgen voor miljarden mensen.
Welke boeken lezen topbankiers en politici die verklaren dat niemand dit alles heeft kunnen voorzien? Wie zijn hún adviseurs? Of wist een aantal van hen wel wat er aankwam?

‘Samenzweringstheoretici’
Moeiteloos kunnen we nog tientallen titels van boeken aandragen en namen van vele economen noemen die al jaren geleden de economische malaise zagen aankomen.
En een aantal onderzoekers dat zich diepgaand bezighoudt met de verborgen achtergronden van de politiek en de wereldeconomie voorzag dit ook al jaren. Ondanks de tegenwind die ze voortdurend kregen en ondanks het feit dat ze door de mainstreammedia het etiket ‘samenzweringstheoretici’ of ‘complotdenkers’ kregen opgeplakt, ontdekten zij, op grond vanfeitenmateriaal, dat alle grote beslissingen in de wereldpolitiek en de wereldeconomie door de machtselite van A tot Z wordt gepland. Niets in de wereldpolitiek gebeurt toevallig. Dat zei de derde Amerikaanse president en vrijmetselaar (32ste graad) Thomas Jefferson (1743-1826) al.

Thomas Jefferson

En hij zorgde er persoonlijk voor dat dit ook klopte. Het negeren, bespotten, brodeloos maken of bedreigen van klokkenluiders in de afgelopen jaren werd vooral door de machtselite gevoed, ondersteund door de media. Stel je voor dat iemand alle stoeptegels gaat optillen en daar een nest schorpioenen ontdekt?

Maar het blijven ontkennen of bespotten van hen die na grondige studie ontdekten dat er wel degelijk sprake is van een samenzwering, zou ons de komende tijd wel eens noodlottig kunnen worden en kunnen bijdragen tot de vernietiging van een groot deel van de wereld. Zij die op integere wijze jarenlang onderzoek deden, hebben iets te melden wat velen liever niet willen zien. Het is niet alleen riskant als men de resultaten van klokkenluiders niet eens onderzoekt, maar het getuigt ook van een zekere arrogantie. Maar zij die de touwtjes in handen hebben, zullen straks ook degenen die de klokkenluiders negeerden, zonder enig mededogen aan de kant schuiven. Inmiddels wordt onze vrijheid in versneld tempo gegijzeld. Er is sprake van een wereldwijde aanslag op iedere vorm van menswaardig leven. Stevige woorden? Inderdaad. Maar hier sta ik en ik kan niet anders.

Geïnstitutionaliseerde fraude en financiële manipulaties
Recentelijk verscheen van de bekende econoom Michel Chossudovsky en van analist van de wereldeconomie Andrew Gavin Marshall het boek The Global Economic Crisis.The Great Depression of the XXI Century. Daarin tonen zij aan dat de ‘meltdown’ van de financiële markten het resultaat is van geïnstitutionaliseerde fraude en financiële manipulaties en dat de ‘economische crisis’ vergezeld gaat van een wereldwijd proces van militarisering, een ‘oorlog zonder grenzen’, geleid door de VS en het NAVO-bondgenootschap. Diep in hun hart vermoeden tallozen dat er een gevaarlijk spel wordt gespeeld. Maar velen durven dit (nog) niet te zeggen, verkeren (nog) in een lethargie of in een halfslaap, verkiezen ervoor onwetend te blijven of zijn gewoon te bang of te laf om hun mening naar voren te brengen. Dat zou hen wel eens kunnen opbreken als zij in een nacht van onwetendheid in de gespannen valstrikken lopen, verblind door de koplampen van big brother. Dan is er voorlopig geen ontsnappen meer mogelijk.

Onderzoeker Jim Marrs toont in zijn boek The Trillion-Dollar Conspiracy (2011) aan dat de ineenstorting van de wereldhandel en de economie van A tot Z door de machtselite gepland is om de weg voor te bereiden voor de laatste stap: realisering van de nieuwe wereldorde, een fascistische wereldstaat waarin de mens slaaf zal zijn of verwordt tot een zombie. Een wereldregering en een wereldleger zullen er tegen die tijd voor gezorgd hebben dat de onafhankelijkheid van individuele staten volledig verdwenen is.

Nogmaals de Protocollen
Slaan we de Protocollen er nog eens op na, die ruim honderd jaar geleden het licht zagen.



‘In plaats van de huidige regeringen zullen we een monsterregering creëren, die de bovengouvernementele regering [wereldregering] zal heten. Haar handen zullen zich als tangen naar alle kanten uitstrekken, zodat deze reusachtige organisatie niet kan falen om alle volken te onderwerpen.’
Protocol 5 (slot)

‘Om bovenstaand plan [de bovengouvernementele regering] te realiseren, is het noodzakelijk om de militaire macht en de politiemacht te intensiveren. Behalve onszelf hebben we in alle landen niet meer nodig dan de massa van het proletariaat, enkele miljonairs die ons gunstig gezind zijn, politieagenten en soldaten. We moeten via Europese connecties in heel Europa, maar ook in andere continenten, onrust, tweedracht en haat creëren. Dat levert twee voordelen op. Ten eerste zullen we alle landen binnen onze invloedssfeer houden, aangezien ze zich goed realiseren dat wij de macht hebben om naar believen wanorde te creëren of de orde te herstellen. Zo zullen alle landen ons beschouwen als een noodzakelijke lastpost. Ten tweede zullen we door middel van intriges alle draden die we tussen de regeringen hebben gesponnen, verwarren door politieke overtuigingen, economische verdragen of financiële contracten. Om ons doel te bereiken, moeten we bij de onderhandelingen en transacties sluw te werk gaan, maar in de zogenoemde ‘ambtelijke taal’ veinzen we precies het omgekeerde en doen we ons oprecht en redelijk voor. Op deze wijze zullen de volken en regeringen, die wij hebben bijgebracht naar de dingen te kijken zoals wij die hun laten zien, ons nog als weldoeners en redders van de mensheid beschouwen. (…)
Succes in de politiek ligt in de geheimhouding van haar ondernemingen. De daden van diplomaten hoeven niet overeen te stemmen met hun woorden. (…)
Om ons systeem van onderwerping van de regeringen van Europa in het kort samen te vatten, zullen we één van hen onze macht tonen door aanslagen en terreur (…).’
Uit: Protocol 7

‘We zullen ons omringen met een grote groep bankiers, industriëlen, kapitalisten en vooral met miljonairs, omdat uiteindelijk alles door cijfers wordt beslist.’
Uit: Protocol 8

‘Wij zullen de beurzen vervangen door machtige staatskredietinstellingen, die als taak hebben de koers van de waardepapieren vanuit het gezichtspunt van de regering te bepalen. Deze instellingen zullen in staat zijn op één dag vijfhonderd miljoen waardepapieren op de markt te gooien. Op deze wijze zullen alle industriële ondernemingen van ons afhankelijk worden. U kunt zich voorstellen welke macht we daardoor verkrijgen.’
Uit: Protocol 21

Bankiers als regeringsleiders
En terwijl in Italië de glimlach op het gefacelifte gelaat van Berlusconi wegstierf en tallozen begonnen te beseffen dat deze mediamagnaat en manipulator, eigenaar van AC-Milaan (de meeste voetbalclubs zijn eigendom van oligarchen of mediamagnaten), feestbeest, voormalig lid van de beruchte P2-loge en verdacht van contacten met de maffia, hen had opgelicht, stond de volgende premier al klaar.



Gekozen door de bankiers, niet door de bevolking! Monti werd de enig keurige en betrouwbare man genoemd die het land kon redden en regeren. De angst dat de Italiaanse economie zou instorten, versterkt door manipulerende ratingbureaus als Fitch, Moody’s en Standard & Poors (S&P), die goede contacten onderhouden met banken en topbankiers, zat er stevig in. Dus liet de bevolking zich gedwee leiden door ‘wijze technocraten’. Was Papademos topadviseur van Goldman Sachs, Monti werkte er en is er nog steeds topadviseur. Een salaris heeft hij niet nodig. Zijn bonussen zijn meer dan toereikend. Televisieprogramma Brandpunt kreeg het ook in de gaten.
Thomas Jefferson, die overigens uitstekende contacten onderhield met Adam Weishaupt en met Franse en Amerikaanse vrijmetselaarsloges die zowel bij de Franse als bij de Amerikaanse Revolutie betrokken waren, zei ooit: ‘Ik geloof dat de banken gevaarlijker zijn voor al onze vrijheden dan een slagvaardig leger.’

Precies op het juiste moment
Het spel wordt knap gespeeld, maar soms zo brutaal, dat het ook begint op te vallen bij hen die nog niet wakker waren.
Precies op het juiste moment laten de ratingbureaus van zich horen. (http://adbroere.nl/web/nl/columns/het-schaakspel-gaat-door.php) Ook al wordt aan hun macht straks ingeboet door een wet, waardoor ze voortaan verantwoording zullen moeten afleggen over al hetgeen ze zeggen en doen, zal een dergelijk wetsbesluit te laat komen.
Precies op het juiste moment laat de president van de Centrale Bank, Trichet (en later Draghi) zijn bezorgde stem horen. Precies op het juiste moment spreekt Barosso. En precies op het juiste moment wordt de zoveelste val of lichte stijging van de koersen meegedeeld, waarop de beurzen reageren. Staatsschulden, kredieten, aandelen, koersen, hypotheken, obligaties… We zullen in Europa hoe dan ook nog meer moeten bezuinigen. Maar geld voor wapens en oorlogen is er blijkbaar genoeg. Vergeet niet dat de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad tevens de grootste wapenleveranciers over heel de wereld zijn. Voor onze veiligheid, natuurlijk. Hoe reageren de christelijke partijen hierop? ‘Oog om oog, tand om tand?’ Of: ‘Wie naar het zwaard grijpt zal er door omkomen?’

Spanje in de gevarenzone
Spanje verkeert ook al in de gevarenzone. De nieuwe Spaanse premier Mariano Rajoy, trok eind vorig jaar als nieuwe minister van economie Luis de Guindos aan. De Guindos werd in april 2006 door Lehman Brothers benoemd tot ceo financiële zaken in Spanje en Portugal. Lehman Brothers is de Amerikaanse zakenbank, die in september 2008 instortte, wat de start betekende van een wereldwijde economische crisis.

Mariano Rajoy

Na zijn baan bij Lehman Brothers werd De Guindos benoemd tot ceo van de firma Nomura Securities, eveneens voor Spanje en Portugal. Nomura Securities is een onderdeel van Nomura Holdings Inc., die delen van Lehman Brothers opkocht en sinds 2009 een enorme uitbreiding doormaakte in Europa, de VS en Azië. Strateeg van de holding is Jens Nordvig van Goldman Sachs. De koosnaam voor Nomura is Gulliver, genoemd naar de Gulliver uit het boek Gullivers reizen van Jonathan Swift, die op het eiland ‘Brobdingnag’ in contact kwam met reuzen.

Ook Guindos onderhoudt uitstekende contacten met de grote banken, waaronder vooral Goldman Sachs – de Rotschildbank die Spanje poogt te bezetten. Vlak voor het eind van 2011 lieten de Centrale Bank van Spanje en de Spaanse premier weten, dat het in het komende kwartaal allemaal nog erger zou worden. Naast de aangekondigde bezuinigingen van 16,7 miljard, zou er mogelijk nog eens 10 miljard euro extra bezuinigd moeten worden. De kans op een stevige recessie of zelfs depressie wordt immers met de dag groter. De hongerige muilen van de grote banken zullen straks weer gevuld moeten worden. Maar met een werkeloosheidscijfer van tegen de 25% kunnen de technocraten in Spanje heel wat bereiken. Gaat de pelgrimsroute van Mariano Rajoy, geboren in Santiago de Compostela, straks eindigen in Brussel? Of in Rome?

Occupybeweging geïnfiltreerd?
Times riep eind 2011 alle mensen die bij de Arabische lente en de Occupybeweging betrokken waren uit tot ‘personen van het jaar’. Maar achter hen die zich (onwetend) uit lieten roepen tot ‘personen van het jaar’, staan de marionettenspelers die aan de draadjes van vele goedwillende en diepverontwaardigde Occupiers trekken, zonder dat die het goed beseffen. Toen er overwegend vredelievend werd gedemonstreerd en sommige Occupiers riepen waar toch al die ‘complotdenkers’ waren toen zij protesteerden, beseften velen van hen niet dat ze speelbal waren van een listig opgezet spel.



Juist omdat deze Occupiers weigeren achter de schermen te kijken, konden de ‘Occupiers’ van de grote banken hun slag slaan.
Overigens, achter de coulissen, meestal buiten het bereik van de camera’s, werd er door de politie vaak hard gemept en werd er zelfs pepperspray in de ogen van de demonstranten gespoten. Helaas, de Occupybeweging werd gemanipuleerd en geïnfiltreerd. Alweer een complottheorie? Lees het artikel‘The Neo-Marxist Globalist Engineers of Leaderless Occupy Wall Street’.



Orde uit chaos
Is het trouwens niet merkwaardig dat nogal wat vertegenwoordigers van de machtselite de inmiddels hier en daar tanende beweging van de Occupiers steun(d)en? Obama, Soros, Gorbatsjov, Hillary Clinton (allen lid van de Trilaterale Commissie)… Zelfs diverse topbankiers en miljardairs toonden begrip voor hen. De kleine groep Occupiers in het besneeuwde Davos werd minder gevreesd dan mogelijke oproerkraaiers uit andere circuits, voor wie een grote politie- en legermacht klaarstond voor het geval het uit de hand zou lopen. Veel Occupiers beseffen niet dat zij slechts een trede zijn van de aanloopsteiger waarover de machtselite glimlachend loopt om haar eigen plannen te realiseren: de nieuwe (financiële) wereldorde, die zich in de chaotische toestand van Europa steeds scherper begint af te tekenen.
De tijd is niet meer ver weg dat de machtselite af wil van de herrie, de onvrede, demonstraties, talloze vergaderingen – in hun ogen de laatste ‘uitwassen’ van de democratie. These, antithese, synthese, zoals we gezien hebben. Eerst wanorde en grote problemen creëren en vervolgens de oplossing aanreiken voor al die problemen. Om rust te krijgen, zullen maar weinigen die oplossing weigeren. Ordo ab chao, orde uit de chaos. De (nieuwe) wereldorde zal oprijzen uit de zelfgeschapen chaos.



Nee, de Occupybeweging ontstond niet ‘spontaan’ en functioneert ook niet zonder leiders, zoals velen menen. De Occupybeweging wordt vaak vergeleken met de revolutionaire beweging van de Arabische lente. Maar ook de Arabische lente was al jaren geleden voorbereid. Lees het PNAC-programma. Al vóór 9/11 was gepland welke ‘schurkenlanden’ in de komende tijd aangevallen zouden worden. Om dat te kunnen realiseren, moest er door geheime diensten en corrupte politici hard gewerkt worden om via bedrog en verraad het juiste klimaat te creëren om een land binnen te vallen, bijvoorbeeld om er democratie te brengen of vanwege humanitaire acties. Historicus Arno Mayer zei meteen na het dramatische gebeuren van 9/11, dat Amerika zich sinds 1947 ‘van alle landen het meest schuldig heeft gemaakt aan “preventieve” staatsterreur en ontelbare andere “schurkenacties”, wat voor onnoemelijk veel leed heeft gezorgd, “altijd in naam van democratie, vrijheid en gerechtigheid”.’(Chomsky, 2008, blz. 123)

‘Ons motto is macht en hypocrisie. Enkel macht zegeviert in de politiek, vooral als ze verborgen is in talenten die nodig zijn voor staatslieden. Geweld moet de stelregel zijn, list en huichelarij de regel voor de regeringen die hun kroon niet willen neerleggen aan de voeten van de vertegenwoordigers van de nieuwe macht. Dit kwaad is het enige middel om het goede doel te bereiken. Daarom moeten we niet terugdeinzen voor omkoperij, bedrog en verraad, als we daarmee ons doel kunnen bereiken. In de politiek is het noodzakelijk om zonder aarzelen een anders eigendom a te pakken, als we hierdoor onderwerping en macht kunnen bereiken.’
Uit: Protocol 1

‘Wanneer wij uiteindelijk aan de macht zijn gekomen door middel van revoluties, die we zo in elkaar zetten dat ze tegelijkertijd in alle landen zullen plaatsvinden, waarna onmiddellijk alle bestaande regeringen officieel als onbekwaam worden verklaard (wat misschien pas na een eeuw kan gebeuren), zullen we erop toezien, dat tegen ons geen samenzweringen worden beraamd. Om dit te realiseren, zullen we iedereen die de wapens tegen onze regering opneemt meedogenloos ter dood brengen. (…)
We zullen een wet aannemen waardoor alle leden van geheime organisaties uit Europa, dat het centrum van onze regering zal zijn, verbannen zullen worden.’
Uit: Protocol 15

Het uiterst gevaarlijke spel dat de machtselite op het schaakbord van de wereld speelt, dreigt uit te monden in een mondiaal conflict dat kan leiden tot een nieuwe wereldoorlog. Het zal echter mede van ons bewustzijn afhangen of dit gebeurt. Immers, de kracht van de geest is allesbepalend in het universum. Als we deze in licht en liefde weten te mobiliseren is er nog een mogelijkheid. Dat is het thema van het vierde en vijfde (tevens laatste) deel van deze nieuwsbrief.

 

Deel 4

Het eindspel is begonnen
Nu komt het erop aan!

*
‘Wij moeten in staat zijn alle oppositie uit te schakelen
door het buurland van het land
dat het waagt tegen ons in verzet te komen
dat land de oorlog te verklaren.
Zouden deze buurlanden echter op hun beurt besluiten
zich te verenigen tegen ons,
dan zal ons antwoord zeker een wereldoorlog zijn.’
Uit: Protocol 7

Ineenstorting van de wereldeconomie: opmaat tot een derde wereldoorlog?
Dat de catastrofale gebeurtenissen in de wereldeconomie niet zomaar zijn ontstaan, maar gepland zijn, is uitvoerig beschreven in de vorige delen van deze Nieuwsbrief. Binnen de machtselite werkt een aantal spindoctors, adviseurs, specialisten en vooral economen en speculanten nauw met elkaar samen. Zij staan in verbinding met de grote banken, die weer hún adviseurs, spindoctors en specialisten bij regeringen, grote organisaties, zoals de VN, universiteiten, allerlei stichtingen en denktanks hebben. Ondergronds zijn ze verbonden door het old boys network, geheime genootschappen en loges.
Hoe zit dit netwerk in elkaar, hoe en waar komen bepaalde besluiten tot stand en waartoe leiden die?

‘De bestuurders zullen wij uitzoeken onder mensen die wij geschikt achten vanwege hun slaafse houding. Ze zullen geen ervaring hebben in de kunst van het regeren en daardoor gemakkelijk tot pionnen in ons schaakspel worden gemaakt in handen van onze wetenschappers en wijze raadgevers – specialisten die van jongs af aan getraind zijn om de hele wereld te regeren. Zoals u inmiddels weet, hebben deze specialisten zich de noodzakelijke kennis van de kunst van het regeren eigen gemaakt uit onze politieke plannen, het bestuderen van de geschiedenis en de observatie van alle gebeurtenissen die zich voordoen.’
Uit: Protocol 2

Van ‘de Verenigde Staten van Europa’ tot Europese Unie

‘We zullen een wereldregering krijgen, of we het willen of niet.
De enige kwestie is om te weten of de wereldregering met toestemming
of door strijd geïnstalleerd zal worden.’



James Paul Warburg (1896-1969)
(topbankier en lid van de CFR in een toespraak
voor de Senaat van de VS, 7 februari 1950)

De Europese Unie (EU), die gecreëerd werd buiten de besluitvorming van de burgers om, is nu tijdelijk ‘gewond’ door de kritieke situatie in Griekenland en in enkele andere ‘economisch zwakke landen’. Maar ze zal uit haar as herrijzen en dan in een uiterst snel tempo een aantal wetten tot stand brengen, die ons onze vrijheid volledig zullen ontnemen. Zoiets kan echter alleen lukken als er sprake is van een ernstige crisis, een dreigende ineenstorting van de wereldeconomie bijvoorbeeld, waardoor een toestand van totale chaos kan ontstaan. En vanuit die chaos kan dan de lang voorbereide fascistische nieuwe wereldorde worden ingesteld. De EU is slechts een middel om te komen tot de reeds lang geplande wereldregering, een wereldleger en een wereldreligie. Vanzelfsprekend zal er daarna één leider zijn die deze nieuwe wereldorde bestuurt en controleert. De mens zal dan een horige, lijfeigene, onderdaan, kortom een slaaf geworden zijn van hen die geen mededogen en liefde kennen, maar een tomeloze begeerte naar macht, geld, goederen en grondstoffen.

Een ‘Verenigd West-Europa’ leek na de Tweede Wereldoorlog dé oplossing voor de Koude Oorlog tussen het kapitalistische Westen en de communistische Sovjet-Unie en haar satellieten. Het Amerikaanse Marshallplan, genoemd naar de Amerikaanse legergeneraal en Nobelprijswinnaar voor de vrede, George Catlett Marshall (1880-1959), die vanaf 1947-1949 minister van buitenlandse zaken was, omvatte een uitgebreid herstelprogramma voor Europa. Aan de wieg van de realisatie van het Marshallplan stond Dean Acheson (die aan de Yale University en de Harvard Law School zijn studies had gedaan), met op de achtergrond David Rockefeller, oprichter van de Council on Foreign Relations (CFR). Acheson was de vierde minister van buitenlandse zaken onder president Harry S. Truman (1884-1972). Hij was bevriend met de toenmalige Nederlandse minister van buitenlandse zaken, Dirk Stikker, en diens voorganger Eelco van Kleffens. In 1962 ontmoette Acheson prinses Beatrix op een Bilderbergconferentie. In 1952 had hij koningin Juliana begeleid tijdens haar eerste staatsbezoek aan de VS, waar ze op 3 april van dat jaar een toespraak hield voor het Congres te Washington. (Geluidsfragmenten toespraak)Stikker vond de inhoud van de lezing te ‘dromerig’. Acheson, die sympathiseerde met Soekarno, zette Nederland onder druk om de onafhankelijkheid van Indonesië op 27 december 1949 te erkennen. (Lees ook Elsevier over Acheson)


Dean Acheson ondertekent het NAVO verdrag namens de VS

Door het Marshallplan kreeg West-Europa niet alleen financiële steun voor de wederopbouw, maar konden de VS, via de CFR en andere organisaties, invloed uitoefenen op de totstandkoming van dit ‘Verenigd West-Europa’, dat stap voor stap zou uitmonden in de EU. Vanzelfsprekend maakte het Marshallplan de Europese landen schatplichtig aan de VS. Niet alleen vanwege de rente op de langlopende leningen, maar vooral door de snel toenemende invloed van de VS, in het bijzonder van de bankiers van Wall Street, op het opkomende Europa, dat in een door hen gewenste richting werd gemanoeuvreerd.

Manipulatie via de stap voor stap methode
De grote promotor van ‘de Verenigde Staten van Europa’ was de invloedrijke spoorwegindustrieel en Amerikaanse ambassadeur in Engeland, W. Averell Harriman, bevriend met de Rothschilds en vele andere vermogende invloedrijke mensen.
Econoom en historicus Antony Sutton ontdekte de naam van W.A. Harriman op de aan hem in het geheim overhandigde ledenlijst van The Order, het beruchte geheime genootschap (ook Skull & Bones genoemd), dat een wereldwijde invloed heeft.

WA Harriman Beeldmerk van The Order

De familie Bush en nog een aantal machtige steenrijke families, zoals de Whitney’s en de Bundy’s, zijn er lid van, terwijl de Rockefellers een nauwe relatie met The Order onderhouden. Harriman had uitstekende contacten met de Brown Brothers (bankiers en lid van The Order) en Prescott Bush, de vader van Bush senior, die zakenpartner was van de Brown Brothers.
Vanuit The Order lopen lijnen naar bankiersfamilies als Guggenheim, Schiff en Warburg, naar diverse Illuminati en de Engelse equivalent van The Order, The Group. (Antony Sutton,An Introduction to the Order, 1986³, blz. 24-28; zie ook mijn boekHet huis op de rots gebouwd, 2010, blz. 128-143)


Skull and Bones met links naast de klok George W Bush

Stap voor stap ontstond wat we nu de Europese Unie (EU) noemen, in de jaren vijftig begonnen als de Europese Economische Gemeenschap (EEG).
Was de EEG nog een vrijhandelsgebied, in 1962 rijpte het idee van een Europese muntunie. In 1967 werden de EEG, EGKS (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal: het eerste West-Europese samenwerkingsverband, opgericht in 1952)en Euratom (Europese Gemeenschap voor Atoomenergie) samengevoegd tot de Europese Gemeenschap (EG). Vanaf 1992 spreken we van de EU. In 2002 werd de euro als gemeenschappelijke munt ingevoerd.
Tijdens dit hele proces naar deze ‘superstaat’ werd stapsgewijze de inbreng van de burger uitgeschakeld en de Europese Centrale Bank (ECB) opgericht om de macht over de financiën te concentreren. Zo is een ondoorzichtige organisatiestructuur ontstaan, waarbij er steeds meer buiten de nationale parlementen om geregeld wordt door een snel groeiend ambtenarenapparaat vanuit vooral Brussel.

Van EGKS naar EU

Een gedrocht
Wat bedoeld was als een sociaal-economisch samenwerkingsverband in elkanders belang groeide uit tot een gedrocht met steeds meer autoritaire trekken. Parallel aan ‘de Verenigde Staten van Europa’ was de machtselite bezig met het realiseren van een Amerikaanse Unie, een Stille Zuidzee Unie en een Afrikaanse Unie, waarbij de bevolking evenmin betrokken werd en waarbij eveneens van boven af structuren en wetten werden opgelegd. Zonder schokkende gebeurtenissen of revoluties komen dit soort monsterstaten niet tot stand. Zonder manipulaties, leugens en bedrog kan een gedrocht niet ontstaan. Immers, een gedrocht heeft zijn wanstaltige vorm te wijten aan het voorbijgaan aan natuurlijke groeiprocessen. Na bepaalde tijd ruimt de natuur een dergelijk organisme onverbiddelijk op door een proces van implosie.

Schumann, Monnet, Kohnstamm en de Bilderbergclub
Achter de totstandkoming van de EEG stonden vooral mensen als de Franse socialistische premier, Robert Schuman, en Jean Monnet, zoon van een Franse cognachandelaar. Samen met de Oostenrijkse graaf Richard N. Coudenhove-Kalergi en de Poolse socialist Joseph Retinger, die de European Movement oprichtte, steunde Monnet de uit Duitsland afkomstige prins Bernhard zur Lippe Biesterfeld om, mede op initiatief van David Rockefeller, de Bilderbergclub op te richten. De totstandkoming van de EU is ondenkbaar zonder de Bilderbergclub. Lees ook op wijwordenwakker.org...
In 1923 schreef Coudenhove-Kalergi zijn boekPan Europa, dat opriep tot de Verenigde Staten van Europa. Een goede vriend van zijn vader was Theodor Herzl, die met zijn boekDer Judenstaat (1896) aan de basis staat van het zionisme.

In 1910 vertrok Monnet naar Canada en kwam in contact met de Hudson Bay Company en de Lazard Brothers Bank. Monnet was een belangrijke vertegenwoordiger van de machtselite. Hij onderhield goede contacten met regeringsleiders, zoals Franklin Delano Roosenvelt (FDR), die familiewortels in Nederland heeft en samen met zijn vrouw bevriend was met leden van het Nederlandse koningshuis.

Voor zijn inzet bij de totstandkoming van de EGKS ontving Monnet de Wateler Peace Prize en een bedrag van 2 miljoen francs uit handen van de machtige Carnegie Foundation. Naar buiten toe zet deze stichting zich in voor vrede, maar bevordert in werkelijkheid de nieuwe wereldorde. Ze werkt nauw samen met de familie Ford en de Rockefellers.
De Ford Foundation betaalde voor een groot deel het salaris van Monnet en van de Nederlandse historicus Max Kohnstamm, die zo’n 25 jaar nauw met Monnet samenwerkte aan de totstandkoming van de ‘Verenigde Staten van Europa’. Max Kohnstamm, die de geest van het nationalisme had leren kennen in ‘strafkamp Amersfoort’ tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd na de oorlog de particulier secretaris van koningin Wilhelmina en in 1952 de eerste voorzitter van de EGKS. Hij steunde de New Deal, bezocht de Bilderbergconferentie (1972), was betrokken bij de oprichting van de Trilaterale Commissie (Rockefeller) en onder meer bevriend met Acheson.

Kohnstamm met Wilhelmina en Beatrix

Henry Ford, eigenaar van het automobielbedrijf Ford, was goed bevriend met bankier J.P. Morgan. Ford financierde Hitlers nationalistische en antisemitische beweging in München en zorgde er persoonlijk voor dat in iedere nieuwe Ford die van de band rolde een gratis exemplaar van de Protocollen lag. Henry Ford (33ste graad vrijmetselaar) was lid van de vrijmetselaarsloge Palestine Lodge no. 357 (Detroit) en erelid van de Zion Lodge 1, de oudste loge in Michigan, waarvan zijn schoonbroer W.R. Bryant voorzittend meester was. Voor zijn financiële ondersteuning van het nazi-regime ontving Henry Ford het Grootkruis van de Duitse Adelaar (Sutton, Wall Street and the Rise of Hitler, 1976, blz. 89-97), zoals de oprichter van IBM, Thomas Watson, van Hitler het ‘kruis van verdienste’ ontving. (Marcel Messing,Worden Wij Wakker?, 2007⁴, blz. 78)

In het boek Jean Monnet and the United States of Europe schrijven Merry en Serge Bromberger, bewonderaars van Monnet:
‘Langzamerhand, zo dacht men, zouden de supranationale autoriteiten onder supervisie van de Europese Raad van Ministers in Brussel en de Vergadering in Straatsburg alle activiteiten
van het vasteland van Europa besturen. De dag zou komen waarop de regeringen gedwongen zouden worden te erkennen dat een geïntegreerd Europa een voldongen feit was, zonder enige zeggenschap te hebben gehad in de beginselen die eraan ten grondslag liggen. Alles wat ze te doen zouden hebben was al deze autonome instituten te laten opgaan in één federale regering en vervolgens de Verenigde Staten van Europa uit te roepen.’ (z.j., blz. 123)

Jean Monnet, grondlegger van de EU

Wie meer informatie zoekt over hoe de ‘Europese integratie’ stapsgewijze is ontstaan en uiteindelijk uitmondde in de EU, kan hierover lezen in het boek Tragedy and Hope. A History of the World in Our Time (1966) van een van ’s werelds meest vooraanstaande historici, Carroll Quigley. Op grond van zijn informatie ziet men des te beter hoe ‘de droom’ van Monnet, die ‘de vader van Europa’ wordt genoemd, stap voor stap gerealiseerd werd. Een droom, die wel eens in een nachtmerrie zou kunnen eindigen. Monnet had namelijk vele gezichten.

Het andere gezicht van Jean Monnet
Jean Monnet wist belangrijke handelscontracten los te krijgen voor vrienden in Canada en Frankrijk. Hij bepleitte al vroeg de introductie van één Europees leger, een rol die de NAVO steeds meer begint te vervullen. Na de Eerste Wereldoorlog kreeg Monnet een reeks belangrijke functies in economische raden, werd adviseur van de Ronde Tafelgroep van Lord Alfred Milner (33ste graad vrijmetselaar) en van kolonel Edward Mandell House (33ste graad vrijmetselaar). Mandell House was topadviseur van president Thomas Woodrow Wilson (1913-1921), die hem vaak zijn ‘alter ego’ of ‘my second personality’ noemde. Wilson was op de hoogte van een ‘allesomvattende, allesdoordringende macht’ achter de handel en de industrie. (Messing, 2010, blz. 148)

Mandell House was ook betrokken bij het Verdrag van Versailles (1919), waar Rothschild gastheer was. Bovendien stond hij met David Rockefeller aan de wieg van de VN. Monnet werd dus door de machtselite uitermate geschikt bevonden om zowel de EEG als de EGKS, die zoals we hebben gezien zijn opgegaan in de EU, mede te initiëren.

De EGKS, CIA, Truman

‘Zo gaat dat altijd in oorlogstijd. Kijk naar de geschiedenis.
Harry Truman was een uitstekende president (1945-1953).
Hij droeg bij tot de nieuwe wereldorde na de Tweede Wereldoorlog.
En toch vond slechts 23 procent van de Amerikanen hem
een goede president toen hij in 1953, tijdens de Koreaanse Oorlog,
na twee ambtstermijnen afscheid nam.’


Donald Rumsfeld
(oud-minister van defensie van de VS,
in: Knack, 4 januari 2006)

Het idee van Schuman en Monnet om de EGKS van de grond te krijgen, werd ten volle gesteund door John Foster Dulles, voormalig minister van buitenlandse zaken van de VS en de broer van Allen Dulles. Allen Dulles was de eerste directeur van de CIA. Hij gaf leiding aan hetMind Control Program MKULTRA, was lid van de CFR en de Bilderbergclub en advocaat van Prescott Bush, toen deze Hitler-Duitsland financieel steunde. Hij onderhield goede relaties met IG Farben (Rockefeller) en Dean Acheson, die zich niet alleen sterk maakte voor het Marshallplan, maar zich als geen ander inzette voor de nieuwe wereldorde. Acheson was de architect van de NAVO, het militaire bondgenootschap tussen de Verenigde Staten, Canada, de West-Europese landen en Turkije, dat in het leven is geroepen om later de rol te kunnen vervullen van een wereldleger. Hij was lid van de Bilderbergclub, onderhield contacten met een aantal leden van The Order en had als topadviseur een grote invloed op Truman. Zo overtuigde hij Truman dat deze moest interveniëren in de oorlog van Noord-Korea tegen Zuid-Korea (juni 1950).
Truman, een zeer actief 33ste graad vrijmetselaar, volgde FDR op als de 33ste president van de VS. In het voorwoord van het vierdelige standaardwerk 10.000 Famous Freemasons (1957) schrijft Truman dat het hem een groot genoegen is ‘dat de Missouri Lodge of Research vier delen publiceert met biografieën van meer dan tienduizend vrijmetselaars die hebben bijgedragen tot de geschiedenis van de vrije wereld.’ (1957, blz. III)



Truman had een goede relatie met Wall Street, was de initiator van de National Security Agency (NSA), die met 65.000 mensen in dienst de ‘veiligheid’ van Amerika moet waarborgen door middel van de meest geavanceerde big brothertechnieken. (Messing, 20074, blz. 102-105). Truman werd vooral bekend vanwege zijn goedkeuring voor het afwerpen van een atoombom op Hiroshima (‘little boy’, 6 augustus 1945) en een atoombom op Nagasaki (‘fat man’, 9 augustus 1945). Hij deed dat op aanbeveling van de minister van oorlog Henry Stimson, lid van The Order. Stimson was al in 1940 minister van oorlog onder president Theodore Roosevelt (1858-1919), die 32ste graad vrijmetselaar was en de Nobelprijs voor de vrede ontving. De helse atoombommen werden volgens Stimson afgeworpen ‘voor de vrije wereld’ van de toekomst.

Stimson, die goede contacten onderhield met Acheson, was voor de post van minister van oorlog voorgedragen door de voormalige president en minister van justitie van de VS, William Howard Taft (1857-1930), zoon van de bekende Alphonso Taft (1810-1891). Alphonso Taft was oud-minister van oorlog, vrijmetselaar en medeoprichter van The Order, waar ook William Howard lid van was. (Sutton, 19863, blz. 54-56) William Howard Taft ontving verschillende inwijdingen in de vrijmetselarij en was betrokken bij de hoeksteenlegging van het Capitool (14 april 1906), net als president Theodore Roosevelt.

De rol van Einstein
Diverse vooraanstaande natuurkundigen, zoals Albert Einstein (ooit gevraagd minister-president van Israël te worden, maar er de voorkeur aan gevend wetenschapper te blijven), hebben onder leiding van de Duitse natuurkundige Robbert Oppenheimer en de Hongaars-Amerikaanse fysicus Edward Teller meegewerkt aan de ontwikkeling van de atoombom in het zogeheten Manhattan Project.


Einstein met Oppenheimer (links) en Ben Gurion (rechts)

Onbekend voor velen is dat Einstein en Tesla ook hebben meegewerkt aan het beruchte Philadelphia Experiment, dat de dematerialisatie van de oorlogsboot The Eldridge teweegbracht, met dramatische gevolgen. Dit experiment was de voorloper van de ‘stealthtechnologie’, die het mogelijk maakt dat schepen en vliegtuigen onzichtbaar zijn op de radar. (Oliver Gerschitz, VerschluBsache Philadelphia-Experiment, 2008). Einstein was overigens goed bevriend met Bernhard Baruch (33ste graad vrijmetselaar), voorzitter van het bestuur van de oorlogsindustrieën, en met J.P. Morgan en de Rothschilds. Weinigen weten dat Einstein het ook goed kon vinden met Immanuel Velikovsky.

Baruch noemde de atoombom het ‘absolute wapen’, met een verwijzing naar Hitlers ‘Wunderwaffe’. Behalve de VS heeft tot nu toe geen enkel land een atoombom afgeworpen op een ander land. De VS bezitten ‘officieel’ zo’n 1800 atoombommen, maar beschikken daarnaast over nog veel gevaarlijker wapens, zoals HAARP en elektromagnetische wapens, die gebaseerd zijn op uitkomsten van de relativiteitstheorie, de kwantumfysica, het elektromagnetisme (Maxwell) en de veldtheorie. De elektromagnetische wapens, die ook in het bezit van Rusland zijn, worden scalarwapens genoemd. (Voor literatuur over HAARP en scalarwapens, die alle twee aardbevingen, veranderingen van het klimaat en van het bewustzijn kunnen manipuleren, verwijs ik naar de boeken van Nick Begich en Jeane Manning, Angels Don’t Play This HAARP. Advances in Tesla Technology (2002⁷), en van Jerry E. Smith,HAARP. The Ultimate Weapon of the Conspiracy (2003⁵). Over scalartechnologie schreef Tom E. Beardenhet specialistische, maar evengoed lezenswaardige boek Gravitobiology (2002).

HAARP installatie in Gakona Alaska


De bankiers dagen op
In zijn autobiografie beschrijft graaf Coudenhove-Kalergi hoe hij begin 1924 in contact kwam met baron Louis de Rothschild, die hem vertelde dat zijn vriend Max Warburg uit HamburgPan Europa had gelezen en er zo enthousiast over was dat hij de graaf meteen 60.000 gouden marken gaf om de ‘beweging’ de komende drie jaar op te starten. Volgens Coudenhove-Kalergi bleef Max Warburg heel zijn leven inPan Europa geïnteresseerd. In 1925 werd de graaf in de VS door Warburg voorgesteld aan zijn broer Paul Warburg en aan Bernhard Baruch. (Eustace Mullins,The World Order, Our Secret Rulers, 1984, blz. 248)

Het boek van Mullins

Bernhard Baruch was goed bevriend met de Lehman Brothers (bankiers en politici), Felix Frankfurter (rechter van het Hooggerechtshof), de Rothschilds, de Rockefellers en Henry Morgenthau, minister van financiën, allen verbonden met de internationale Rotschildbanken en het zionistische ‘ideaal’. Zij, en vele anderen, zijn al decennialang de adviseurs, specialisten of spindoctors rondom de Amerikaanse presidenten.
Morgenthau had overigens voorgesteld om de complete Duitse industrie tot de grond toe plat te bombarderen, zodat de Duitsers zouden terugvallen tot ‘een plattelandsbevolking’. Dit soort geluiden hoorden we ook uit de mond van senator Mc Cain toen het om de oorlog in Irak ging en nog niet zo lang geleden uit de mond van de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton toen het om ‘humanitaire acties’ in Libië ging. Ook met betrekking tot Iran klinken her en der al soortgelijke geluiden.

Baruch had een zeer grote invloed op Franklin Delano Roosevelt (FDR), mede doordat hij een van de belangrijkste sponsors was voor diens presidentschap en zeer goede relaties met Wall Street onderhield. De woning van Roosevelt lag vlak naast het CFR-gebouw. Curtis B. Dall, de schoonzoon van FDR, beschrijft in zijn onthullende boek FDR. My Exploited Father-In-Law over de manier waarop zijn schoonvader gegijzeld werd door de financiële machtselite. Hij droeg zijn boek op aan de jonge Amerikaanse generatie, als een waarschuwing.

‘Mogen jullie lering trekken uit het bewust en met aandacht waarnemen hoe bepaalde schaduwkrachten het zo meedogenloos aanleggen dat hun eigen financiële en ideologische doelstellingen er op jullie kosten op vooruitgaan. Zij selecteren een groot aantal van onze hoogste regeringsfunctionarissen en bereiden hen voor op hun verdere politieke loopbaan om ze ten slotte te controleren. Zij beramen de oorlogen en door hun “buitenlands beleid” sturen ze het erop aan, oorlogsincidenten uit te lokken. Zij gebruiken heel vaak het woord “vrede” om je te misleiden en trekken zo een aanvaardbaar rookgordijn op om hun werkelijke operaties te verhullen. Je kunt herkennen wie “ze” zijn. Daarom zeg ik jullie, jonge Amerikanen, wees op je hoede – wees daadkrachtiger dan mijn niets vermoedende en verdwaasde generatie. Treed naar voren, verdedig onze grote erfenis van vrijheid en onafhankelijkheid en houd haar levend, voor jezelf en voor hen die na jullie komen.’ (Dall, 1967, blz. 3)

Interludium: Wall Street bepaalt de presidentsverkiezingen
In het eveneens onthullende boek Wall Street and FDR (1975) beschrijft Antony Sutton de nauwe banden van Franklin Delano Roosevelt (FDR) met de banken van Wall Street, zijn promotie van de New Deal (ook wel ‘new economic order’ genoemd) en de opkomst van het socialisme in de VS.

Roosevelt

FDR was een zakenpartner van kolonel Edward Mandell House en onderhield uitstekende contacten met de Warburgs. Roosevelt, die Joodse wortels heeft, was familiair verwant met een derde van zijn presidentiële voorgangers. Het Amerikaanse presidentschap lijkt meer op een koninklijke dynastie dan op een republiek met een door het volk gekozen president. Wall Street, verbonden met allerlei lobby’s, geheime genootschappen en grote bedrijven, bepaalt de verkiezingen. Vroeger en nu. Zonder Wall Street, zegt Sutton, zou FDR geen president zijn geworden. (blz. 13-15, 22-26, 97-100, 129-134, 161-162, 170- 177, 110-121) Bijna iedere politicus die zich verkiesbaar stelt voor het ambt van president van de VS weet van tevoren dat als hij president wordt, hij niet zelf zijn adviseurs kiest. Ze worden hem toegewezen. Een aantal daarvan heeft onder de vorige president ‘gediend’. De nieuwe president moet zich strikt aan de adviezen van zijn adviseurs houden. Eenmaal benoemd tot president, heeft hij het volk verraden en een verbond gesloten met diabolische krachten die hem, en daardoor ook het volk, regeren.

Begin januari van dit jaar barstte het verkiezingscircus in de VS weer los. De republikeinse kandidaten traden in de arena. Het publiek juichte, joelde en applaudisseerde en overal klonk luid het ‘God bless you’. Maar wie straks de volgende president zal worden, staat al vast. Het publiek krijgt intussen waar het recht op heeft. Brood en spelen. De seksschandalen en belijdenissen van senator Herman Cain, de anti-Palestijnse opmerkingen van Newt Ginrich (33ste graad vrijmetselaar), de corruptieschandalen van Rick Perry, de dreigende taal van Rick Santorum tegenover Iran en zijn bereidheid om een ‘lange oorlog’ tegen de islam te beginnen.



‘Als ik president word en Iran geen internationale inspecteurs toelaat, dan bombardeer ik de Iraanse kerninstallaties,’ zei hij begin januari. (Knack, 11 januari 2012) Op uitnodiging van David Horrowitz zei hij in een toespraak in 2007, dat de islam een godsdienst is die moet worden ‘uitgeroeid’ in een ‘lange oorlog’. ‘We verkeren in een oorlog waar de theologie de basis van is, zoals we eens in oorlog verkeerden met de communistische ideologie als basis. We moeten dat begrijpen.’ Om de oorlog tegen de islam te winnen is Santorum van mening dat we moeten opvoeden, engageren, evangeliseren en uitroeien. In het schaakspel om de wereld is Santorum kennelijk degene die de oorlogsdreiging richting Iran moet aanwakkeren.

Romney, de mormoonse kandidaat van Wall Street
De meest aanvaardbare republikeinse kandidaat voor Wall Street (voorlopig althans) die straks tegen de democraat Obama mag uitkomen, is Mitt Romney, oud-gouverneur van Massaschusetts, miljardair en lid van de mormoonse kerk, ook wel ‘Kerk van Jezus Christus van de heiligen der Laatste Dagen’ geheten. Die kerk is opgericht door de Amerikaanse prediker en vrijmetselaar Joseph Smith (1805-1844), die van de engel Moroni een boek (met ‘gouden platen’) zou hebben gekregen dat geschreven is in het Oudegyptisch. Dit boek werd bekend als het Boek van Mormonen zou het volledige ‘eeuwige evangelie’ en een verslag van de vroegere bewoners van het vasteland van Amerika bevatten. De kerk van Smith werd bij de stichting vooral gesteund door banken als Kuhn, Loeb & Comp en de Rotschildbanken, alle sterk verbonden met het zionistische ‘ideaal’.

Romney

Nogal wat mormonen zijn tevens vrijmetselaar. Sommige van hen zijn werkzaam bij de CIA (mindcontrolprogramma’s). Zij bezitten in Utah (Salt Lake City) een van de grootste databank ter wereld, waar privé-gegevens van talloze mensen ‘om religieuze redenen’ zijn opgeslagen. Onder de noemer van ‘herdoping’ van talloze mensen die anders volgens de mormoonse filosofie verloren zouden zijn, worden overal ter wereld adressen en andere gegevens verzameld en in de superdatabank ingevoerd. Onlangs nog werd Anne Frank over de dood heen door de mormonen gedoopt, tot verbolgenheid van de Joodse gemeenschap.
Mitt Romney, die vergat dat hij wat geld op de Kaaimaneilandenhad geparkeerd en daardoor nog ‘achterstallige belasting’ moest betalen, versloeg inmiddels zijn rivaal Newt Ginrich (33ste graad vrijmetselaar).

De kwestie Israël: Newt Ginrich, Adelson, Perle en Netanyahu
Newt Ginrich onderhoudt goede contacten met hypotheekverstrekker Freddy Mac, die rommelkredieten verschafte aan mensen die hun lening niet konden terugbetalen en daardoor mede verantwoordelijk is voor de beurscrash van 2008. Begin januari verklaarde Ginrich nog dat ‘het Palestijnse volk een uitgevonden volk’ is. Hij deed deze uitlating nadat hij een bedrag van vijf miljoen dollar ontvangen had van Sheldon Adelson, een groot supporter van Israël en het zionisme.

Adelson is bevriend met Benjamin Netanyahu, die vanuit Israël krachtig op de oorlogstrom roffelt om Iran binnen te vallen. Als dat gebeurt, bijvoorbeeld na een mogelijke val van Syrië, verkeert de hele wereld in groot gevaar en hangt de dreiging van een derde wereldoorlog boven ons hoofd. In het laatste deel van deze Nieuwsbrief komen we hierop terug.
Netanyahu onderhoudt al lange tijd een hechte vriendschap met Richard Perle, die werkzaam was bij de Israëlische wapenfabrikant Soltam voordat hij in dienst trad bij het Amerikaanse ministerie van defensie (Pentagon).

Soltam verkoop op een beurs

Perle is een van de samenstellers van het PNAC-programma. Hij is lid van diverse rechtse denktanks en voorzitter van de rechtse denktank American Enterprise Insititute(AEI), waar ook Lynne Cheney lid van is. Lynne, de vrouw van voormalig vice-president Dick Cheney (onder G.W. Bush), zat tot februari 2001 in de directie van Lockheed Martin, de Amerikaanse (militaire) vliegtuig- en wapenindustrie. Ook Ayaan Hirsi Ali ging na haar vertrek uit Nederland werken bij het AEI.

Perle was een van de belangrijkste spindoctors met betrekking tot de oorlogen in Irak. Hij is adviseur van de lobbyfirma van Douglas J. Feith, voormalig vice-minister van defensie. D.J. Feith zat samen met mensen als Elliot Abrams, John Bolton, David Frum, John Negroponte en William Kristol in de PNAC-denktank, allen neoconservatieve haviken met zionistische sympathieën. (Messing, 2007⁴, blz. 48, 64)
Voordat de eerste oorlog in Irak uitbrak gaf Perle cliënten van Goldman Sachs adviezen over beleggingen in Irak.
Perle is tevens lid van de Defense Policy Board, waar ook Henry Kissinger bij aangesloten is.

Henry Kissinger en een van zijn uitspraken

Perle heeft een zeer groot netwerk op het gebied van defensie, wapenleveranties, politieke en financiële lobby’s. Onder zijn beleid stegen de wapenleveranties aan Israël aanzienlijk.
Als een van de belangrijkste adviseurs van Netanyahu heeft Perle de zionistische doeleinden altijd krachtig gesteund. In het in 1996 verschenen rapport A Clean Break: A New Strategy for Securing the Realm, dat zes maanden voor de oorlog in Irak verscheen en is samengesteld door het Israëlische Institute for Advanced Strategic and Political Studies, kunnen we de uitgesproken visie van Perle vinden. (‘Playing Skitties with Saddam’, in: The Guardian, 3 september 2002)In het rapport wordt Israël (lees: Netanyahu) opgeroepen ‘voortgang te maken met zijn strategische omgeving’. Van het Pentagon kreeg Perle de bijnaam ‘Prince of Darkness’. Netanyahu overigens kreeg voor zijn verkiezingscampagne veel geld uit de VS, met name van sympathisanten van het zionisme.

Een boek dat Adelson wellicht inspireerde is dat van Avi Lipkin (eigenlijke naam: Victor Mordechai),Is Fanatic Islam a Global Threat? (1995) Lipkin, geboren in de VS, diende in het Israëlische leger en was verbonden met het persbureau van de voormalige premier, Yitzhak Shamir. Zoals een andere voormalige premier, Menachim Begin, betrokken was bij de bekende terroristische groep Irgun en later de Nobelprijs voor de vrede ontving (zoals Henry Kissinger en Jasser Arafat), zo was ook Yitzhak Shamir betrokken bij terrorisme toen hij hoofd van de Mossad was. Nog een andere voormalige premier, Yitzhak Rabin, werd als groot vredesstichter geëerd nadat hij in 1995 vermoord was. Ook hij was betrokken bij terroristische daden voordat hij premier werd. Nogal wat voormalige Israëlische premiers waren felle aanhangers van het zionisme en hadden wortels in het oude Khazaria, waarover later meer. Dat geldt ook voor de huidige premier, Netanyahu. Inmiddels is er een groeiend aantal inwoners van Israël, dat een geheel andere politiek voorstaat, waarin verdraagzaamheid, dialoog en geweldloosheid prevaleren.

Banken, bedrijven, brood en bommen
FDR en Winston Churchill, die zich ook sterk maakten voor de ‘Verenigde Staten van Europa’, waren met elkaar verwant (Sutton, 1975, blz. 19-20). De overgrootvader van FDR, James Roosevelt, richtte in 1784 de Bank of New York op (blz. 22) en Paul Warburg was het brein achter de FED.
Paul Warburg stamt af van de bankiersfamilie Oppenheim (waar Mayer Rothschild gewerkt heeft) en is zakenpartner van bankiershuis Kuhn, Loeb & Co. Paul Warburg was ook directeur van IG Chemical Corp., of, zoals Sutton het noemt, van American IG Farben (1976, blz. 146-147 en 153-161), de Amerikaanse tak van het machtige IG Farben in Duitsland, waar prins Bernhard een tijd werkzaam was, nadat hij achttien maanden gediend had bij de SS. (Sutton, 1976 blz. 39; bij auteurs als J.G. Kikkert, Ton Biesemaat, Cees Fasseur, Hans Daalder, en Gerard Aalders kan men meer informatie over prins Bernhard en de Oranjes vinden.)
IG Farben, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog niet gebombardeerd mocht worden, was een van de steunpilaren van Hitler-Duitsland. Verbonden met Standard Oil in New Jersey (Rockefeller) produceerde IG Farben Zyklon-B-gas om Joden te vergassen in de concentratiekampen (reeds beschreven in deel 1 van deze Nieuwsbrief).
Diverse andere grote Amerikaanse bedrijven financierden Hitler, zoals General Electric. (Sutton, 1976, blz. 99-114)

Winston Churchill

Maar ook in Europa waren er diverse bedrijven die geen zuivere rol hebben gespeeld met betrekking tot nazi-Duitsland. Zo bracht Marcel Metze, auteur van het boekAnton Philips, 1874-1951. Ze zullen weten wie ze voor zich hebben, in een radio-uitzending van Argos (25 februari jl.) naar voren dat uit lang verborgen rapporten van het OSS (Office of Strategic Services, de voorloper van de CIA) duidelijk blijkt dat Philips uit eigenbelang zowel met Amerika als met Hitler-Duitsland samenwerkte. Uit het OSS-rapport kwam zelfs naar voren dat Philips ‘als een gevaar voor de geallieerden’ werd gezien.
Ook bedrijven als Siemens, de Duitse staalmagnaat en bankier Fritz Thyssen (die de nazi’s financieel steunde en nauwe relaties onderhield met W.A. Harriman Company, New York, die op haar beurt zowel Hitler als Lenin en Trotsky steunde) en Brown Brothers (mede opgericht door de Rothschilds) hebben zich schuldig gemaakt aan collaboratie met de nazi’s.
Zolang de mammon (de geldduivel) de mensheid regeert, zullen banken, bedrijven, brood en bommen ten nauwste met elkaar vervlochten blijven.

Hitler: afstammeling van de Rothschilds?
In Thyssens boekI Paid Hitler (waarin wordt beweerd dat het door Thyssen geschreven is, alhoewel hijzelf het auteurschap ontkent) staat de niet-gestaafde bewering dat Hitler een onwettig kind zou zijn van de familie Rothschild. Hitlers grootmoeder, mevrouw Schickelgruber, die dienstbode was in het huishouden van de Rothschilds, zou daar zwanger zijn gemaakt. Deze bewering wordt echter tegengesproken in het boek van Eugene Davidson, die verwijst naar de familie Frankenberger en niet naar de Rothschilds. (Sutton, 1976, blz. 103)

David Icke

David Icke onderzocht deze kwestiein zijn boek The Biggest Secret. (2000⁵) Hij haalt daarbij het boek The Mind of Hitler van de psychoanalyticus Walter Langer aan, die schrijft dat Alois Hitler, de vader van Adolf, de onwettige zoon was van Maria Anna Schicklgruber [hier is sprake van Schicklgruber en niet van Schickelgruber] en niet de zoon van een zekere Johann Georg Hiedler. Volgens een Oostenrijks document zou Maria Anna Schicklgruber in Wenen hebben gewoond toen ze zwanger werd. Ze was toen dienstbode in het huis van baron Rothschild. Meteen nadat de familie Rothschild ontdekte dat ze zwanger was, werd ze naar huis gestuurd, waar Alois geboren werd. Walter Langer had deze informatie ontleend aanInside The Gestapo (1940), een publikatie van Hansjurgen Koehler, een hoge Gestapo-officier. De Oostenrijkse kanselier Dolfuss had onderzoek laten doen naar Hitlers achtergrond in de archieven. Koehler had een exemplaar van de Dolfuss-documenten ingezien, dat hem gegeven was door de SS’er Heydrich, hoofd van de Sicherheitsdienst van de SS. Koehler schreef dat het Hitlerdossier ‘zo’n grote opschudding veroorzaakte, dat geen enkel dossier ter wereld ooit veroorzaakt heeft’. (blz. 511)

Aangezien Hitler in Oostenrijk geboren was [in Braunau-sur-Inn] kon de kanselier alle persoonlijke gegevens en familiegegevens (geboortebewijs, politieregistratiekaarten, akten, enzovoorts) van Adolf Hitler boven tafel krijgen. Uit de Dolfuss-documenten blijkt, dat de grootmoeder van Hitler naar Wenen was gegaan en daar werkzaam was bij rijke families en ongelukkigerwijze verleid werd, zwanger werd en huiswaarts keerde om daar te bevallen. Omdat Wenen al vroeg over een verplicht politieregistratiesysteem beschikte, kon kanselier Dolfuss dit via de registratiekaart achterhalen. ‘Het kleine, onschuldige meisje was dienstbode geweest in het grote herenhuis van de Rothschilds… en Hitlers onbekende grootvader moet waarschijnlijk in dit prachtige huis gezocht worden.’ (blz. 512)

Volgens een informant van Icke vertoefde Hitler na de dood van zijn moeder in 1907 tien maanden in Wenen. Van dit verblijf is geen enkel spoor terug te vinden, tenzij we mogen aannemen dat hij in die periode bij de Rothschilds verbleef.
Op de vraag welke Rothschild dan de ‘grootvader’ van Adolf Hitler zou kunnen zijn, trekt Icke de conclusie dat Alois, Hitler’s vader, geboren was in 1837, in de periode dat Salomon Mayer de enige Rothschild was die in het Weense herenhuis woonde. Zijn vrouw, met wie hij een slechte relatie had, woonde in Frankfurt. Hun zoon, Anselm Salomon, vertoefde vooral in Parijs en Frankfurt.

Het ziet ernaar uit dat de alleenwonende Salomon Mayer de meest aannemelijke kandidaat als grootvader van Adolf Hitler is. (blz. 513) Meer onderzoek is echter noodzakelijk. Het is echter wel fascinerend dat vooral Rothschildbanken en bedrijven die relaties hadden met Wall Street Hitlers oorlog steunden. Fascinerend is ook dat Hitler gesteund werd door de Britse koninklijke familie, het Huis van Windsor, dat in werkelijkheid het Duitse Huis van Saxe-Cobrug-Gotha is. (blz. 511) En fascinerend is Hitlers virulente haat tegen de Joden. Zou het iets te maken hebben met het toen opkomende zionisme, dat met het nazisme samenwerkte en waarbij de Rothschilds en de Rockefellers een centrale rol speelden?

Khazaria, tot het jodendom bekeerd

De Rothschilds zijn Khazaarse joden, mensen die tot het jodendom bekeerd zijn, wat volgens het judaïsme helemaal niet kan, omdat ze niet afstammen van de lijn van de moeder. Nogal wat zionistische Joden komen uit die bloedlijn en hadden in Hitler-Duitsland al het oog op Palestina laten vallen, waar Jeruzalem eens de hoofdplaats zou moeten worden van hun wereldrijk, van waaruit ‘de koning’ zou regeren. Om dit land in bezit te kunnen krijgen, hebben de echte Joodse mensen onwetend een centrale rol gespeeld in dit diabolische schaakspel om de wereldmacht. De geplande dramatische Holocaust zou later worden aangewend als een uiterst emotioneel schild, waarachter de plannen van de zionistische en nazistische schaakmeesters konden worden uitgevoerd. Zou het mogelijk kunnen zijn, dat talloze Joodse mensen het slachtoffer zijn geworden van een gruwelijke samenwerking tussen zionisme en nazisme? In het Testament van Satan, dat we bespreken in deel 7 van deze Nieuwsbrief, is sprake van drie wereldoorlogen die de machtselite gepland heeft om deze planeet in bezit te nemen en de nieuwe wereldorde (met verbindingslijnen naar het nazisme) uit te roepen. Zou het kunnen zijn dat het echte Joodse volk gegijzeld is door Joden die geen echte Joden zijn? Zou het kunnen zijn dat zij die achter deze mogelijke waarheid komen al heel snel het woord ‘antisemiet’ opgeplakt krijgen en hiervan vooral beschuldigd worden door de ADL (die waarschijnlijk is opgericht op instigatie van de Rotschilds)? Dit enorm emotioneel geladen woord dwingt de meeste mensen tot zwijgen, waar we achteraf wel eens heel veel spijt van zouden kunnen krijgen.

Hitler: de nieuwe wereldorde en de nieuwe mens
Onder leiding van de Chef van de Sicherheitspolizei (SiPo) en de Sicherheitsdienst (SD), Reinhard Heydrich, vond er op 20 januari 1942 een beruchte conferentie plaats in een villa in Berlijn, Am Grossen Wannsee 56-58, die bekend is geworden als de Wannsee-conferentie. De conferentie ging over de gruwelijke ‘Endlösung’ (‘definitieve oplossing’) van het ‘Jodenvraagstuk’. De term ‘Endlösung’ is afkomstig van de door Hitler zeer geadoreerde Richard Wagner.
In het Wannsee-Protocolwordt onder meer uiteengezet welke behandeling ‘Mischlinge’ van de eerste en tweede graad dienen te krijgen. Tot in detail is uitgewerkt wanneer iemand als Jood of als niet-Jood beschouwd moet worden in het geval van nakomelingen uit een gemengd huwelijk. (Mark Roseman, Die Wannsee-Konferenz. Wie die NS-Bürokratie den Holocaust organisierte, 2002², blz. 179-183)



Heydrich, die veel macht had, moest uiteindelijk verantwoording afleggen aan Hitler. Kan het zijn dat Hitler op de hoogte was van zijn familiaal verleden en daarom Heydrich voorschreef dat de passage over de Mischlinge ‘slechts’ tot en met de tweede graad hoefde te reiken? Immers, als Hitler een nazaat zou zijn van Salomon Mayer Rothschild, dan was hij volgens het Wannsee-Protocol geen Jood. Was het daarom dat Hitler ook openbaar herhaaldelijk benadrukte dat tot en met de tweede graad bepalend was of iemand al dan niet Jood was? Maar zelfs al zou het Protocol een bepaling hebben opgenomen over de behandeling van Mischlinge van de derde graad, dan nog was Hitler geen Jood om de heel eenvoudige reden dat de bloedlijn van de Rothschilds, zoals we zagen, terugreikt tot de Khazaarse Joden, bekeerlingen dus, die volgens de Joodse wet geen echte Joden zijn. (Over de Khazaarse Joden meer in deel 7 van deze Nieuwsbrief.)
Woedde er in Hitler een innerlijk conflict ten opzichte van de Rothschilds? Zat hij wellicht klem tussen de vertegenwoordigers van zionistische, nazistische en judaïstische visies? En wat school er trouwens achter de ‘Ahnenerbe’?

Was Hitler een schaakstuk in de handen van de machtselite om als ‘der Führer’ hun diabolisch plan, de oprichting van de nieuwe wereldorde (‘das Dritte Reich’) uit te voeren? Er zijn meer dan genoeg bronnen te vinden, tot in de rooms-katholieke kerk toe, waaruit blijkt hoezeer de elite Hitler als een ideale dictator zag, ja, zelfs als een messias, die de nieuwe wereldorde zou creëren. Ook zijn er veel verslagen te vinden, onder andere in het volgens sommigen controversiële boek van de historicus Hermann Rauschning, Gespräche mit Hitler (1939), waaruit blijkt dat Hitler van mening was dat wie de nationaal-socialistische beweging alleen maar als een politieke beweging zag, er maar weinig van begreep. ‘Het is nog méér dan religie: het is de wil tot schepping van een nieuwe mens.’ (Gesprekken met Hitler, 2003, blz. 219) Ook vertelt Rauschning dat er bij Hitler regelmatig sprake was van ‘demonische’ overschaduwing.
Bij Adolf Hitler en zijn nazipartij treffen we niet alleen de wortels aan van de latere The Order (Skull&Bones) in de VS, maar ook het al oudere idee van de nieuwe wereldorde.
Hitler was zeker niet de ‘simpele mislukte schilder’, zoals menig historicus ons wil doen geloven. Wie het boek van Timothy W. Ryback Hitler’s Private Library.The Books that Shaped his Life (2008) leest, zal opmerken dat hier eerder sprake is van een erudiete, weliswaar later demonisch geworden geest, dan van een ‘gewone jongen van de straat’. (Pikant feitje: Ryback schrijft ook voor The Wall Street Journal.)
Wie zich werkelijk verdiept in de occulte achtergronden van het nationaal-socialisme, zal spoedig merken dat de boeken uit de bibliotheek van Adolf Hitler niet als behangpapier hebben gediend.

Sutton heeft ook aangetoond dat Amerikaanse banken, zoals de National City Bank, Morgan and Company, maar vooral de Rockefeller Chase Bank en de Warburgbank, zeer nauw met het naziregime samenwerkten. (1976, blz. 133-152) Velen van degenen die grote misdaden tegen de menselijkheid hebben begaan, worden vaak ook nog geëerd met prestigieuze ‘awards’, zoals de vredesprijs, of met een belangrijke onderscheiding. In het woud van leugens wordt het steeds moeilijker om nog een boom van waarheid te vinden. Ook de geschiedschrijving is gemanipuleerd, al zullen veel historici dit niet graag aanvaarden. Maar dat geldt ook voor andere wetenschapsgebieden. Onze mind wordt vaak ongemerkt gecontroleerd. Wie Mind Control (1977) van Jim Keith heeft gelezen, ziet de wereld voortaan totaal anders.

Terug naar de EU. Verovering van de ruimte
Nu we gezien hebben hoe de totstandkoming van de EU achter de schermen gemanipuleerd is, kunnen we het ‘waarom’ hiervan beter begrijpen.

De EU landen in kaart gebracht

De EU is weer een stap in een reeks van stappen die moeten leiden naar een zorgvuldig voorbereide wereldregering, en parallel daaraan naar een wereldleger en een wereldreligie.
Volgens deze lugubere filosofie van de machtselite kan dit alleen maar via crises, chaos, oorlogen en als het moet een wereldoorlog. Dat we de laatste tijd steeds beter het achterliggende programma kunnen zien, komt omdat er in de laatste fase, die inmiddels is aangebroken, haast wordt gemaakt. Daardoor worden er fouten gemaakt, die steeds beter zichtbaar worden. Immers, in de laatste fase moet de machtselite haar duistere schuilplaats verlaten en steeds meer ‘bovengronds’ gaan werken.

Uiteindelijk gaat het eindspel op het internationale schaakbord niet alleen om de macht over deze wereld en deze planeet, maar over het hele zonnestelsel, ja, voor sommigen zelfs over heel het universum. Voor de machtsovername van onze planeet heeft de machtselite allerlei geopolitieke strategieën uitgedacht en uitgewerkt (globalisering bijvoorbeeld). Daarnaast bestaat er een nauwkeurig uitgewerkt plan voor ‘de verovering van de ruimte’, dat tot nu toe aan het oog van de burgers onttrokken is.

Oorlog in de ruimte. Betekenis van de maan
De meeste mensen denken dat wat de NASA ons vertelt over haar ruimteprogramma de waarheid is. De honderden miljarden die besteed worden aan de verovering van de ruimte reiken verder dan ons zonnestelsel. De honger naar nieuwe grondstoffen en nieuwe werelden, gebaseerd op ziekelijke macht, houdt niet op. Terwijl de puinhopen op onze aarde hoger en hoger worden, reikt de hybris van de machtselite naar de maan, Mars, Venus, Jupiter, Saturnus en andere planeten. Ginrich beloofde tijdens zijn verkiezingscampagne de NASA te zullen steunen met haar plannen om de maan te koloniseren,waar overigens ook China en Rusland volop mee bezig zijn. Volgens hem had op 14 januari 2004 G.W. Bush al in een toespraak beklemtoond hoe belangrijk het was om de maan te veroveren (zonder natuurlijk op de verborgen achtergronden in te gaan).



De maan (waarover ons lang niet alles wordt meegedeeld) neemt een absoluut strategische positie in ons zonnestelsel in. Van daaruit kan niet alleen via uiterst geavanceerde big brothertechnieken een perfecte controle over de aarde plaatsvinden, maar ook ieder punt op de aarde in de kortst mogelijke tijd getroffen worden door zeer geavanceerde wapens (laserkanonnen en scalarwapens). In het boekPenetration: The Question of Extraterrestrial and Human Telepathy (1998) van Ingo Swann, PSI-agent en ontdekker van ‘Remote Viewing’ (op afstand leren zien via de psyche), een methode die de CIA gebruikt, wordt een tipje van de sluier opgelicht met betrekking tot hetgeen ons over de maan verzwegen wordt.

H.G. Wells, de maan en de nieuwe wereldorde
Veel over uiterst geavanceerde wapens kunnen we ontdekken in het werk van de bioloog H.G. Wells (1866-1946). Wells had gestudeerd bij T.H. Huxley, verdediger van Charles Darwins evolutieleer. Hij groeide uit tot een wereldvermaard auteur en werd gekozen tot voorzitter van de internationale schrijversorganisatie PEN, die zich inzette voor intellectuele vrijheid. Maar Wells was ook politicus. In die hoedanigheid oefende hij invloed uit op de presidenten Theodore Roosevelt en Franklin D. Roosevelt. Hij onderhield goede contacten met geheime diensten en was lid van de Fabian Society, een geheim genootschap dat aangesloten is op het wereldnetwerk van de machtselite en naar wereldsocialisme streeft. De Fabian Society is de verborgen kracht achter Labour, de Britse Arbeiderspartij. Symbool van de Fabian Society is een wolf in schaapskleren. Ook mensen als G.B. Shaw, Aldous Huxley, Bertrand Russell, Tony Blair, Robert E. Rubin (invloedrijk econoom, verbonden met Greenspan) en Peter Richard Orszag (directeur van het Nationaal Budget, adviseur van de gecrashte Centrale Bank van IJsland en voormalig adviseur van de Russische oligarchen) zijn er lid van. Een van de populaire thema’s van de Fabians is het ‘bevolkingsprobleem’ en de eugenetica.

‘Pas op voor de valse profeten, die naar jullie toe komen in schaapskleren, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zul je ze kennen. Men plukt toch geen druiven van doornstruiken en geen vijgen van distels?’ (Matthëus 7:15-16)


HG Wells tussen twee van zijn boeken

Uit de sciencefictionromans van H.G. Wells, The Time Machine (1895), The War of the Worlds (1898), maar vooral The First Men in the Moon (1901), is af te leiden hoe belangrijk de maan en de planeet Mars voor de machtselite zijn. In zijn non-fiction schrijft hij openlijk over de omverwerping van de afzonderlijke staten en over het tot stand brengen van de nieuwe wereld orde en een wereldregering, zoals in The Open Conspiracy: Blueprints for a World Revolution (1928), The Shape of Things to Come: the Ultimate Revolution (1933) en The New World Order (1940).
Het werk van Wells ontvouwt het streven van de machtselite naar de heerschappij over de planeet aarde en haar plannen om uiteindelijk de ruimte te veroveren, waarbij de maan en Mars een bijzondere plaats innemen. Het middel om die plannen te realiseren is de oprichting van de wereldregering. In The Open Conspiracy houdt hij een pleidooi voor het wereldburgerschap en voor een wereldregering om te voorkomen dat de mensheid zichzelf vernietigt. Hoewel hoofdzakelijk sciencefictionschrijver, was Wells uitermate goed op de hoogte van de plannen van de machtselite.

De maan als springplank
In het boekMit dem Mond zur Weltherrschaft. Geheime Missionen im All van G.F.L. Stanglmeier & A. Liebe wordt duidelijk gemaakt dat de wedloop om de heerschappij van de maan als springplank naar de verovering van de ruimte al jaren in volle gang is. Achter de coulissen van het Internationale Ruimtestation (ISS) en Space Shuttle spelen zich ongelooflijke dingen af, waar de burger geen enkele weet van heeft. Lees meer over US Secret Space Programs
Civiele ruimtevaartautoriteiten werken nauw samen met (militaire) geheime diensten, waarbij vooral Amerika, Rusland en China in razendsnel tempo alles op alles zetten om de maan in bezit te nemen als beste strategische plek in ons zonnestelsel, als springplank naar andere planeten en sterrenstelsels. Zo werken de Amerikanen en Russen al vanaf circa 1922 aan een plan om gezamenlijk de maan te bezetten. Een van deze geheime projecten was de orbiter ‘Dwa Orla’ (Twee Adelaars) aan het eind van de vorige eeuw. (2008, blz. 253-259)

Wie nog de illusie heeft dat ‘starwars’ alleen maar iets met de aarde hebben te maken, zal zijn visie grondig moeten herzien. Menig Amerikaanse piloot en astronaut (Neil A. Armstrong, Edwin Aldrin, Michael Collins, Edgar Mitchell, Gordon Cooper, Clarck McClelland, maar ook Russische astronauten (zoals Vladimir Kovalenok, Gennady Strekalov en Gennady Manakov) en piloot Pavel Popovich hebben het stilzwijgen doorbroken en vertellen over hun ervaringen met buitenaardse dimensies. Nogal wat astronauten zijn overigens vrijmetselaar. Lees hier en hier...

Ruimtevaartwetenschapper Chatelain: interventie van astronauten
Maurice Chatelain, ruimtevaartwetenschapper, medeontwerper van het ruimteschip Apollo en Chef Communicatie voor de Apollo-maanmissies bij de NASA, is van mening dat er talloze boodschappen op aarde zijn nagelaten door ufo’s en dat de meeste Amerikaanse ruimtevluchten, van Mercurius en Gemini tot Apollo, gevolgd werden door onbekende ruimteschepen, die wel eens afkomstig zouden kunnen zijn van een andere beschaving in de ruimte en reeds bases op de maan hebben. (Chatelain,Our Cosmic Ancestors, 1988, blz. 2-5, 185-203). Uit eigen ervaring kent hij de spot en tegenwerking vanuit de gevestigde wetenschap. Volgens Chatelain kunnen de talloze raadsels over de ‘nagelaten boodschappen’ alleen maar opgelost worden vanuit de uitleg dat er ooit een ‘interventie van astronauten vanuit een andere wereld’ heeft plaatsgevonden om op aarde een nieuw menselijk ras te scheppen naar hún beeld. (blz. 210) Hoewel dit verhaal dieper reikt dan in het boek besproken wordt, blijkt het een groot taboe te zijn om dit soort ideeën binnen de wetenschap naar voren te brengen. Soms moet men eerst met pensioen zijn om daar dieper op in te durven gaan.



Ruimtevaartdeskundige Piet Smolders: ‘… met de billen bloot’
Ruimtevaartdeskundige Piet Smolders, auteur van het prachtig geïllustreerde boek 50 jaar ruimtevaart.De complete geschiedenis. In het spoor van Spoetnik (2007), blijkt in zijn boekET. Geen mythe maar werkelijkheid een ruime opvatting te hebben. Alhoewel hij het werk van bestsellerauteur Erich Von Däniken kritisch bekijkt, concludeert hij ‘… dat Von Däniken nog niet zo gek is’. (2006, blz. 98) En in zijn ‘Woord vooraf’ schrijft hij: ‘Sinds mijn pensionering als hoofd van het Artis Planetarium is de situatie voor mij veranderd. Ik ben me meer gaan concentreren op het thema buitenaards bezoek en religie en het mogelijke verband daartussen, zonder overigens de ruimtevaart vaarwel te zeggen. Mijn conclusie is nu dat de wetenschappers met de billen bloot moeten. Er zijn te veel serieuze verslagen van betrouwbare mensen om die achteloos weg te wuiven. En het is daarbij niet nodig alle – vaak onzinnige – ufo-verhalen te analyseren. Een paar serieus lijkende gevallen zouden al aanleiding kunnen zijn voor gedegen onderzoek en verrassende conclusies. (…) Zet ik met de conclusies die ik trek in dit boek mijn reputatie op het spel? Misschien. Dat moet dan maar. Voor mezelf weet ik dat ik nog steeds dezelfde nuchtere Piet Smolders ben, die zich geen knollen voor citroenen laat verkopen.’(blz. 8)
‘De mens heeft niet het laatste woord. Daarom is nederigheid geboden. Er is veel voor te zeggen dat de wereldbeschouwing van indianen en Aboriginals ver verheven is boven die van ons “moderne” mensen. God en natuur zijn één.’ (blz. 152)

Von Däniken ‘nog niet zo gek’
Josef Blumrich, hoofdingenieur van de NASA en betrokken bij het ontwerp van het Skylab en de Spaceshuttle, moest zijn spottend commentaar op von Dänikens uitleg van het visioen van Ezechiël, beschreven in diens bestseller Waren de goden kosmonauten? Herinneringen aan de toekomst, herzien. Von Däniken beschrijft hierin onder andere het visoen van Ezechiël (Ezechiël 1-3:15), waarin hij ‘de Heerlijkheid van Jahwe’, die ‘straalt en glanst’ en die met veel ‘geruis’ en ‘geraas’ (…) ‘een reusachtige wolk woestijnzand doet opstuiven’, uitlegt als ‘een vliegend voertuig’ met technische uitvindingen. (1991³⁰, blz. 67-70)

In het indrukwekkende boek Da tat sich der Himmel auf. Die Begegnung des Propheten Ezechiel mit ausserirdischer Intelligenz concludeert Blumrichdat von Däniken het toch bij het juiste eind had en dat het hier om een uiterst geavanceerd ruimteschip gaat. Hij was te bevooroordeeld, te kortzichtig geweest. ‘Want niet ontkenning, maar onderzoek, niet kortzichtigheid, maar verdraagzaamheid, en niet scheiding, maar samenwerking leiden tot vooruitgang. Het is niet onze opgave aan het onmogelijke vast te houden, maar mogelijkheden te vinden.’ (2003, blz. 179)

von Däniken

Govert Schilling: ‘flauwekul’ en ‘broodje-aap-verhaal’
Govert Schilling, wetenschapsjournalist en vooral bekend om zijn toegankelijke beschouwingen, artikelen, columns en boeken over sterrenkunde, spreekt in zijn boek De jacht op Planeet X. Sterrenkundigen ontdekken de buitendelen van het zonnestelsel nogal badinerend over onderwerpen als de kleitabletten, godenastronauten, Nibiru (‘een niet bestaande planeet’) en de Mayakalender. Woorden als ‘larietheorie’, ‘flauwekul’, ‘complotverhalen’, ‘samenzweringstheorieën’, ‘broodje-aap-verhaal’ gebruikt hij graag met betrekking tot dit soort onderwerpen. Wat mensen als Zecharia Sitchin, Immanuel Velikovsky en Erich von Däniken publiceren, valt voor Schilling onder de categorie ‘pseudowetenschap van de bovenste plank’ (2007, blz.102-108). ‘Eén deel Velikovsky, één deel von Däniken, een vleugje Bijbelexegese en een mespuntje new age – zie daar het recept voor Sitchins Nibiru-schotel.’ (blz. 103)
(Van de chemicus Andy Lloyd verscheen Dunkelstern Planet X. Die Beweise (2008), een minder bekend boek met gegevens over Nibiru die tot nadenken stemmen. Een aanrader.)

Met zijn vlotte pen gooit Schilling alles op één hoop. ‘Wetenschappers zijn gewend aan argumenten en gevolgtrekkingen, aan rede en logica.’ (2007, blz. 104) Inderdaad, wetenschappers. Maar de wetenschap heeft al heel wat keren haar standpunten moeten herzien en niet in het minst de wetenschap der astronomie. Voordat men er erg in heeft, staan er weer nieuwe hogepriesters op die anderen dicteren wat je binnen de wetenschapskerk moet geloven en wat niet. Werkelijke wetenschappers staan open voor alles. Ze onderzoeken ook dingen die hen twijfelachtig of vreemd voorkomen zonder een vooringenomen standpunt (of een verborgen agenda). Pas na gedegen onderzoek kunnen er dan (voorlopige) conclusies worden getrokken. Zo niet, dan is het pad voor een wetenschappelijke inquisitie geëffend en de ‘heksenjacht’ geopend op hen die ‘afwijken’ van ‘rede en logica’, nog steeds de enige heersende norm binnen de ivoren toren van de wetenschap.

Coen Vermeeren en ufo’s
Als Coen Vermeeren, hoofddocent aan de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek en hoofd van Studium Generale van de Technische Universiteit Delft anno 2012 in de openbaarheid brengt dat hij ufo’s heeft gezien en van mening is dat aliens over revolutionaire technologieën beschikken die de problemen op aarde, zoals klimaatverandering en energie, zouden kunnen oplossen, dan is het ‘wetenschappelijk hek’ van de dam. Of Coen Vermeeren alles letterlijk gezegd heeft wat de kranten schrijven, kan ik niet beoordelen. In ieder geval veroorzaakten zijn uitspraken niet alleen binnen de TU Delft een enorm tumult, omdat men zich zorgen maakt om het ‘wetenschappelijk imago’ van de universiteit, ook buiten de universiteit ontstond commotie. Stichting Scepsis en de media wierpen zich op het onderwerp.

UFO's

Nogal wat mensen denken dat ufo’s tot de wereld van sciencefiction behoren en dus niet bestaan (logica!). Sommigen zeggen dat ze er niet in geloven, omdat ze nog nooit een ufo hebben gezien (logica!). Dat de meeste mensen in de vierentwintig uur van een etmaal nauwelijks naar de hemel kijken, is tekenend. Zouden ze te veel gebonden zijn aan aardse zorgen? Volgens menig wetenschapper aan de TU Delft gaat Coen Vermeeren te ver. Rector magnificus Luyben vindt dat hij zich ‘op het grensvlak van wetenschap en fictie’ begeeft. Bekijk de presentatie van Coen Vermeeren via wijwordenwakker.org

Dap Hartmann en de ‘ufo-gekkies’
Astronoom en universitair docent aan de TU Delft en publicist Dap Hartmann verliet de redactieraad van Studium Generale. Onderwerpen als graancirkels, complottheorieën over de ware toedracht van 9/11, vrije energie (perpetuum mobile), het ging hem allemaal te ver. In het opinieartikel ‘“Uffogekkie” kan geen wetenschapper zijn’ (de Volkskrant, 2 februari 2012) gaf Hartmann scherp commentaar op een onderbouwd opiniestuk van godsdienstfilosoof en theoloog Taede Smedes, ‘Wetenschap mag ufo’s niet negeren’ (de Volkskrant, 31 januari 2012). Smedes nam het op voor Coen Vermeeren en schrijft over Stichting Scepsis: ‘Het is toch wel erg onwetenschappelijk als Vermeeren de mond wordt gesnoerd vanwege het gejammer van een ideologisch gedreven vereniging, terwijl het wetenschappelijk probleem van onverklaarbare waarnemingen van fenomenen in het luchtruim onaangeroerd op tafel blijft liggen.’
Hartmann twijfelt niet aan de mogelijkheid van buitenaards leven, integendeel. Maar hij is van mening dat er tot nu toe nog geen enkel tastbaar bewijs is gevonden voor buitenaards leven en dat er sprake is van een ‘ongefundeerde obsessie van “ufo-gekkies” die beweren dat buitenaardse wezens in hun ufo’s de aarde regelmatig bezoeken. Het “bewijs” daarvoor bestaat voornamelijk uit buitensporige fantasie en krankzinnige paranoia.’ Natuurlijk is er ook op dit gebied veel kaf onder het koren.

Dap Hartman

De TU Delft heeft inmiddels Coen Vermeeren in zijn functie van universitair hoofddocent en hoofd Studium Generale onder curatele gesteld. Hij mag voortaan, schrijft Hartmann, ‘niet meer dergelijke nonsens verkondigen. Vermeeren gaat echter vrolijk door, en beroept zich op de vrijheid van meningsuiting. Ook spreekt hij van een internationaal complot waarbij de overheden van Nederland en de Verenigde Staten hem tegenwerken om de waarheid openbaar te maken.’ En aansluitend op een uitlating van Coen Vermeeren in De Telegraaf,‘Als wetenschapper steek je je nek uit als je zegt dat ufo’s bestaan. Ik durf het publiekelijk te zeggen’, eindigt Hartmann zijn artikel: ‘Dat maakt hem tot een held binnen de ufo-gemeenschap maar tot een malloot binnen de wetenschap (…) Ufo-gekkies mogen best vrij rondlopen, maar niet als wetenschappelijk medewerker aan een gerenommeerde universiteit.’

Zou het kunnen dat wij sommige wetten in het universum (nog) niet kennen, die andere wezens misschien wel kennen? Deze vraag durf ik nu te stellen, nadat ik 11 jaar geleden voor het eerst van mijn leven een ufo zag. Op de vooravond van onze verhuizing op 9/11 van de Pyreneeën naar het Vlaamse land, zat ik op ‘mijn bergje’ achter ons huis naar de immense sterrenhemel te kijken. Onze berghond drukte zich dicht tegen mij aan toen we glashelder een grote zilverachtige ufo in de vallei voor ons zagen landen. Verbijstering en een intense energie gingen door mij heen. Het was een volkomen onverwacht gebeuren. Ik genoot alleen maar van de prachtige sterren en sterrennevels, maar wist tegelijkertijd dat wat ik zag geen illusie of projectie was. Na een tweetal minuten (zo schatte ik het tijdsgebeuren later in) verdween de ufo met een cirkelachtige beweging pijlsnel uit het zicht. Jarenlang waagde ik het niet om erover te spreken. Voer voor Stichting Scepsis?

Dr. Coen Vermeeren

Maar Coen Vermeeren wordt niet alleen geattaqueerd, er is ook veel steun voor zijn visie en voor hetgeen hij onderzoekt en ervaart.
Als het om onderwerpen gaat waarover nieuwe dingen ontdekt worden, worden die door de wetenschap meestal gebagatelliseerd: ‘het verschijnsel bestaat niet, want de wetenschappelijke bewijzen ontbreken’. Omdat men de ervaring niet kent of de waarneming niet heeft gedaan of niet bereid is de waarnemingen van anderen te onderzoeken, blijft er maar één ding over: op de persoon spelen en niet op wat hij naar voren brengt. Door de geschiedenis heen is deze afleidingsmethode standaard bij nieuwe ontdekkingen. Kijk alleen maar eens naar het aantal wetenschappers met radicaal andere visies die de laatste twee eeuwen binnen de astronomie verketterd zijn. De kwestie Galileo is daar natuurlijk maar één voorbeeld van. Men leze het meesterwerk van de historicus John L. Heilbron,Galileo, waarin ook voor niet-specialisten zoals ik veel lezenswaardige zaken staan. (2010)
Er is meer tussen hemel en aarde dan wij vaak menen.

Galileo Galilei

Coen Vermeeren getuigt mijns inziens van moed om vernieuwende elementen binnen de wetenschap te brengen. Het zou wel eens kunnen zijn dat zij die hem nu verketteren over een poosje zelf gezien worden als ketters, die al veel te lang oude en achterhaalde standpunten verkondigen die uitsluitend gebaseerd zijn op ‘rede en logica’.

Over het onderwerp ufo’s zijn honderden boeken gepubliceerd, waaronder een aantal zeer serieuze werken. Zijn de astronomen, astrofysici en ruimtevaartdeskundigen van de universiteit Delft en Stichting Scepsis op de hoogte van bijvoorbeeld de getuigenverslagen met betrekking tot buitenaardse ruimtevaartuigen, nieuwe technologieën van buitenaardsen, de geheime agenda achter Star Wars, regeringsdocumenten waaruit blijkt dat ufo’s bestaan, maar die meer dan vijftig jaar geheim zijn gehouden? Ze zijn door de arts Steven M. Greer verzameld inDisclosure. Military and Government Witnesses Reveal the Greatest Secrets in Modern History. (2001) En dit is dan nog maar één van de vele gedegen documenten.

Hierop aansluitend verwijs ik de ‘niet-malloten’ binnen de wetenschap ook nog graag naar de studies van Jean-Pierre Petit, internationaal bekend astrofysicus en voormalig directeur van het CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique), het grootste wetenschappelijk onderzoeksinstituut in Frankrijk. Van zijn hand verschenen onder meerEnquête sur des extra-terrestres qui sont déjà parmi nous (1991), On a perdu la moitié de l’univers (1997) en Ovnis et armes secrètes américaines (2003).
Petit waarschuwde overigens al jaren geleden voor vaccins waarin zich in de nabije toekomst wel eens nanochips zouden kunnen bevinden. Petit een ‘samenzweringstheoreticus’?

Professor Petit

Verder ter aanbeveling UFO’s and the National Security State. Chronology of a Cover-up 1941-1973 van historicus Richard M. Dolan. Astronaut Edgar Mitchell noemde dit standaardwerk onder de serieuze publicaties over ufo’s ‘een grondige en monumentale onderneming’. (2002)
En mocht u nog wat tijd over hebben, dan is het wellicht interessant om het boek van professor Betty Jo Teeter Dobbs,The Foundations of Newton’s Alchemy or ‘The Hunting of the Greene Lyon’ (1975) te lezen. Jaren geleden, toen ik nog wetenschappelijk medewerker was in de Bibliotheca Philosophica Hermetica in Amsterdam, wisselden wij van gedachten over de invloed van de alchemie op Newtons wetenschappelijk onderzoek. De Engelse natuurfilosoof en wiskundige Sir Isaac Newton (1642-1727), die in zijn tijd gezien werd als de meest vooraanstaande wetenschapper en die lid van het parlement was, ontdekte de wet van de zwaartekracht in 1665 heus niet alleen maar omdat hij in zijn tuin een appel van een boom zag vallen. Hij was goed thuis in de alchemie en de hermetische filosofie, waarin hij veel inspiratie vond en verkeerde vaak in kringen van bevriende vrijmetselaars. Newton werd in zijn tijd echter ook menigmaal bespot in toneelstukken en kreeg herhaaldelijk te horen dat het beter was om niet over ‘pseudo-wetenschap’ te praten. Ook C.G. Jung hield zich diepgaand met de ‘pseudo-wetenschap’ der alchemie bezig.

Dolan's boek over UFO's

Planetoïde Coenvermeeren?
Er zijn inmiddels duizenden ‘ufo-gekkies’. Misschien binnenkort wel zoveel, dat ze in de meerderheid zijn, wat ze trouwens niet het recht op gelijk geeft, maar wat wel een aansporing voor de ‘niet-malloten’ zou moeten zijn om het ufo-fenomeen serieus te (blijven) onderzoeken.
Misschien wordt er over niet al te lange tijd een planetoïde naar Coen Vemeeren genoemd, zoals de in 1971 ontdekte planetoïde ‘nummer 10251’ op voordracht van Dap Hartmann door de International Astronomical Union (IAU) werd omgedoopt tot ‘planetoïde Mulisch’ (of de asteroïde ‘nummer 19920G’ herdoopt werd tot Pauldavies).
Dap Hartmann stond in Mulisch’ boek De ontdekking van de hemel model voor de uit Sydney afkomstige jongere collega van Max Delius, de hoofdpersoon uit het boek, die astronomisch onderzoek doet bij de radiosterrenwacht in Dwingeloo (1992, blz. 310). Net als Umberto Eco en Dan Brown, bezocht ook Harry Mulisch de Bibliotheca Philosophica Hermetica in Amsterdam om onderzoek te doen naar de hermetische wijsheid. Het heeft kennelijk effect gehad. In deel 5 van deze Nieuwsbrief komen we nog even op de ufo-kwestie terug.

Er is meer...

Fred Hoyle: evolutie vanuit de ruimte en de relatie biologie en astronomie
Astronoom Fred Hoyle baarde op 12 januari 1982 met zijn lezing ‘Evolution From Space’ aan het Royal Institute in Londen groot opzien. Hierin zei hij dat de evolutietheorie van Darwin volstrekt onvoldoende was om het ontstaan van het leven op aarde te begrijpen. Hij geeft scherpe kritiek op de ‘natuurlijke selectieleer’, wijst op het afwezig zijn van voldoende fossielen die de ‘missing links’ kunnen aantonen tussen de diverse soorten en acht de ‘struggle for survivalwet’ onvoldoende om bijvoorbeeld geniale mensen te kunnen verklaren, zoals Mozart, Shakespeare of Carl Friedrich Gauss.
Met betrekking tot het ontstaan van leven op aarde hield Hoyle in deze lezing een pleidooi voor het zoeken naar een buitenaardse oorsprong van bepaalde micro-organismen, die zijns inziens uit interstellaire stof op aarde zijn terechtgekomen of door kometen die ons zonnestelsel doorkruisen. (Fred Hoyle, Evolution From Space. The Omni Lecture And Other Papers on the Origin of Life, 1982, blz. 7-34)

Fred Hoyle

In ‘The Relation of Biology to Astronomy’ (een openbare lezing, gegeven in Cardiff, Wales, op 15 april 1980) merkt Hoyle op: ‘Wat misschien wel de grootste mythe binnen de biologie zou kunnen zijn, is dat de evolutie door middel van natuurlijke selectie de oorsprong van de soorten, klassen en ordes van planten en dieren verklaart. Er zijn ongetwijfeld genoeg voorbeelden van kleine evolutionaire veranderingen die door natuurlijke selectie zijn veroorzaakt, en op grond van deze kleine veranderingen wordt verondersteld dat de grotere veranderingen op gelijke wijze veroorzaakt zijn. Deze veronderstelling is een dogma geworden. (1982, blz. 72) Volgens Hoyle is een veel grotere visie nodig. ‘Leven kan zichzelf door het universum verspreiden.’ (1982, blz. 75)



Kosmisch toetje: multiversum, Hawking en Kaku
Inmiddels wordt het aantal planeten dat leven kan bevatten al op zes biljoen geschat, waarbij gelijkvormig leven, andere vormen van leven, hoger ontwikkeld of lager ontwikkeld leven tot de mogelijkheden gerekend worden. Zeggen dat onze planeet de enige bewoonde is, is vanuit de astronomie en astrofysica een onhoudbaar standpunt. Bescheidenheid is dus geboden. Evenzeer bescheidenheid ten aanzien van talloze dingen en wetten die we (nog) niet kennen. Bescheidenheid ook ten opzichte van fenomenen die we met de huidige wetenschappelijke kennis (nog) niet kunnen verklaren. Ontplofte nog niet zo lang geleden ons geocentrisch wereldbeeld, bepaald door het ‘geloof’ van de kerk, de ruimtevaart opent ongekende mogelijkheden in ons zonnestelsel en daarbuiten. Astronomen en astrofysici werpen een blik in een grenzeloos fascinerend heelal en komen met de hypothese dat er mogelijk meerdere heelallen bestaan, de multiversumhypothese.

De fysici Stephen Hawking en Leonard Mlodinow spreken in Het Grote Ontwerp over de mogelijkheid van ‘10⁵⁰⁰ heelallen met allemaal verschillende wetten, waarvan er maar één correspondeert met het heelal zoals wij het kennen’. (2010, blz. 134) Hierbij merken ze op dat het niet per se nodig is dat deze zijn ontstaan door tussenkomst van een schepper of opperwezen. (blz. 182-186)


Twee SETI installaties

Naar aanleiding van het SETI-project (Search for Extraterrestrial Intelligence) waarschuwde Hawking in april 2011 in het televisieprogramma ‘Into the Universe with Stephen Hawking’ (Discovery Channel) om toch vooral niet al te actief op te treden in de zoektocht naar buitenaardsen. Immers, de kans dat er ook wezens zijn die niet veel goeds in de zin hebben en de grondstoffen van onze planeet willen roven, zoals wij op dit moment doen en in de nabije toekomst op andere planeten zullen doen, biedt volgens Hawking geen positief perspectief.

Astrofysicus Paul Davies daarentegen is van mening dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen.In zijn boek Oorverdovende stilte.Zijn wij alleen in het universum? stelt hij dat de mens eerder een bedreiging is voor buitenaardsen. (2010)
Davies doet al dertig jaar onderzoek bij SETI naar buitenaards leven. Ook al zijn er nog geen harde bewijzen, toch overheerst de overtuiging dat het universum vol leven is, maar dat er op de verkeerde plaats, manier en tijd gezocht wordt.

Kaku en reizen als de goden
Michiu Kakuis hoogleraar in de theoretische fysica en houdt zich onder meer intensief bezig met de snarentheorie, parallelle heelallen en kosmische dimensies. Hij wordt wel eens de Einstein van onze tijd genoemd. Kaku laat zien dat er voor heel wat ‘absurde’ ideeën hoop bestaat, gedachtig de uitspraak van Einstein ‘dat als een idee in het begin niet absurd klinkt, er geen hoop voor bestaat’. In zijn boeken Hyperspace (1995), Parallel Worlds (2006) en Physics of the Impossible (2008) opent Kaku voor ons een universum waarin vooral sprake is van de kracht van de geest.

Michiu Kaku

In dit universum zijn dingen mogelijk die de meeste mensen nimmer voor mogelijk hielden en als sciencefiction bestempelen, zoals tijdreizen, telekinese, psychokinese, teleportatie en telepathie. Volgens Kaku behoort dit binnenkort tot de mogelijkheden van de mens, mogelijkheden die vroeger uitsluitend aan de ‘goden’ werden toegeschreven.
Kaku is van mening dat binnen enkele decennia buitenaardsen ontdekt zullen worden en schroomt niet om allerlei terreinen van wetenschap, parawetenschap, sciencefiction en mythe te onderzoeken, waardoor hij tot radicaal vernieuwende conclusies komt. Aan het slot van Physics of the Impossible zegt hij: ‘We staan niet aan het einde, maar aan het begin van een nieuwe fysica. Maar wat we ook vinden, er zullen altijd nieuwe horizonten zijn die ons onophoudelijk opwachten.’ (2008, blz.303)

 

deel 5

*
Het eindspel is begonnen
Nu komt het erop aan!


De beide doelstellingen van de Partij zijn:
het gehele aardoppervlak te veroveren,
en eens en voor al de mogelijkheid
van onafhankelijk denken te vernietigen.
George Orwell, 1984 (2005², blz. 216)

Gruwelijke wapens en experimenten
Tragisch genoeg is hetgeen Michiu Kaku (zie deel 4 van deze Nieuwsbrief ) ons in zijn publicaties voorhoudt niet hetgeen het Pentagon en de wapenindustriemet hun geheime programma’s nastreven. Zij staan overheersing van de ruimte voor. Daarvoor zullen ze alle wapentechnologieën inzetten om zich onze planeet toe te eigenen. Een oorlog in de ruimte behoort tot hun plannen. De ‘verovering’ van de maan is onder meer bedoeld voor het installeren van ruimtewapens. Zoals we in deel 4 van deze Nieuwsbrief zagen, fungeert de maan tevens als ‘springplank’ of ‘tussenstop’ naar andere planeten en sterrenstelsels.



In Imaginary Weapons. A Journey through the Pentagon’s Scientific Underworld (2007²) beschrijft Sharon Weinberger de afschrikwekkende wapens die het Pentagon ontwerpt. De meeste mensen hebben hier nog nooit van gehoord, terwijl er honderden miljarden belastinggeld naartoe gaan, naast geld uit ‘ondefinieerbare projecten’, de zogenaamde black projects. Wapens ter grootte van een golfbal met de kracht van een atoombom, dna-bommen, supergeluidsbommen, elektromagnetische wapens (scalar), antimateriewapens, donder- en bliksemwapens met mythologische namen (deB-2 Spirit bomber), interstellaire bommen (project Orion), superlasers en ‘grasers’ (nucleair aangestuurde lasers), kosmische robotstrijders, diverse Star Warswapens en Mops (Massive Ordnance Penetrators).


Spirit bomber vliegt door de geluidsbarriere

Mops zijn verwoestende bommen die tot zeer diep in de aarde, ja, zelfs door bergen heen, enorme explosies kunnen veroorzaken. Naast de tienduizenden nucleaire, biologische en chemische wapens, is HAARP een van de meest gruwelijke wapens, waarvoor onder andere Tesla de grondslag legde. Nog onlangs maakte de Braziliaanse fysicus Fran De Aquino bekend dat HAARP niet alleen in staat is het weer te manipuleren en aardbevingen te veroorzaken, maar ook de tijd-ruimte en de zwaartekracht kan manipuleren.

George Orwell, auteur en voormalig geheim agent van de Britse geheime Dienst MI6, schreef al in zijn boek 1984: ‘ “Wie het verleden beheerst,” zo luidde de partijleuze, “beheerst de toekomst: wie het heden beheerst, beheerst het verleden.” (...) “Realiteitscontrole” noemden ze dat; in Nieuwspraak: “dubbeldenk”.’ (2005², blz. 43) Realiteitscontrole is nu ook technisch mogelijk geworden door HAARP.

Area 51
In Dulce (New Mexico) circuleren talloze verhalen in verband met buitenaardse contacten in de jaren na de Tweede Wereldoorlog, toen Harry S. Truman (33ste graad vrijmetselaar) president van de Verenigde Staten w as. Truman bekleedde diverse hoge posities in verschillende loges en schreef onder andere het voorwoord voor het tweedelige werk 10.000 Famous Freemasons(1957-1959) van William R. Denslow. In verband met de buitenaardse kwestie richtte Truman de NSA (National Security Agency) op, die als belangrijkste doelstelling heeft: totale controle over onze planeet.



In Area 51 (Nevadawoestijn) worden talloze supergeavanceerde wapens ontworpen die tot ver in de ruimte kunnen binnendringen en die volgens sommige insiders gemaakt kunnen worden dankzij ‘alien technology’. In menige Hollywoodfilm wordt deze technologie getoond. De meeste toeschouwers menen dat het louter science fiction is en zijn zich niet bewust waar ze naar kijken.



Hoewel Area 51 bekendstaat als een van de meest geheime en best bewaakte militaire plaatsen ter wereld, heeft het merendeel van de mensen er nog nooit van gehoord. Zelfs de president van de VS heeft er geen toegang, laat staan het IAEA (Internationaal Atoom en Energie Agentschap). In Area 51 worden ook sterrenwapens en drones ontworpendie in dienst staan van Star Warsprojecten. Elders in Amerika worden drones ontworpen voor andere militaire doeleinden. President Barack Obama, die de Nobelprijs voor de vrede kreeg, zet overal ter wereld dronesin. Onder zijn regering werd het aantal drones, zoals we in deel 2 van deze Nieuwsbrief zagen, opgevoerd van 2000 naar ruim 7000. Inmiddels blijkt het al om bijna 10.000 drones te gaan en vinden er jaarlijks duizenden aanvallen over heel de wereld plaats, waarbij de president opterror-tuesday met zijn topadviseurs van de geheime dienst overlegt welke ‘terrorist’ er met presidentiële toestemming gedood mag worden.

Kondigde voormalig president G.W. Bush oorlogen en militaire acties open en bloot aan, vaak voorzien van een religieus-apocalyptisch tintje, bij Obama vinden ze heimelijk plaats, waarbij hij soms gebruikmaakt van ngo’s (niet-gouvernementele organisaties) om militair ingrijpen te rechtvaardigen. Dit alles onder de noemer van regime change, ‘humanitaire actie’ of het brengen van ‘democratie’. In zo’n 120 landen voert Amerika momenteel een ‘geheime’ oorlog, met gebruikmaking van geheime commandotroepen (en huurlingen) via het Pentagon, de CIA en andere geheime diensten, zoals de Mossad. Tienduizenden speciaal opgeleide commando’s voeren buiten iedere democratische besluitvorming om, een ‘wereldwijde oorlog tegen het terrorisme’. Om dit soort oorlogen te kunnen uitvoeren wordt de mensheid op allerlei wijzen via valse informatie gehersenspoeld. De ene oorlog is nog maar nauwelijks beëindigd of een nieuwe blijkt al voorbereid te zijn. De Star Warsschilden in de voormalige Oostbloklanden werden door Obama niet opgeheven. Integendeel. De ‘Pax Americana’ lijkt geïnspireerd op de ‘dubbelspraak’ uit Orwells1984: ‘Vrede is oorlog.’ Een onvoorstelbaar lijden spreidt zich over onze wereld uit, waarbij op sluwe wijze gepolariseerd wordt wat maar gepolariseerd kan worden en de verschillende bevolkingsgroepen tegen elkaar worden uitgespeeld via de Romeinse tactiek van divide et impera.

De sterrenwapens komen dicht in de buurt van hetgeen Zecharia

hebben hierover geschreven in respectievelijk The Cosmic War. Interplanetary Warfare, Modern Physics and Ancient Texts en The War of the Worlds.
De ‘goden’, naar wie de mensen duizenden jaren met ontzag hebben opgekeken en die hen stap voor stap geknecht hebben en tegen elkaar hebben uitgespeeld door middel van elkaar tegensprekende godsdienstige systemen, ‘heilige boeken’ en pseudo-openbaringen, zijn de ‘gevallen wachters’. Van oudsher worden ze nefilim genoemd, naar wie Alan F. Alford, Andrew Collins, David Icke, Stefan Erdman, Sitchin en vele anderen diepgaand onderzoek hebben gedaan.

Duizenden jaren geleden daalden ze naar de aarde af in hun ruimteschepen, die in de mythologische overleveringen verschillende namen hebben: ‘hemelboten’ (Egypte), ‘vimana’s’ (India), ‘vliegende boten’ (de Hopi-indianen), ‘vurige pijlen’ (verscheidene andere indianenstammen) en ‘glanzende adelaars’ (de Bijbel), Tijdens hun reis maakten ze een tussenstop op de maan. Talloos zijn de mythologische overleveringen waarin de maan en Mars een centrale rol spelen in de oorlog in de hemelen.

In de ondergrondse laboratoria van Area 51 vinden gruwelijke genetische experimenten plaats die het daglicht niet kunnen verdragen en waarvan een naziwetenschapper als Mengele de boze genius zou kunnen zijn. Marineofficier

beschrijft Branton vele huiveringwekkende dingen die zich in Area 51 afspelen, waar menig politicus waarschijnlijk nog nooit van gehoord heeft. Dit boek moet men zeker niet gaan lezen voor het slapengaan.



Geheimagent Phil Schneiderwas lange tijd werkzaam voor de Amerikaanse regering als geoloog en bouwkundig ingenieur met als specialisatie ondergrondse tunnelbouw. Hij doorbrak het stilzwijgen en onthulde onlangs nog de gruwelijke feiten die zich in Area 51 afspelen. Hij spreekt over een ondergrondse oorlog tussen negatieve buitenaardsen en mensen in Dulce. Schneider beweert dat er met gebruikmaking van supertechnologie al jarenlang vele ondergrondse militaire basissen zijn aangelegd. (Paul Peters, Opnieuw Holocaust Aan De Horizon, 2012)
Zijn informatie stemt volledig overeen met hetgeen andere insiders en auteurs beschrijven.

In de trilogie In de ban van de ringschreef J.R. Tolkien, hoogleraar vergelijkende taalwetenschap, gespecialiseerd in de mythologie en ingewijd in de oude wijsheid, al in 1955 op symbolische wijze over talloze ondergrondse entiteiten en waarschuwt hij in versluierde taal voor wat zich onder de aarde afspeelt.
Area 51 heeft ook een rol gespeeld bij de totstandkoming van de eerste atoombom. De beste fysici uit de wereld hebben hieraan meegewerkt in het zogenaamde Manhattanproject. Deze bom werd gefinancierd en getest door DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency), het militaire onderzoeksinstituut van het Pentagon.



De invloed van de wapenindustrie
Het is begrijpelijk dat de wapenindustrie (met Wall Street) een van de grootste sponsors van presidentskandidaten is. Zo zat Lynn Cheneytot februari 2001 in de directie van Lockheed Martin, de Amerikaanse militaire vliegtuig- en wapenindustrie. Lynn is de vrouw van Dick Cheney, die, voordat hij vicepresident werd onder G.W. Bush, de hoogste baas van het Pentagon was en daarna de belangrijkste man van oliegigant Halliburton.
Richard Perle, die als bijnaam ‘prins der duisternis’ heeft en bevriend is met premier Benjamin Netanyahu van Israël, was voordat hij een hoge positie in het Pentagon kreeg werkzaam bij de wapenfabriek Soltam in Israël. Via de Israëllobby oefende hij een grote invloed uit op de keuze van een aantal Amerikaanse politici en breidde hij de wapenleveranties naar Israël uit. Hij was een van de belangrijkste architecten van de oorlog in Irak. Dit zijn slechts een paar voorbeelden van de vele die voorhanden zijn. Inmiddels zijn Bush, Cheney, Rumsfeld, Blair en een aantal van hun medewerkers in officiële beschuldiging gesteld van oorlogsmisdaden tegen de menselijkheid door het Kuala Lumpur War Crimes Tribunal. Zij worden ook verantwoordelijk gehouden voor de talloze folteringen in onder andere de oorlog in Irak.

De misdaden van een aantal wereldleiders worden nu in het volle daglicht gesteld. Laten we hopen dat spoedig op grote schaal ontdekt wordt welke krachten achter die wereldleiders staan. De wapenindustrie is ‘slechts’ een van de belangrijkste sponsors van presidenten. Andere sponsors zijn de farmaceutische en de petrochemische industrie, de telecommunicatiebedrijven en natuurlijk de grote internationale banken. Overal duiken dezelfde namen op. Talloos zijn de dwarsverbindingen naar diverse multinationals. Het militair-industrieel complex heeft al lange tijd de macht in handen en tracht op allerlei wijzen zijn doeleinden te realiseren, daarbij aangedreven door krachten die de meeste vertegenwoordigers ervan nauwelijks vermoeden.

‘Van de Prins geen kwaad’en het imago van Rockefeller
Prins Bernhard kreeg van Lockheed een slordige 1,2 miljoendollar aan steekpenningen in ruil voor het promoten van Starfighter F104 (sterrenvechter!) in Nederland. De Prins was overigens bij meer wapenleveranties betrokken (onder andere aan Indonesië).
De zogenoemde Lockheed-affaire leidde in 1976 tot de instelling van een staatscommissie die de gangen van de Prins moest nagaan. De Prins der Nederlanden verloor het recht om zijn kleurrijk legeruniform met insignes bij openbare gelegenheden te dragen. Achter de schermen gaan de wapenfabrikanten natuurlijk gewoon door met hun promotiebeleid en blijven ze prinsen, koningen en diplomaten die te verlokken of te chanteren zijn, benaderen.
Behalve dat prins Bernhard lid was van de SS(Schutzstaffel) en de SA (Sturmabteilung), militaire organisaties van de nazipartij, was hij ook officieel lid van de nazipartij NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiter Partei). Vanaf 1936 was hij in Parijs werkzaam bij een van de dochterbedrijven van het internationale nazi-oorlogsbedrijf IG Farben, dat wereldwijd zo’n 900 vestigingen heeft en onder meer Zyklon B voor de gaskamers van het Derde Rijk produceerde. Verder vervulde prins Bernhard een belangrijke rol bij de oprichting van de Bilderbergclub. Bovendien onderhield hij uitstekende relaties met de machtselite, onder andere met de Rockefellers en de Rothschilds. Historicus Gerard Aalders van het Niod (Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie) is een van de auteurs die diepgaand onderzoek deden naar het verleden van de Prins, onder andere in zijn boek De Prins kan mij nog meer vertellen(2009).



Belangrijkste initiator van de Bilderbergclub was Joseph Retinger, die net als prins Bernhard bevriend was met David Rockefeller. Mede dankzij de Bilderbergclub had de Prins een wereldwijd zakennetwerk opgebouwd, waartoe ook Lockheed behoorde. David Rockefeller deelde naar aanleiding van de Lockheed-affaire mee dat hij niet aan de Bilderbergconferenties zou deelnemen zolang prins Berhard daaraan verbonden bleef. Wie het onthutsende boek The Truth about Rockefeller. ‘Public Enemy No.1.’ Studies in Criminal Psychopathy[1964] van Emmanuel M. Josephson leest, beseft hoe onvoorstelbaar schijnheilig dit standpunt was. Het had meer te maken met de instandhouding van Rockefellers imago dan met oprechte verontwaardiging. Al in 1911 liet het Opperste Gerechtshof van de VS bij monde van rechter Landis weten: ‘Voor de veiligheid van de Republiek verordenen we nu dat deze gevaarlijke samenzwering [van de Rockefellers] beëindigd moet worden op 15 november (1911)’ [1964, blz. 18]. Rockefeller kreeg een geldboete, maar de samenzwering ging gewoon door en kreeg een wereldwijde vertakking.

David Rockefeller

John Perkins, die de wereld van de multinationals als insider kent, gebruikt in zijn boek Bekentenissen van een economische huurmoordenaar niet het woord ‘samenzwering’, maar duidt de samenwerkende machtselite van banken, bedrijfsleven en militaire sector aan als de ‘corporatocratie’. Hij ziet de Rockefellers als de centrale macht in de wereld. Tot de enorme macht van de Rothschilddynastie was Perkins toen nog niet doorgedrongen. In zijn boek Hoodwinked (2009) trekt hij het gordijn van de werkelijke oorzaken van de huidige ineenstorting van de wereldeconomie nog verder open en wijst erop dat we bedrogen (hoodwinked) zijn door de ceo’s die de corporatocratie runnen.

Hij concludeert dat de lijst van roofzuchtige kapitalisten zeer uitgebreid is. Alleen al Amerika telde in 2008 355 miljardairs (45% van het totaal in de wereld). Hun gezamenlijke kapitaal bedroeg toen meer dan 1 biljoen dollar (blz. 83). Genoeg om een eind aan alle armoede in Amerika en een flink aantal ‘ontwikkelingslanden’ te maken. Dat Rockefeller overigens niet bepaald ethisch met geld, goederen, grondstoffen en vooral met mensen omgaat, wordt uitvoerig beschreven in The The Rockefeller File van Gary Allen [na 1975]. In dit dossier wordt de Rockefellerfamilie uitvoerig doorgelicht, speciaal haar enorme financiële bijdrage tot realisering van de nieuwe wereldorde.

Een ander prominent lid van de Bilderbergclub en medeoprichter van de Club van Rome (o.a. gesponsord door de Rockefellers) is de inmiddels overleden eigenaar en president-directeur van Fiat, Giovanni Agnelli (32ste graad vrijmetselaar). Agnelli en de Franse bankier Edmond de Rothschild (ook een Bilderberger) keken totaal anders naar de Lockheedaffaire en zagen geen enkele reden waarom prins Bernhard vanwege het aannemen van smeergeld de Bilderbergclub zou moeten verlaten. Door zijn beslissing bleef Rockefeller uit de opgestoken Lockheedstorm en wist verder van de Prins geen kwaad.

Het Comité van 300
Agnelli was ook lid van het machtige Comité van 300, een soort voorlopige wereldregering. In het boek The Committee of 300 legt econoom en politiek wetenschapper John Coleman (©1997-2006) met grote moed ‘de hiërarchie der samenzweerders’ bloot. (Zie vooral blz. 405-431 van de door mij geraadpleegde Duitse editie Die Hierarchie der Verschwörer. Das Komitee der 300, 2011⁴.) In het uitstekend gedocumenteerde boek The Tavistock Institute of Human Relations: Shaping the Moral, Spiritual, Cultural, Political and Economic Decline of the United States of America (2006) onthult Coleman de immense macht van Tavistock als mind control-instituut, dat wereldwijd van zeer grote invloed is op alle gebieden van de maatschappij. Een van de sponsors van het Tavistock-Institute is Rockefeller. Als men onderzoek doet naar de sponsors van leerstoelen en wetenschappelijke fondsen, is het niet vreemd dat boeken als die van Coleman op universiteiten niet geraadpleegd worden.



Leden van het Comité van 300
Onder de bekende vroegere en huidige leden van het Comité van 300vermeldt Coleman onder andere Dean Acheson, Giovanni Agnelli, Arthur Balfour (van de Balfour Declaration), Warren Buffet, Edward Bulwer-Lytton, Mc George en William Bundy, G.W. Bush, Houston Stewart Chamberlain, Sir Winston Churchill, Constantijn van Oranje-Nassau, Etienne Davignon, de Delanofamilie, DuPont, John M. Forbes, Dennis Gabor, Averell A. Harriman, kolonel Mandel House, Samuel Huntington, Aldous Huxley, John Maynard Keynes, Henry Kissinger, Max Kohnstamm, koningin Beatrix, koningin Elisabeth II (Groot-Brittanië), koningin Juliana, koningin Margreta (Denemarken), koningin Sofia (Spanje), Kurt Lewin, Giuseppe Mazzini (die samen met de 33ste graad grootmeestervrijmetselaar Albert Pike betrokken was bij de totstandkoming van ‘Het Testament van Satan’, dat in drie wereldoorlogen de onderwerping van onze planeet voorstaat), Lord Alfred Milner, François Mitterand, Jean Monnet, John Pierpont Morgan, Olaf Palme, Aurelio Peccei, Cecil John Rhodes, David Rockefeller, Theodore Roosevelt, Edmond de Rothschild, Maurice Strong, H. van den Broek, Cyrus Vance, S.C. Warburg, Price Waterhouse, Chaim Weitzman en Herbert George Wells, om maar enkele machtige mannen te noemen. (2011⁴, blz. 410-419) Ongetwijfeld bevonden/bevinden zich onder hen personen die zich waarschijnlijk niet echt bewust waren/zijn wat de kleine kern van dit Comité, de ‘Olympiërs’, eigenlijk nastreeft.

Opmerkelijk is dat belangrijke grondleggers van de EU, zoals Dean Acheson, Max Kohnstamm en Jean Monnet (zie deel 4 van deze Nieuwsbrief) ook voorkomen op de lijst van het Comité van 300, terwijl de invloedrijkste architect van de EU, de voormalige nazi Walter Hallstein (verbonden met het monsterbedrijf IG Farben van de Rockefellers), níet genoemd wordt. In het volgende deel van deze Nieuwsbrief zal ik dit toelichten.




Instituties onder controle van het Comité van 300
Het Comité van 300 controleert wereldwijd talloze instituties, bedrijven en genootschappenzoals de ADL (Anti Defamation League), die gelieerd is aan de zionistische loge B’NAI B’RITH (‘zonen van het verbond’). B’NAI B’RITH is ontstaan tijdens de vervolgingen van Joodse mensen ten tijde van Hitler-Duitsland. Volgens rabbi Meir Kahane werd B’NAI B’RITH opgericht door de bankiersfamilie Warburg [gelieerd aan Rothschild]. De ADL wordt gesubsidieerd door Rothschilden heeft als taak om onmiddellijk in het geweer te komen als iemand kritiek heeft op Israël, met name op de regering of op de zionistische plannen. Niet Joodse mensen die kritisch staan ten opzichte van Israël of de Israëllobby worden door de ADL of door de door hen gehersenspoelde burgers, die via nogal wat gemanipuleerde media niet beter weten, beschuldigd van ‘antisemitisme’, een uiterst emotioneel beladen woord dat meteen connotaties oproept met de Holocaust. Joodse mensen die kritisch zijn naar Israël of de Israëllobby, zoals Norman G. Finkelstein, Ilan Pappé, Gilad Atzmon of de inmiddels overleden Israël Shahak, worden beschuldigd van ‘zelfhaat’. Sommige van hen wordt zelfs de toegang tot Israël ontzegd, zoals Norman Finkelstein, wiens familie slachtoffer werd van de Holocaust. Hij schreef onder meer de boekenThe Holocaust Industry. Reflections on the Exploitation of Jewish Suffering (2003³) en De drogreden van het antisemitisme. Israël, de VS en het misbruik van de geschiedenis (2006).

Onder controle van het Comité van 300 staan bijvoorbeeld ook het Anderson Aspen Institute te Colorado (thuisbasis van het Comité van 300), British Petroleum, de koninklijke families van Koeweit, Jordanië en Saoedi-Arabië, Rupert Murdoch Enterprises, The London Times, TIME, het Stanford Research Institute, het Royal Institute for International Affairs (RIIA), geheime diensten als de CIA en de Mossad, de CFR (Council on Foreign Relations), de Trilaterale Commissie, de Club van Rome, het Committee for the Next Thirty Years, het Committee to Frame a World Constitution, het Canadian Jewish Congress, de Federation of American Zionists, de Fabian Society, de Ford Foundation, de Harvard University, de World Council of Churches, de NAVO, een reeks van geheime genootschappen en banken en ook de Association for Humanistic Psychology, het Center for Advanced Studies in the Behavioral Sciences en het beruchte Britse Tavistock Institute of Human Relations (2011⁴, blz. 430-431), dat wereldwijd controle uitoefent op het gebied van wetenschap, ‘ethiek’, de totstandkoming van ideologieën, de politiek, meningsvorming, new age, hiphop en popmuziek.



Tavistock Institute of Human Relations
Tot 1969 was het Tavistock Institutebij de Amerikanen niet bekend. In dat jaar schreef John Coleman zijn monografie The Tavistock Institute of Human Relations: Britain’s Control of the United States. Het instituut, aanvankelijk gevestigd in Wellington House in Londen (1913), begon als propagandacentrum dat de onbuigzame publieke weerstand moest breken in verband met de oorlogsdreiging tussen Groot-Brittanië en Duitsland. Het project was in handen van de Harmsworth brothers (Lord Rothermere en Lord Northcliffe). Zij kregen het mandaat om een organisatie op te richten die in staat zou zijn de publieke opinie te manipuleren in de richting van de ondersteuning van de Britse oorlogsverklaring aan Duitsland. Sponsors: de Britse koninklijke familie, de Rothschilds (waaraan Lord Northcliffe verwant was door zijn huwelijk), de Milner Group (Lord Alfred Milner was lid van het Comité 300) en de Rockefeller Family Trusts.
Lees op wij worden wakker over het Tavistock Institute ….

Pschychologische oorlogsvoering
Gedragspsycholoog Kurt Lewinwas een van de kernfiguren van het Tavistock Institute. Geboren in Duitsland, waar hij betrokken was bij programma’s ter controle van de bevolking, vluchtte hij vanwege zijn uitgelekte zionistische activiteiten naar Engeland toen in Duitsland de NSDAP aan de macht kwam.

Kurt Lewin en zijn 'learning circle'

Lewin werd de topwetenschapper en de belangrijkste theoreticus van Tavistock. Hij was gespecialiseerd in gedragspsychologie (behaviorisme), met name in gedragsmodificatie, brainwashing-techniekenen identity change. Samen met de oprichter van de ‘Brainwashing’ Faculteit van het Tavistock Institute, generaal-majoor John Rawlings Reese, psychiater bij het Britse leger, en met steun van onder andere Eric Trist, Margaret Mead en haar man Gregory Bateson(een van de belangrijkste initiators van de LSD-experimenten van het MK-Ultra-programmavan de CIA) ontwikkelde Lewin in de Tweede Wereldoorlog de grootste propagandamachine aller tijden tegen Duitsland in zowel Europa als de Verenigde Staten. Lewin en zijn team waren de oprichters van vele denktanks die onder het Tavistock Institute vielen en waren vooral betrokken bij programma’s voor psychologische oorlogsvoering, waar heden ten dage nog steeds gebruik van wordt gemaakt.

Wereldwijde hersenspoeling
Arnold Toynbeewerd directeur vanFuture Studies aan het RIIA (Royal Institute of International Affairs). Walter Lippmann en Edward Bernays kregen de opdracht om de Britse en Amerikaanse publieke opinie te manipuleren als voorbereiding van deelname van de Verenigde Staten aan de Eerste Wereldoorlog en om president Woodrow Wilson te informeren en te ‘dirigeren’, terwijl Toynbee zich enkel concentreerde op het veranderen (change) van de Britse publieke opinie. In overleg met de Britse koninklijke familie en met goedkeuring van de ‘Olympiërs’(de innerlijke kern van het Comité van 300) werd de strategie bepaald. Tavistock groeide geleidelijk uit tot een organisatie die het lot van Duitsland, Groot-Brittanië en vooral de Verenigde Staten moest bepalen door hersenspoeling van de massas, mind control dus.

Twee boeken werden als model gebruikt om een nieuwe wereldorde binnen een wereldregering in te luiden: The Climax of Civilisation (1917) van Correa Moylan Walsh en het monumentale werk van de Duitse geschiedfilosoof Oswald Spengler,Der Untergang des Abendlandes (1937). Woodrow Wilson was de eerste Amerikaanse president die openlijk verklaarde voorstander te zijn van een socialistische nieuwe wereldorde binnen een wereldregering. Termen alsregime change, change en collateral damagezijn Tavistocktermen. Colemans boek over Tavistockis een ‘must’ voor iedereen die wil weten hoe mind control en hersenspoeling op wereldwijde schaal plaatsvinden en hoe door middel van misleiding en leugen de publieke opinie gemanipuleerd wordt om overal ter wereld geweld te legitimeren. Ronduit een schokkend boek. Wie het leest kan beter begrijpen hoe ook nu de publieke opinie door de machtselite wordt gemanipuleerd. Denk aan de oorlog van Amerika tegen Irak, de huidige oorlog in Afghanistan en de zogenaamde ‘Arabische lente’.

De Weense psycholoog Edward Bernays, een neef van Sigmund Freud, verklaarde al in de vorige eeuw: ‘Als we de mechanismen en motieven van de groepsgeest begrijpen, is het mogelijk om de massa’s te controleren en te onderwerpen aan onze wil zonder dat ze het weten.’ (Coleman, 2006, blz. 1) Met behulp van de massamedia, denktanks en miljarden van de staat en het bedrijfsleven kon de publieke opinie zo gemanipuleerd worden, dat een oorlog met Irak onvermijdelijk leek.

De dreiging van de aanwezigheid van massavernietigingswapens bleek een grove leugen te zijn van Bush, Blair, Powell en vele anderen. Zo wordt de publieke opinie op dit moment in de richting van een ‘noodzakelijke’ oorlog met Iran gestuwd, omdat dit land over een kernbom zou beschikken of er binnenkort over beschikt, waardoor Israël (dat zelf ongeveer 300 atoombommen heeft) groot gevaar loopt. En ten aanzien van Syrië krijgen we via de mainstreammedia te horen dat de vreselijke afslachtingen in Houla en elders in Syrië werden veroorzaakt door de regeringstroepen van Assad. Ook al gaat het in Syrië om een vreselijke dictatuur, bijna niemand durft in overweging te nemen dat er misschien wel andere dingen aan de gang zijn. Lees bijvoorbeeld het artikel van de Russische journalist Marat Musin om een ander beeld te krijgen van de vreselijke slachtpartij in Houla. (Lees op wijwordenwakker...vertaald naar Global Research artikel, 1 juni 2012)

Na een nieuw bloedbad in het dorp Mazraat al-Qubeir, beschieting van VN-waarnemers en allerlei religieuze conflicten, wordt inmiddels officieel gesproken van een burgeroorlog in Syrië. Bij monde van vooral Hillary Clinton beschuldigt Amerika Rusland ervan dat het gevechtshelikopters levert aan de Syrische regering. Rusland op zijn beurt beschuldigt Amerika ervan wapens te leveren aan het Syrische oppositieleger. Frankrijk wil hardere maatregelen (net als toentertijd in Lybië). Intussen circuleren er zowel in Rusland als in Syrië berichten dat de oorlog in Syrië in feite over de [New] World Order gaat, waarbij Syrië een belangrijke brug vormt om die wereldorde te realiseren.
Lees over bewapening Israël op wijwordenwakker .... en op wijwordenwakker.....
 

Aanpak van ‘samenzweringstheoretici’
Het Tavistock Institute is niet alleen nauw betrokken is bij psychologische oorlogsvoering, maar ook bij talloze andere psychologische operaties, valse-vlagincidenten, het omvormen van een dictatuur tot een ‘democratie’, enzovoort. Maar bovenal heeft het talloze technieken bedacht hoe mensen moeten worden aangepakt die dicht bij de waarheid komen en betiteld worden als samenzweringstheoretici, doemdenkers of fantasten. Een scala van mogelijkheden is uitgewerkt om hen verdacht te maken, hun goede naam aan te tasten, hun carrière te breken, hen te bedreigen of met behulp van psychiaters tot ‘gestoord’ te verklaren omdat ze zouden lijden aan ‘mental disease’. Steeds meer mensen die wakker worden beginnen dit soort leugentechnieken volledig te doorzien. Net als de Bilderbergclub en vele andere machtige organisaties die de nieuwe wereldorde nastreven, worden de vergaderingen van het Comité van 300 in ‘besloten sfeer’ gehouden en zijn er voor de ‘geïnteresseerde leek’ geen notulen te vinden.



‘Weten en niet-weten, besef hebben van volstrekte oprechtheid terwijl je tegelijkertijd zorgvuldig geconstrueerde leugens vertelde, terzelfder tijd twee meningen verdedigen die elkaar tenietdeden in de wetenschap dat ze elkaar tegenspraken en toch in beide geloven, logica tegen logica in het veld brengen, de moraal afwijzen en je erop beroepen, geloven dat democratie onmogelijk was en dat de Partij de hoedster was van de democratie, alles vergeten wat vergeten moest worden en het dan weer in je geheugen terugroepen op het moment dat het nodig was en het dan prompt weer vergeten, en bovenal datzelfde proces toepassen op het proces zelf – dat was het summum van spitsvondigheid: bewust een toestand van onbewustheid opwekken en je dan opnieuw onbewust worden van de hypnose die je zojuist had toegepast. Zelfs om het woord “dubbeldenk” te kunnen begrijpen was de toepassing van dubbeldenk nodig.’
George Orwell, 1984(2005²,blz. 43)



Conclusie
Het Comité van 300 en het Tavistock Institute vormen tezamen een onzichtbare macht achter het wereldtoneel. De vangarmen van deze octopus reiken tot in bijna alle regeringen ter wereld en bepalen het hele wereldgebeuren buiten de democratie om. Dit doen ze in nauwe samenwerking met de Bilderbergclub en andere geheime genootschappen. De burger fungeert al jaren als hofnar van de machtselite, maar er wordt volstrekt niet naar hem geluisterd, zoals dat nog het geval was bij de hofnar van de oude monarchen. Hier is sprake van misleiding op het allerhoogste niveau. Misleiding die niet alleen een volstrekte negatie van de menselijke waardigheid van de burger is, maar ook een brute vertrapping van het internationaal recht en de statuten van de rechten van de mens, die door allerlei machinaties en wetten op het ‘terrorisme’ hun geldigheid allang verloren hebben, mede omdat ze – onbewust – door pionnen van dezelfde machtselite werden samengesteld.

Club van Boedapest
Coleman vermeldt in Het Comité van 300 ook het Stanford Research Center (SRC), dat in 1946 door het Tavistock Institute (o.a. door Kurt Lewin) is opgericht. Het is de grootste militaire denktank ter wereld. Stanfords schrikwekkendste operaties zijn gericht tegen opstanden van de burgerbevolking en vinden in Amerika reeds plaats. Onder de codenaam SHAKY ontwikkelde het SRC, samen met het bedrijfsleven, ELF-stralingswapens en ELF-weermodificatiewapens om vulkaanuitbarstingen en aardbevingen tot stand te brengen bij potentiële vijanden. (ELF = Extrem Low Frequency.)

Andere SRC-programma’s zijn het wereldwijde Business Intelligence Program en de Stanford’s Charles F. Kettering Foundation ‘Changing Images of Man’, die een verandering van zienswijze en gedragsverandering bij de mensen tot stand willen brengen over de richting die Amerika volgens de machthebbers dient in te slaan. Dit programma werd voorbereid door het SRC Center for the Study of Social Policy onder directeur Willis Harmon. Dit alles is terug te vinden in een verslag van 319 bladzijden, dat onder toezicht van het Tavistock Institute en 23 topcontroleurs werd opgesteld door 14 ‘nieuwewetenschapwetenschappers’, waaronder B.F. Skinner (gedragspsycholoog), Margaret Mead (cultureel-antropologe), Sir Geoffrey Vickers (hoge officier van de Britse Geheime Dienst MI6) en Ervin Laszlo. (2011⁴, blz. 189-195)



Gaat het hier om de musicus-filosoof Ervin Laszlo, oprichter van de Club van Boedapest(1993) en auteur van een reeks nieuwewetenschapsboeken, waaronder Je kunt de wereld veranderen (2004), waarvoor de voormalige partijsecretaris en president van de Sovjet-Unie, Mikhail Gorbatsjov (erelid van de Club van Boedapest), het voorwoord schreef?
Gorbatsjovbrak de macht van de Sovjet-Unie door zijn perestrojka(Russisch voor reorganisatie, verbouwing, verandering), waardoor de meeste voormalige Russische ‘kolonies’ nu lid van de EU en de NAVO zijn geworden. Gorbatsjov onderhield al ten tijde van zijn presidentschap goede relaties met Henry Kissinger en David Rockefeller. Woorden alsperestrojka ofchange (Obama) staan voor uitgewerkte sluwe ‘programma’s’ om mensen via mind control in een bepaalde richting te duwen. Change! Yes, théy can!

Ervin Lazlo

Ervin Laszlo en Aurelio Peccei
De in Hongarije geboren Ervin Laszlo (1932) studeerde op latere leeftijd onder andere aan de Yale University. Hij was bevriend met Agnelli en Peccei (net als Agnelli 32ste graad vrijmetselaar) en een tijdje secretaris van de Club van Rome. In zijn autobiografie Gewoonweg geniaal! beschrijft hij onder andere zijn ontmoeting met Aurelio Peccei (oprichter en voorzitter van de denktank de Club van Rome), zijn contacten met het Aspen Instituteen hoe de Club van Boedapest [die met vele ereleden pronkt die men in andere clubs ook weer aantreft] in nauw overleg met Peccei tot stand kwam (2011, resp. blz. 128-129 en 149-157). Tussen bladzijde 128 en 129 treffen we een foto (nr. 4) van Laszlo aan als jongeman, voorzien van zijn commentaar: ‘Hier poseer ik voor een fotoportret, gemaakt door barones Alix de Rothschild in haar atelier aan de Avenue Victor Hugo.’
Leiden dan toch alle wegen naar de Rothschilds?

Snelle bewustwording absolute noodzaak
Wanneer de mens niet meer in harmonie met de ruimte leeft, ja, er zich zelfs vijandig tegenover opstelt, zal die ruimte hem uiteindelijk iedere ruimte ontnemen. Wat zich momenteel mondiaal afspeelt aan crises, conflicten, oorlogen, aanslagen en zogenaamde ‘revoluties’, kan mijns inziens pas begrepen worden tegen de achtergrond van zorgvuldig geheimgehouden informatie over de zogeheten ‘gevallen wachters’, beter bekend als ‘gevallen engelen’, ook wel ‘anunnaki’, ‘nefilim’ of ‘archonten’ genoemd, zoals ik beschreven heb in Het huis op de rots gebouwd. (2010, blz. 72-75)
Doordat de gevallen wachters gemeenschap hadden met de dochters der aarde, brachten ze het nageslacht der reuzen voort en zijn ze verantwoordelijk voor het aantrekken van talloze demonen, die sindsdien op aarde infiltreerden en ook wel de ‘nazaten van de slang’ worden genoemd. Het slangenvolk, door auteurs als Icke, Farrell, Bramley en Collins reptilians, chitauriof ‘slangengoden’ genoemd, is bepaald geen mythe of projectie van de geest, maar bittere realiteit, waarvan de meeste antropologen en mythologen nauwelijks op de hoogte zijn. In de Bijbel is te lezen dat de demonen onder leiding staan van Bäal-Zebub, beter bekend als Beëlzebub, ‘de heer der vliegende wezens’ [demonen], ‘abusievelijk’ vertaald als ‘de heer der vliegen’. Hij is de leider van de gevallen wachters en heeft vele namen, waarvan Satan, Samuel, Sammaël, Ioaldabaoth, Belial, Satanel, Sathanas en Lucifer de bekendste zijn.

De verborgen macht achter de machtselite wordt gevormd door de gevallen wachters en hun demonen, die onze planeet als een tussenschakel zien in hun meesterplan. In sommige geheime genootschappen en loges worden de demonen via bloedoffers, rituelen en magische symbolen opgeroepe n om de eigen kracht en macht te versterken. In de Faust van Goetheis hier meer over te lezen. In vele oude overleveringen wordt op het bestaan van demonen en bloedoffers gewezen en verkrijgt de persoon die de demonen aanroept macht, die hem echter na zijn dood duur komt te staan: dienstbaarheid aan de demon.

Faust door Harry Clarke

In het bijbelboek Leviticus, waarin veel teruggevonden kan worden over brandoffers, meeloffers, zondeoffers en schuldoffers, die Yahweh, ‘de jaloerse god’, welgevallig zijn, treffen we ook een passage aan over het nuttigen van bloed, dat door Yahweh ten strengste verboden wordt omdat daar de levenskracht van mens en dier in zit. Alleen op het altaar mag het bloed gebruikt worden – om de verzoeningsrite te voltrekken. (Leviticus 17:10-14) Voor vegetariërs niet bepaald een frisse aangelegenheid.
Wie het pad van vrijheid en liefde wil gaan, dient zich verre te houden van iedere vorm van bloedoffers of het aanroepen van demonen, geesten of gevallen wachters. De tijdelijke astrale ‘vermogens’ die hij op deze zwartmagische wijze verkrijgt zijn grote obstakels op de weg naar realisatie van zijn goddelijke essentie. Ze maken misschien indruk op de onwetende mens, maar zijn in feite, onwetend, een buiging voor de demonenwereld.

Alleen door snelle bewustwording van het sinistere plan om de (fascistische) nieuwe wereldorde in het leven te roepen via de oprichting van een aantal superstaten, de mensheid te decimeren en degenen die overblijven in een slaventoestand te brengen door totale controle, kunnen we onze kostbare vrijheid veiligstellen en deze prachtige, bedreigde planeet uit de klauwen halen van de demonen, die de volstrekte tegenstanders zijn van waarheid, licht, liefde en mededogen en die de ontwikkeling van onze geestkracht en de realisatie van onze goddelijke essentie trachten te blokkeren. Zij die menen dat demonen niet bestaan en dat het slechts om mythologische thema’s, fabels, ‘conspiracytheorieën’, godsdienstwaan of religieus fanatisme gaat, zouden zich wel eens behoorlijk kunnen vergissen.

Onze vrijheid staat op het spel
Onze vrijheid staat op het spel, ook die van hen die menen dat je alles maar aan ‘God’ moet overlaten en die de voorkeur geven aan mystiek zonnen in een ‘verlicht’ bewustzijn. Wie niet bereid is zich met hart en ziel voor de vrijheid in te zetten en er op geweldloze wijze voor wil strijden, verspeelt het hoogste goed.



Als de mensen maar lang genoeg in allerlei variaties de leuze ‘vrijheid is slavernij’ uit Orwells 1984 wordt voorgehouden en dit idee zich door hersenspoeling nestelt in zijn geest, dan is het logisch om Orwells vraag in overweging te nemen: ‘Hoe kun je een leuze hebben als “vrijheid is slavernij” wanneer het begrip vrijheid is afgeschaft?’ (2005², blz. 63; zie ook deel 2 van deze Nieuwsbrief.) Afgeleid door ‘brood en spelen’ en opgejaagd door onzekerheid en angst, zal de mens ‘kiezen’ voor zekerheid en veiligheid en is hij bereid zijn vrijheden op te geven. Tot het moment aanbreekt dat hij inziet dat hij in de val is gelopen.

De EU: superstaten als onderdeel van een meesterplan
In deel 4 van deze Nieuwsbrief brachten we al de uiterst dubieuze totstandkoming van de EU ter sprake, waarbij alles van bovenaf is opgelegd en er op geen enkele wijze sprake is van een natuurlijke groei van onderop. Steeds meer mensen in Europa worden bevangen door een diep gevoel van onbehagen. Steeds meer mensen doorzien de geldwisselaars die op handige en sluwe wijze de burger steeds meer geld uit zijn zak kloppen via een autocratisch in elkaar gezet ‘noodfonds’, dat bekendstaat als het Europees Stabiliteits Mechanisme(ESM), dat als rechtspersoon bevoegd is om steeds opnieuw geld of onroerende goederen op te eisen. (Zie deel 3 van deze Nieuwsbrief.)

Velen vragen zich intussen af of de 100 miljard euro die onlangs naar Spanje ging om de door schandalen geteisterde Spaanse bankensector (speciaal Bankia) te redden ooit teruggekregen zal worden, omdat van tevoren bekend was dat die 100 miljard absoluut ontoereikend zou zijn. Dat zelfs Obama zijn invloed aanwendde en een oproep aan ‘Europa’ deed om toch vooral de Spaanse bankensector te steunen is natuurlijk niet zo vreemd als we in herinnering roepen dat Goldman Sachs een van de belangrijkste sponsors van Obama is. Het is ook niet vreemd dat bijna tegelijkertijd vóór de aanvraag van Spanje om financiële steun kredietbeoordelaar Fitchde waardering voor de Spaanse banken met drie stappen heeft verlaagd. Dat vervolgens, na de toezegging van de 100 miljard, premier Mariano Rajoyvan Spanje vol trots voor de televisie verklaarde dat de lening de kracht van de EU toonde, is alleen maar een camouflage voor een volgende aanvraag, want 100 miljard is natuurlijk ontoereikend. En het is ook niet vreemd dat enkele dagen later Moody’s de Spaanse banken enkele stappen afwaardeert en dat de rente die Spanje aan aflossing moet betalen inmiddels tot bijna 7% is gestegen. En dat intussen van Rompuy met Obama en de kersverse president van Frankrijk, François Hollande, telefoneerde in verband met de kritieke situatie, past ook in dit verhaal.

Sarkozy is inmiddels vervangen door François Hollande

Het bankroet van Europa komt steeds dichterbij en zal leiden tot de door de machtselite achter de schermen geplande chaos om zo haar werkelijke ‘Masterplan’ te openbaren: de vestiging van een dictatoriale nieuwe wereldorde. Immers, het ESM zal spoedig niet meer over reserves beschikken. Maar het zal uiterst moeilijk worden om via de autocratisch vastgelegde regels nog meer geld te eisen van de diverse landen. De burger begint het vals spelen steeds meer te doorzien. Hij maakt zich niet alleen ongerust, maar krijgt er ook schoon genoeg van.
De politieke ontwikkelingen in Griekenland, de afwaardering van een vijftal Nederlandse banken en de gespannen situatie in Egypte en Syrië maken het er niet rustiger op.

Econoom Ad Broerepubliceerde er al diverse keren over en Arend Lammertink stuurde op 22 mei 2012 een e-mailaan de voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal in verband met de verborgen macht van het ESM, die volledig in strijd is met de Europese ‘grondwet’. Er gaan steeds meer stemmen op om terug te keren naar de eigen munt. In zijn boekEuropa braucht den Euro nicht bekritiseert voormalig topbankier en bestuurslid van de Deutsche Bundesbank, Thillo Sarrazin, scherp de Duitse en Europese monetaire politiek. Hij is het oneens met bondskanselier Angela Merkel, die stelde dat als de euro schipbreuk lijdt, het gedaan is met Europa. Sarrazin is niet de enige die grote bedenkingen heeft met betrekking tot het functioneren van de onoverzichtelijke (monetaire) Europese Unie.

Verraad van de democratie
Er gaan ook steeds meer stemmen op om de huidige, volstrekt ondemocratische ontwikkelingen binnen de EU te stoppen. Steeds meer burgers krijgen in de gaten dat Europa veel ouder is dan de 50 jaar die de EU ons voorhoudt en dat het unieke karakter van wat in de Griekse mythologie ‘Europa’ heet een diversiteit was van beschavingen die op een natuurlijke wijze onderlinge contacten en contracten maakten, weliswaar ook toen al niet vrij van strijd en macht. De Griekse mythe over Zeus, die verliefd werd op Europa, de dochter van koning Agenor van Tyrus (Zuid-Libanon), is in dit verband veelzeggend. De Griekse filosoof Platogaf het advies dat een land het best bestuurd kan worden door een raad van wijzen. Ook al hoeven we dit advies niet meteen over te nemen, het getuigt niet van wijsheid dat de bureaucraten van de EU eerst de burgers wegzetten als ‘stemvee’, dat al dan niet digitaal ‘ja’ of ‘nee’ mag knikken ten aanzien van hun ‘grootse’ plannen, die op volstrekt ondemocratische wijze tot stand zijn gekomen, en hen dan ook nog het stemrecht ontneemt en hen voorstelt om Brussel nog meer macht te geven, waarbij handig wordt ingespeeld op gevoelens van onzekerheid en angst. Geen enkel wijs mens zal daar in trappen. Er zijn veel manieren om een democratie en een volk te verraden, maar met degenen die dit deden liep het nimmer goed af.

Steeds meer burgers die de geschiedenis van het ontstaan van de EU kennen, merken met verbijstering dat zelfs veel Europarlementariërs al lange tijd de razendsnelle ontwikkelingen binnen de EU niet meer kunnen volgen en de zaak maar overlaten aan ‘specialisten’, zij die steeds meer van steeds minder weten.

EU parlement

Karl Albrecht Schachtschneider, hoogleraar aan de universiteit van Erlangen (Dld), wees er in zijn lezing van 27 maart 2007 te Salzburg op dat de referenda in Nederland en Frankrijk vertrapt werden, de ‘grondwet’ van de EU via het gemanipuleerde Verdrag van Lissabon tot stand is gekomen en dat vooral de machtselite profiteert van schandelijk hoge inkomens. Zo verdient een rechter van het Europees Gerechtshof zo’n 17.000 tot 20.000 euro per maand, terwijl hij/zij niet eens in staat is het volledige internationale rechtsplaatje te kunnen overzien. Schachtschneider zei dat Duitsland het Verdrag van Lissabon niet had willen ratificeren omdat het een verkapte grondwet is, dat de democratie verkracht is, dat de 130.000 wetten (!) die de EU inmiddels heeft voortgebracht de burger dol maken en dat reeds 84% van alle wetten uit Brussel komen, gemaakt door duizenden gezichtsloze ambtenaren, die de hele dag niets anders doen dan vanachter hun bureau wetten produceren tegen een uitstekend salaris. Het bureau regeert (bureaucratie). Uit een onderzoek blijkt bovendien, aldus Schachtschneider, dat de gemiddelde Duitse politicus nauwelijks op de hoogte is van de Europese politiek en de Europese Unie. (DVD: ‘Was würde die EU-Verfassung für jeden Einzelnen bedeuten?’ Gerwald Sokyn, 2007, www. Eisbrecher.at)

Goldman Sachs: rovers van de democratie?
Tallozen kunnen de pijlsnelle ontwikkelingen binnen de EU niet meer volgen en hebben de indruk dat de democratie vlak voor hun ogen op slinkse wijze gekaapt is, dat ministers van financiën en Europarlementariërs het totaalplaatje ook niet meer overzien, dat Sarkozy, Merkel en een reeks van politici, ‘gezagsdragers’ en (top)ambtenaren hen een duizelingwekkend rad voor de ogen hebben gedraaid. Zij doorzien dat de macht van Goldman Sachs kennelijk in staat was om Papandreos, de voormalige premier van Griekenland, te vervangen door hun voormalige topadviseur Papademos en om in Italië de politieke clown, mediamagnaat en maffiasympathisant Berlusconi in te ruilen voor hun topadviseur Mario Monti. (Lees hierover op wijwordenwakker...) Tallozen speuren naar de relatie tussen de Europese Centrale Bank (ECB), geleid door de Italiaanse topbankier en econoom Mario Draghi, en andere centrale banken. Voorheen was Draghi respectievelijk bestuurder van de Bank van Italië, uitvoerend directeur bij de Wereldbank voor Italië en van 2002-2005 vicevoorzitter en directeur van Goldman Sachs International. Ook hier weer zien we de enorme invloed van Goldman Sachs op de ECB. Zolang we dit alles blijven toestaan, zullen er nog meer Midassenkomen die het goud van de staat en van de democratie roven. Wie zijn de echte bankovervallers? Wie zijn de echte rovers van de democratie?



Tallozen zien ook dat de door de jezuïeten opgeleide president van de Europese Unie, Herman van Rompuy, zich niet eens meer afstemt op hetgeen onder de mensen leeft. Hij richt zich vooral tot de machtselite en het ambtenarenapparaat en lijkt de diepere wijsheid van de haiku vergeten te zijn. Wie heeft hém trouwens gekozen? En tallozen hebben in de gaten dat José Manuel Barroso, voorzitter van de Europese Commissie, steeds meer (soms met stemverheffing) aanstuurt op ‘gehoorzaamheid’ van de lidstaten aan Brussel en dat de financiële ellende in Europa door de financiële perikelen in Ierland, Griekenland, Italië, Spanje en Portugal (welk land volgt?) straks niet meer te overzien is en onherroepelijk tot een explosie van de eurozone en mogelijk van de EU zal leiden. De ratingbureaus kunnen dan de ‘lijken’ tellen die verscheurd worden door vale aasgieren die behendig buiten de media blijven omdat ze meester zijn in het manipuleren ervan.

Tallozen doorzien dat de machtige banken, die steeds maar weer geld van de burger ‘ontvangen’, niet bereid zijn de schulden van landen kwijt te schelden en mee te werken aan een samenleving die gebaseerd is op solidariteit en samenwerking, waarbij geld slechts een tijdelijk middel is ten behoeve van het welzijn van álle mensen, met respect voor ieders cultuur. Zo’n samenleving tilt desbetreffende landen boven hun pijnlijke situatie uit, die mede is ontstaan door een ‘Europees’ wanbeleid. Hun pijnlijke situatie ook nog eens benadrukken door een beschuldigende vinger in hun richting lost niet alleen niets op, maar is onheus.



Valse eurovlag en Europasoep
Steeds meer burgers beseffen dat ze monddood worden gemaakt en machteloos moeten toekijken hoe voor hun ogen de superstaat Europa wordt opgebouwd onder een valse eurovlag, vergezeld van de mythe dat we toch allen ‘Europeanen’ zijn. Wie deze visie niet deelt en voor het behoud van de diversiteit der culturen is, waarbij ieder volk het recht heeft op zelfbestuur en op zijn eigen unieke, culturele en spirituele achtergrond, waarden en schoonheid, wordt maar al te gauw voor ‘nationalist’ uitgemaakt, alsof hij een soort misdadiger is of over een beperkt denkraam beschikt. En er is natuurlijk altijd wel een EU-bestuurder die bereid is om met of zonder teleprompter te verklaren dat de autonomie van een land op geen enkele wijze in het geding is. Met een toespeling op Orwell: ‘Leugen is waarheid.’



De Europasoep begint een nare smaak te krijgen en de walm van de onderliggende schandalen begint het reukorgaan van de burger te bereiken. De zweepslagen van de staart van de rode eurodraak roepen een nieuwe Sint-Joris op, die niet per se heilig hoeft te worden verklaard.

Ondergronds broeden woede en frustratie en velen vergelijken de huidige toestand met die van de jaren vlak voor de Tweede Wereldoorlog, die door dezelfde machten werden gemanipuleerd die de Russische revolutie en de revolutie in China voorbereidden en tot uitvoer brachten. Lees de boeken van de inmiddels overleden hoogleraar economie Antony C. Sutton, waarin glasheldere analyses staan over de manier waarop oorlogen in elkaar worden gezet en wie voor de gruwelijke misdaden verantwoordelijk zijn. Welke politicus is hiervan op de hoogte en durft dit naar voren te brengen?

Een grote val
Het lijkt wel alsof er heimelijk een grote val werd opgezet die ieder moment kan dichtklappen en waarin dan de honderden miljoenen mensen die eens op hun leiders vertrouwden, worden opgesloten.
Superstaat Europa is een immense draak geworden, die, met behulp van de NAVO(die uitgroeide tot een voor de burger totaal oncontroleerbare oorlogsmachine in plaats van een alliantie die zich inzet voor het bewaren van vrede), allerlei ‘gerechtshoven’, ingewikkelde commissies en een ondemocratisch tot stand gekomen Europarlement met duizenden wetten en dolgedraaide papiermolens, versneld de nieuwe wereldorde wil oprichten.
Lees over de NAVO als oorlogsmachine op wijwordenwakker…
 

Superstaat Europa poogt de burger zijn ijzeren wil op te leggen, niet beseffend dat honderden miljoenen burgers zich nooit zullen laten overheersen door een kleine elitegroep die haar eigen belangen dient, de sacraliteit van het leven dagelijks op grove wijze schendt, voortgaat met het schaamteloos plunderen van de aarde (grondstoffen) en onder de noemer van globalisering haar oude kolonisatiepolitiek voortzet, die iedere dag miljoenen een ontheemd gevoel geeft en in diep lijden stort. Deze elite is vergeten wat liefde, hartelijkheid en vertrouwen is. Ze is vergeten dat alle mensen in diepste wezen met elkaar verwant zijn, dat alle leven door hetzelfde bewustzijn doorstraald wordt. Ze is vergeten dat de kosmische wet ooit alles zal vereffenen. Of met de woorden van de Boeddha: ‘Zoals het kalf uit duizend koeien altijd zijn moeder terugvindt, zo vindt de daad altijd de dader terug.’

Wantrouwen in plaats van vertrouwen
Overal groeit het wantrouwen. Het elektronisch juk van de controle van Big Brother via databanken, scans, chips, satellieten en biometrische paspoorten wordt steeds meer als een beklemming gevoeld. Bij allerlei controles wordt de mens steeds meer als vee behandeld. Sinds 9/11 zijn angst en wantrouwen aangewakkerd en lijkt het vertrouwen in elkaar een zeldzame bloem te zijn geworden. Vele politici hebben, soms onwetend, aan het controlesysteem meegewerkt.
Op 22 mei bracht de BBC het idee naar voren dat iedere baby in de nabije toekomst meteen bij de geboorte gechipt zou moeten worden. De voordelen werden breed uitgemeten: de verwisseling van baby’s is voortaan uitgesloten en in oorlogstijd kan men in dichtbevolkte gebieden of op slagvelden vriend van vijand onderscheiden en vooral wapens zo programmeren, dat ze alleen maar ‘bepaalde mensen’ doden. Steeds meer mensen laten trouwens uit angst voor ontvoering een bewakingschip implanteren. (Kopp Exklusiv 22/12)

RFID chip zit overal in

Bij het chipprogramma gaat het (voorlopig) vooral om een RFID-chip, die inmiddels uiterst geavanceerd is en reeds aanwezig is in kledingstukken, paspoorten, kredietkaarten, de OV-chipkaart, boeken, auto’s, en huisdieren. Volgens de richtlijnen van de EU komt de RFID-chip binnenkort in de nummerplaat van de auto’s. Hiervan wordt gezegd dat het de opsporing van gestolen auto’s vergemakkelijkt. Er wordt niet bij verteld dat de bestuurder van elke auto gevolgd kan worden. Straks volgt het verplicht chippen van fietsen, brommers, scooters, steps, kinderwagens, oma die dement is, gevangenen, psychiatrische patiënten, militairen, bewakingspersoneel. Als we niets ondernemen, ons niet bewust zijn van de immense gevolgen van dit chipprogramma, leven we binnenkort in een inhumane, gechipte wereld. In mijn boek Worden Wij Wakker?werd een heel hoofdstuk besteed aan ‘Het gevaar van de chip’, inclusief de nanochip. (2007^3,blz. 119-211)

Zonnestormen onderweg?
Weinigen beseffen overigens dat een krachtige zonnestorm wel eens een uiterst harde klap zou kunnen uitdelen naar dit diabolische controlesysteem en in staat is het geheel of gedeeltelijk te vernietigen. Waar duisternis oprukt, reageert letterlijk het (zon)licht.
Op onze website www.wijwordenwakker.orgverschenen de afgelopen jaren regelmatig artikelen over zonnestormen, waarbij vooral aandacht werd besteed aan de mogelijk hevige zonnestormen die eind 2012, begin 2013 losbarsten. Het juninummer van National Geographic van dit jaar kopt: ‘Razende vuurzee. Hoe zonnestormen ons hightech leven bedreigen.’ Het beschrijft de enorme gevolgen van krachtige zonnestormen die dit jaar tot ontlading kunnen komen. In het ernstigste geval zou het hele hightech leven op onze planeet ontwricht kunnen worden, wat betekent dat we een terugval kunnen meemaken in de tijd van vóór de industriële revolutie – zonder elektriciteit en zonder elektronica.



‘Als je eenmaal weet dat er zo’n groot gevaar dreigt, ben je moreel verplicht je daarop voor te bereiden. Niets d oen is moreel onaanvaardbaar,’ zegt Karel Schrijver van Lockheed Martins Solar and Astrophysics Laboratory in Palo Alto, Californië. (National Geographic, juni 2012, blz. 49) Onlangs liet minister Opstelten nog weten dat de mogelijke zonnestormen grote gevolgen kunnen hebben voor de nationale veiligheid. Een reden voor de regering en de Tweede Kamer om over dit zeer belangrijke onderwerp uiterst snel een openbaar debat te houden. Daar kan dan meteen ook het onderwerp HAARP bij betrokken worden.
‘Op 5 februari 1998 organiseerde de Subcommissie veiligheid en ontwapening van het Europees Parlement een hoorzitting over o.a. HAARP. Vertegenwoordigers van de NAVO en de VS waren uitgenodigd, maar zij verkozen niet deel te nemen. De commissie betreurt dat de VS niemand stuurde om vragen te beantwoorden en geen gebruik maakte van de mogelijkheid het gepresenteerde materiaal van een toelichting te voorzien.’ Dit staat in het ‘Verslag over milieu, veiligheid en buitenlands beleid’ van de Commissie buitenlandse zaken, veiligheids- en defensiebeleid’, gerapporteerd door Maj Britt Theorin onder het kopje ‘HAARP.’
Lees het rapport van Maj Britt Theorin, HAARP op wijwordenwakker...

Vermoedelijk liggen er nog tientallen andere uiterst belangrijke rapporten in de laden van EU-ambtenaren, die steeds nieuwe wetten bedenken, terwijl de wereld dreigt weg te glijden in een spiraal van vernietiging. Als president Obama nog eens telefoneert naar vertegenwoordigers van de EU om de Spaanse banken bij te staan in deze economisch zware tijden, kan wellicht een Europarlementariër hem het onderwerp HAARP eens voorleggen, gekoppeld aan het onderwerp drones. Binnenkort worden ook door de NAVO (zonder voorafgaand overleg met de parlementen van de NAVO-landen) drones in gebruik genomen. Ook Nederland heeft al drones. Wellicht kan dan ook besproken worden waarom de nieuwe Joint Strike Fighters (JSF) inmiddels bijna één keer zoveel moeten kosten, nog afgezien van de morele schande dat een land gebruik wil maken van zulke gewelddadige gevechtsvliegtuigen, waardoor er straks niet eens meer genoeg geld zal zijn voor de zorg van uitkeringsgerechtigden, zieken en bejaarden.

Zonnefysici glimlachen om de zienswijze van Indianen en andere ‘primitieve’ volken dat de zon een levend wezen isdat altijd reageert als het evenwicht op aarde verstoord is.

Hopi zonnesymbool

De ‘koperen ploert’ mag bezongen worden in poëzie. En de Griekse zonnegod Helios, de god die alles ziet en hoort, en die bij dageraad in zijn glanzende zonnewagen uit de ooster-oceaan oprijst, overdag langs het firmament trekt en ’s avonds in de wester-oceaan wegzinkt, mag voer zijn voor mythologen, maar niet voor weldenkende fysici.

is overigens van mening dat de hoge geomagnetische activiteit van de zon op dit moment de katalysator is van de herstructurering van de netwerken van ons zenuwstelsel. Hierdoor zou voor de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid een enorm potentieel in onze hersenen vrijkomen. (Cf. zijn boek Revolution 2012, 2009)
Als dit waar is, dan zouden de zonnestormen wel eens een belangrijke bijdrage kunnen leveren tot een groots transformatieproces.

Bilderberg en de EU
Steeds meer bewuste mensen in Nederland vragen zich af waarom koningin Beatrix, demissionair premier Mark Rutte en Alexander Pechtold (D66) naar de Bilderbergconferentie in het Westfields Marriott Hotel te Chantilly(Virginia) zijn gegaan. Hetzelfde geldt voor België, van waaruit Prins Filip en Karel de Gucht (vrijmetselaar en Europees Commissaris voor Handel) de conferentie bijwoonden. Wie vertegenwoordigen zij? Ongetwijfeld zijn daar de grote problemen van de EU en de euro, de (gemanipuleerde) oorlogen in het Midden-Oosten, de dreigende oorlog met Iran, het zogeheten terrorisme en vele andere urgente zaken besproken, maar voor de zoveelste keer krijgt de burger het gevoel dat hij buitenspel staat en dat sommige volksvertegenwoordigers de machtselite dienen in plaats van de burgers die hen kozen voor een uiterst verantwoordelijke post. Logisch dat dit het vertrouwen van de burger schendt en vervreemding bevordert. De vraag is of al diegenen die de jaarlijkse Bilderbergconferentie bijwonen op de hoogte zijn van de achtergronden van de Bilderbergclub. In een tijd waarin de oude partijpolitiek aan het instorten is en iedereen de mond vol heeft van ‘transparantie’, is de geheimzinnigdoenerij van deze Conferentie onhoudbaar.
Deze tijd vraagt primair om samenwerking vanuit respect voor elkaar en al wat leeft; een uitstijgen boven alle ideologieën, populistische ideeën en eigenbelangen. Deze tijd vraagt om een visie op het geheel, een zicht op de diepere werkelijkheid en mogelijke bestemming van het leven. En dat is iets wat de Bilderbergclub aantoonbaar zeker niet nastreeft.


Bilderberg en zijn geheimen in het Mariott 2012

Een frisse wind: de G500
Eindelijk begint er onder jongeren een frisse wind te waaien onder de bezielende leiding van Sywert van Lienden, die op Eerste Paasdag in Buitenhof de G500lanceerde. Deze groep van 500 jongeren is zich er heel goed van bewust dat de oude manier van politiek bedrijven voorbij is, waarbij het partijprogramma van de ene partij dat van een andere partij bestrijdt of uitsluit en bekvechtende politici op soms beschamende wijze elkaar de loef trachten af te steken en daarbij de voorzitster van de Tweede Kamer als scherm gebruiken. Dit heeft geen enkele levensvatbaarheid meer. Degenen die dit oude model in stand willen houden, houden daarmee tomeloos lijden, ongelijkheid, tweespalt tussen bevolkingsgroepen en talloze frustraties en politieke spanningen in stand. Een zakenkabinet is ook geen oplossing, want zoals het woord al zegt: het gaat primair om zaken en niet om het herstel van de democratie, niet om het vertrouwen tussen de burgers en de overheid, niet om liefde voor al wat is. Burgers zijn heel goed in staat om allerlei dingen in een dorp, stad, provincie, regio of land te regelen en te organiseren als maar eenmaal de krachten ontmaskerd zijn die de verdeel- en heerspolitiek toepassen en als er nimmermeer een Machiavelliprijs wordt uitgereikt.

Op weg naar een dictatuur?
Een Europa waarin de specie van liefde en aandacht voor alle burgers ontbreekt, een Europa dat zich boven de uniciteit van landen stelt en primair monetaire belangen nastreeft, is absoluut gedoemd te mislukken. Het protest van de burgers zal straks alleen maar toenemen. Dit protest door eventuele harde maatregelen trachten te breken of de vrije meningsuiting aan banden trachten te leggen, zal niet lukken. Machthebbers mogen niet vergeten dat een dictatuur nog nimmer heeft standgehouden. En zij die menen dat ze in naam van de democratie op gewelddadige wijze ‘democratie’ in andere landen mogen brengen en daar dictators onttronen die ze lange tijd gesteund hebben of zelfs hebben aangesteld, dienen te beseffen dat ze evenzeer schuldig zijn aan het schenden van de mensenrechten als die dictators zelf.

Overal neemt de repressie toe. Door het nieuwe beleid van Poetin in Rusland krijgen degenen die demonstraties organiseren of eraan deelnemen zeer hoge boetes, zodat bijna niemand meer zijn mening durft te geven. Ondanks deze aangekondigde strafmaatregel werd er toch gedemonstreerd. Tot nu toe zonder al te grote represailles. Dissidenten wacht in heel wat landen een gevangenisstraf, marteling of ze worden gewoon vermoord. In China, waar de westerse landen zo graag handel mee drijven, heerst een algemeen demonstratieverbod. Bovendien knecht de Chinese overheid op schrijnende wijze het Tibetaanse volk in Tibet, waar de laatste maanden meer dan vijftig boeddhisten zichzelf verbrand hebben vanwege het ontbreken van enig levensperspectief. Binnenkort worden de grenzen naar Tibet voor toeristen gesloten. En wij in het Westen zijn selectief verontwaardigd. Als economische belangen op het spel staan, zwijgen we. Komen we nog wel voor elkaar op? Hoe luid klinkt de stem van de vredesbewegingen? Herkennen we nog in elkaars ogen het ene licht? ‘Hoe laat komt de zon op?’, vroeg de rabbi aan zijn leerlingen midden in de zomer. ‘Om vijf uur,’ zei een van de leerlingen. ‘Fout’. ‘Om half zes,’ zei een ander. ‘Fout’. ‘Kwart voor zes!’ ‘Ook fout. De zon komt op als alle mensen in elkaars ogen hetzelfde licht zien,’ zei de rabbi.

Zijn we op weg naar een dictatuur? Daar waar slechts enkele personen de macht naar zich toegetrokken hebben en alles te zeggen hebben met gebruikmaking van onzichtbare netwerken, is sprake van een dictatuur. (Latijn: dictare = dicteren.) De macht, die in een democratie bij het volk ligt (dat via de afgevaardigden in de volksvertegenwoordiging gezamenlijke doeleinden realiseert), wordt door dictators uitgeschakeld met behulp van een sterke controlerende politiemacht, een beroepsleger, geheime diensten en de media. Een dictatuur is niet alleen het einde van de democratie, maar ook het begin van grote onrust. Want als leden van de familie der mensheid door lange mind control, hersenspoeling en verdeel- en heerspolitiek bereid zijn tegen elkaar te vechten, is niet alleen de democratie vertrapt, maar heeft de mens vooral zijn waardigheid en morele kracht verloren.

De alarmklok luiden
Wanneer de grondwaarden van het mens-zijn ernstig worden bedreigd, is het de taak van gewetensvolle journalisten, filosofen en dragers van de waarden van een cultuur, zoals respect, verdraagzaamheid en eerbied voor het leven, de alarmklok te luiden.
Zij die op geweldloze, vredelievende wijze oprechte kritiek hebben en opkomen voor de waardigheid van mens en natuur, mogen niet zomaar worden weggezet als ‘malloten’, ‘lastposten’, ‘oproerkraaiers’, ‘anarchisten’ ‘staatsgevaarlijke individuen’ of ‘querulanten’. Zij zouden wel eens het zout van een nieuwe beschaving kunnen zijn, een beschaving die niet gebaseerd is op het valse vernis van schijnwaarden, maar op waarden van samen delen, gelijkwaardigheid, verdraagzaamheid, oprechtheid, gevoelens van saamhorigheid en verbondenheid met anderen, een andere manier van denken en handelen, samenwerking mét en niet tégen de natuur. Want zoals een en ander nu verloopt kan het niet langer.
Politici die het niet eens de moeite waard vinden om met verontruste burgers in gesprek te gaan, hebben iedere kracht en invloed verspeeld en hebben als enig houvast de gebroken zetel van een reeds verspeelde positie. Zij beseffen niet dat zij mede debet zijn aan het schenden van universele waarden en zijn zo, bewust of onbewust, medeplichtig aan het in stand houden van een gecorrumpeerd systeem.

Het aantal mensen van de Occupybeweging, de indignados (verontwaardigden) en vele anderen groeit met de dag. Infiltratie via geheime diensten om deze bewegingen uit te hollen of uit te schakelen, via het uitlokken van bijvoorbeeld geweldsincidenten, wordt steeds meer ontmaskerd. Dagelijks komen schandalen van de machtselite in de openbaarheid: bonussen, fraude, zedenmisdrijven, misleiding, wangedrag. Ik wil niet generaliseren, want er zijn ook nog integere en betrouwbare bestuurders in onze samenleving. Op hen rust de ethische taak om zich goed te laten informeren over de achtergronden van het wereldgebeuren, waardoor ze des te beter transformaties teweeg kunnen brengen die nodig zijn voor een menswaardige samenleving voordat het te laat is.

De machtselite, corporatocratie of ‘samenzwering’ houdt kennelijk geen rekening met het effect van ‘de honderdste aap’ (Keynes). Voor hun vrijheid zijn bewuste mensen bereid tot het uiterste te gaan. Zij zullen steeds opnieuw creatieve manieren bedenken als gepoogd wordt hen de mond te snoeren. De droom van de EU lijkt een nachtmerrie te worden.
Wie is hiervoor verantwoordelijk? De burger?

Een Meesterplan van meesters
De Duitse krant Die Welt am Sonntag meldde op 4 juni jl. dat er een ‘Masterplan’ voor de redding van de eurozone in de maak is om uit de crisis te komen. Voor een deel van de Europese Unie zouden andere regels moeten gaan gelden. Een listige manier om te pogen het smeulend vuur van ongenoegen tijdelijk te doven.

Het kwartet Mario Draghi (voorzitter van de ECB), Herman van Rompuy (president van de EU), José Manuel Barroso (voorzitter van de Europese Commissie) en Jean-Claude Juncker (voorzitter van de eurogroep) gaat de ‘eerste bevindingen’ van dit Masterplan lanceren op de EU-top van 28 juni. Een plan dus van meesters. Schoolmeesters? Zeker niet. De meesters van de EU hebben niet veel op met hun pupillen, de burgers. Het Masterplan belooft de zoveelste ingreep van bovenaf te zijn. Kritische geluiden zijn in deze grote crisistijd natuurlijk niet welkom. ‘Er is geen weg terug,’ zei van Rompuy, ‘alleen voorwaarts.’ Bekende geluiden, die maar al te duidelijk een verborgen agenda openbaren.

Het ziet ernaar uit dat er binnenkort nog meer macht wordt overgedragen aan Europese instellingen in Brussel, dat er een Europees toezichtsorgaan in het leven wordt geroepen voor de bankensector, dat het beleid van de EU-lidstaten op het gebied van begroting, belasting en buitenland geharmoniseerd wordt en dat er hervormingen komen van de sociale programma’s.
Het bovenstaande is Orwelliaanse ‘nieuwspraak’ of Tavistocktaal. In alledaagse taal betekent het gewoon dat er een nieuwe coup op handen is, die zorgvuldig is voorbereid via de strategie van verdeel en heers, het scheppen van chaos en het aanwakkeren van onzekerheid en angst.
Op een persconferentie in Sint Petersburg (Rusland) bevestigde Herman van Rompuy het Masterplan in voorbereiding. De macht van Brussel zal versterkt moeten worden en de lidstaten moeten voor de komende vijf tot tien jaar [en natuurlijk ook daarna!] veel van hun onafhankelijkheid inleveren. Er is sprake van een bankenunie, maar ook van een politieke unie, gezien de schrik van de machtselite dat de huidige Unie, die gebaseerd lijkt te zijn op de beslissingsbevoegdheid van de verbonden landen, uiteenvalt. De reeds ingekrompen macht van de regeringen van de aangesloten landen wordt dan definitief overgedragen aan Brussel en een reeks technocraten.
Toen het Masterplan in Duitsland uitlekte, stak er diezelfde dag nog een storm van verontwaardiging op. En die zal straks echt niet zomaar gaan liggen, want wie storm zaait zal storm oogsten. De storm werd aangewakkerd toen Angela Merkel zich op 7 juni haastte om voor de media te verklaren dat een politieke unie de oplossing zou kunnen zijnvan de huidige problemen, wat betekent dat Brussel meer bevoegdheden krijgt.



Het werkelijke doel van de oprichting van de EU wordt door de machtselite niet verteld en past in een veel groter plan: dominantie over en totale controle van alle burgers. (Zie ook deel 4 van deze Nieuwsbrief.) ‘Das Dritte Reich’, met duizenden trouwe kafkaiaanse slaafse ambtenaren en vazallen (die straks als in een soort Goelagarchipel omgevormd Europa iedereen moeten controleren) komt akelig dichtbij. Zoet gehouden door een ‘zekere’ machtspositie, een goed inkomen en enkele privileges, zullen deze ambtenaren hun taak met precisie uitvoeren.

De grote graai- en grijpcultuur kan alleen maar worden tegengehouden door geweldloos protest, snelle bewustwording en vredelievende acties vanuit de kracht van de geest. De demonische ontwikkelingen kunnen alleen maar gestopt worden door enerzijds inzicht te geven in het demonisch mechanisme en door openbaarmaking van het werkelijke krachtenspel zonder daarbij vijanden te scheppen, en anderzijds door het gunstige vooruitzicht op een volstrekt andere aanpak. Het ‘Masterplan’ komt niet zomaar uit de lucht vallen. Er is geen sprake van ‘toeval’ in de politiek. Het wordt door het EU-kwartet precies op tijd gelanceerd, nu de burger in slaap dreigt te vallen, verdoofd als hij is door chemtrails, inferieur en genetisch gemanipuleerd voedsel, vaccins, mindcontrolprogramma’s en de talloze leugens die via nogal wat media verspreid worden. Op vragen van talloze verontruste burgers over al deze onderwerpen heeft de politiek tot nu toe geen antwoord gegeven en daardoor tallozen in de kou laten staan. Het EK-voetbal, de Tour de France en straks de Olympische Spelen zouden wel eens als scherm gebruikt kunnen worden waarachter de machtselite pijlsnel beslissingen neemt. Mochten er deze zomer onverhoopt ‘toevallig’ dramatische gebeurtenissen plaatsvinden, kijken we daar dan van op? Vanuit de Olympuskijken de Olympiërshoe dan ook op het volk neer.

Zo is het ook geen toeval dat koningin Beatrix, Mark Rutte en Alexander Pechtold werden uitgenodigd voor de Bilderbergconferentie.
Mark Rutte zou het nog wel eens knap lastig kunnen krijgen als hij het Masterplan tijdens de verkiezingscampagne zal moeten verdedigen. Net als de meerderheid van het parlement ziet hij niet veel in de plannen van Angela Merkel, maar er is nog een aantal maanden te gaan voordat de verkiezingen beginnen. Alexander Pechtold, die voorzichtig positief is over de plannen van een politieke unie en van mening is dat hij het pro-Europabeleid van D66aan de kiezer kan uitleggen, zou wel eens in een moeilijke positie kunnen komen als zijn partij straks zou instemmen met de overdracht van meer macht naar Brussel. Het grote onbehagen bij nogal wat burgers is op meer gestoeld dan politici wellicht denken. In de komende tijd zal de burger als nooit tevoren de uitspraken van politici volgen, onderzoeken en toetsen. De grote invloed van koningin Beatrix op de totstandkoming van de EU zal ik in het volgende deel van de Nieuwsbrief bespreken, mede aan de hand van het boek Paleis Europa (2007), waarin haar voorbeschouwing is opgenomen en waarvoor hoogleraar recht Geert Mak (die in 2004 de bestseller In Europa schreef) de inleiding verzorgde. Mogelijk zal koningin Beatrix op Prinsjesdag een geheel andere troonrede moeten houden dan die we van haar gewoon zijn. Wellicht verandert Prinsjesdag nog wel eens in ‘Burgersdag’.



De politici zullen als nooit tevoren nauwgezet gevolgd worden door talloze kritische burgers, die het kwartetten om de macht, het azen naar ‘hoge’ posities en het vals spelen volledig doorzien. Eens zal dit kaartenhuis in elkaar storten. Het heeft geen zin om de kaarten tegen de borst te drukken, want sommige mensen kijken er toch dwars doorheen. Ze laten zich niet langer voor joker zetten, buigen niet vanzelfsprekend meer voor een koning en laten zich niet zomaar overtroeven. De tijd van de ‘Magna Carta’ van de waarheid is aangebroken. De tijd van pokeren is voorbij.

In een brief van 30 april 1952 aan een collega schreef Jean Monnet, een van de grondleggers van de Europese Unie:
‘De staten van Europa moeten geloodst worden naar de superstaatzonder dat de mensen begrijpen wat er gebeurt. Dit kan bereikt worden door opeenvolgende stappen, onder het voorwendsel dat iedere stap een economisch doel dient, maar uiteindelijk onherroepelijk tot een federatie zal leiden.’ (Bron)

In Protocol 3 vinden we de blauwdruk van het bovenstaande terug:
‘Ik geef u de verzekering dat we vandaag de dag niet ver meer van ons doel verwijderd zijn. Nog maar even, en de cirkel van de symbolische slang – het symbool van ons volk – zal gesloten zijn. Op dát moment zullen alle staten van Europa er als in sterke klauwen in opgesloten zijn.’

In het volgende deel van deze Nieuwsbrief zullen we hier verder op ingaan en tevens aantonen dat de EU wortels in het nazisme heeft. Moge velen wakker worden en, gesteund door wijsheid, opkomen voor de ware vrijheid van de mens door de keten van onwaarachtigheid en leugens te verbreken, die een zware last is geworden voor de bewuste burger. Moge oprechte politici opstaan en als nooit tevoren hun stem laten horen zonder verdeeldheid te zaaien. Moge de liefde en het respect voor al wat leeft terugkeren in de harten van hen die ernaar verlangen, maar er mogelijk nog niet voor uit durfden te komen.

© Marcel Messing, 18 juni 2012

Bron: marcelmessing.nl